บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1216

บทที่ 1216 เรื่องกวนใจไม่หยุดหย่อน

บทที่ 1216 เรื่องกวนใจไม่หยุดหย่อน

ท่ามกลางเสียงพูดคุยของเหล่าผู้คน เฉินซีเดินตรงเข้าไปหาศิลา

ศิลาทั้งก้อนเรืองแสงสว่างสีทองออกมา สลักรายชื่อทั้งห้าร้อยรายชื่อบนเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์ไว้อย่างชัดเจน รายชื่อเหล่านั้นเรืองแสงดูน่าประหลาด แค่ได้เงยหน้าชมก็นับเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

เท่าที่เฉินซีรู้มา ศิษย์สายนอกที่ติดห้าร้อยอันดับบนเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์ได้ จะได้รับแต้มดาราจำนวนหนึ่งเป็นรางวัลทุกเดือน

เช่น ห้าร้อยอันดับแรกจะได้รับ หนึ่งหมื่นแต้มดาราทุกเดือน

สีร้อยอันดับแรกได้รับ ห้าหมื่นแต้ม

สามร้อยอันดับแรกจะได้รับ หนึ่งแสนแต้ม

สองร้อยอันดับแรกจะได้รับ สองแสนแต้ม

หนึ่งร้อยอันดับแรกจะได้รับ สี่แสนแต้ม

อีกทั้งหนึ่งร้อยอันดับแรกยังถูกแบ่งออกเป็นห้าระดับ ได้แก่ ห้าสิบอันดับแรก สามสิบอันดับแรก สิบอันดับแรก ห้าอันดับแรก และ สามอันดับแรก

ทั้งห้าระดับนี้จะได้รับ แปดแสน หนึ่งล้าน หนึ่งล้านห้าแสน สองล้าน และ สามล้านแต้มตามลำดับ ส่วนผู้ที่คว้าอันดับหนึ่งไว้ได้จะได้รับเพิ่มอีกสองล้านแต้มดาราทุกเดือน นับว่าได้รางวัลทั้งหมดห้าล้านแต้มดารา!

หรือก็คือหากใครสามารถครองอันดับหนึ่งบนเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์ได้ แม้ในหนึ่งปีจะไม่รับภารกิจเลยสักอย่าง ก็ยังได้รับ ‘หกสิบล้านแต้มดารา’ ไปทันที!

แต่แน่นอนว่านั่นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ในสายนอก ศิษย์ทุกคนหมายตาอันดับหนึ่งเอาไว้อยู่ตลอด ดังนั้นการรั้งอันดับหนึ่งไว้ให้ได้ตลอดปีจึงแทบเป็นไปไม่ได้เลย

และไม่ใช่แค่อันดับหนึ่งเท่านั้น ห้าร้อยอันดับแรกบนเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์สลับสับเปลี่ยนไปมาตลอดเวลา มีชื่อขึ้นลงอยู่ทุกวัน

การรับบททดสอบหน้าศิลาเพียงครั้งเดียวย่อมไม่สามารถรั้งอันดับไว้ได้นาน

หรือก็คือรางวัลแต้มดาราของเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์นั้นมีมูลค่าสูง แต่ก็ไม่ใช่ใครจะติดอันดับได้ง่าย ๆ ถึงจะสามารถติดอันดับได้ก็รั้งไว้ไม่ได้นาน

เฉินซีเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ดี จึงค่อนข้างยินดีกับรางวัลของเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์แล้ว

ไม่ว่าจะทำเพื่อชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลาก หรือชิ้นส่วนแก่นแท้โกลาหล เขาก็ต้องรีบหาแต้มดาราให้ได้มากกว่านี้ ไม่เช่นนั้นหากพลาดโอกาสได้รับสมบัติล้ำค่าทั้งสองไป เขาก็คงเสียใจไปชั่วชีวิต

“เจิ่นลู่ไม่ธรรมดาจริง ๆ ขึ้นอันดับที่ 35 ได้ในคราวเดียวตอนรับการทดสอบเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้ผ่านไปปีเดียว ก็สามารถดีดมาถึงอันดับที่สิบ!”

