บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1283

บทที่ 1283 มีเพียงต่อสู้เท่านั้น ที่ทำให้ใจของเขาสงบลงได้!

บทที่ 1283 มีเพียงต่อสู้เท่านั้น ที่ทำให้ใจของเขาสงบลงได้!

“ชัดเจนอยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้!”

ประโยคที่เมิ่งฉีกล่าวด้วยท่าทางมั่นใจและเด็ดเดี่ยวนั้น มันแฝงไปด้วยความขุ่นเคืองที่ไม่อาจปกปิดได้ และทำให้หลัวเซวียนต้องหัวเราะอย่างขมขื่น

หลัวเซวียนจึงไม่เกลี้ยกล่อมอีกต่อไป และเพียงจ้องมองไปที่ศิลาวิถีที่อยู่ใกล้เคียง ก่อนที่จะกล่าวกับตนเองในใจ …แม้มู่ต้าวฟู่จะอยู่อันดับที่ยี่สิบสามในเทียบอันดับทองคำตราดาราม่วง แต่พลังฝีมือร้ายกาจเหนือศิษย์สายในส่วนใหญ่ ดังนั้นการทำลายสถิติของเขา จึงไม่ใช่เรื่องง่าย

หลัวเซวียนและเมิ่งฉีเป็นสหายที่ดีต่อกัน พวกเขาเข้าสำนักพร้อม ๆ กัน และความสัมพันธ์ก็แน่นแฟ้นมาก ดังนั้นเมื่อหลัวเซวียนทราบว่าเมิ่งฉีตั้งใจจะระบายความโกรธต่อเฉินซี เพราะถูกเฉินซีแย่งอันดับไป หลัวเซวียนจึงไม่อาจนิ่งเฉยได้

เพราะเขาเคยได้ยินข่าวที่เกี่ยวกับเฉินซีมาบ้าง และมีข้อมูลครอบคลุมกว่าเมิ่งฉี ดังนั้นจึงตระหนักดีว่า ศักยภาพของเฉินซีนั้นไม่ธรรมดาเพียงใด ซึ่งดูเหมือนว่าจะทัดเทียมกับอวิ๋นฝูเซิง และอาจเหนือกว่าด้วยซ้ำ

ไม่เพียงเท่านั้น เฉินซีเพิ่งเข้าสู่สำนักได้เพียงไม่กี่ปี แต่สามารถก่อตั้งสมาคมของตัวเอง นั่นคือ พันธมิตรดารา ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเซวียนหยวนและเหล่าผู้อาวุโสจากฝ่ายสงวนโอสถ!

แม้แต่หลัวเซวียนก็ไม่เต็มใจที่จะเป็นศัตรูกับบุคคลที่ไม่ธรรมดาเช่นนี้ แต่ช่วยไม่ได้จริง ๆ เพราะศักยภาพของเฉินซีนั่นน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง และเขาคงไม่อาจกินอิ่มนอนหลับได้อย่างสงบสุข หากต้องกลายเป็นศัตรูของคนเช่นนั้น

หลัวเซวียนรู้ ทุกคนรู้ ว่ารากฐานของเฉินซีในสำนักนั้นไม่อาจถูกทำลายได้โดยง่าย แต่สิ่งสำคัญก็คือ เขาจะกลายเป็นศัตรูกับตระกูลจั่วชิวโดยสมบูรณ์

เป็นที่รู้กันทั่วไปว่า ในบรรดาเจ็ดตระกูลโบราณที่ยิ่งใหญ่ กองกำลังของตระกูลจั่วชิวในสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋านั้นยิ่งใหญ่ที่สุด ดังนั้นจึงอันตรายอย่างมาก และปัญหาที่มักเกิดกับเฉินซี ล้วนเป็นฝีมือของตระกูลจั่วชิว

ทว่าสิ่งที่หลัวเซวียนกังวล มันไม่ฉลาดเลยที่เมิ่งฉีจะเป็นศัตรูกับบุคคลเช่นเฉินซี เพราะจนถึงตอนนี้แม้แต่ตระกูลจั่วชิวก็ไม่สามารถปราบคนผู้นี้ได้อย่างสมบูรณ์ แล้วเมิ่งฉีจะทำสำเร็จได้อย่างไร?

“เฮ้อ ข้าหวังเพียงว่าเฉินซีจะสามารถทำลายสถิติ และขจัดความหลงผิดในหัวใจของเมิ่งฉีได้ มิฉะนั้น หากเป็นเช่นนี้ต่อไป คงเป็นเมิ่งฉีที่ต้องทุกข์ทรมานกับการสูญเสียในที่สุด…” หลัวเซวียนถอนหายใจเบา ๆ แต่เขารู้ชัดเจนว่า ไม่มีทางที่ความหวังของตนจะเป็นจริงได้

นี่คือด่านที่สามสิบเจ็ดถึงเจ็ดสิบสองของแดนเซียนสวรรค์มายา และศิษย์ทุกคนที่สามารถทิ้งสถิติไว้บนศิลาวิถี ถือเป็นตัวตนระดับแนวหน้าของศิษย์สายใน

ตัวอย่างเช่น หลัวเซวียน ที่อยู่ในอันดับเก้าในเทียบอันดับทองคำตราดาราม่วง แต่ผลงานในแดนเซียนสวรรค์มายากกลับไม่สามารถเปรียบเทียบกับมู่ต้าวฟู่ที่อยู่ในอันดับที่ยี่สิบสามในการจัดอันดับได้ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่า การทิ้งชื่ออยู่บนศิลาวิถีนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

“เจ้า…ตั้งใจจะรออยู่ที่นี่หรือ?” หลัวเซวียนอดไม่ได้ที่จะถาม

เมิ่งฉีตอบอย่างไม่ลังเล “แน่นอน ข้าไม่สามารถกลืนความอัปยศนี้ได้ หากข้าไม่เห็นคนผู้นี้ถูกทุบตี!”

