บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1228

บทที่ 1228 ศัตรูในเงามืด

บทที่ 1228 ศัตรูในเงามืด

เหยี่ยวสุญญะพันกว่าตัวก็เทียบได้กับผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนลึกลับพันกว่าคนเช่นกัน!

จำนวนเท่านี้ก็สามารถหยุดยั้งเฉินซีที่ยังไม่ถึงขอบเขตเซียนทองคำไว้ได้แล้ว แต่จะนำเฉินซีในตอนนี้ไปเทียบกับในอดีตก็ไม่ได้

ในฐานะเซียนทองคำ พลังบ่มเพาะของเขามีจุดแข็งกว่าผู้ใด ไม่ใช่สิ่งที่ระดับขอบเขตเซียนลึกลับจะสามารถเอาชนะด้วยจำนวนได้ อีกทั้งเฉินซียังไม่ใช่เซียนทองคำธรรมดาเสียด้วย

เขามีพื้นฐานมั่นคงยิ่งกว่ารุ่นเดียวกันกว่าร้อยเท่า ได้ตราศักดิ์สิทธิ์เบญจธาตุและมรดกตกทอดมากมายจากยันต์เทวะอนันต์ หากพูดกันในเรื่องพลังต่อสู้ อาจกล่าวได้ว่าเขาเป็นตัวประหลาดที่ไม่อาจใช้เกณฑ์ใดมาประเมินได้

ฟึบ!

พริบตาต่อมา เฉินซีก็หยิบดาราประสานออกมาฟาดเคล็ดกระบี่วารีออกไป กระแสปราณกระบี่ดีดขึ้นฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นท้องสมุทรโอบล้อมฟ้าดิน ราวกับพร้อมทำให้ทุกสิ่งจมหาย!

แกว๊ก! แกว๊ก!

แกว๊ก! แกว๊ก! แกว๊ก! แกว๊ก!

คลื่นเสียงกรีดร้องน่าสงสารดังขึ้นและเงียบลงภายในมหาสมุทรนั้น เหยี่ยวสุญญะกว่าพันตัวถูกคลื่นลมบดบังร่าง พยายามหลุดจากคลื่นปรานกระบี่ให้ได้ แต่ยิ่งพยายามเท่าไรก็ยิ่งทำให้ถูกทำลายหายไปเร็วขึ้น

ชั่วเวลาไม่กี่อึดใจ เหยี่ยวสุญญะกลุ่มใหญ่ก็ถูกทำลายสิ้น ไม่เหลือรอดแม้แต่ตัวเดียว!

ชิงชิงกู่ร้องด้วยความตื่นเต้น รีบพุ่งเข้าไปพร้อมกับพลังกฎแห่งการกลืนกิน เป็นเหมือนลมพายุซัดกวาดรอบข้างด้วยพลังรุนแรง

ง่ำ! ง่ำ! ง่ำ!

ร่างเหยี่ยวสุญญะถูกมันกลืนกินตัวแล้วตัวเล่า พวกมันกลายเป็นผุยผง โชคดีที่ชิงชิงยังรู้จักยับยั้งตนเอง เหลือจะงอยปากแหลมคมของเหยี่ยวสุญญะไว้

เฉินซีพยักหน้าด้วยความพอใจเมื่อเห็นดังนั้น เอ่ยชมชิงชิงที่รู้จักเชื่อฟังและมีเหตุผลอยู่ในใจ จากนั้นเขาก็สะบัดแขนเสื้อแล้วเริ่มเก็บของ

ตอนนี้เขากำลังจัดตั้งพันธมิตรดารา ในอนาคตเมื่อสามารถขยายพันธมิตรดาราออกไปได้เมื่อไหร่ ก็คงเป็นไปไม่ได้หากไร้เงินสนับสนุนจำนวนมาก เฉินซีไม่อยากพึ่งพาอาซิ่วให้คอยช่วยพัฒนาพันธมิตรดารา เพราะยิ่งทำก็ยิ่งรู้สึกละอายอยู่ในใจ เขาจึงคิดฉวยโอกาสหาเงินให้ได้มากที่สุด

พริบตาเดียวทั้งคนทั้งอสูรก็เก็บกวาดสนามรบจนหมดเกลี้ยง

ทว่าชิงชิงดูเหมือนยังหิวและยังไม่พอใจ พลันเคลื่อนสายตาไปเห็นภูเขาเตี้ย ๆ อีกลูกหนึ่ง มันจึงรีบพุ่งเข้าไปทันที

“ตะกละอีกแล้ว” เฉินซีหัวเราะขำแล้วติดตามไป

กรร!

