บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2023

บทที่ 2023 หม่นรัศมียามเทียบกัน

………………..

บทที่ 2023 หม่นรัศมียามเทียบกัน

เช้ง!

ยันต์ศัสตราขับขานกังวานก้องในมือเฉินซี

ดวงตาดำสนิทเยี่ยงหุบเหวของเขาเย็นเยียบเสียดแทง รัศมีศักดิ์สิทธิ์ม่วงทองเรืองรองจากทั่วร่าง ทำให้เขาดูประหนึ่งจักรพรรดิกระบี่เหนือโลกภูมิ

ขณะนี้ เฉินซีโคจรการบ่มเพาะของเขาอย่างเต็มที่ เอกภพในกายเร่งเร้า ทั้งจิตวิญญาณ พลัง และแก่นแท้พลุ่งพล่านดุจเผลิงเผา แรงกดดันจากเขาทรงพลังร้ายกาจเสียยิ่งกว่ายามประชันเฉินเหวินอวี่

“เจ้านี่… มิเพียงกล้าหาญอย่างยิ่ง กระทั่งปราณกดดันยังไม่ธรรมดา นี่คืออำนาจแท้จริงของเขาหรือ?” บางคนประหลาดใจ

“หึหึ! ดูเหมือนกระทั่งเจ้านี่ยังรู้สึกกดดันยิ่งยามเผชิญการร่วมมือระหว่างเฉินเต้าหยวน เฉินชิวสุ่ย และเฉินเซียวอวิ๋น น่าเสียดายที่ผลศึกนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ดิ้นรนไปก็เท่านั้น” บางคนแค่นหัวเราะ

“แม้กฎจะเกินคาดไปหน่อย แต่ได้เห็นเจ้านี่เจียนพ่ายก็สาแก่ใจยิ่งนัก”

“ใช่เลย ข้ารอชมยามเจ้านั่นถูกสยบลงอยู่ กร่างกำแหงมาตลอดศึกรอบแรก จะเหิมเกริมเกินไปแล้ว”

“พวกเจ้าว่าเขาจะดิ้นรนได้นานเพียงไร?”

“เดี๋ยวเดียวก็ไม่ไหวแล้วแหละ!”

สายตาทุกคู่หันมองไปยังลานประลอง พินิจศึกสุดท้ายอย่างใกล้ชิด

ทว่ายามนี้ ไร้ผู้ใดมัวคิดว่าเฉินซีจะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ เพราะผลลัพธ์ของมันถูกกำหนดไว้แล้วล่วงหน้า และพวกเขาก็สนใจกันมากกว่าว่าเฉินซีจะดิ้นรนได้นานเพียงไรก่อนจะแพ้พ่าย!

“เฉินซี เราจะไม่รังแกเจ้า ข้าลำพังจะเอาชนะเจ้า จะได้พ่ายอย่างเต็มใจ!” เฉินเซียวอวิ๋นก้าวออกมา เขาสวมอาภรณ์สีทอง เรือนผมสีม่วงโบกไสว ใบหน้าหล่อเหลาเปี่ยมความหยิ่งผยอง

เช้ง!

หนึ่งกระบี่อันงามจรัสปรากฏขึ้นในมือ ตัวดาบเรืองรองตระการ อัดแน่นด้วยรัศมีศักดิ์สิทธิ์ห้าสี

กระบี่เล่มนี้มีนามว่าสำนึกเทวะ เป็นสมบัติวิญญาณธรรมชาติอันบรรจุรัศมีวิญญาณธรรมชาติแห่งเบญจธาตุ สามารถควบคุมเบญจธาตุแห่งมหาเต๋า เผยฤทธาวังวนเบญจธาตุ อัศจรรย์ล้ำเลิศ ล้ำค่าหายากเป็นอย่างยิ่ง

ครืน!

นี่คือฤทธิ์เดชของจ้าวเอกภพแปดดารา เทียบกับเขาแล้ว เฉินป้าหลิง เฉินซูเจ๋อ และเฉินเหวินอวี่ไม่อาจเทียบรัศมีได้เลย

ขณะเดียวกัน เฉินเต้าหยวนและเฉินชิวสุ่ยแยกกันยืน ณ สองมุมอันห่างไกลของลานประลอง ตั้งขบวนเป็นสามเหลี่ยมกับเฉินเซียวอวิ๋น

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตัดสินใจให้เฉินเซียวอวิ๋นลงมือก่อน และพวกเขาจะจู่โจมอย่างดุเดือดแน่นอนยามเหตุไม่คาดฝันใด ๆ บังเกิด

แม้สถานการณ์เช่นนี้จะไม่ได้กดดันเท่ายามทั้งสามร่วมโจมตี แต่มันก็ชวนสิ้นหวังไม่ต่างกันนัก

