บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1989

บทที่ 1989 ออกไปสู้ศึกด้วยตัวเอง

………………..

บทที่ 1989 ออกไปสู้ศึกด้วยตัวเอง

ศพที่แหลกเละตกลงมาจากท้องฟ้า แต่กลับไม่มีผู้ใดจำได้ว่ามันคือร่างของหลีเหวินไท่ที่เพิ่งจากไปเมื่อเย็นวานนี้

ในฐานะประมุขนิกายที่เรืองอำนาจอันดับหนึ่งในดาราจักรนางแอ่นสงัด นิกายกระบี่สมุทรทมิฬ และในฐานะบุคคลคำสัญของเอกภพจักรวรรดิ หลีเหวินไท่กลับถูกสังหาร และแม้แต่ศพก็ยังถูกเหยียบย่ำ!

ทันใดนั้น คนตระกูลเสวี่ยทั้งหมด รวมถึงเสวี่ยฉางคงก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป เป็นฝีมือใครที่ทำเช่นนี้?

โครม!

ในขณะนี้ รอยแยกขนาดมหึมาก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้าที่ไกลออกไป จากนั้นก็มีร่างมากมายปรากฏขึ้นที่นั่น

น่าแปลกที่ผู้นำคือชายผู้ประณีตจากตระกูลกงเหย่!

ยิ่งไปกว่านั้น ร่างมากมายที่มีกลิ่นอายอันทรงพลังก็ยืนอยู่เคียงข้างเขามีทั้งชายและหญิงรวมสิบเอ็ดคน

ทันทีที่กลุ่มคนปรากฏตัวภายใต้การนำของชายผู้ประณีต ฟ้าดินอันกว้างใหญ่นี้ก็ถูกปกคลุมด้วยแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวจนแทบหายใจไม่ออก ซึ่งทำให้โลกมืดดับแสงลง ในขณะที่มหาเต๋าก็ส่งเสียงร้องคร่ำครวญ!

พวกเขาทั้งหมดเป็นจ้าวเอกภพ!

“มันเป็นไอ้สารเลวจากตระกูลกงเหย่จริง ๆ!”

“แต่ยังมีตระกูลลั่ว ตระกูลตี้ ตระกูลจิน ตระกูลเป่ย ตระกูลคุนอู๋…. โอ้สวรรค์! หรือว่ามหาอำนาจทั้งหมดของเอกภพจักรวรรดิจะร่วมมือกัน และส่งจ้าวเอกภพของตระกูลพวกเขาออกมา?”

“เป็นไปได้อย่างไรกัน? ทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้น!”

คนของตระกูลเสวี่ยล้วนกระสับกระส่ายทันที และสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อเห็นร่างผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสิบสองคนที่ยืนอยู่อย่างภาคภูมิใจบนท้องฟ้า

จ้าวเอกภพสิบสองคน!

กองกำลังดังกล่าวเพียงพอที่จะทำลายล้างดาราจักรนางแอ่นสงัดทั้งหมด!

ใครจะคาดคิดได้ว่า หลังจากการล่าช้าเป็นเวลานาน ตระกูลกงเหย่จะนำกองกำลังที่น่าตกตะลึงและน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้มาล้างแค้น

ความหวาดกลัวสุดจะพรรณนาได้เริ่มแพร่กระจายไปในอากาศ ทำให้คนของตระกูลเสวี่ยรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว และตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างสมบูรณ์

พวกเขาจะรอดจากกองกำลังเช่นนี้ได้อย่างไร?

ในขณะนี้ แม้แต่หัวใจของเสวี่ยฉางคงและบุคคลสำคัญทั้งหมดของตระกูลเสวี่ยก็ดิ่งลงวูบ และพวกเขาก็รู้สึกเหมือนกับภัยพิบัติครั้งใหญ่ได้มาเยือนพวกเขาแล้ว

หรือว่าตระกูลเสวี่ยของเราจะไม่สามารถหลีกหนีภัยพิบัติในครั้งนี้ได้จริง ๆ?

