บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1159

บทที่ 1159 การสรรเสริญจากทวยเทพ

บทที่ 1159 การสรรเสริญจากทวยเทพ

เนื่องจากจั่วชิวฮงสามารถดำรงตำแหน่งรองอาจารย์ใหญ่สำนึกศึกษาฝ่ายนอกได้ เขาจึงสมควรได้รับตำแหน่งนี้อย่างยิ่ง

การแสดงออกแข็งกระด้างบนใบหน้าฉายแววเพียงชั่วครู่ ก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้มอบอุ่น “เฉินซีผู้นี้ไม่เลวเลย ถ้าเขาสามารถได้รับการสรรเสริญจากทวยเทพ ข้ายินดีที่จะแนะนำอาจารย์ผู้น่าเกรงขามให้ เพื่อที่เขาจะได้เป็นศิษย์เอกของบุคคลนั้น”

โจวจื่อหลีชำเลืองมอง แต่ไม่ได้กล่าวอะไร

ในขณะที่หวังต้าวหลูกลับขมวดคิ้วแทน และรู้สึกได้ราง ๆ ว่า หากเฉินซีถูกอาจารย์ของตระกูลจั่วชิวรับไปเป็นศิษย์เอกจริง ย่อมเป็นหายนะอย่างแน่นอน

หากเกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้น ก็อาจทำลายอนาคตของเฉินซีได้!

ท้ายที่สุด ความขัดแย้งระหว่างศิษย์ของตระกูลจั่วชิวและเฉินซีนั้น เป็นสิ่งที่พวกเขาทุกคนต่างรับรู้ ดังนั้นจึงไม่มีใครเชื่อว่า จั่วชิวฮงกำลังช่วยเหลือเฉินซีด้วยความตั้งใจดี

แน่นอนว่าจั่วชิวฮงกล่าวด้วยท่าทีสบาย ๆ ดังนั้นหวังต้าวหลูจึงไม่สามารถแย้งเรื่องนี้ได้

โครม!

ที่ใจกลางของทะเลสาบสะท้อนดวงกมลที่ห่างไกล ศิษย์คนหนึ่งที่นั่งตัวตรงบนศิลาลับเต๋าได้ตกลงไปในทะเลสาบ จากนั้นร่างก็สว่างวาบ พลังไร้รูปร่างภายในทะเลสาบก็พัดพาร่างของศิษย์ผู้นั้นออกไป

นี่หมายความว่าศิษย์คนนั้นถูกคัดออกแล้ว…

ฉากนี้ทำให้ผู้ยิ่งใหญ่บนแท่นบวงสรวงเต๋าหันเหความสนใจในทันที เพราะทุกคนทราบดีว่า ช่วงเวลาตัดสินผลของการทดสอบเจตจำนงเต๋าแห่งการต่อสู้มาถึงแล้ว!

ตู้ม! ตู้ม!

ไม่นานหลังจากนั้น เหล่าศิษย์ได้ตกลงมาจากศิลาลับเต๋าคนแล้วคนเล่า และในเวลาเพียงหนึ่งถ้วยชา ก็มีคนเหลืออยู่บนศิลาลับเต๋าเพียงห้าร้อยคนเท่านั้น

เมื่อการทดสอบมาถึงจุดนี้ คนสองร้อยคนถูกคัดออกไปแล้ว ดังนั้นแม้ในห้าร้อยคนที่เหลืออยู่จะตกจากศิลาลับเต๋า แต่ก็ยังถือว่ามีคุณสมบัติในการเข้าสู่สำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋าอยู่ดี

แน่นอนว่าการทดสอบยังไม่สิ้นสุดลง ช่วงเวลาต่อมาคือช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เพราะอันดับสุดท้ายของการทดสอบในรอบที่สามกำลังจะถูกกำหนดในช่วงเวลานี้!

ในเวลานั้น ไม่เพียงแต่ศิษย์ที่เหลืออีกห้าร้อยคนจะได้รับการจัดอันดับจากผลงานของพวกเขาในระหว่างการทดสอบรอบที่สามเท่านั้น แต่ยังรวมผลงานจากการทดสอบทั้งสามรอบ เพื่อตัดสินอันดับสุดท้าย

และนั่นคือผู้ที่มีเกียรติสูงสุดในการทดสอบเพื่อคัดเลือกในปีนี้!

