ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 821

เมื่อเซี่ยซานมาถึงเมืองชี หรงเฉินก็ได้รับข่าวว่าจักรพรรดิเฉิน ถอนกำลังทหารของเขา และกำลังเตรียมตัวกลีบเมืองหลวง

“ท่านอ๋องเฉิน” เซี่ยชานคุกเข่าต่อหน้าหรงเฉิน

หนงเฉินรู้สึกประหลาดใจ หลังจากมองดูเธอแล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมองไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ตัว โดยมองหาร่างที่คุ้นเคยนั้น

แต่แล้ว เขาก็รู้สึกผิดหวัง

เซี่ยซานมาแล้ว แต่ ฉางเล่อเหยียนไม่ได้มา

ก็จริง ตอนนี้เธอเป็นภรรยาขององค์ชายฉินแล้ว เธอจะมาที่แบบนี่ได้อย่างไร

เขาถามว่า: "เจ้ามาคนเดียวหรือ?"

หลังจากที่เซี่ยซานเข้าเมืองชีแล้ว เขาก็ขอให้ผู้คุมของจวนฉางกลับไปปกป้อมฉางเล่อเหยียนที่ตระกูลฉิน

“เป็นผู้คุ้มของคุณหนูข้า ที่ส่งบ่าวมาที่เมืองชี” พูดจบ เซี่ยซานก็หยิบจดหมายออกมาจากกระเป๋าของตัวเองและส่งมอบให้กับหรงเฉิน: “ท่านอ๋องเฉิน นี่คือสิ่งที่คุณหนูข้าที่ฝากจดหมายมาให้บ่าว”

หรงเฉินหยิบจดหมายขึ้นมา เปิดอ่านอย่างรวดเร็วทีละบรรทัด และอ่านอย่างละเอียดถี่ถ้วน

ฉางเล่อเหยียน เป็นหญิงสาวที่มีความสามารถมากจริงๆ ตัวหนีงสือที่เธอเขียนนั้นทำให้หนงเฉินชื่นชมอย่างมาก

แต่ว่า

เธอเล่าทุกอย่างที่เซี่ยซานได้เผชิญมาให้เขาฟัง และเธอหวังว่าเขาจะส่งเซี่ยซานไปอยู่กับไป๋ชิงหลิงได้

สารเลวนี้กล้าที่จะปฏิบัติต่อคุณหนูฉางสองแบบนี้ได้ไง

“ลุกขึ้นเถอะ” หรงเฉินกล่าว

หลังจากที่เซี่ยซาน ลุกขึ้น ริมฝีปากของเธอก็ขยับ อยากจะบอกเขาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของฉางเล่อเหยียน แต่หรงเฉินก็ให้คนไปจัดหาที่อยู่ให้เธอแล้ว

วันรุ่งขึ้น หรงเฉินเดินทางกลับเมืองหลวง

และก็ถึงวันคัดนางงามของวังเช่นกัน

ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน ไทเฮาก็มีเนื้อมีนวลขึ้นในภายใต้การดูแลของไป๋ชิงหลิง

เธอกำลังวางแผนที่จะเข้าร่วมงานคัดคนงามปีนี้เพื่อเลือกพระชายาที่ถูกใจให้กับอ๋องเฉิน

ในขณะนี้ กำลังดูภาพบุคคลในตำหนักฮุ่ยหนิง

ไทเฮาชี้ไปที่ภาพวาดแล้วกล่าวว่า “สาวตระกูลหวังก็ดูดี”

“สาวตระกูลฉินด้วย!” ไป๋ชิงหลิงชี้ไปที่ภาพบุคคล

เธอคิดว่าภาพบุคคลทั้งหมดนี้ดูเหมือนกันหมด

บางครั้งอารมณ์ของหรงเฉินก็ฉุนเฉียว แต่บางครั้งเขาก็ดูเงียบและออกนอกกรอบเล็กน้อย หลังจากได้ทำความรู้จักแล้ว เธอก็รู้สึกว่าสาวจากตระกูลซุนก็ดีและบุคลิกของเธอก็ค่อนข้างเหมือนกับฉางเล่อเหยียน

ไป๋ชิงหลิงรู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เธอนึกถึงเล่อเหยียนในวันคัดคนงาม

ดูเหมือนว่าจะมีเพียงผู้หญิงแบบนี้ในโลกนี้ที่สามารถเทียบเคียงอ๋องเฉินได้

มันเป็นไปไม่ได้สำหรับทั้งสองคนแล้ว

“พี่สะใภ้เจ็ด เสด็จย่า” เสียงของหลวนอี๋ดังมาจากด้านนอก

ข้างหลังเธอตามมาหวู่ซือ

ไทเฮาและไป๋ชิงหลิงเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน

ทั้งสองคนเดินมาตามระดับ คนหนึ่งสวมกระโปรงยาวสีม่วง มีกิ๊บติดผมประดับด้วยผีเสื้อบนหัว อีกคนสวมชุดคลุมผ้าสีม่วง หล่อเหลาและทรงพลัง

ดูเหมือนเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบมากๆ

ดวงตาของไปเฮาเป็นประกาย เธอยกนิ้วขึ้นแล้วชี้ไปที่หลวนอี่และหวู่ดโป๋หยวน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: "เหมาะสมกันมากๆ!"

ช่วงนี้ไป๋ชิงหลิงกังวลเกี่ยวกับบางสิ่งอยู่

จินจื่อเสวียน ก็ต้องการแต่งงานกับองค์หญิงด้วย และตอนนี้ เขาพยายามทำให้องค์หญิงพอใจและพยายามเป็นองครักษ์ให้กับจักรพรรรดิ แต่แล้วการพูดอวดอวยของเขาคือสิ่งที่จักรพรรดิเหยาต้องการ

ถ้าหลวนอี๋ไม่เต็มใจที่จะเข้าใกล้เขา เกรงว่าเรื่องนี้จะเป็นจริงได้

ท้ายที่สุดแล้วเมืองชีก็สงบลงแล้ว และหลานเฉินเฟิง ซึ่งองครักษ์สูงศักดิ์ที่กำลังกลับเมืองหลวงเป็นก็ได้รับการสนับสนุนจากจักรพรรดิ

ตัวตนของจินจื่อเสวียนเพิ่มขึ้นตามอย่างเป็นธรรมชาติ

เขาเป็นฆาตกรของที่ฆ่าอวิ๋นเซียงอวิ๋นเยว่ เธอจะปล่อยให้คนร้ายอย่าง จินจื่อเสวียน แต่งงานกับองค์หญิงได้อย่างไร