“ตระกูลเสวี่ยของเราถึงคราวจบสิ้นแล้ว!” ผู้อาวุโสใหญ่เสวี่ยเวิ่นชิงถอนหายใจด้วยความโศกเศร้า และสีหน้าของเขาหมองหม่นสุดขีด

ตระกูลเสวี่ยของพวกเขาเป็นเพียงหนึ่งในกองกำลังชั้นยอดของดาราจักรนางแอ่นสงัด แม้ว่าจะมีจักรพรรดิมากมาย แต่พวกเขาไม่มีจ้าวเอกภพแม้แต่คนเดียว

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะต่อสู้กับจ้าวเอกภพทั้งสิบสองคน ที่มาจากกองกำลังอันดับต้น ๆ ของเอกภพจักรวรรดิได้อย่างไร

ทำไม

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?

พวกเขาทั้งหมดต่างก็เคืองแค้น หวาดกลัว และไม่สบายใจ

มีเพียงเฉินซีและถูเมิ่งเท่านั้นที่ยังคงรักษาท่าทีสงบ แน่นอนว่าพวกเขาย่อมสังเกตเห็นจ้าวเอกทั้งสิบสองคนเช่นกัน โดยเฉพาะจ้าวเอกภพจากตระกูลลั่ว ตระกูลตี้ ตระกูลจิน ตระกูลคุนอู๋ และกองกำลังอันดับต้น ๆ ของเอกภพจักรวรรดิ เฉินซีเข้าใจทันทีว่าเป้าหมายของพวกมันคือเขา!

เพราะตอนที่อยู่ในซากโบราณสถานรกร้างหมานกู่ เฉินซีได้สังหารลั่วฉ่าวหนง กงเหย่เจ๋อฟู ตี้จวิน จินชิงหยาง คุนอู๋ชิง และมหาเทวาวิญญาณอีกสองสามคนในรวดเดียว

พวกคนเหล่านั้นมาจากกองกำลังอันดับต้น ๆ ของเอกภพจักรวรรดิทั้งสิ้น!

ดังนั้นพวกมันต้องมาเพื่อฆ่าเขาอย่างไม่ต้องสงสัย!

เพราะหากเพื่อจัดการกับตระกูลเสวี่ย ก็ไม่จำเป็นต้องส่งกองกำลังออกมามากมายถึงเพียงนี้

ถึงขนาดที่เฉินซีเดาได้ว่า เหตุผลที่ตระกูลกงเหย่ไม่ได้มาล้างแค้นในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมานั้น เป็นเพราะพวกมันกำลังหารือกับกองกำลังอันดับอื่น ๆ เพื่อรวบรวมกำลังที่จะมาฆ่าเขาให้มากที่สุด

พวกมันประเมินข้าไว้สูงไปจริง ๆ! เฉินซีทอดถอนใจยาวแรง ดวงตาฉายประกายเยือกเย็นและเฉยเมย

…

บรรยากาศตึงเครียด พายุฝนฟ้าคะนองตั้งเค้า

ฟ้าดินมืดดับลง และตกอยู่ในความเงียบงัน แม้แต่อากาศก็ดูเย็นยะเยือก ความกดดันมหาศาลถาโถมจนแทบหายใจไม่ออก

ชายผู้มีประณีตหัวเราะเสียงเย็น พลางกวาดตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะหยุดที่เสวี่ยฉางคง หลังจากนั้น เสียงอันเยือกเย็นของเขาที่แฝงด้วยความเกลียดชังอย่างยิ่งก็ดังก้องไปทั่วโลก “ฮ่า ฮ่า! ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะตื่นขึ้นหลังจากผ่านไปเพียงสามเดือน เสวี่ยฉางคง แต่มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ไม่เจ้าหรือทั้งตระกูลเสวี่ย พวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย!”

สีหน้าของทุกคนจากตระกูลเสวี่ยเปลี่ยนไป ยิ่งไปกว่านั้น คนหนุ่มหลายคนของตระกูลเสวี่ยอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น และตกอยู่ในความกลัวอย่างไม่อาจยับยั้งได้

เมื่อเปรียบกับจ้าวเอกภพเหล่านี้ พวกเขาเปรียบดั่งมดปลวก และไม่มีความกล้าพอที่จะต่อสู้ด้วยซ้ำ

เพราะช่องว่างในแง่ความแข็งแกร่งนั้นใหญ่เกินไป หากต้องต่อสู้กับจ้าวเอกภพเหล่านั้นจริง ๆ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาไข่ไปกระทบกับหิน

