บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1896

บทที่ 1896 ไร้ผู้เปรียบปาน

………………..

บทที่ 1896 ไร้ผู้เปรียบปาน

เหลิ่งซิงหุนถูกฟาดกระเด็น กระอักเลือดออกมาคำโต

หลังจากนั้น โลกหล้าภายในสมรภูมิจารึกเต๋าโบราณก็ดูประหนึ่งเจียนถล่ม ยามโจมตี เฉินซีเป็นเช่นจักรพรรดิไร้ผู้เปรียบปาน ทุกการฟาดฟันกระบี่ขยี้โลกาเป็นริ้วเสี่ยง

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

อำนาจนี้น่าสะพรึงกลัวเกินรับ เพียงพริบตาที่เฉินซีเหวี่ยงยันต์ศัสตรา สุญตาก็แหลกกระจุย ขณะที่เหลิ่งซิงหุนทำได้เพียงปัดป้องการโจมตีเพียงฝ่ายเดียว แต่ก็ต้องกระอักเลือดทุกคราไปที่เผชิญหนึ่งการโจมตีจากเฉินซี

ยิ่งกว่านั้น พลังชีวิตของเขายังเจียนพังทลายรวนเร สภาพน่าใจหายอย่างยิ่ง

ผู้ชมทั้งมวลล้วนขวัญผวา มองมาอย่างไม่อยากเชื่อ เฉินซีเผยปราณยิ่งใหญ่ทรงพลัง เรือนผมสีดำเคลียบ่า สายตาเย็นชาจนน่าสะพรึงกลัว เขาเหวี่ยงกระบี่จู่โจมในทุกย่างก้าว ตรงไปตรงมา ไม่ใช้ทักษะวิชาใด ๆ นอกจากกำลังบดขยี้ศัตรูอย่างเด็ดขาด!

ขณะเดียวกัน ทุกย่างก้าวของเหลิ่งซิงหุนล้วนต้องกระอักเลือด ร่างเจียนทรุดทุกเวลา แทบไม่อาจทานทนการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวเหล่านี้ได้อีกแล้ว

นี่คืออำนาจต่อสู้ที่แท้จริงของเฉินซีหรือ?

เหล่าผู้ชมต่างตะลึง รู้สึกเพียงพรั่นพรึงในใจ

ขณะนี้ ฤทธาที่เฉินซีเผยออกแข็งแกร่งเสียจนดูจะก้าวข้ามฝีมือผู้เข้าร่วมการถกวิถีเต๋านี้ทุกผู้คน กล่าวได้แล้วว่าไร้ผู้เปรียบปาน เหล่าผู้ชมไม่อาจคาดคิดได้เลยว่าเขาบ่มเพาะเช่นไรกันแน่ จึงมีอำนาจต่อสู้เพียงนี้ในขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล

ถึงขนาดที่ตลอดประวัติศาสตร์แดนเทพโบราณ ไม่มีบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลคนใดเทียบชั้นเฉินซีได้!

…

โถงบรรจบ

“นี่จะเป็นไปได้เช่นไร?”

ซูถัว เซวียนหมิง และกระทั่งเสวี่ยหลิงกับไฉ่หยายังอดเผยสีหน้าตกตะลึง เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อกันมิได้

ตัวตนเช่นพวกเขาสุขุมสำรวมได้แม้โลกหล้าจะพังทลายตรงหน้า แต่ในยามนี้กลับเผยสีหน้าตกใจ แสดงให้เห็นชัดเจนว่าอำนาจต่อสู้ที่เฉินซีเผยน่าทึ่งเพียงไร

หากจักรพรรดิผู้ใดเผยอำนาจเช่นนี้ พวกเขาคงไม่มาตกใจเช่นที่เห็น

แต่ประเด็นอยู่ตรงที่ เฉินซีเป็นเพียงตัวตนในขั้นสุดยอดของขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล!

มันเกินเข้าใจเกินไปนัก

ตัวตนเก่าแก่ทั้งหลายล้วนเผยสีหน้าตกตะลึงพูดไม่ออก เฉินซี คนผู้นี้เรืองฤทธิ์ดังเห็นแม้จะอยู่ในขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล เป็นเรื่องเหลือเชื่อไม่เคยเกิดมาก่อนเลย!

ไม่เลว ไม่เลวเลย…. อู๋เซวี่ยฉานเองก็พึมพำในใจซ้ำ ๆ แม้เขาจะเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของเฉินซี แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้ประจักษ์แก่อำนาจต่อสู้ทั้งหมดของอีกฝ่าย และอดทอดถอนใจอย่างชื่นชมมิได้

…

ฉัวะ!