แต่เหล่าผู้ชมรอบข้างยังอดประหลาดใจเล็กน้อยยามเห็นเช่นนี้มิได้ ก่อนจะตระหนักเข้าใจว่าพวกเฉินเต้าหยวนตั้งใจสงวนกิริยา มิให้พวกตนดูกระทำการเกินไป

“พวกเขาพยายามเล่นลูกไม้เช่นนี้เพื่อรักษาหน้า? ฮึ! ฝันหวานเสียนี่กระไร!” ถังเสียนแค่นหัวเราะหยัน เขาหรือจะไม่รู้ว่าแม้พวกเขาจะทำตัวเหมือนยอมอ่อนข้อ แต่สถานการณ์โดยรวมหาเปลี่ยนแปลงไม่! เฉินเต้าหยวนและเฉินชิวสุ่ยจับตามองเฉินซีอย่างมาดร้าย จึงไม่มีทางเลยที่เฉินซีจะเอาชนะเฉินเซียวอวิ๋นได้

เพราะทั้งสองจะเข้าช่วยเหลือก่อนเฉินเซียวอวิ๋นจะทันแพ้พ่ายแน่นอน สุดท้ายแล้ว การต่อสู้ก็จะยังคงเป็นสามต่อหนึ่ง

ดังนั้นถังเสียนจึงไร้ความรู้สึกยินดีใด ๆ

“อย่างน้อยที่สุด เจ้าหนูพวกนี้ก็ยังรู้วิถีรักษาหน้า ขณะที่เจ้าเฉินหลิงคงนั่นทิ้งยางอายทั้งมวลไปสิ้น” อู๋เซวี่ยฉานพูดเสียงเรียบ

…

เฉินหลิงคงอดขมวดคิ้วยามสังเกตเห็นการตัดสินใจของพวกเฉินเซียวอวิ๋นมิได้ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้พูดอะไร

เขาตระหนักดีว่า หากยังต้อนเฉินซีจนมุมต่อไป อู๋เซวี่ยฉานและถังเสียนจะระเบิดโทสะกันแน่ ๆ

เปรี้ยง!

ขณะเดียวกัน เฉินเซียวอวิ๋นและเฉินซีก็ขยับตัว เปิดม่านศึกนี้ขึ้น

“ฆ่า!” เรือนผมสีม่วงของเฉินเซียวอวิ๋นโบกสะบัด ทำให้เขาดูประหนึ่งเทพมาร กวัดแกว่งกระบี่สำนึกเทวะในมือ ส่งปราณกระบี่ห้าสีเส้นหนาอันกว้างใหญ่ทะยานโผน

ปราณกระบี่นี้มีรัศมีวิญญาณธรรมชาติแห่งเบญจธาตุผนวกอยู่ สร้างเคล็ดลึกล้ำมากมาย เผยจิตสังหารยิ่งใหญ่ทรงพลัง

มิติใกล้เคียงถูกฟาดสะบั้น ทำให้เศษเสี้ยวมิติพัดกระหน่ำยุ่งเหยิงไปทั่วทิศ เป็นภาพน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

เปรี้ยง!

เฉินซีใช้กระบี่ในมือเข้าประชันตรง ๆ การปะทะระหว่างพวกเขาทำให้เกิดกระแสลมพัดพล่านทั่วทิศ ขณะที่เฉินซีถูกบีบให้ต้องก้าวถอยไปอย่างหนักหน่วงหลายก้าว

เหล่าผู้ชมต่างตื่นเต้น เพราะเพียงการโจมตีนี้ลำพังก็เผยชัดแล้วว่าความแข็งแกร่งของเฉินซีด้อยกว่าเฉินเซียวอวิ๋น!

ยามเทียบกับครั้งที่เฉินซีเอาชนะเฉินป้าหลิง เฉินซูเจ๋อ และเฉินเหวินอวี่ตามกันในกระบวนท่าเดียว ทุกสิ่งที่เกิดในยามนี้พิสูจน์แล้วว่า ไม่ว่าอำนาจต่อสู้ของเฉินซีจะท้าทายสวรรค์เพียงไร เขาก็ยังมีข้อจำกัดในการบ่มเพาะ ไม่อาจหยิ่งผยองได้ต่อไปยามเผชิญจ้าวเอกภพแปดดาราอย่างเฉินเซียวอวิ๋น

“นี่เอง ฤทธาจ้าวเอกภพแปดดารา….” เฉินซีสูดหายใจลึก ๆ สีหน้ายังคงสงบเงียบ จู่โจมอีกครั้งอย่างไร้ลังเล

