บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1225

บทที่ 1225 แดนโบราณจักรพรรดิเต๋า

บทที่ 1225 แดนโบราณจักรพรรดิเต๋า

เมื่อถึงวันสอบของสำนักฝ่ายใน ทั่วทั้งสำนักฝ่ายนอกก็เปี่ยมล้นไปด้วยความตื่นเต้น

แม้จะเป็นศิษย์ที่ไม่มีคุณสมบัติในการเข้าร่วมการสอบของสำนักฝ่ายใน แต่ทุกคนต่างรีบรุดไปดูความสง่างามของผู้เยี่ยมยุทธ์ห้าสิบอันดับแรกของเทียบอันดับทองคำมวลสวรรค์

สำหรับศิษย์ฝ่ายนอกทุกคน การเข้าสู่ฝ่ายในเป็นเหมือนเป้าหมายที่ต้องต่อสู้และมุ่งมั่นเพื่อจะบรรลุ แต่ถึงอย่างไรก็มีเพียงผู้โดดเด่นในการสอบของสำนักฝ่ายในเท่านั้น จึงจะสามารถเข้าสู่พื้นที่มรดกที่แท้จริงของสำนักฝ่ายในได้!

เห็นได้ชัดว่า การแข่งขันในการสอบดังกล่าวไม่เคยง่ายเลย อาจกล่าวได้ว่า นี่เป็นการแข่งขันที่แท้จริงครั้งแรกระหว่างศิษย์ ตั้งแต่เข้าร่วมสำนัก!

ท้องฟ้าสดใสเป็นสีฟ้าคราม และไม่มีเมฆมาบดบังแม้แต่น้อย

ณ ลานการสอนของฝ่ายนอก เวลานี้ มันเดือดพล่านไปด้วยความตื่นเต้นตั้งแต่เช้าตรู่ ศิษย์อาวุโส และศิษย์ใหม่จำนวนมากมารวมตัวกันที่นี่อย่างต่อเนื่อง จนก่อตัวเป็นมวลหนาแน่น ศิษย์บางคนที่มักจะปิดด่านบ่มเพาะอยู่ตลอดเวลา ก็ปรากฏตัวเช่นกัน ทำให้บรรยากาศคึกคักอย่างมาก

เฉินซียืนอยู่ที่ด้านหนึ่งของจัตุรัส ดวงตาสีเข้มเผยให้เห็นถึงความคาดหวังที่ลุกโชน ขณะสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายดุดันที่ปกคลุมทั่วจัตุรัส

“เฉินซี ข้ารอวันนี้มานานแล้ว ระวังตัวไว้ได้เลย!” ร่างของจี้เซวียนปิงเดินผ่านมา เขาหยุดอยู่หน้าเฉินซี และหัวเราะเสียงดัง ขณะที่กล่าว บริเวณหว่างคิ้วก็พลุ่งพล่านด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

เฉินซียิ้มและกล่าวว่า “เป็นเกียรติที่ได้เป็นคู่แข่งกับพี่จี้”

“เหอะ เจ้าคงอยากจะบอกว่าถ้าทำได้ก็ลองดูใช่หรือไม่?” จี้เซวียนปิงแค่นหัวเราะ แม้จะเป็นการสนทนาสั้น ๆ แต่มันก็เผยให้เห็นถึงบรรยากาศสนิทสนมระหว่างเขากับเฉินซีได้อย่างสมบูรณ์

เฉินซีก็ระเบิดเสียงหัวเราะเช่นกัน

“เฉินซี” เสียงเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งดังมาจากด้านข้าง เป็นจ้าวเมิ่งหลีที่สวมชุดสีแดงเพลิงเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว นางเหลือบมองเฉินซี ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน “จำข้อตกลงระหว่างเราได้หรือไม่”

จี้เซวียนปิงคล้ายนึกบางอย่างได้ จึงแย้มยิ้ม กล่าวคำอำลาแล้วจากไป

เฉินซีอึ้งงัน จากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่า ที่ภูเขาภารกิจในวันนั้น เหลียงเริ่นกับกู่เยวหมิงได้กล่าวหยอกล้อกัน และบอกว่าบางทีตนอาจตามเกี้ยวจ้าวเมิ่งหลีได้ ทว่าจ้าวเมิ่งหลีได้ยินทุกอย่าง นางโกรธจากความอับอาย และกล่าวว่าหากเฉินซีสามารถเอาชนะนางในการสอบของฝ่ายในได้ นางจะให้โอกาสเฉินซีตามเกี้ยวตน…

ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ “แม่นางจ้าว นั่นเป็นเรื่องตลกที่สหายของข้าพลั้งปากในวันนั้น โปรดอย่าได้เก็บมาใส่ใจ”

จ้าวเมิ่งหลีเหลือบมองอีกฝ่าย และเชิดคางขาวราวกับหิมะของตน ก่อนจะกล่าวอย่างภาคภูมิ “คำกล่าวของข้าไม่เคยล้อเล่น หากเจ้ากลัว ก็จงยอมแพ้เสียตั้งแต่ตอนนี้”

เฉินซีลูบจมูกและถอนหายใจ “การสอบในครั้งนี้ จัดขึ้นที่สมรภูมินอกพิภพ และเป็นการต่อสู้กับคนต่างพิภพเหล่านั้น ข้าไม่สามารถหักใจขยี้บุพผาอย่างโหดเหี้ยมได้ แม้ว่าข้าจะต้องการก็ตาม”

“ขยี้บุพผาดอย่างเหี้ยมโหด…”

เมื่อนางได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้างดงามของจ้าวเมิ่งหลีก็เผยความลำบากใจเล็กน้อย จากนั้นนางก็จ้องมองอีกฝ่ายอย่างดุดัน “ฮึ่ม! ในตอนท้ายของการทดสอบจะมีการจัดอันดับ หวังว่าเจ้าจะไม่ถูกข้าแซงหน้าไปเสียก่อนนะ!”

หลังจากที่นางกล่าวจบ หญิงสาวก็จากไปอย่างรวดเร็ว

“อันดับสำคัญถึงเพียงนั้นเลยหรือ?” เฉินซีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ จากนั้นความรู้สึกอันสูงส่งก็พลุ่งพล่านอยู่ในอก พลางกล่าวกับตัวเองว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ยอมให้พวกเจ้าตามข้าทันหรอก และแน่นอนว่า ข้าไม่ได้ทำเพื่อไล่ตามเจ้า…”

เมื่อเวลาผ่านไป เงาร่างที่มารวมตัวกันในจัตุรัสก็เพิ่มจำนวนขึ้น เซวียนหยวนซิ่ว เหลียงเริ่น กู่เยวหมิง และสมาชิกของพันธมิตรดาราก็มาถึง ทั้งหมดมาเพื่อให้กำลังใจเฉินซี ทำให้บริเวณโดยรอบคึกคักอย่างยิ่ง

“พี่ใหญ่เฉินซี เจ้าต้องได้อันดับหนึ่งในครั้งนี้ และแสดงพลังของพันธมิตรดาราของเรา!” สมาชิกของพันธมิตรดารากล่าวอย่างตื่นเต้น

“ถูกต้อง แสดงพลังของพันธมิตรดาราของเรา!” คนอื่น ๆ กล่าวย้ำคำเสียงดังกึกก้อง

เฉินซียิ้มออกมาด้วยความตื้นตัน

“ฮึ่ม! อันดับหนึ่งหรือ? เอาไว้ค่อยคิดอีกที หากเจ้าสามารถรอดชีวิตกลับมาจากสมรภูมินอกพิภพได้!” ทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาก็ขัดจังหวะขึ้น

พวกเขาหันกลับมาและเห็นจั่วชิวจวินหัวเราะอย่างเย้ยหยัน แล้วเงาร่างนั้นก็หายไปในฝูงชน

“เฉินซี เจ้าต้องระวังจั่วชิวจวินให้ดี ในบรรดาศิษย์ห้าสิบคนที่เข้าร่วมการสอบฝ่ายในครั้งนี้ หลายคนมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับจั่วชิวจวิน แม้ว่าทุกคนจะถูกห้ามไม่ให้ต่อสู้กันเองขณะอยู่ในสมรภูมินอกพิภพ แต่เจ้าต้องระวังไม่ให้พวกมันใช้กลอุบายน่ารังเกียจ” คิ้วเรียวงามของอาซิ่วขมวดเข้าหากันทันที แล้วเอ่ยย้ำเตือนสหายตน

“ข้ารู้ว่าจะต้องทำอย่างไร” เฉินซีพยักหน้า

“เอาล่ะ เจ้าต้องดูแลตัวเองด้วย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเจ้า ข้าจะฆ่าไอ้สารเลวพวกนั้นให้หมด!” เซวียนหยวนซิ่ว เหวี่ยงกำปั้นของนางอย่างดุร้าย

สมาชิกของพันธมิตรดาราคุ้นเคยกับสิ่งนี้ และไม่จำเป็นต้องอธิบายถึงอำนาจเหนือใครของเซวียนหยวนซิ่ว

โอม~