“จริง ๆ แล้วไม่ใช่เพียงเจิ่นลู่ เจ้าดูจี้เซวียนปิง กับจ้าวเมิ่งหลีสิ สองคนนั้นก็รั้งอันดับที่ 13 และ 15 ไม่ใช่หรือ?”

“ได้ยินมาจากศิษย์อาวุโสคนอื่นว่าศิษย์ใหม่รอบนี้ยังมียอดอัจฉริยะอยู่อีกมาก เทียบกับการรับศิษย์ในอดีตนับว่ามีเยอะที่สุด ดูท่าจะสมคำร่ำลือแล้ว”

เมื่อเฉินซีมาถึงก็มีศิษย์หลายคนกำลังยืนคุยเรื่องอันดับกันอยู่ก่อนแล้ว ส่วนมากคุยเรื่องเจิ่นลู่ จ้าวเมิ่งหลี แล้วก็จี้เซวียนปิง

เพราะอย่างไรใน ห้าสิบอันดับแรกก็มีพวกเขาเป็นศิษย์ใหม่อยู่เพียงสามคน ส่วนที่เหลือเป็นศิษย์อาวุโสทั้งสิ้น จึงค่อนข้างเป็นจุดเด่นพอสมควร

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินซีจึงเงยหน้าขึ้นมองรายชื่อห้าสิบอันดับแรก คิดในใจว่า ตอนอยู่ขอบเขตเซียนลึกลับขั้นต้นข้าก็สามารถกำราบพวกเจ้าในการทดสอบเข้าสำนักไว้ได้ ตอนนี้พวกเจ้าทุกคนอยู่ขอบเขตเซียนทองคำ ส่วนข้าก็เป็นเซียนทองคำเช่นกัน การบ่มเพาะพลังของข้าไม่ด้อยไปกว่าพวกเจ้า แต่หากว่ากันในเรื่องพลังต่อสู้ พวกเจ้าก็คงด้อยกว่าข้าไปแล้ว…

ในขณะที่คิดเช่นนี้ เฉินซีก็เดินออกไปพร้อมสูดหายใจเข้าลึก กำลังจะไปวัดอันดับ ก็ถูกเสียงรีบร้อนเสียงหนึ่งหยุดไว้เสียก่อน

“เฉินซี!” เงาร่างนั้นอยู่ในชุดสีแดงเพลิง ผิวนุ่มเนียน ใบหน้างดงาม กลิ่นอายสูงส่งดุดัน และหยิ่งผยองพลันลอยเข้ามา

“แม่นางจ้าวก็อยู่ด้วย” เฉินซีส่งสายตามอง เมื่อเห็นว่าเป็นจ้าวเมิ่งหลีก็ชะงักไป

“เวลาเช่นนี้ยังมีอารมณ์มาที่นี่อีกหรือ?” คิ้วงามของจ้าวเมิ่งหลีขมวดเข้าหากันแน่น

“แล้วมันผิดหรือ?” เฉินซีเองก็มุ่นคิ้วเช่นกัน การที่ข้ามามาวัดอันดับที่นี่คงไม่ไปล่วงเกินใครหรอกกระมัง?

จ้าวเมิ่งหลีเห็นเฉินซีมีท่าทีไม่รู้เรื่องเช่นนั้นก็อึ้งไปเล็กน้อย “หรือเจ้ายังไม่ได้ยินข่าว?”

“ข่าวอะไรหรือ? เกี่ยวกับข้าหรือ?” เฉินซียิ่งดูสับสนกว่าเดิม

ตอนนี้จ้าวเมิ่งหลีรู้แน่ชัดแล้วว่าเฉินซีไม่รู้เรื่องจริง ๆ นางพูดไม่ออกอยู่เล็กน้อย ก่อนจะเหลือบมองเขาแล้วคิดในใจว่า ไม่รู้ว่าคนผู้นี้กลายเป็นผู้นำพันธมิตรดาราได้อย่างไร ตัวเขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพันธมิตรดาราเลยแท้ ๆ…

นางสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วกล่าวว่า “เมื่อครู่นี้ หลิวเจ๋อเฟิงแห่งสมาคมจั่วชิวพาสหายหลายคนส่งคำท้าสู้กับพันธมิตรดาราของเจ้า หากฝั่งเจ้าแพ้ก็ต้องยุบสมาคมไปรวมกับสมาคมจั่วชิว!”