…

ตู้ม! ตู้ม!

ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงัด มีเพียงเสียงน้ำสาดกระเซ็นดังก้อง และทุกครั้งที่มันดัง หมายความว่าศิษย์หนึ่งคนได้หล่นลงมาจากศิลาลับเต๋า

สำหรับความทุกข์ยากที่ต้องประสบกับศิลาลับเต๋านั้น มีเพียงพวกเขาที่รู้

หลังจากผ่านไปราวหนึ่งก้านธูป เหลือศิษย์เพียงไม่ถึงร้อยคนที่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนศิลาลับเต๋า

ในขณะนี้ แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่บนแท่นก็อดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจ สายตาจ้องมองไปอย่างพร้อมเพรียงกัน ไม่กะพริบแม้แต่น้อย เพราะเกรงว่าจะพลาดช่วงเวลาสำคัญไป

เพราะศิษย์เกือบทั้งหมดที่ยังคงนั่งสมาธิอยู่บนศิลาลับเต๋าในขณะนี้ ล้วนมาจากกองกำลังทั้งหลาย มีทั้งศิษย์ที่มาจากเจ็ดตระกูลโบราณที่ยิ่งใหญ่ ภพพุทธองค์ ภพมังกร ภพวิหคอมตะ และอื่น ๆ ซึ่งเกือบทั้งหมดมาจากมหาอำนาจต่าง ๆ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง นอกจากเฉินซีแล้ว ศิษย์ของกองกำลังอื่น ๆ ไม่สามารถพบได้บนศิลาลับเต๋าเลยแม้แต่คนเดียว

ดังนั้น ในช่วงเวลาต่อมา เสียงถอนหายใจดังก้องทุกครั้งที่มีศิษย์ตกลงมาจากศิลาลับเต๋า

บางคนดีใจ ในขณะที่บางคนกังวล

จนกระทั่งเหลือศิษย์เพียงสามสิบคนที่ยังคงนั่งสมาธิอยู่บนศิลาลับเต๋า จากนั้นก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เพิ่มเติม ร่างเหล่านั้นนั่งขัดสมาธิอย่างเงียบงันและมั่นคง

ในขณะเดียวกัน การทดสอบรอบที่สามของก็มาถึงช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เพราะการสรรเสริญจากทวยเทพ มักจะถูกตัดสินในช่วงเวลานี้!

“ไม่เลวเลย ศิษย์หกคนของตระกูลจี้ของข้ายังคงยืนหยัดมาจนถึงตอนนี้ และมันก็มากกว่าสองคนจากการทดสอบครั้งล่าสุด ฮ่า ฮ่า!” ผู้อาวุโสจี้เหวินที่สวมเสื้อคลุมนักพรตเต๋าลูบเคราของตน และเต็มไปด้วยความพึงพอใจ

“โอ้ ตระกูลจงหลีของข้าก็ไม่เลวเช่นกัน ในครั้งล่าสุดที่มีการทดสอบ มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ยืนหยัดจนถึงตอนนี้ แต่คราวนี้ กลับมีถึงห้าคน!” อาจารย์จากตระกูลจงหลียิ้มจนแก้มปริเช่นกัน

“พวกเจ้าทุกคนเห็นหรือไม่? นั่นคือมู่เสี่ยวลิ่วจากตระกูลมู่ของข้า เขาเพิ่งบ่มเพาะมาไม่กี่สิบปี แต่กลับสามารถได้รับอันดับดังกล่าวได้ น่าประหลาดใจอย่างยิ่ง” ชายวัยกลางคนที่สง่างามจากตระกูลมู่ยิ้มขณะกล่าว

สำหรับคนอื่น ๆ บางคนมีรอยยิ้มบนใบหน้า ในขณะที่บางคนส่ายศีรษะพลางถอนหายใจ

มีเพียงใบหน้าสง่างามของจั่วชิวฮงเท่านั้น ที่ถูกปกคลุมไปด้วยความืดมนอย่างหาที่สุดไม่ได้ เพราะในบรรดาศิษย์จากตระกูลจั่วชิวที่เข้าร่วมการทดสอบในครั้งนี้ มีเพียงจั่วชิวอินคนเดียวเท่านั้นที่ยืนหยัดมาได้!

เพียงคนเดียว!