คลื่นเสียงไร้รูปร่างปะทุออกจากปากชิงชิง สั่นสะเทือนรอบข้างเหมือนพายุลม ทันใดนั้นยอดเขาเตี้ยก็กลายเป็นผุยผงกระจายไปทั่วชั้นบรรยากาศ

จากนั้น ผลึกแก้วขนาดเท่ากำปั้นที่เต็มไปด้วยแสงดาวสีเงินก็ลอยขึ้นมา หมุนตัวอยู่กลางอากาศ ก่อนที่จะถูกชิงชิงกลืนเข้าปากไป

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ชิงชิงดีใจมาก เหมือนได้กินอาหารแสนอร่อยก็มิปาน เริ่มแลบลิ้นเลียไปทั่วแทนที่จะรีบกลืนมันลงไปแทน

เฉินซีเดินเข้าไปหาชิงชิงแล้วรีบปกป้องผลึกแก้วนั้นด้วยความระมัดระวัง มันทำท่าน่าสงสารเหมือนชายหนุ่มจะไปแย่งของมันไปอย่างไรอย่างนั้น

“ขอข้าดูก่อน แล้วเจ้าค่อยกิน” เฉินซีลูบหัวชิงชิง ก่อนจะดึงผลึกแก้วออกมาจากปากมัน

พริบตานั้นก็รู้สึกราวกับดวงดาวกำลังผุดขึ้นเหนือฝ่ามือ มันเต็มไปด้วยแสงดาวสีเงินสุขสกาวยิ่ง แสงนั้นไหลเวียนวนด้วยความมีชีวิตชีวาที่ตีขึ้นถึงใบหน้า

นี่คือแก่นดารา แก่นของดวงดาว จะสามารถสร้างขึ้นได้ก็ต่อเมื่อดวงดาวผ่านวันเวลามานานหลายปีแล้วเท่านั้น

ไม่ว่าจะนำไปกลั่นอุปกรณ์หรือกลั่นยา สมบัติล้ำค่าชิ้นนี้ก็ยังให้ผลที่เหลือเชื่อ เป็นสมบัติที่ไม่สามารถพบเจอได้ในภพเซียน!

เฉินซีคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนคืนแก่นดาราให้ชิงชิง ช่วยไม่ได้ เขารู้สึกว่าตนเองติดค้างเจ้าตัวเล็กที่ปล่อยให้มันอยู่ในเจดีย์บำเพ็ญทุกข์นานเกินไป

เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!

ครั้งนี้ชิงชิงไม่ลังเล พออ้าปากรับของมาได้ก็เคี้ยวมันทันที ชิงชิงเขมือบมันจนแสงดาวพุ่งออกจากซอกฟัน กลิ่นอายในร่างเริ่มพุ่งสูงขึ้นภายในระยะเวลาอันสั้น ขนสีขาวนุ่มฟูบนร่างปลดปล่อยกระแสแสงเยือกเย็นออกมา คละเคล้าไปด้วยบรรยากาศลึกล้ำบริสุทธิ์อยู่เล็กน้อย

“สหายน้อยกำลังจะทะลวงขั้นพลังแล้ว หากไม่เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ก็คงเกือบจะบรรลุขอบเขตเซียนลึกลับขั้นสมบูรณ์ด้วยแก่นดาราราวสิบชิ้น” หม้อใบจิ๋วเอ่ยขึ้น อธิบายเรื่องพลังบ่มเพาะของชิงชิงให้เฉินซีฟัง

ชายหนุ่มพยักหน้ากล่าว “อย่างไรก็ยังต้องสังหารผู้เยี่ยมยุทธ์จากต่างพิภพในสมรภูมิฝันร้ายอีก ฉวยจังหวะนี้เก็บแก่นดารามาสักหน่อยก็ไม่เสียหาย”

พูดถึงจุดนี้ เฉินซีก็มองไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือ “ระหว่างที่สังหารเหยี่ยวสุญญะเมื่อครู่นี้ ข้าสัมผัสได้ถึงบรรยากาศสูงส่งไม่ใช่น้อย คงจะเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์จากต่างพิภพที่มีพลังเทียบเท่ากับเซียนทองคำแน่ ควรใช้โอกาสนี้รับมือกับเขาเสียหน่อย” เฉินซีรีบพาชิงชิงที่กำลังกินอย่างเพลิดเพลินแวบหายไปทิศตะวันตกเฉียงเหนือทันที