บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1432

บทที่ 1432 เบาะแว้งในงานเลี้ยงวันเกิด

บทที่ 1432 เบาะแว้งในงานเลี้ยงวันเกิด

เซวียนหยวนพั่วเซียว!

ผู้อาวุโสในตำนานแห่งหนึ่งในเจ็ดตระกูลใหญ่บรรพกาล ตระกูลเซวียนหยวน เขาผ่านศึกนองเลือดมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เป็นตัวตนสูงส่งที่สั่นสะท้านไปทั่วภพเซียน

ศึกที่โด่งดังที่สุดของเขาเกิดขึ้นเมื่อแปดพันปีก่อนในสมรภูมินอกพิภพ เซวียนหยวนพั่วเซียวเพียงคนเดียวสามารถสังหารสิบสองแม่ทัพใหญ่ต่างพิภพ ที่มีฝีมือเท่ากับขอบเขตราชันเซียนครึ่งขั้น และได้ฉายาราชาเหล็กโลหิตมาครอง ฝีมือสะท้านใต้หล้า กลายเป็นเรื่องราวให้ผู้คนเล่าขานไปนานแสนนาน

แต่หลังจากศึกครั้งนั้น เซวียนหยวนพั่วเซียวก็ปิดด่านบ่มเพาะแล้วเร้นกายสันโดษ ตั้งแต่วันนั้นก็ผ่านมาแปดพันปีแล้ว

อาซิ่วมาหาเฉินซีในวันนี้ก็เพื่อเชิญเขาไปร่วมงานวันเกิดของเซวียนหยวนพั่วเซียว

ด้วยความที่งานวันเกิดครั้งนี้จะไม่เหมือนในอดีต เพราะจะเป็นงานที่เซวียนหยวนพั่วเซียวเผยกายสู่โลกภายนอกอีกครั้งหลังเก็บตัวมานานถึงแปดพันปี ตัวตนในตำนานเจ้าของฉายาราชาเหล็กโลหิตจัดงานเลี้ยงวันเกิดทันทีที่ออกจากปิดด่านบ่มเพาะ จึงทำให้ดึงความสนใจจากคนทั้งภพเซียน

…

เขตแดนตระกูลเซวียนหยวน

นับตั้งแต่ข้อมูลการจัดงานเลี้ยงวันเกิดเซวียนหยวนพั่วเซียวในเมืองเซียนสัประยุทธ์แพร่ออกไปในภพเซียน ก็มีคนจากกองกำลังใหญ่ทั้งหลายในภพเซียนมาปรากฏในเมืองเซียนสัประยุทธ์หลายคน และวันนี้ก็เป็นงานเลี้ยงวันเกิดเซวียนหยวนพั่วเซียวแล้ว

ภายในห้องโถงขนาดใหญ่ แขกเหรื่อมากมายและคนจากกองกำลังใหญ่ในภพเซียนมารออยู่ด้านในกันนานแล้ว

บ่าวรับใช้หน้าตางดงามหลายคนรินชาให้แขก ในขณะที่ผู้ดูแลท่าทางนอบน้อมเดินดูแลแขกอยู่ในห้องโถงอย่างทั่วถึง

ด้วยความที่ครั้งนี้มีแขกมากันมากกว่าที่ตระกูลเซวียนหยวนคาดคิดไว้ รวมถึงงานเลี้ยงวันเกิดถูกจัดขึ้นในเมืองเซียนสัประยุทธ์แทนที่จะเป็นจวนหลักตระกูลเซวียนหยวน จึงทำให้มีคนตระกูลเซวียนหยวนมายืนรับแขกไม่พอ

เมื่อเป็นเช่นนี้ ชีเซียวอวี่ที่อาศัยอยู่ภายในตระกูลเซวียนหยวนจึงรับหน้าที่รับแขกให้

นางเป็นบุตรสาวบุญธรรมที่หลิ่วเจี้ยนเหิงรับมาเลี้ยง หลังถูกเฉินซีพากลับมายังเมืองเซียนสัประยุทธ์ เฉินซีก็จัดแจงให้หลิ่วเจี้ยนเหิงอาศัยอยู่กับตระกูลเซวียนหยวน นางจึงใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ด้วยความสงบ

ทว่าชีเซียวอวี่เคยเติบโตมาในเขตเหมืองแร่ตั้งแต่เด็ก ดังนั้นถึงจะอยู่ตระกูลเซวียนหยวนมานานหลายปี แต่ก็ไม่เคยทำหน้าที่รับแขกมาก่อน อีกทั้งคนที่เป็นแขกเดินเข้ามายังเป็นผู้สูงส่งแห่งภพเซียน นางจึงรู้สึกประหม่าอยู่บ้าง

ถึงขนาดที่นางไม่รู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร ดังนั้นเห็นอะไรคิดว่าต้องทำก็เลยทำไป นางไม่เพียงคอยต้อนรับแขก แต่ยังช่วยคนอื่นให้ได้มากที่สุด ไปช่วยรินชา ช่วยยกอาหาร ซึ่งเป็นงานของสาวใช้และผู้ดูแล

ชีเซียวอวี่ไม่ได้รู้สึกเสียใจแต่อย่างใด เพราะนางกับหลิ่วเจี้ยนเหิงอาศัยอยู่ในตระกูลเซวียนหยวนมานานหลายปี ได้รับการดูแลและปกป้องอย่างดีเยี่ยม จนทำให้นางรู้สึกซาบซึ้งไม่น้อย แต่ก็หาโอกาสตอบแทนบุญคุณไม่ได้สักที

