บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1342

บทที่ 1342 ตราศักดิ์สิทธิ์แห่งนิจกาล

บทที่ 1342 ตราศักดิ์สิทธิ์แห่งนิจกาล

ซากศพกองพะเนินเป็นภูเขา เลือดสาดกระเซ็นดั่งน้ำตก!

ภายใต้การนำทางของสืออวี๋ ทุกคนพุ่งเข้าใส่ราชันยุทธ์ที่ยืนอยู่ใจกลางสนามต่อสู้

ทว่ามีกองทัพนักรบสัมฤทธิ์ที่ถาโถมเข้ามาเหมือนน้ำในมหาสมุทรขวางทางไว้ไม่ให้ไปต่อได้

มองจากไกล ๆ กลุ่มพวกเขาก็เหมือนเรือเล็กที่กำลังฝ่ากองทัพศัตรู ไม่อาจเข้าถึงตัวราชันยุทธ์ที่ยืนอยู่ตรงกลางได้เลย

“เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว! ฆ่ามัน!” ผ่านไปไม่นาน สืออวี๋ก็คำรามเสียงสนั่นดั่งฟ้าลั่น พูดจบ กระบี่เทพลึกลับในมือก็กรีดผ่านฟ้า แปรเปลี่ยนเป็นห่าฝนกระบี่สังหารกองทัพนักรบสัมฤทธิ์นับพันในพริบตา

พวกเขาต้องฆ่าราชันยุทธ์ให้ทันเวลาหนึ่งก้านธูป ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถออกจากข้อจำกัดศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งก็หมายความว่าทุกคนจะต้องตายที่นี่!

ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าโอ้เอ้ พากันซัดวิชาที่แกร่งที่สุดออกมาทันใด

ฟึบ!

แสงศักดิ์สิทธิ์เก้ากระจ่างพุ่งขึ้นฟ้าเหมือนสายรุ้งก่อนจะสาดส่องลงมารอบทิศ เหมือนเก้ามังกรศักดิ์สิทธิ์พุ่งทะยานอยู่ในสนามต่อสู้โบราณ นำพาคลื่นแสงแห่งความนองเลือดติดมาด้วย

ชิ้ง! ชิ้ง!

ขวานศึกจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์แปรเปลี่ยนเป็นจันทร์เสี้ยวสีม่วงเต็มท้องฟ้า ก่อนจะดีดตัวออกรอบทิศอย่างแรงกล้า ไม่ว่ามันจะผ่านไปทางไหนก็ให้เกิดเส้นสีเลือดเฉือนผ่านกองทัพศัตรู

ครืน!

เทียบกับการโจมตีของเซียงหลิวหลีและเตียนเตี้ยนแล้ว มหาปราชญ์ย่ำสวรรค์นั้นออกท่าโจมตีได้ตรงไปตรงมากว่ามาก เขาถือขวานยักษ์สีดำไว้ในมือแล้วฟันลงมาไม่หยุด ทุกการโจมตีสั่นสะท้านฟ้าดิน เกิดเป็นชิ้นเนื้อมากมายกระจัดกระจายขึ้นฟ้า พร้อมกับโลหิตแดงก่ำที่พุ่งไปรอบทิศ

เป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดยิ่ง

สี่ราชันเซียนไม่เสียเวลาแม้เพียงนิด ซัดทุกท่าโจมตีออกไปไม่หยุดยั้ง

เพราะนี่คือข้อจำกัดทวยเทพภายในตำหนักบรรลุเทพ หากไม่สามารถผ่านไปได้ ชะตาก็จะขาดอยู่ที่นี่ทันที!

ในตอนนั้น ไม่มีใครสนเรื่องหนทางการขึ้นเป็นเทพอีกแล้ว เพราะหากออกไปไม่ได้การเป็นเทพจะมีความหมายอะไร

และด้วยความที่ทุกคนต่างมีสมาธิสูงมากจนทำให้ไม่ทันสังเกตเลยว่าเฉินซีที่พวกเขาปกป้องไว้อยู่ตรงกลางกำลังอยู่ในสภาวะแปลกประหลาด

วิ้ง! วิ้ง! วิ้ง~

ภายในห้วงจิตสำนึก ชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากกำลังสั่นสะท้านและกรีดร้องเสียงเบา แผ่เส้นพลังผันผวนออกมาล้อมกายเฉินซี ก่อนจะซึมซาบเข้าไปถึงจิตวิญญาณ

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ทำให้กระทั่งเฉินซียังไม่รู้ว่าเหตุใดชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากถึงได้ตื่นขึ้นมาภายในสนามต่อสู้โบราณที่เต็มไปด้วยจิตสังหารเช่นนี้

อีกทั้งการเคลื่อนไหวของชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากครั้งนี้ก็หนักหน่วงอย่างยิ่ง…

ตู้ม!

