บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1128

บทที่ 1128 ดอกไม้ปีศาจมายา

บทที่ 1128 ดอกไม้ปีศาจมายา

โฮกกกก!

สัตว์ร้ายทั้งสองต่อสู้กัน ร่างมหึมาเข้าปะทะและเปล่งเสียงกึกก้อง ทำให้เกิดคลื่นจำนวนมากพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าในบึงสีแดงเลือดในระยะยี่สิบห้าลี้

การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด รูปลักษณ์ของสัตว์ร้ายทั้งสองค่อนข้างแปลกประหลาด หนึ่งในนั้นถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีเงินบิดเบี้ยวและแหลมคม หัวเหมือนเสือดาว ลำตัวที่ยาวกว่าสิบสองจั้งนั้นว่องไวมาก เมื่อมันเคลื่อนที่ก็เหมือนกับปลาที่แหวกว่ายทวนกระแสน้ำ

ส่วนสัตว์ร้ายอีกตัวมีหนวดหนาและยาวสิบหกเส้นดูเหมือนแส้สีดำ หัวเป็นรูปสามเหลี่ยม มันส่งเสียงคร่ำครวญแปลกประหลาด ฟังดูเหมือนเสียงร้องของทารก ทำให้มันดูสยดสยองเป็นพิเศษ

“กิเลนเสือดาวกับสัตว์อสูรวิญญาณครวญ!”

เฉินซีจำต้นกำเนิดของสัตว์อสูรจักรวาลทั้งสองตัวนี้ได้ในทันที ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถระบุความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายทั้งสองนี้ได้อย่างชัดเจน พวกมันอยู่ในขอบเขตเซียนลึกลับขั้นสูง และมีพลังต่อสู้ที่น่าเกรงขาม อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับผู้เยี่ยมยุทธ์หนึ่งพันอันดับแรกในเทียบอันดับเซียนทะยานฟ้า พวกมันกลับด้อยกว่าเล็กน้อย

แน่นอนว่า สำหรับความแข็งแกร่งของสัตว์ร้ายทั้งสอง ไม่อาจข่มขวัญเฉินซีได้แม้แต่น้อย

ดังนั้นในพริบตาต่อมา ญาณมหาเทวะอมตะจึงเบนไปยังก้อนหินสีดำที่อยู่ในระยะไกล แสงของสมบัติที่เล็ดลอดออกมาจากรอยแตกของก้อนหิน ยังสามารถเห็นได้ราง ๆ และดึงดูดใจอย่างยิ่ง

แต่สิ่งที่ทำให้เฉินซีต้องแปลกใจคือ เขาไม่สามารถมองรูปลักษณ์ที่แท้จริงของสมบัติได้

แปลกยิ่งนัก หรือว่ามันจะเป็นสมบัติล้ำค่าลึกลับ?

ชายหนุ่มครุ่นคิดในใจขณะที่ดวงตาบนหน้าผากเปิดออก ดวงตานั้นมีดำสนิทและลึกล้ำเป็นอย่างยิ่ง คล้ายความลับของจักรวาลมากมายจะสะท้อนอยู่ภายในม่านตาของมัน นับเป็นสุดยอดพลังอิทธิฤทธิ์ที่สืบทอดมาจากชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลาก เนตรเทวะแห่งความจริง!

ชู่ว!

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เฉินซีจะไปถึงก้นบึ้งของมันด้วยเนตรเทวะแห่งความจริง จู่ ๆ ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากด้านหลังก้อนหินสีดำ และคว้าสมบัติที่อยู่ในระหว่างรอยแตกบนก้อนหินอย่างรวดเร็วดุจสายฟ้าฟาด!

ดวงตาของเฉินซีหรี่ลงและตกตะลึงเล็กน้อย เนื่องจากไม่คาดคิดว่าจะมีคนซ่อนตัวอยู่หลังก้อนหินเพื่อรอโอกาส ทั้งยังรอดพ้นจากการตรวจจับของญาณมหาเทวะอมตะได้!

สถานการณ์เช่นนี้ยากจะเกิดขึ้นกับเฉินซี นับตั้งแต่เริ่มบ่มเพาะในภพมนุษย์ ด้วยความช่วยเหลือของรูปปั้นเทพเจ้าฝูซีและชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลาก ความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณได้ถูกขัดเกลาจนแข็งแกร่งอย่างยิ่ง ไม่ใช่แค่ไร้เทียมทาน แต่ยังเทียบได้กับบุคคลที่มีขอบเขตบ่มเพาะที่สูงกว่าด้วย

ตอนนี้เขาอยู่ในขอบเขตเซียนลึกลับขั้นต้น ซึ่งความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณย่อมแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน มันสามารถครองตำแหน่งสูงสุดในหมู่ผู้เยี่ยมยุทธ์ของขอบเขตเซียนลึกลับ!

