บทที่ 1151 บงกชครามบรรพกาล
บทที่ 1151 บงกชครามบรรพกาล
สระน้ำสีครามที่อยู่ห่างออกไปสิบจั้ง เต็มไปด้วยคลื่นหยกกระเพื่อมอยู่ด้านใน ปกคลุมด้วยหมอกปราณเซียนหนาแน่น ส่งกลิ่นหอมสดชื่นพาให้หัวใจเบิกบานแผ่ซ่านไปทั่ว
หากมองอย่างระมัดระวัง หมอก กลิ่นหอมสดชื่น แม้กระทั่งของเหลวสีเขียวมรกตที่รวมตัวกันอยู่ในสระน้ำล้วนเกิดจากดอกบัวสีฟ้าครามทั้งสามสิบหกดอก
ดอกบัวสีฟ้าเหล่านี้มีลำต้นตั้งตรง เอนไหวอย่างสง่างาม ดอกบัวสีฟ้าทุกดอกมีใบบัวแกว่งไปมาเคียงดอกถึงเก้าใบ เส้นใยลำต้นของใบเหล่านี้เป็นเหมือนแผนภาพยันต์ เต็มไปด้วยบรรยากาศลึกลับสุดจะพรรณนา
ชายวัยกลางคนร่างกำยำหัวโล้นในชุดดำ นั่งขัดสมาธิอยู่ตรงกลางดอกบัวทั้งสามสิบหก สีหน้าซีดเซียวและโปร่งแสง ผิวหนังปกคลุมไปด้วยรอยแผลเป็นและรอยฉีกขาดที่น่าสะพรึงกลัวมากมาย รัศมีที่เปล่งประกายทั้งสับสนไร้ระเบียบราวกับกำลังจะพังทลายลง
ยามนี้ อากาศบริสุทธิ์สองสายไหลเวียนจากทางจมูกและปากทุกครั้งที่หายใจ ก่อให้เกิดฉากสะท้อนการแลกเปลี่ยนระหว่างกระจ่างกับขุ่นมัวและหยินกับหยาง
เห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้อาศัยพลังงานของสระบงกชคราม เพื่อซ่อมแซมร่างกายที่เสียหายของตน
“บงกชครามบรรพกาล!? ทั้งยังมีมากถึงสามสิบหกดอก! กระจัดกระจายอยู่ทั่วสระน้ำ จัดเรียงเป็นผังดาราที่ผสมผสานหยินและหยางไว้ กำเนิดรัศมีศักดิ์สิทธิ์แผ่ทั่วอย่างไร้ขอบเขต เรียกได้ว่าเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้!”
เฉินซีกลั้นหายใจตั้งสมาธิอยู่ไกล ๆ เขาไม่เคยคาดคิดว่าที่ซ่อนของราชาวิญญาณหน้าศิลานี้จะมีสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์อย่างบงกชครามบรรพกาลเช่นนี้
บงกชครามบรรพกาลเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ชนิดหนึ่งที่เกิดในช่วงเวลาหลังจากความโกลาหลที่ปกคลุมโลกถูกแยกออกจากกัน และก่อเกิดโลกบรรพกาลขึ้น มันหลอมรวมปราณบริสุทธิ์และแก่นแท้ของสวรรค์และปฐพีเข้าด้วยกัน มันทั้งลึกล้ำ บริสุทธิ์ และศักดิ์สิทธิ์เกินหยั่งรู้ได้
บงกชครามบรรพกาลเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ที่มีปราณบริสุทธิ์ของมหาเต๋า และเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบ รวมทั้งประเมินค่าไม่ได้ มันเป็นสมบัติที่แม้จะมีโชคเป็นล้นพ้นก็ใช่ว่าจะได้มา!
สิ่งสำคัญที่สุดคือ หากใครใช้ปราณบริสุทธิ์แห่งมหาเต๋าของบงกชครามบรรพกาล ในขณะก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลาง ทำลายด่านของความลึกลับทั้งสาม ‘ด่านปฐพีลี้ลับ’ ก็จะสามารถก้าวไปข้างหน้าได้อย่างราบรื่น และทำให้กำเนิดวิญญาณปฐพีที่บริสุทธิ์ที่สุดขึ้นมา!
วิญญาณปฐพี คือจุดที่ปราณอันขุ่นมัวมาบรรจบกันในร่าง …เมื่อคนผู้หนึ่งกำเนิดขึ้นบนโลก มันย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จิตวิญญาณของคนคนนั้นจะปนไปด้วยปราณขุ่นมัว ในขณะที่ขอบเขตเซียนลึกลับขั้นกลางนั้น มีเพื่อชำระล้างปราณขุ่นมัวนี้ภายในวิญญาณปฐพี และเปลี่ยนให้เป็นปราณบริสุทธิ์ เมื่อถึงจุดนั้น แก่นแท้แห่งชีวิตก็จะเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง!
แน่นอนว่าผลของบงกชครามบรรพกาลนั้นไม่ได้ธรรมดาเลย และสามารถส่งผลมากมายอย่างเกินจะพรรณนาได้ เมื่อก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนทองคำหรือแม้แต่ขอบเขตเซียนปราชญ์
ท้ายที่สุด มันเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ตามตำนานอันไร้ขอบเขตของภพเซียน บงกชครามบรรพกาลในยุคแรกเริ่มเคยได้บรรลุถึงเต๋า และเปลี่ยนเป็นเทพเซียน มันบ่มเพาะมากว่าหมื่นปีและในที่สุดก็บรรลุขอบเขตราชันเซียน จนถูกเรียกว่าขอบเขตราชันเซียนบงกชครามบรรพกาล!
สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าบงกชครามบรรพกาลนั้นพิเศษเพียงใด
ด้วยเหตุนี้เองที่เฉินซีรู้สึกว่าเป็นการยากที่จะเชื่อ เมื่อเห็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์เช่นบงกชครามบรรพกาลภายในถ้ำของราชาวิญญาณหน้าศิลา
ราวกับขุมสมบัติสะเทือนโลกที่ซ่อนอยู่ในบ้านของชาวนา มันเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงและไม่น่าเชื่อยิ่ง
“พูดกันตามเหตุผลแล้ว นี่คือแดนโลหิตซึ่งเป็นอาณาเขตของสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้จะยังไม่ถูกค้นพบได้อย่างไรกัน? เพราะในสระนี้ก็ไม่ได้มีเพียงดอกเดียว แต่มีถึงสามสิบหกดอก! ถ้าปรากฏสู่โลกภายนอก มันจะดึงดูดความโลภของผู้มีอำนาจนับไม่ถ้วนอย่างแน่นอน” เฉินซีขมวดคิ้วและรู้สึกราง ๆ ว่าการมีอยู่ของบงกชครามบรรพกาลในสระน้ำนี้มีบางอย่างแปลก ๆ
แต่หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็หยุดคิดและมุ่งความสนใจไปที่ชายวัยกลางคนร่างกำยำหัวโล้นในชุดดำ ถ้าคาดเดาไม่ผิด นั่นยอมเป็นราชาวิญญาณหน้าศิลาอย่างแน่นอน
“ข้าเสียเวลาไม่ได้อีกแล้ว รัศมีชีวิตที่ใกล้จะพังของชายผู้นี้กำลังฟื้นตัวขึ้นทีละนิด ถ้าให้เวลาเขามากกว่านี้ เกรงว่าจะไม่มีโอกาสสังหารเขาได้อีก…” เฉินซีหายใจเข้าลึก ๆ แล้วหยิบคันธนูขนาดใหญ่ออกมา
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
สายธนูสั่นขึ้นสามครั้งในทันควัน ราวกับเสียงมังกรคำราม เมื่อสมบัติอมตะระดับวิญญาณทมิฬชั้นสูงสามชิ้น ถูกเฉินซียิงออกไปด้วยเต๋าแห่งคันศร พวกมันกลายเป็นลำแสงพร่างพราวฉีกผ่านอากาศขณะพุ่งเข้าหาใจกลางสระน้ำ!
ฟู่ ฟู่ ฟู่~
เสียงเสียดสีที่แหลมคมและหูหนวกดังก้องไปทั่วอากาศว่างเปล่า รบกวนจิตใจ รัศมีอันสง่างามของมันเต็มไปด้วยรัศมีแห่งการทำลายล้างและสังหารทุกสิ่งที่ขวางหน้า
“ฮึ่ม! เจ้าบัดซบตัวจ๋อยในขอบเขตเซียนลึกลับขั้นต้นอย่างเจ้า คิดว่าสามารถลอบโจมตีเปิ่นหวางได้งั้นรึ?”
ใจกลางสระน้ำ ชายวัยกลางคนในชุดสีดำผู้หลับตาทำสมาธิอยู่ลืมตาขึ้น ดวงตาคู่นั้นเปี่ยมด้วยความเย็นชาและกระหายเลือด ราวกับคาดเดาถึงการปรากฏตัวของเฉินซีได้
ขณะที่พูด ชายผู้นั้นก็ยื่นมือออกไปคว้าจับลูกศรสามดอกไว้ได้อย่างง่ายดาย ทว่าจู่ ๆ ทั้งร่างก็สั่นสะท้านอย่างกะทันหัน ส่วนมือที่ใช้จับ ‘ลูกธนู’ กลับสั่นมากยิ่งกว่า
ความตกใจและความงุนงงฉายชัดในดวงตา เหมือนว่าไม่คาดคิดว่า ‘ลูกธนู’ ทั้งสามนี้จะมีพลังอันน่าเกรงขามเช่นนี้
“นี่ไม่ใช่การลอบโจมตี”
ชู่ว!
ในเวลาเดียวกับที่เฉินซีดึงคันธนูและปล่อย ‘ลูกธนู’ ออก ชายหนุ่มก็ดึงยันต์ศัสตราแล้วกระโดดเข้าฟาดฟันใส่ราชาวิญญาณหน้าศิลา
ครืน!
คลื่นกระบี่ก่อให้เกิดทะเลหยกที่ปกคลุมท้องฟ้าและบดบังดวงอาทิตย์ กว้างใหญ่ไพศาลไร้ขอบเขต มันห่อหุ้มราชาวิญญาณหน้าศิลาไว้ด้านใน นี่เป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเคล็ดกระบี่วารี มหาสมุทรไร้พรมแดน!
ทว่าราชาวิญญาณหน้าศิลานั้นเป็นตัวตนที่เทียบได้กับเซียนทองคำ แม้จะบาดเจ็บหนักและใกล้ตาย การสังหารเขาจึงไม่ใช่เรื่องง่ายแต่อย่างใด
ดังนั้นทันทีที่โจมตี เฉินซีจึงเลือกใช้กระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุด!
“มดปลวก! แส่หาที่ตาย! ในเมื่อเจ้าทำให้การรักษาอาการบาดเจ็บของข้าต้องล่าช้า ก็จงชดใช้ด้วยชีวิตของเจ้ามาซะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]
กำลังสนุกเลยจ้า1407...
1...
รออ่าน1296...
รออ่าน1184จ้า...
ตอนที่1111รออ่านยุ...
ตอน1109รออ่านยุ...
กำลังมันเลยครับ...
กำลังมันเลยครับ...
ลงวันละหลายตอนใต้ใหม่ครับ...
ไม่ลงต่อแล้วหรือครับ ผมยังรออยู่นะครับ...