เฉินซียังไม่ทันได้หายตกใจ ก็พลันได้ยินเสียงฟ้าลั่นดังขึ้นในห้วงจิต จากนั้นภาพตรงหน้าเขาก็แตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ สะท้านสะเทือนไปถึงดวงจิตวิญญาณ

เมื่อเขาได้สติขึ้นมาอีกครั้ง ก็เห็นว่าภาพตรงหน้าได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว!

ฟ้า ดิน ห้วงอากาศทั้งหลายภายในสนามต่อสู้โบราณกลายเป็นลวดลายประหลาดที่เกิดจากยันต์อักขระอันลึกลับที่มีรูปทรงบิดเบี้ยวจำนวนนับไม่ถ้วน

กระทั่งราชันยุทธ์ตัวสูงตระหง่านที่อยู่ตรงกลางสนามรบยังแปรเปลี่ยนเป็นอักขระยันต์ที่ดูน่าเกรงขาม

ใช่แล้ว ตอนนี้เฉินซีเห็นทุกสิ่งในสนามต่อสู้โบราณเป็นยันต์อักขระ!

ครั้งหนึ่งก็เคยเห็นยันต์อักขระอยู่ที่ประตูทางเข้าตำหนักบรรลุเทพ พวกมันก็ดูคลุมเครือ ลึกลับ บิดเบี้ยวเหมือนลูกอ๊อดเช่นนี้ เหมือนจะเป็น ‘ภาษาของทวยเทพ’ อะไรสักอย่าง

แต่ยันต์อักขระเหล่านี้กำลังเคลื่อนไหวอยู่ ก่อนที่พวกมันจะเปลี่ยนเป็นกองทัพนักรบสัมฤทธิ์ เป็นท้องฟ้าเป็นผืนดิน และเป็นราชันยุทธ์ที่ยืนอยู่ไกล ๆ ปลดปล่อยจิตสังหารหนาแน่นออกมา!

นี่คือหน้าตาที่แท้จริงของข้อจำกัดราชันยุทธ์… ความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจเฉินซี เขาพลันเข้าใจทุกสิ่งอย่าง

ทว่าพริบตานั้น เฉินซีก็สังเกตเห็นว่า แม้กองทัพนักรบสัมฤทธิ์ที่มากันมืดฟ้ามัวดินจะมาจากยันต์อักขระอันลึกลับ และกำลังถูกพวกสืออวี๋บดขยี้จนกลายเป็นฝนเลือดโปรยลงมา แต่พวกมันไม่ได้ตายจริง ๆ

อีกทั้งยังใช้เวลาไม่นาน ชิ้นส่วนเลือดเนื้อพวกนั้นก็กลับมารวมตัวอีกครั้ง จากนั้นพวกมันก็จะพุ่งเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัวอีกครั้ง!

มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่?

ก็หมายความว่ากองทัพนักรบสัมฤทธิ์ในสนามต่อสู้โบราณเห็นนี้ฆ่าไม่ตายอย่างไรเล่า!

วิ้ง~ วิ้ง~

ภายในห้วงจิตสำนึก ชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากยังคงส่งเสียงและสั่นสะท้านไม่หยุด คอยย้ำเตือนให้เฉินซีรู้ว่าเรื่องยังไม่จบเท่านี้

ท่ามกลางสภาวะแปลกประหลาด ยันต์อักขระอันลึกลับทั้งหลายที่เฉินซีเห็นก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ถึงขั้นสามารถระบุได้ว่าอักขระยันต์ที่เล็กที่สุดภายในยันต์อักขระนั้นโคจรแบบใด…

นั่นคือเส้นการโคจรพื้นฐานของมหาเต๋าห้าธาตุ

ลม สายฟ้า…

หยิน หยาง…

และดวงดารา…

ใช้เวลาไม่นาน เฉินซีก็เข้าถึงความลึกซึ้งหลากหลายอย่าง สัมผัสได้ถึงพลังมหาเต๋าที่คุ้นเคยได้จากในยันต์อักขระหนาแน่นที่ปกคลุมท้องฟ้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]