บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1468

บทที่ 1468 ฉวยชะตาแห่งสวรรค์

……………………………………………………………………..

บทที่ 1468 ฉวยชะตาแห่งสวรรค์

โซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาซัดลงมาดั่งห่าฝน แต่ละเส้นทั้งหนาทั้งใหญ่ มันขยับเคลื่อนไปมาอย่างบ้าคลั่งบนท้องฟ้า เต็มไปด้วยพลังบัญชาอันน่าเกรงขามที่ซัดลงมาสู่ผืนพิภพทั้งหลาย

ตอนนี้ ทุกคนที่อยู่ขอบเขตเทวาในสามภพก็เหมือนใบหญ้า ไร้อำนาจใดให้ดิ้นรน ไม่ว่าจะไปหลบซ่อนที่ใดก็จะถูกคุมตัวไว้และถูกโยนเข้าประตูบนฟ้า เข้าไปสู่แดนโลกาวินาศเบื้องหลัง!

ทว่าเมื่อนายท่านสามแห่งเขาเทพพยากรณ์ เที่ยอวิ๋นไห่ เหินร่างขึ้นมา เขาก็ทำลายทุกสิ่งอย่างตรงหน้าด้วยค้อนยักษ์ในมือ สะบั้นโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาเหมือนเป็นแค่ใบไม้แห้ง เผยอำนาจสูงส่งหาใครเทียม

ตู้ม!

โซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้้นน้อย แปรเปลี่ยนเป็นฝนแสงปกคลุมนภา

เที่ยอวิ๋นไห่นำทุกคนขึ้นสู่ท้องฟ้า พากันรุดหน้าเข้าหาประตูบนนภาสูง

ครืน!

เต๋าสวรรค์เหมือนเห็นเหตุการณ์นั้นแล้วโมโหโกรธา มันจึงซัดโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาลงมาไม่หยุด เป็นดั่งกรงขังยาวตั้งแต่ฟ้าจรดดิน เกิดเป็นกรงขนาดใหญ่ที่คล้ายกับจะกักและทำลายพวกเที่ยอวิ๋นไห่ไว้ให้ได้

“หึ!” เที่ยอวิ๋นไห่แค่นเสียงเย็น รูปร่างกำยำดั่งเจดีย์เหล็กปลดปล่อยยันต์อักขระออกมา มันผสานขึ้นเป็นเทพจำแลงร่างสูงเสียดฟ้า ขนาดใหญ่โตมโหฬาร ปลดปล่อยกลิ่นอายทรงอำนาจออกมา

เขาถือค้อนยักษ์ควงโจมตีออกไปไม่หยุด เปิดเส้นทางท่ามกลางโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาจำนวนมาก และรุดหน้าขึ้นสูงเหนือนภา ท่าทีดุดันดั่งเทพทรงอำนาจแห่งใต้หล้า!

จากสถานการณ์ตอนนี้ กลุ่มพวกเขาคงไปถึงประตูบนท้องฟ้าได้ก่อนจะถูกกักขังตัวเอาไว้

ตอนนี้มีเพียงเฉินซี จั่วชิวเฟยหมิง และราชันเซียนครึ่งขั้นจากตระกูลจั่วชิวเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่ และไม่ได้รับผลกระทบอะไร

ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์คำพูดของหลียางเมื่อครู่ ที่ว่าพวกที่โดนเป็นฝ่ายแรกคือพวกขอบเขตเทวา มีแต่เทพในสามภพทั้งหมดถูกทำลายหายสิ้น พวกที่อยู่ต่ำกว่าขอบเขตเทวาถึงจะโดนผลกระทบไปด้วย

หลียางไม่จำเป็นต้องเตือนเฉินซีอีก ชายหนุ่มฉวยจังหวะนี้ใช้ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์ มันแปรเปลี่ยนเป็นลำแสงคมกริบที่พุ่งขึ้นฟ้าไปอย่างรวดเร็ว

ฟึบ!