หลัวเซวียนถอนหายใจอีกครั้ง และหยุดเกลี้ยกล่อมเมิ่งฉี เขากังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับทัศนคติที่ครอบงำจิตใจของสหาย เพราะหากเฉินซีออกจากแดนเซียนสวรรค์มายา และไม่สามารถทำลายสถิติได้ ความขัดแย้งก็จะบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

“เฮ้อ ไว้ข้าจะเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้งเมื่อถึงเวลา และข้าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันไม่ให้ความขัดแย้งเกิดขึ้น” หลัวเซวียนตัดสินใจอย่างแน่วแน่

…

ในขณะเดียวกัน สายตาของทุกคนที่อยู่บนแท่น ล้วนมุ่งความสนใจไปที่กำแพงหยก ซึ่งบนพื้นผิวที่มีแสงสีทองดวงเล็ก ๆ เป็นตัวแทนของเฉินซี กำลังกะพริบซ้ำ ๆ

มันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!

…

ณ ด่านที่ 37 ของแดนเซียนสวรรค์มายา

เฉินซียืนอยู่ลำพังภายในพื้นที่อันกว้างใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาปกคลุมด้วยความสงบ มีเพียงดวงตาสีดำลุ่มลึกที่จ้องมองอย่างเงียบงัน พร้อมกับจิตต่อสู้ที่พลุ่งพล่าน

สู้!

สิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้คือใช้การต่อสู้เพื่อทลายก้อนหินที่อยู่ในใจของตน และระบายความกดดันในอก

ส่วนเรื่องอื่น ๆ หาได้สนใจไม่!

ชิ้ง!

กระบี่ตะขอดาราเปล่งเสียงใสกังวาน ขณะหลุดออกจากฝัก มันถูกชายหนุ่มกำเอาไว้ในมืออย่างมั่นคง ทันใดนั้น ปราณกระบี่แหลมคมจำนวนหนึ่งก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเฉินซี

ผมสีดำยาวหนาทึบปลิวไสว แผ่นหลังตั้งตรงดุจคันทวน สายตาราวกับสายฟ้าเยียบเฉียบสองสาย แม้จะยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบงัน แต่กลับแผ่กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

การบ่มเพาะลมปราณ ความเข้าใจต่อมหาเต๋า เคล็ดวิชาต่อสู้ ประสบการณ์การต่อสู้… ในขณะนี้ ทั้งหมดได้แปรสภาพเป็นจิตต่อสู้ที่บริสุทธิ์ที่สุด และลุกโชนอยู่ในหัวใจของเฉินซี

มีเพียงการต่อสู้เท่านั้น ที่ทำให้ใจของเขาสงบลงได้!

“การทดสอบจะเริ่มขึ้นในอีกสิบลมหายใจ” เสียงโบราณที่คุ้นเคยและไม่แยแสดังก้องขึ้นฉับพลัน

โอม~

หลังจากนั้น อากาศที่ว่างเปล่าก็เกิดความผันผวน ก่อนที่ร่างสีดำจะควบแน่นเป็นรูปร่าง ร่างนี้มีรูปร่างหน้าตาเลือนราง แต่กลิ่นอายและการบ่มเพาะกลับเหมือนเฉินซีทุกประการ นี่คือผู้พิทักษ์ของด่านที่สามสิบเจ็ด ซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ที่มีการบ่มเพาะทัดเทียมเฉินซี

ท้ายที่สุดแล้ว ร่างที่สวมชุดสีดำนั้น คือศูนย์รวมความแข็งแกร่งของเฉินซี มันเป็นการสะท้อนถึงการบ่มเพาะและความแข็งแกร่งของผู้ท้าทาย ซึ่งการเอาชนะร่างชุดดำนี้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาชนะตัวเอง

เฉินซีคุ้นเคยกับสิ่งนี้เป็นอย่างยิ่ง ร่างของเขาสว่างวาบร่างชุดดำนี้ปรากฏขึ้นทันที ชายหนุ่มเคลื่อนย้ายผ่านห้วงมิติหายไปในอากาศทันที

ชิ้ง!

ปฏิกิริยาของร่างชุดดำนั้นรวดเร็วมาก และทันใดนั้น มันก็ชักกระบี่ของมันแล้วแทงอากาศที่ว่างเปล่าตรงหน้า สกัดการโจมตีของเฉินซีที่โผล่ออกมาจากอากาศได้อย่างทันท่วงที กระบี่ทั้งสองปะทะกัน ระเบิดปราณกระบี่ออกมานับไม่ถ้วน ซึ่งกวาดออกไปทุกทิศทุกทาง

ในเวลาเดียวกัน ร่างชุดดำก็ระเบิดเป็นผุยผง เหมือนใบไม้ที่ถูกพายุพัดโหม ร่างกายค่อย ๆ แตกสลายภายในพายุทีละนิด ก่อนจะหายไปในความว่างเปล่า

“อ่อนแอเกินไป! ความแข็งแกร่งของมันพอใช้แล้ว แต่ทักษะยังหยาบเกินไป!”