เหลิ่งซิงหุนถูกฟาดกระเด็นไปอีกครั้ง บาดเจ็บหนักหนาสาหัส ทั่วร่างโชกเลือด พลังชีวิตอ่อนแรง ทำให้อำนาจต่อสู้ถดถอยลงอย่างมาก

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาพิการแน่!

“สมบูรณ์ในขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล สุดยอดขั้นวิภูจักรวรรดิ!” ขณะเดียวกันนั้น มหาเทพเต๋าทั้งหลายก็เหมือนนึกถึงหนึ่งตำนานได้พร้อม ๆ กัน และอดใจลอยกันเล็กน้อยมิได้

“เจ้านี่… บรรลุสมบูรณ์แบบไร้ที่ติในขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาล แข็งแกร่งกว่าผู้ช่วงชิงทั้งหลายตลอดกาลนาน…” สายตาของหวังจงคมปลาบเช่นอัสนี เผยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างหาได้ยาก ดูราวเขามองทะลุเห็นบางสิ่ง ทำให้เขานิ่งค้างกับที่ในฉับพลัน

“ว่าแล้ว ตามคาด สรรพสิ่งงอกเงยผล” เจียหนานพึมพำเบาๆ ขณะที่ใบหน้าอันมักสงบสำรวมเผยสีหน้าซับซ้อน

นี่คือเส้นทางอันท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง!

ผู้เหยียบย่างสู่เส้นทางนี้จะถูกมองเป็นผู้ผิดบาปโดยเต๋าแห่งสวรรค์ นับแต่โบราณกาลจนบัดนี้ ไม่เคยขาดผู้แสวงหาเส้นทางเช่นนั้น แต่ทุกผู้ล้วนแล้วล้มเหลว!

นอกจากนั้น ผลลัพธ์ที่พวกเขาเผชิญยังน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง ทุกบุคคลต่างถูกเต๋าแห่งสวรรค์สั่งประหาร ลบล้างไม่เหลือตัวตนตราบนิรันดร์

เพราะเส้นทางนี้อันตรายท้าทายสวรรค์เกินไปนี่เอง ตลอดกาลนานมา น้อยคนนึกจึงหาญกล้าเหยียบย่างบนเส้นทางนี้ และนี่ทำให้น้อยคนในโลกหล้ารับรู้ถึงมัน

ทว่ามหาเทพเต๋าทั้งหลายต่างตระหนักชัดเจนดี ว่าทุกตัวตนผู้กล้าเหยียบย่างสู่เส้นทางนี้ต่างเป็นตัวตนระดับผู้นำยุคสมัย เป็นอัจฉริยะเกินธรรมดาผู้เก่งกาจโด่งดังยามมีชีวิต แต่ก็ต้องดับสิ้นเพราะเหยียบย่างสู่เส้นทางนี้!

ถึงขนาดที่บางผู้กระทั่งสงสัย ว่าเส้นทางนี้อาจไม่มีอยู่จริง เพราะมันยากเกินไป ประหนึ่งท้าทายคิดแทนที่เต๋าสวรรค์!

ด้วยเหตุนี้ การทำสำเร็จจะง่ายหรือ? มันยากยิ่งกว่าทะยานสู่สวรรค์อีก!

ทว่าชายหนุ่มผู้หนึ่งตรงหน้าพวกเขาดูจะก้าวเดินบนทางสายนี้ และยังประสบความสำเร็จมาไม่น้อย!

ขณะนี้ชายหนุ่มผู้นั้นเผยฤทธาไร้เทียมทาน โจมตีเหลิ่งซิงหุนผู้มีแสงเต๋าบรรพกาลจนกระทั่งแค่ปกป้องตนเองยังทำมิได้ ดูราวแข็งแกร่งเลิศล้ำทุกแง่มุม!

นี่เป็นฉากประวัติศาสตร์เช่นไรกัน? เป็นภาพที่กระทั่งผู้อื่นยังรู้สึกเหมือนมิใช่ความจริง

เหล่ามหาเทพเต๋าเม้มปากเงียบ แต่ละคนมีความคิดในใจแตกต่าง

บรรยากาศในโถงบรรจบกดดันอย่างไม่อาจบรรยาย ทับโถมลงใส่เหวินถิง อวี่เจิน ฉือซงจื่อ เล่ยฝู และจักรพรรดิผู้อื่นจนแทบไม่อาจหายใจ

เปรี้ยง!

ปราณกระบี่ม่วงทองแผดผลาญในสมรภูมิ ถล่มนภาแยกแดนดิน พิรุณโลหิตสาดโปรย สารพัดปรากฏการณ์น่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นทั่วทิศ

นี่คืออำนาจอันยิ่งใหญ่ของเฉินซี ทุกการเคลื่อนไหวสาดอัสนี มหาเต๋ากู่คำราม ตามติดมาด้วยสารพัดปรากฏการณ์อันยิ่งใหญ่สูงส่ง

ปราณกระบี่นี้ไร้ผู้เทียบเคียง ทุกการฟาดฟันบดขยี้สรรพสิ่งขวางหน้า เปลี่ยนทิวทัศน์สู่ผุยผง สั่นสะท้านทุกวิญญาณ!