ตาข่ายโปร่งแสงกางออก เปล่งแสงดาราประกายดั่งฝันลวงที่คล้ายกับสามารถกักทุกสิ่งอย่างไว้ได้

เฉินซีเห็นได้เลยว่าโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาซึ่งฟาดลงมาจากฟากฟ้าคล้ายว่าไม่เห็นตาข่ายนี้ ปล่อยให้ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์ผ่านไปได้อย่างไร้ปัญหา

เฉินซีทั้งประหลาดใจและตกตะลึงยามได้เห็น ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์นี้สมกับที่เป็นสมบัติวิญญาณ สามารถก้าวข้ามทุกสิ่งกีดขวาง เคลื่อนไหวไปได้ตามต้องการ อาจกล่าวได้ว่ามันมีพลังลึกล้ำเกินหยั่ง

“รวมตัว!” ไม่นาน เศษซากโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาทั้งหลายก็ถูกกักไว้ในตาข่ายครอบคลุมสวรรค์จนหมดสิ้น

แต่ตอนนั้นเอง ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์ก็พลันสั่นไหวอย่างรุนแรง ชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาที่ถูกกักไว้ภายในเริ่มสั่นครืนสะเทือนลั่น มันบ้าคลั่งขึ้นมาเหมือนมีสตินึกคิด คล้ายอยากหลบหนีออกไป

อั่ก!

เฉินซีกระอักเลือดออกมาจากพลังตีกลับ

แล้วชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาเหล่านั้นก็ฉวยโอกาสนี้หนีออกไปอย่างรวดเร็ว

บัดซบ! อำนาจของชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชายังน่ากลัวเช่นนี้ ถึงจะใช้ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์กักมันไว้ได้ แต่ก็ไม่อาจสยบมันได้…เฉินซีใบหน้าเครียดขึง รู้ซึ้งถึงพลังที่แท้จริงของโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาก็ตอนนี้

มันยิ่งทำให้เขารู้สึกชื่นชมศิษย์พี่สามเที่ยอวิ๋นไห่ เพราะตัวเขามีพลังน้อยจนไม่สามารถสยบชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาได้ แต่เที่ยอวิ๋นไห่กลับเหินสูงขึ้นไปเรื่อยทีละก้าว ท่ามกลางโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชามากมาย เห็นได้ชัดว่าคนผู้นี้แข็งแกร่งมากเพียงใด

แต่เฉินซีก็ยังไม่ยอมแพ้ เพราะนี่คือชะตากรรมที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน ในเมื่อศิษย์พี่หญิงหลียางมอบตาข่ายครอบคลุมสวรรค์ให้เขาแล้ว นางย่อมสัมผัสได้ว่าเขามีพลังพอจะทำสิ่งนี้สำเร็จ

เขาจึงทิ้งความคิดกวนใจทั้งหลายไว้ ก่อนสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วใช้ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์เป็นครั้งที่สอง

ฟึบ!

ตาข่ายสีใสเปล่งแสงพุ่งขึ้นบนท้องฟ้า

ครั้งนี้เฉินซีระวังมากกว่าเดิมมาก ไม่ได้กางออกจนสุดเหมือนเมื่อครู่ และเลือกกักแค่ชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาจำนวนหนึ่งเท่านั้น!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

กระนั้น พลังของเศษโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาที่พยายามฝืนหนีออกมาก็ยังไม่ธรรมดา สะท้านตาข่ายครอบคลุมสวรรค์จนสะเทือน เกือบจะขาดอยู่รอมร่อ

เฉินซีกัดฟันโคจรพลังบ่มเพาะ แสงแห่งเซียนจำนวนมากแผ่ออกมาจากทั่วร่าง เขาพยายามฝืนแรงต้านดึงเอาตาข่ายกลับคืนมา!

ทำสำเร็จแล้ว!

ทันทีที่ในใจเกิดความคิดเช่นนั้น เสียงตู้มก็ดังลั่นขึ้น กระแสพลังลุกโชนเชี่ยวกรากพุ่งเข้าสู่ร่าง มันเป็นพลังที่ทรงอำนาจ มีพลังเต๋าสวรรค์และเต็มไปด้วยกลิ่นอายเต๋าจำนวนนับไม่ถ้วน เป็นตัวแทนความสง่างามแห่งสวรรค์ พลังกฎแห่งท้องนภา!

หากปล่อยให้เข้าไปได้สำเร็จ เช่นนั้นเฉินซีก็คงไม่สามารถกักชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาได้แล้ว เป็นเพราะหากเที่ยอวิ๋นไห่หายไป ก็จะไม่มีโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาเพิ่มอีก

ดังนั้นตอนนี้หากเขาอยากได้ชะตากรรมมาครองให้ได้มากที่สุด เช่นนั้นต้องอย่าเสียเวลาแม้เพียงนิด ไม่เช่นนั้นหากพลาดโอกาสนี้ไปแล้ว ต่อไปคงไม่อาจได้เจออีก

ฟึบ! ฟึบ!

