บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1582

บทที่ 1582 เมืองนภาสูญตา

…………….

บทที่ 1582 เมืองนภาสูญตา

เฉินซีไม่รู้เลยว่าหลังจากเขาไปไม่นาน ยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งจากนิกายศักดิ์สิทธิ์ทุคตินีลโลหิตก็มาถึงที่นั่นแล้วออกตามหาเขาทุกแห่งหน

ตอนนี้เขาพาชายสองคนจากบนเขามาด้วย นามว่ามู่โถวกับไจ่จือ การเคลื่อนที่ของเขาในตอนนี้นับว่าไม่ช้าไม่เร็ว

ที่นี่คือเอกภพมสิหิม! คือแดนเทพโบราณในตำนาน!

ระหว่างที่เหินร่างมาที่นี่ เฉินซีก็สัมผัสได้ชัดเจนว่าฟ้าดินเต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์หนาแน่น เทียบกันแล้ว แดนโลกาวินาศนับว่าเป็นแดนรกร้างไร้ซึ่งชีวิตชีวาใด

เขาสัมผัสพลังศักดิ์สิทธิ์ที่พวยพุ่งเข้าสู่ร่างในทุกจังหวะหายใจ เข้าเติมเต็มทุกส่วนของจักรวาลในร่าง ความรู้สึกสบายใจให้ความรู้สึกดียิ่ง เหมือนได้กินโสมเข้าไป ทำให้ทุกรูขุมขนรู้สึกสะอาดใสสงบสุข

ที่นี่คือแดนเทพโบราณ ไม่แปลกที่เรียกว่าอาณาจักรแห่งความนิรันดร์อันเป็นที่สถิตของทวยเทพ แค่พลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในฟ้าดินที่นี่ที่อื่นก็เทียบไม่ติดแล้ว…. เฉินซีถอนใจ พร้อมกันนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ากฎแห่งเต๋าสวรรค์ที่ปกคลุมเหนือฟ้านั้นสมบูรณ์ ไร้ที่ติ และกว้างขวางเป็นอย่างยิ่ง กฎแห่งเต๋าสวรรค์ถึงกับเทียบไม่ติด แดนโลกาวินาศก็เทียบไม่ได้

เมื่ออยู่ด้านในแล้ว เฉินซีรู้สึกได้ว่าเขาสามารถหาหนทางที่แท้จริงแห่งเต๋าศักดิ์สิทธิ์ได้ที่แดนเทพโบราณเท่านั้น!

ความแตกต่างในแดนเทพโบราณไม่ใช่เพียงพลังศักดิ์สิทธิ์และกฎแห่งเต๋าสวรรค์เท่านั้น เฉินซียังสังเกตว่าภูเขา แม่น้ำ ธารน้ำ และทุกสิ่งอย่างในที่นี้ล้วนแต่มีกลิ่นอายความศักดิ์สิทธิ์และพลังบัญชาอยู่

กระทั่งห้วงเวลาและห้วงมิติและภูมิศาสตร์…. ทุกอย่างที่นี่ดูมีความมั่นคงสูงมาก มีความยิ่งใหญ่ แล้วมีความมหัศจรรย์ยิ่ง ที่สำคัญคือพวกมันปลดปล่อยกลิ่นอายแห่งความเป็นนิรันดร์ออกมา

ไม่ว่าจะเป็นอายุขัยหรือความเฉลียวฉลาดของสิ่งมีชีวิตที่นี่ ก็ล้วนเหนือกว่าใครอื่น

เหมือนเช่นมู่โถวกับไจ่จือที่ติดตามข้างกายเขา แม้จะยังเด็กและยังไม่ได้บ่มเพาะพลัง แต่ทั้งพลังและแก่นพลังทั้งยังจิตวิญญาณภายในร่างก็มีพลังสูง ร่างกายก็ไม่เหมือนใครเช่นกัน หากสองคนนี้ไปอยู่ในสามภพ ก็คงเป็นยอดฝีมือในการบ่มเพาะพลังเป็นแน่

แต่ชายหนุ่มเช่นพวกเขาหาได้ไม่ยากในแดนเทพโบราณ นับเป็นพวกที่ธรรมดาที่สุดด้วยซ้ำ

เฉินซีได้แต่ถอนหายใจ ต่างโลกก็ต่างสิ่งมีชีวิต ยิ่งเป็นโลกที่สูงส่งเท่าไหร่ ก็ยิ่งหมายความว่าร่างกายของสิ่งมีชีวิตที่นั่นก็จะมีความโดดเด่นไม่เหมือนใครกว่า

ซึ่งนี่เป็นความแตกต่างภายใน เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้า ไม่ใช่สิ่งที่คนเราจะเปลี่ยนแปลงได้

พูดง่าย ๆ คือ บางคนเกิดมาก็ได้แต่อยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ยากจนแร้นแค้น ส่วนบางคนก็เกิดมาอยู่บนยอดสูงสุดของวงสังคม!