“อ๊าก!!!” ท้ายที่สุด ร่างของเหลิ่งซิงหุนก็กระตุกสั่น มิอาจรับการโจมตีของเฉินซีได้อีก โลหิตคำโตกระอักพรวด ร่างเผยสัญญาณพังทลายเป็นชิ้น ๆ

สภาพปัจจุบันของเขาเหลือรับเกินไป!

มันทำให้ผู้อื่นมิอาจทนมองได้

เฉินซีเก็บยันต์ศัสตรา ก่อนจะหันหลังออกจากสมรภูมิไปโดยไม่ชายตาแลเหลิ่งซิงหุนแม้แต่น้อย

เพียงไม่กี่คำนี้ทำให้สีหน้าของเหลิ่งซิงหุนเปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาขบเขี้ยวเสียแทบแหลก แต่ก็สูดหายใจลึก แล้วซวนเซออกจากสมรภูมิไป

เมื่อมองจากไกล ๆ เขาดูสุดเดียวดาย ร่างโชกเลือด สะบักสะบอมร่อแร่ ปราณแผ่วบาง ทำให้ผู้บ่มเพาะมากมายรำพึงในใจอีกครั้ง

ยามหวนนึกถึงศึกก่อนหน้านี้ เหลิ่งซิงหุนที่ทุกคนคิดว่าชนะแน่ดูไม่ต่างจากตะวันผลาญอันเรืองรอง อำนาจยิ่งใหญ่ไร้ผู้เปรียบ

ทว่าก็พ่ายในศึกสุดท้าย พ่ายอย่างหมดท่าสิ้นสภาพ เทียบกันแล้ว เขาในยามนี้เหมือนเป็นคนละคน

“เขาพ่าย เหลิ่งซิงหุนพ่าย….”

“อนิจจา ชะตาไม่เป็นใจโดยแท้ ในเมื่อเหลิ่งซิงหุนมาเกิดในโลกหล้า แล้วไยสวรรค์ต้องส่งเฉินซีมาเกิดด้วย?”

คนมากมายรำพึงอย่างเปี่ยมอารมณ์

“ผู้ชนะคือเฉินซี!”

ขณะนั้นเอง เสียงของไฮว่คงจื่อก็สะท้านก้องทั่วทิศ ประกาศผลศึกครั้งนี้

นี่ยังหมายความเช่นกัน ว่าการถกวิถีเต๋าครั้งนี้จบลงแล้ว

ผู้ชนะคือเฉินซี!

ผู้ชนะคือเฉินซี!

เสียงของเขากึกก้องทั่วหล้า ชัดเจนในโสตผู้บ่มเพาะทุกคนในเมืองทศทิศ ดุจมีมนตรา ทำให้สายตาของทุกคนตวัดไปมองเฉินซีผู้เดินออกจากสมรภูมิเป็นตาเดียว

สายตาเหล่านั้นมีทั้งความตกตะลึง อึ้งทึ่ง ชื่นชม เลื่อมใส ไม่อยากเชื่อ ฉงนใจ และจังงัง….

เขาคือจุดศูนย์กลางความสนใจ!

ขณะนี้อาภรณ์ของเฉินซีก็ชุ่มโลหิตแดงฉานไม่ต่างกัน ใบหน้าซีดขาว แต่ในสายตาทุกคู่ คนผู้นี้กลับดูราวดวงดาวเจิดจรัสอันเรืองรองไร้ขอบเขต!

ใช่แล้ว เฉินซีคว้าชัย

ขณะนี้เขาเป็นอันดับหนึ่งในการถกวิถีเต๋า เป็นผู้ชนะสูงสุด!

ขณะเดียวกัน เขาก็ใช้สัจธรรมอันยากรับ อำนาจต่อสู้เกินธรรมดามาพิสูจน์ว่าตนควรค่ากับตำแหน่งยอดฝีมืออันดับหนึ่ง ณ ขอบเขตบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลในหมู่บรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลทั้งมวลทั่วแดนเทพโบราณ!

ผู้ใดเคยคิดไว้บ้างว่าผลลัพธ์เช่นนี้จะบังเกิด?

ไม่เลย!

แต่ยามนี้ไร้ผู้ใดมัวสนใจ พวกเขาต่างทราบดีว่าอีกไม่นาน ผลลัพธ์ของศึกนี้จะแพร่ไปทุกซอกมุมในแดนเทพโบราณ สร้างเสียงฮือฮามหาศาล

ขณะเดียวกัน นามของเฉินซีย่อมต้องเป็นที่เลื่องลือทั่วโลกหล้า!

………………..