ใช้เวลาไม่นาน ตาข่ายครอบคลุมสวรรค์ก็พุ่งออกไปอีกครั้ง ก่อนจะถูกดึงกลับ และกักเอาชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชากลับมาด้วย ก่อนจะถูกเฉินซีซึมซับพลังเข้าไปทั้งหมด จนแปรเปลี่ยนเป็นคลื่นพลังสีใสวิ่งวนไปทั่วร่าง

ในระหว่างนั้น จักรวาลในร่างพลันส่งเสียงร้องครืนไม่หยุด และขยับขยาย กระแสพลังเชี่ยวกรากพลุ่งพล่านอยู่ภายใน ทั่วทุกมุมในกายคือกลิ่นอายเต๋าอันหนาแน่น

อีกทั้งหลังนี้ยังขยายตัวและพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ อีก….

ครืน!

จังหวะที่เฉินซีจะลงมืออีกครั้ง ชายหนุ่มก็สัมผัสได้ว่าทั้งร่างกำลังสั่น รูขุมขนปลดปล่อยกลิ่นอายเต๋าบริสุทธิ์ เปล่งไปด้วยแสงลึกลับบางอย่าง แต่กลับไร้พลังใดล้นออกมา

จึงทำให้เฉินซีเข้าใจพลังของโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาที่ซึมซาบเข้ามาว่ามันถึงขีดสุดที่รากฐานจะรับไหวแล้ว หากยังซึมซับเข้ามาไม่เลิก ก็คงได้แต่เสียมหาชะตากรรมเหล่านี้ไปเปล่า ๆ

“ผู้อาวุโส โอกาสดีเช่นนี้จะพลาดไปไม่ได้ พวกท่านเตรียมรับชะตากรรมแห่งสวรรค์เถอะ ข้าจะช่วยคว้ามันเอาไว้เอง” ทันใดนั้น เฉินซีก็หันไปหาจั่วชิวเฟยหมิงและคนอื่น ๆ และเหวี่ยงตาข่ายครอบคลุมสวรรค์ออกไปอีกครั้ง

จั่วชิวเฟยหมิงเป็นผู้อาวุโสของท่านแม่จั่วชิวเสวี่ย ส่วนผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ของตระกูลจั่วชิวเองที่อยู่ขอบเขตราชันเซียนครึ่งขั้นก็คอยสนับสนุนท่านแม่มาโดยตลอด

ในจังหวะดีเช่นนี้ เฉินซีจึงไม่คิดอคติใด ในเมื่อตัวเองไม่สามารถใช้ชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาได้อีกแล้ว เขาก็คิดจะกักมันมาให้จั่วชิวเฟยหมิงกับพวกแทน คิดเสียว่าเป็นการตอบแทนที่พวกเขาคอยปกป้องคุ้มครองและสนับสนุนท่านแม่มาตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็แล้วกัน

จั่วชิวเฟยหมิงและคนอื่น ๆ ได้ยินแล้วก็ตกใจ รู้สึกซาบซึ้งดีใจเป็นอย่างยิ่ง

ก่อนหน้านี้พวกเขาเห็นมาทุกอย่าง ในใจรู้สึกอิจฉาอยู่บ้าง อย่างไรนี่ก็เรียกได้ว่าเป็นมหาชะตากรรมที่หากได้ยากยิ่ง จะมีใครในสามภพสามารถมองเมินมันได้เล่า?

แล้วเมื่อครู่เฉินซีกลับคิดแบ่งชะตากรรมนี้ให้ พวกเขาย่อมรู้สึกดีใจและซาบซึ้งใจไม่ใช่น้อย

“เฉินซี…” จั่วชิวเฟยหมิงหายใจเข้าลึกแล้วเอ่ยด้วยความซาบซึ้ง

ฟึบ!

แต่เขาพูดยังไม่ทันจบ ชิ้นส่วนโซ่ศักดิ์สิทธิ์บัญชาก็ร่วงลงมาแล้วพุ่งเข้าร่างเขาไป ทำให้ทั่วร่างชะงักค้างไปทันใด เจ้าตัวจึงไม่ลังเล รีบนั่งขัดสมาธิแล้วตั้งสติซึมซับพลังเข้าไป

“ผู้อาวุโส พวกท่านก็ต้องเตรียมตัวเช่นกัน” เฉินซียิ้มให้ก่อนลงมืออีกครั้ง