แล้วมันจะเปลี่ยนไปได้อย่างไร?

คือโชคชะตาอย่างไรล่ะ!

เป็นเพราะมู่โถวกับไจ่จือถึงทำให้เฉินซีเข้าใจความจริงข้อนี้ แดนเทพโบราณไม่ได้มีแต่เทพ แต่ยังมีสิ่งมีชีวิตอื่นเช่นกัน

สิ่งที่ต่างกันคือจะบ่มเพาะพลังหรือไม่เท่านั้น!

…

“จะบอกว่านี่คือดาราจักรผาขจีหรือ?” ระหว่างการเดินทาง ตอนที่เฉินซีจากมู่โถวว่าที่นี่คือดาราจักรผาขจี เขาก็รู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง

ดาราจักรผาขจีเป็นหนึ่งในสามพันจักรวาลของเอกภพมสิหิม กองกำลังใหญ่ที่สุดที่ควบคุมจักรวาลนี้คือนิกายศักดิ์สิทธิ์ทุคตินีลโลหิตอันเลื่องชื่อ

นับเป็นเรื่องบังเอิญอย่างยิ่ง เฉินซีถอนใจ สมัยอยู่ในแดนโลกาวินาศ เถี่ยคุนเคยฝากฝังเรื่องหนึ่งกับเขา นั่นคือให้เขามอบกระเป๋าสัมภาระให้หลานสาวของเขา เถี่ยอวิ๋นผิง ส่วนสถานที่พำนักของนางนั้นก็คือนิกายศักดิ์สิทธิ์ทุคตินีลโลหิตแห่งดาราจักรผาขจีนั่นเอง

แต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากเข้าเอกภพมสิหิมมา เขาจะมาถึงดาราจักรผาขจีก่อนด้วยความบังเอิญ

แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่ ถือโอกาสนี้ทำคำขอของเถี่ยคุนให้สำเร็จเพื่อทดแทนบุญคุณระหว่างเราไปเลยก็ดี

จากนั้น เฉินซีจึงถามเกี่ยวกับดาราจักรผาขจี

โชคไม่ดีที่เฉินซีต้องผิดหวัง มู่โถวกับไจ่จือเป็นแค่เด็กบนเขา นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้ออกจากหมู่บ้าน ดังนั้นจึงไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับดาราจักรผาขจีมากนัก

แต่เฉินซีก็ยังได้รู้จากพวกเขาว่าตอนนี้ทุกคนอยู่บนดาวที่เรียกว่าดาวพฤกษ์บูรพา

มีดาวอีกกว่าแสนดวงที่เหมือนกับดาวพฤกษ์บูรพานี้ ซึ่งสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ภายในดาราจักรผาขจีแห่งนี้!

ซึ่งมีจำนวนมากจนเฉินซีต้องประหลาดใจ

แต่ก่อนเขาเข้าใจว่ามีภูมิภาคประมาณพันแห่งในแดนเทพโบราณ โดยแต่ละภาคก็จะมีจักรวาลอยู่ไม่กี่ร้อยหรือไม่กี่พันแห่งเท่านั้น

ตัวอย่างเช่น เอกภพมสิหิมมีจักรวาลอยู่สามพันแห่ง ซึ่งดาราจักรผาขจีก็เป็นหนึ่งในนั้น

แต่ตอนนี้ ในดาราจักรผาขจีก็มีดวงดาวมากกว่าแสนดวงซึ่งสามารถอาศัยอยู่ได้ เมื่อรวมจำนวนเข้าด้วยกันแล้ว เฉินซีก็ได้แต่ถอนหายใจ แดนเทพโบราณช่างกว้างใหญ่ไพศาล… เกินจินตนาการจริง!