…

เมื่อพวกเขาเห็นเฉินซีก้าวไปข้างหน้าโดยลำพัง ชายผู้ประณีตก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง และดูประหลาดใจเล็กน้อย

หลังจากนั้น ความอาฆาตและความขุ่นเคืองที่ไม่อาจปกปิดได้ก็ปรากฏบนใบหน้า และกัดฟันกล่าว “เฉินซี! ดีจริง ๆ ข้านึกว่าภารกิจนี้จะไม่ล้มเหลวเสียแล้ว แต่ไหนจะเลยจะคาดคิดว่าเจ้าจะทำให้ข้าประหลาดใจได้ เจ้าช่างกล้าหาญจริง ๆ!”

“มันคือเฉินซี!”

“ที่แท้ก็ไอ้สารเลวนั่น!”

“เยี่ยม! เยี่ยมมาก! พี่กงเหย่ไม่ได้หลอกลวงพวกเรา เจ้าสารเลวนี้ยังอยู่ที่นี่จริง ๆ นี่เป็นโอกาสทองที่หาได้ยากมาก”

ในขณะนี้ จ้าวเอกภพคนอื่น ๆ ทั้งหมดที่อยู่ข้างเคียงชายผู้ประณีตล้วนกล่าวอย่างต่อเนื่อง และหัวเราะเสียงเย็น

เป็นไปตามที่เฉินซีคาดไว้ ไอ้เฒ่าจากกองกำลังอันดับหนึ่งต่าง ๆ ในเอกภพจักรวรรดิมารวมตัวกันที่นี่ก็เพื่อฆ่าเขาจริง ๆ!

แน่นอนว่า หากตอนนี้ เฉินซีอยู่ในเขาเทพพยากรณ์ พวกมันคงไม่กล้าเช่นนี้แน่

ชิ้ง!

เฉินซีชัดยันต์ศัสตราออกมา จากนั้นก็ชี้มันไปที่อีกฝ่ายอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนที่เขาจะกล่าวอย่างเฉยเมย “ถึงเวลาชำระแค้นแล้ว”

โครม!

ทันใดนั้น รัศมีศักดิ์สิทธิ์อันสีทองเจิดจ้าก็พุ่งออกมาจากร่างของเฉินซี และพุ่งไปยังสวรรค์ทั้งเก้า กลิ่นอายอันน่าเกรงขามพุ่งทะยานถึงขีดสุด มันทั้งอหังการ และมีพลังศักดิ์สิทธิ์อันสูงส่งของจักรพรรดิ!

โดยเฉพาะเอกภพที่ปรากฏอยู่เหนือศีรษะ จักรวาลจำนวนมากกำลังหมุนเวียนอยู่ภายใน ดวงดารานับไม่ถ้วนเคลื่อนคล้อยไปตามวิถีพร้อมกับเปล่งแสงเจิดจ้าอย่างไร้ขอบเขต

เฉินซีราวกับกลายเป็นคนละคน พลังอันศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ และรัศมีอันสง่างามก็ทรงพลังถึงขีดสุด มันทำให้หลาย ๆ คนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเคารพ และคุกเข่าลงเพื่อบูชา

จ้าวเอกภพสามดารา!

ทันใดนั้น หัวใจของชายผู้ประณีตและคนอื่น ๆ ก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง เมื่อสังเกตเห็นว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากเฉินซีนั้น แท้จริงแล้วครอบครองพลังของจ้าวเอกภพสามดารา!

มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?

มันเป็นเพียงบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลในระหว่างการถกวิถีเต๋าที่จัดขึ้นเมื่อไม่กี่ร้อยปีก่อน ทว่าไม่เพียงแต่มันจะทะลวงขอบเขตได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น มันยังทะลวงขอบเขตอย่างต่อเนื่องจนกลายเป็นจ้าวเอกภพสามดาราอีกด้วย ความเร็วของการบ่มเพาะดังกล่าวไม่ท้าทายสวรรค์ไปหน่อยหรือ!?

ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้น แม้แต่ถูเมิ่งก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่าอาจารย์อามีการบ่มเพาะที่น่ากลัวเช่นนี้!

………………..