ตอนนี้นางมีโอกาสช่วยพวกเขาต้อนรับแขกกับคนตระกูลเซวียนหยวนบางส่วน ในใจนางจึงยินดีเป็นอย่างยิ่ง

แต่ด้วยความที่นางทำเช่นนี้เป็นครั้งแรก ช่วงแรกนางจึงยังทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง มีหลายครั้งที่เกือบทำถ้วยชาจอกเหล้าแตก

สาวใช้หน้าตางดงามเห็นว่าชีเซียวอวี่เกือบทำกาน้ำชาคว่ำตอนรินให้แขก นางจึงรีบเดินเข้ามากล่าว “แม่นางชี ให้ข้าทำดีกว่า”

“ไม่เป็นไร เจ้าไปทำงานของเจ้าเถอะ” ชีเซียวอวี่แลบลิ้นออกมาด้วยความเขินอายเล็กน้อย จากนั้นก็หันไปหมายจะรินชาให้แขกอีกคนที่เพิ่งเข้ามา

แต่หันไปแล้วก็ชนเข้ากับแขกคนหนึ่งเข้าอย่างจัง ทำให้ชาร้อนที่นางเพิ่งรินไปจนปริ่มแก้วกระฉอก หากแขกคนนั้นหลบไม่ทันก็คงถูกชาร้อนลวกไปแล้ว

“ข้ารับใช้ชั้นต่ำ! เดินไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือหรือไร?” แขกคนนั้นเป็นชายหนุ่มในชุดหรูหรา เมื่อเห็นว่าบ่าวรับใช้สาวคนหนึ่งเดินไม่ดูทางชนเขาเข้าก็ตวาดเสียงดังขึ้นมาทันใด

ชายหนุ่มมีชื่อว่าจั่วชิวถิง เป็นคนตระกูลจั่วชิว แล้วก็เป็นศิษย์สายในสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋าด้วย

ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลจั่วชิวกับตระกูลเซวียนหยวนไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ทั้งคู่เป็นเจ็ดตระกูลใหญ่บรรพกาลเหมือนกัน ครั้งนี้เมื่อเซวียนหยวนพั่วเซียวจัดงานเลี้ยงวันเกิด ตระกูลจั่วชิวจึงยังต้องส่งคนมาแสดงความยินดีด้วย

จั่วชิวถิงเป็นตัวแทนตระกูลจั่วชิวมาร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้ ที่เขามาคนเดียวก็เพราะเรื่องเบาะแว้งภายในตระกูลจั่วชิว ในตระกูลมีแต่เรื่องเบาะแว้งไม่หยุดหย่อน พวกผู้อาวุโสในตระกูลเอาแต่ทะเลาะกันไปมา ไม่มีอารมณ์มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดเซวียนหยวนพั่วเซียว ดังนั้นจั่วชิวถิงจึงถูกส่งมาแทน

จั่วชิวถิงรู้ดีว่าตระกูลจั่วชิวกับตระกูลเซวียนหยวนมีความสัมพันธ์ไม่ค่อยดี ดังนั้นจึงไม่ค่อยอยากมาร่วมงานเท่าไหร่ คราวนี้ถูกบ่าวรับใช้ชนเข้าเช่นนี้ เกือบทำให้เขาต้องรู้สึกอับอายขายหน้า จะให้อารมณ์ดีอยู่ได้หรือ?

“ขออภัยด้วยคุณชาย โปรดใจเย็นลงก่อน” ชีเซียวอวี่รีบขอโทษเสียงเบา

“ไสหัวไป!” จั่วชิวถิงมุ่นคิ้วตวาดคำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ไม่ว่าชีเซียวอวี่จะอารมณ์ดีเพียงใด แต่ใบหน้างดงามก็ยังซีดขาวไปเมื่อถูกหาว่าเป็นบ่าวรับใช้ชั้นต่ำและถูกอีกฝ่ายตะวาดให้ ‘ไสหัวไป’ เช่นนั้น ทว่านางก็ไม่โต้กลับไป เพราะวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของเซวียนหยวนพั่วเซียว นางไม่อยากให้บรรยากาศชื่นมื่นถูกทำลายเพราะตน

รวมถึงตัวตนของจั่วชิวถิงก็นับเป็นแขกผู้มีเกียรติ เพราะสามารถมาเข้าร่วมงานเลี้ยงเช่นนี้ได้ มีหรือชีเซียวอวี่จะกล้าหาเรื่องคนผู้นี้?

“คุณชาย แม่นางชีไม่ใช่บ่าวรับใช้ตระกูลเซวียนหยวน โปรดระวังคำพูดด้วย” ผู้ดูแลด้านข้างทนดูไม่ไหว จึงเอ่ยเตือนจั่วชิวถิง

จั่วชิวถิงหน้าคว่ำ ไม่คิดเลยว่าผู้ดูแลจะกล้าเถียงตนกลับเช่นกัน เขาส่งยิ้มเย็นไปทางชีเซียวอวี่ “เจ้าเป็นคนของตระกูลเซวียนหยวนหรือ?”

ชีเซียวอวี่เม้มปากส่ายหน้า