“ตาย!” ขณะเดียวกันนั้นเอง เฉินเซียวอวิ๋นโจมตีเข้ามาอีกครั้ง เขาดุดันอหังการ นอกจากนั้นยังเผยฤทธายิ่งใหญ่เกินใดเทียบ

แต่เฉินเซียวอวิ๋นไม่มีทางเอาชนะเขาได้ในช่วงกาลอันสั้นแน่นอน

แต่เฉินซีหาพอใจไม่ เขาตระหนักดีว่าการสั่งสมอำนาจของเขาร้ายกาจเพียงไร ถึงขนาดที่สามารถก้าวข้ามฤทธาโดยกำเนิดของสมาชิกตระกูลผู้พิทักษ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายไปไกลโข

เพราะมีเพียงเขาที่แปรสภาพดูดซับรากเต๋าวิภูจักรวรรดิในยุคนี้ แปรสภาพดูดซับแก่นแท้เอกภพถึงเก้าแห่ง รับสืบทอดมรดกแปดยุคสมัยก่อนหน้า และสืบทอดฤทธาผู้ช่วงชิงอีกแปดคนของยุคปัจจุบัน!

มิใช่การกล่าวเกินจริงด้วยซ้ำหากจะบอกว่า ความแข็งแกร่งที่เฉินซีรับสืบทอดมา เป็นสิ่งที่ตระกูลผู้พิทักษ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจเทียบชั้นได้เลย!

ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดายิ่งที่เขาจะสามารถข้ามขอบเขตการบ่มเพาะไปสู้กับยอดฝีมืออันมีขอบเขตสูงกว่าตนได้ กลับกัน หากเขาทำเช่นนี้ไม่ได้ เขาก็ไม่คู่ควรกับโอกาสวาสนายิ่งยงเหล่านั้นเลย!

สิ่งเดียวที่ขวางกั้นเขาไว้คือการบ่มเพาะของตน

หากเฉินซีเป็นจ้าวเอกภพแปดดารา กระทั่งมหาเทพเต๋า เขาก็กล้าประชัน!

แต่สัจธรรมมันเปลี่ยนแปลงกันมิได้ง่าย ๆ เช่นนั้น ด้วยเหตุนี้ เขาจึงทำได้เพียงใช้อำนาจการบ่มเพาะระดับจ้าวเอกภพสี่ดาราประชันสู้

“ยังไม่ยอมแพ้อีกหรือ? ดูเหมือนเจ้าจะเป็นพวกดื้อด้าน สู้ไม่ถอยจนร่างแหลกสินะ!” เฉินเซียวอวิ๋นหัวเราะเยียบเย็น

ครืน!

ร่างของเฉินเซียวอวิ๋นฉีกสุญตา กระบี่สำนึกเทวะในมือสาดรัศมีเรืองรอง โจมตีเฉินซีอีกครั้ง

“ตาย!” ตั้งแต่ยามนี้ไป เฉินเซียวอวิ๋นหยุดเปลืองน้ำลาย ตั้งใจขยี้เฉินซีให้ยอมแพ้ในคราวเดียว

ครืน!

ศึกยิ่งทวีความดุเดือด สถานการณ์ที่เฉินซีประสบยิ่งร้ายแรง เขาถูกต้อนถอยไม่จบสิ้น ดูหม่นรัศมีเมื่อเทียบกัน

นอกจากนั้น นี่ยังเป็นสถานการณ์ยามเขาสู้กับเฉินเซียวอวิ๋นลำพัง หากเพิ่มเฉินเต้าหยวนและเฉินชิวสุ่ยเข้าไป ผลที่ได้คงเกินคาดคะเน!

เมื่อการต่อสู้ดำเนิน กระทั่งหัวใจของอู๋เซวี่ยฉานและถังเสียนก็อดเค้นตัวมิได้

พวกเขาตระหนักดีว่าโอกาสชนะของเฉินซีริบหรี่ยิ่ง แต่พวกเขาก็ยังอดรู้สึกเป็นกังวลต่อเฉินซีไม่ได้ยามเห็นเฉินเซียวอวิ๋นรุกไล่อย่างต่อเนื่อง

กลับกัน เฉินหลิงคงและสมาชิกตระกูลเฉินทั้งหลายต่างแย้มยิ้ม ดูสุดแสนยินดีตื่นเต้น

นอกจากนั้น เสียงโห่ร้องยังดังกระหึ่มเป็นครั้งคราว ให้กำลังใจสนับสนุนเฉินเซียวอวิ๋นไม่สิ้นสุด

ราวกับเฉินซีจะแพ้พ่าย ไร้ความจำเป็นต้องให้เฉินเต้าหยวนและเฉินชิวสุ่ยต้องออกโรงด้วยซ้ำ….

………………..