บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1344

บทที่ 1344 สถานการณ์พลิกผันต่อเนื่อง

บทที่ 1344 สถานการณ์พลิกผันต่อเนื่อง

เจี้ยงหลิงเซียวล่วงรู้ถึงแผนการของซุ่ยเหรินถิงอยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่พวกเขาผ่านข้อจำกัดทวยเทพหลังจากที่เข้าตำหนักบรรลุเทพ ก็จะใช้วิชาลับโกลาหลบางอย่างของนิกายอำนาจเทวะ สาดเลือดสังเวยไว้เพื่อเปิดใช้พลังขั้นสูงสุดของข้อจำกัดที่พวกเขาผ่านไป

ตอนนี้พวกเขาผ่านมาได้สามสิบสี่ข้อจำกัดแล้ว ใช้สมบัติศักดิ์สิทธิ์ไปสามสิบสี่ชิ้นด้วยกัน!

แม้ว่านิกายอำนาจเทวะจะมีรากฐานยาวนาน มีสมบัติศักดิ์สิทธิ์ไม่ขาดมือ แต่การต้องเสียจำนวนมากไปในคราวเดียวเช่นนี้ก็ยังทำให้เจี้ยงหลิงเซียวรู้สึกเสียดายอยู่ดี

สมบัติศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งที่เหนือกว่าสมบัติอมตะระดับว่างเปล่าเสียอีก!

“เสียไปหนักหนาขนาดนั้นคุ้มแล้วหรือ?” เจี้ยงหลิงเซียวถามขึ้นระหว่างทำสมาธิฟื้นพลัง

“หากกำจัดศัตรูได้ก็คุ้มแล้วไม่ใช่หรือ?” ซุ่ยเหรินถิงเอ่ยเสียงเรียบ “อีกทั้งสมบัติศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ก็ได้มาจากพวกคนนิกายยุคแรกกำเนิดที่ตายมาตามทาง ถึงใช้หมดก็ไม่นับว่าเราเสียอะไรไปหรอก”

เจี้ยงหลิงเซียวชะงัก จากนั้นเงียบไป

ซุ่ยเหรินถิงคล้ายนึกบางอย่างขึ้นมาได้ “ตั้งแต่ข้อจำกัดแรกจนถึงตอนนี้เราใช้เวลาไปเท่าไหร่แล้ว?”

“เกือบแปดชั่วยาม” เจี้ยงหลิงเซียวคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบ

“ค่อนข้างช้านะ” ซุ่ยเหรินถิงมุ่นคิ้วเล็กน้อย “หลายปีก่อนตอนเจ้านิกายมาที่นี่ ใช้เวลาเพียงหกชั่วยามเอง”

เจี้ยงหลิงเซียวชะงักไป จากนั้นก็ยิ้มให้แต่ในใจคิดว่า เอาตัวเองไปเทียบกับเจ้านิกายเมื่อหลายปีก่อน? น่าขันสิ้นดี

“ไม่แน่ว่าพอเราพบวิธีขึ้นเป็นเทพและทะลวงขอบเขตราชันเซียนไปได้ ก็คงตามรอยเจ้านิกายไปได้กระมัง…” ซุ่ยเหรินถิงไม่เห็นแววความเฉยเมยในสีหน้าเจี้ยงหลิงเซียว ยิ่งพูดจบสีหน้าเขาก็ยิ่งมีความมุ่งมั่นขึ้น

เจ้านิกายอำนาจเทวะ!

ตัวตนทรงพลังที่เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล!

…

ครืน!

ข้อจำกัดราชันยุทธ์ถูกทำลายจนเปิดออก หลายเงาร่างสภาพดูไม่ได้กระโจนออกมาจากภายใน

“บัดซบ! เกิดอะไรขึ้นกัน? ข้อจำกัดราชันยุทธ์มันแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? แต่ก่อน หลังคนจากตำหนักเต๋าหนี่หวาถูกราชันยุทธ์ที่ ‘แกร่งที่สุด’ โจมตีอุปสรรคที่เราเจอมักจะเป็นตัวที่อ่อนแอที่สุดไม่ใช่หรือ แต่ตอนนี้เรากลับเสียไปถึงสองคนแล้ว!” อี้หรานเฟิงอยู่ในสภาพน่าสมเพช ใบหน้าซีดขาว เผยสีหน้าไม่น่ามองออกมา หว่างคิ้วเจือแววหวาดกลัว

ด้านข้างเขา ซุนอู๋เหิ่นและคนอื่น ๆ ก็มีสีหน้าแบบเดียวกัน เหมือนเพิ่งผ่านพ้นวิกฤตการณ์มาได้

เดิมทีพวกเขาคิดว่าหากตามคนจากตำหนักเต๋าหนี่หวาเข้าตำหนักบรรลุเทพไป เช่นนั้นพลังของข้อจำกัดของทวยเทพก็คงจะอ่อนแอลงแน่

ไม่คิดเลยว่าแค่เจอกับข้อจำกัดแรกกลับต้องเสียสมาชิกไปถึงสองคน!

เมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้น กระทั่งคนที่อยู่ขอบเขตราชันเซียนกลับยังรู้สึกเยือกเย็นในใจ เพราะราชันยุทธ์ผู้นั้นมีพลังสะท้านฟ้ายิ่งนัก!

ตอนนี้เหลือพวกเขากันอยู่แค่สี่คน รวมถึงอี้หรานเฟิงกับซุนอู๋เหิ่นด้วย!

แต่พวกเขาเพิ่งผ่านข้อจำกัดตำหนักบรรลุเทพมาได้เพียงขั้นแรกจากทั้งหมดสามสิบหกขั้น…

“เรากลับไปตั้งหลักก่อนดีหรือไม่? ข้อจำกัดของทวยเทพครั้งนี้เหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปเกินคาด โอกาสเราเหลือน้อยยิ่งนัก” คนผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วเบาเหมือนยอมแพ้

“ไม่แน่ว่าข้อจำกัดที่สอง ข้อจำกัดอสรพิษจ้าววิญญาณ อาจจะไม่ได้แกร่งเหมือนกันก็เป็นได้ ข้าว่าลองอีกสักครั้งดีกว่า” อีกคนหนึ่งกลับยังไม่อยากยอมแพ้เท่านี้

สุดท้ายก็เป็นอี้หรานเฟิงที่เป็นคนตัดสินใจให้ลองดูอีกครั้ง หากข้อจำกัดอสรพิษจ้าววิญญาณยังแกร่งเหมือนข้อจำกัดแรก พวกเขาก็จะขอถอนตัวออกจากการต่อสู้แย่งชิงความลับการขึ้นเป็นเทพครั้งนี้เสีย

เพราะเมื่อเทียบกับความลับการขึ้นเป็นเทพแล้ว พวกเขาก็ยังรักชีวิตตัวเองมากกว่า

เพราะหากไม่รอดชีวิต แล้วจะหาทางขึ้นเป็นเทพได้อย่างไร?

…

บนทางเดินหินที่ทอดตัวยาวดูไร้จุดสิ้นสุดนั้น

สืออวี๋และคนอื่น ๆ ยืนคิดกันหัวแทบแตก แต่ก็คิดอะไรไม่ออกเลย ได้แต่ต้องพึ่งโชคชะตาเท่านั้น

พวกเขาจะไม่กล้าอยู่ที่นี่ต่อ รีบมุ่งหน้าไปยังข้อจำกัดที่สามภายใต้การนำของสืออวี๋ทันที

ฟึบ!

ใต้หล้าพลันกลับตาลปัตร เพราะภาพตรงหน้าพลันเปลี่ยนไปอีกครั้ง

กลุ่มของพวกเขาปรากฏตัวขึ้นอีกทีภายในหุบเหวลึกดำสนิทที่โอบล้อมไปด้วยหมอกสีดำ แม้จะเป็นสืออวี๋กับพวก แต่พวกเขาก็สามารถสัมผัสพื้นที่รอบกายในรัศมีได้น้อยกว่าพันลี้เท่านั้น

ฟิ้ว!

ศรศักดิ์สิทธิ์คมกริบดอกหนึ่งกรีดผ่านฟ้าทำลายม่านหมอกดำเข้ามา เป็นดั่งเส้นพลังกรีดผ่านนภาพุ่งเข้ามาประหนึ่งสายฟ้าฟาด

มันรวดเร็วนัก!

เร็วจนกระทั่งเฉินซีที่เพิ่งลืมตา ไม่มีจังหวะได้รับมือสักนิด

จากนั้นก็ได้ยินเสียงลั่นครืนอยู่ข้างหู สั่นสะท้านจนเขานิ่งไป แก่นโลหิตในกายเดือดพล่าน

“หุบเหวตะวันหล่น!”