แต่ภายใต้สถานการณ์เช่นนั้น แท้จริงแล้วกลับมีคนที่สามารถหลีกเลี่ยงการตรวจจับจากญาณมหาเทวะอมตะได้ ดังนั้นเฉินซีจึงไม่สามารถหลีกเลี่ยงความรู้สึกตกใจ และตระหนักเป็นอย่างดีว่า คนผู้นี้อาจบ่มเพาะเคล็ดวิชาลับที่ทรงพลัง ที่สามารถเก็บงำกลิ่นอายได้

การค้นพบนี้ ทำให้ชายหนุ่มระแวดระวังมากยิ่งขึ้น เพราะบุคคลที่สามารถเข้าสู่การทดสอบรอบที่สองได้นั้น ล้วนแล้วแต่เป็นผู้เยี่ยมยุทธ์รุ่นเยาว์ของภพเซียน ภพพุทธองค์ ภพมังกร ภพวิหคอมตะ และอื่น ๆ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากกองกำลังชั้นนำ ดังนั้นเคล็ดวิชาบ่มเพาะที่พวกเขาฝึกฝนและบันทึกลับที่มีในครอบครองย่อมไม่ธรรมดา

ดังนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังมากขึ้น!

ความคิดเหล่านี้แวบเข้าในชั่วพริบตา อึดใจต่อมา เฉินซีเห็นร่างนั้นยื่นมือเข้าไปในรอยแตกระหว่างก้อนหิน และตั้งใจจะคว้าสมบัติไป

ภาพที่เห็นคือชายหนุ่มที่ดูดุร้ายและแข็งแกร่ง ถ้าจำไม่ผิด ชายหนุ่มคนนั้นน่าจะเป็นโม่ฉีหลงที่อยู่ในอันดับที่เจ็ดร้อยเก้าสิบสาม และเป็นศิษย์ที่มาจากหนึ่งในเจ็ดตระกูลโบราณอันยิ่งใหญ่

อย่างไรก็ตาม เมื่อโม่ฉีหลงกำลังจะคว้าสมบัติได้สำเร็จ แสงสว่างพลันพุ่งออกมา และกลายเป็นปากเปื้อนเลือดกลืนกินร่างของโม่ฉีหลงเข้าไป โดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะขัดขืน!

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่โม่ฉีหลงปรากฏตัว จนถึงช่วงเวลาที่แสงพุ่งออกมาจากสมบัติ และกลืนกินชายหนุ่มเข้าไปทั้งตัว ทั้งหมดเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึงหนึ่งลมหายใจ รวดเร็วจนถึงจุดที่ทำให้นัยน์ตาของเฉินซีหดเกร็ง มุมปากกระตุกอย่างช่วยไม่ได้

กร๊อบ! กร๊อบ!

คลื่นเสียงของกระดูกและเนื้อถูกบดขยี้ ดังก้องออกมาจากภายในปากเปื้อนเลือด ทำให้หัวใจของชายหนุ่มเย็นเยียบ เห็นได้ชัดว่าโม่ฉีหลงนั้นตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ในขณะเดียวกัน รูปลักษณ์ที่แท้จริงของปากเปื้อนเลือดนั้นก็ปรากฏขึ้นด้วยการมองเห็นของเนตรเทวะแห่งความจริง มันเป็นดอกไม้หลากสีสูงถึงสิบสองฉื่อ ทั้งงดงามและลึกลับ ทว่าใบหน้าดุร้ายและบิดเบี้ยวจำนวนมากปรากฏอยู่บนกลีบดอกและลำต้นของมัน ทำให้มันน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง

ดอกไม้ปีศาจมายา!

น่าแปลกที่เฉินซีจำได้ว่า ดอกไม้ที่งดงามต้นนี้ เป็นดั่งสิ่งแปลกปลอมในจักรวาล มันมีสติปัญญา มีทักษะในการปลอมตัว และอันตรายมาก ดอกไม้ปีศาจมายาที่โตเต็มวัยสามารถหลอกลวงการตรวจจับของเซียนปราชญ์ได้!

“ฮ่า ฮ่า! ในที่สุดปลาก็กินเหยื่อแล้ว”

“โอ้ พวกคนที่มาแดนโลหิตในครั้งนี้ ไม่ระวังตัวเอาเสียเลย”

สิ้นเสียงพูด กิเลนเสือดาวและสัตว์อสูรวิญญาณครวญที่กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดในระยะไกลก็หยุดชะงักทันที จากนั้นร่างของพวกมันก็สว่างวาบ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีแดงเลือดกับชายหนุ่มที่มีปากแหลมคมและดวงตาแปลกประหลาด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]