“พวกแกทั้งหลายที่จะเข้าเมืองแหกตาดูให้ดี หากเคยเห็นคนผู้นี้และให้ข้อมูลเกี่ยวกับเขาได้ จะได้รับผลึกศักดิ์สิทธิ์ร้อยชิ้น!” ชายร่างแกร่งและดุร้ายตะโกนเสียงดังอยู่หน้าทางเข้าเมือง

“เขาเป็นใครกัน? แล้วเขาไปล่วงเกินนิกายศักดิ์สิทธิ์ทุคตินีลโลหิตได้อย่างไร?”

“ฉะนั้นเลยวางกองกำลังไว้ที่นี่เพื่อจับตัวชายหนุ่มคนนี้สินะ ชิ ชิ ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แล้วทำอะไรไว้ถึงได้ทำให้นิกายศักดิ์สิทธิ์ทุคตินีลโลหิตลงมือเช่นนี้”

มีหลายคนต่อแถวอยู่หน้าประตูเมือง พอเห็นประกาศจึงเอ่ยปากพูดคุยกันอย่างอดไม่ได้

มู่โถวกับไจ่จือก็เป็นหนึ่งในคนที่ต่อแถวรอเข้าเมืองเช่นกัน พอพวกเขาเห็นร่างสูงที่ปรากฏอยู่บนจอแสงก็ต้องตกตะลึงไปทันใด นั่นมัน… ผู้อาวุโสคนเมื่อครู่ไม่ใช่หรือ?

ไจ่จืออ้าปากกว้างกำลังจะพูดบางอย่าง ก็ถูกมู่โถวด้านข้างฟาดเข้าให้ จากนั้นมู่โถวก็ส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วใช้สายตาบอกไจ่จือว่าไม่ควรพูด

ไจ่จือชะงักไป จากนั้นก็เข้าใจทันที จึงได้แต่เม้มปากเงียบไป

ไม่นาน ชายหนุ่มทั้งสองก็หายเข้าประตูเมืองไปพร้อมกับคนอื่น ๆ ที่ต่อแถวอยู่

สหายน้อยทั้งสองนี่ไม่เลวเลย ไม่ได้มอบผลึกศักดิ์สิทธิ์เสียไปเปล่าสินะ ภายในป่าที่อยู่ห่างจากเมืองไปค่อนข้างไกล เฉินซียืนอยู่บนกิ่งไม้ใหญ่และส่งสายตามองอยู่

ก่อนหน้านี้ก็เพราะเขาเห็นทุกอย่างนอกประตูเมืองถึงได้หยุดฝีเท้าไป ไม่เช่นนั้นหากผลีผลามเข้าไปไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

เหตุใดนิกายศักดิ์สิทธิ์ทุคตินีลโลหิตถึงยื่นมือเข้าแทรกเรื่องนี้ หรือจะเป็นเพราะสตรีชุดแดงสั่งมา? เช่นนั้นก็คงเป็นปัญหาอยู่บ้าง…. เฉินซีมุ่นคิ้ว เผยความครุ่นคิดในนัยน์ตา

เช่นนี้ไม่ได้แล้ว ข้าต้องรีบเข้าเมืองโดยเร็ว มีแต่เข้าเมืองไปถึงจะสามารถใช้ฝูงชนหลอกตาคนอื่นได้ ทั้งยังจะได้ข้อมูลที่ต้องการอีกต่างหาก หากยังอยู่ในป่ารกร้างเช่นนี้ กลิ่นอายที่เผยออกมาระหว่างบ่มเพาะพลังคงดึงความสนใจจากคนอื่นได้แน่ เช่นนั้นอันตรายเกินไป เฉินซีหายใจเข้าแล้วก็พลิกฝ่ามือ ส่งผลให้ใจพฤกษาสามสิบหกกลีบลอยขึ้นมา

ฟึบ!

แสงศักดิ์สิทธิ์สว่างวาบ

ไม่นาน เฉินซีก็เปลี่ยนรูปลักษณ์กลายเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีใบหน้าธรรมดา กลิ่นอายไม่พิเศษอะไร กลายเป็นคนที่หากคนอื่นมองมาก็จำเขาไม่ได้

จากนั้นร่างเขาก็หายไป ค่อย ๆ มุ่งหน้าตรงไปยังทางเข้าเมืองที่เต็มไปด้วยการคุ้มกันแน่นหนา

…………….