บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2049

บทที่ 2049 ได้รับพลังใหม่

………………..

บทที่ 2049 ได้รับพลังใหม่

เหตุการณ์นี้น่าสะพรึงอย่างแท้จริง และทำให้เฉินซีตระหนักได้ชัดเจนยิ่งขึ้นว่าสถานการณ์ปัจจุบันที่พวกเขาเผชิญอยู่นั้นเลวร้ายเพียงใด พวกเขาในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับมดตัวจ้อยที่จะเหยียบย่ำตอนไหนก็ได้

ทั้งเฉินซีและหมิงไม่กล้าส่งเสียง เพราะพวกเขากลัวจะรบกวนสัตว์ร้ายเหล่านั้น และนำภัยมาสู่ตัวเอง

ม่านรัตติกาลนั้นลึกดุจสายน้ำ สัตว์อสูรส่งเสียงหอน ขณะกลืนกินพลังจากดวงจันทร์เย็นยะเยือกทั้งเก้าดวง พาให้บรรยากาศรอบ ๆ ดูลึกลับยิ่งขึ้น

ทันใดนั้น ต้นไม้โบราณเขียวขจีก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ลำต้นตั้งตรงดุจร่างมังกร ใบไม้และกิ่งก้านเหมือนม่านที่ปกคลุมผืนฟ้า นอกจากนี้ยังถูกปกคลุมไปด้วยแสงอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุกสกาวและเจิดจรัส

ทันทีที่มันปรากฏขึ้น ฟ้าดินก็สั่นสะท้าน เสียงหอนชะงักงัน ทั้งโลกตกอยู่ในความเงียบสงัด

แม้แต่สิงโตทองเก้าหัวและอสูรนภาสีดำสนิทขนาดมหึมา ก็ปรากฏร่องรอยของความกลัว และขยับไปด้านข้างจนเกิดพื้นที่ว่างขนาดใหญ่

ทันใดนั้น ต้นไม้โบราณที่ตั้งตระหง่านใต้ดวงจันทร์ทั้งเก้า ก็กางกิ่งก้านของมันออก และเริ่มดูดซับพลังงานจากดวงจันทร์

“สิ่งนั่นคือ?” หัวใจของเฉินซีสั่นไหว กลิ่นอายของต้นไม้โบราณนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าเดิม จนทำให้เฉินซีหายใจไม่ออกราวกับถูกกดดันด้วยพลังมหาศาล ดุจการมาถึงของมหาเทพเต๋า!

ต้นไม้โบราณเขียวขจีดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่งผิดปกติ มันแกว่งไกวไปมา แผ่กระแสเจตจำนงที่น่าเกรงขาม กวาดผ่านไปทั้งฟ้าดิน พร้อมกับเข้าใกล้เฉินซีและหมิง

ทันใดนั้น สีหน้าของเฉินซีและหมิงก็เปลี่ยนไป แม้แต่การหายใจของพวกเขาก็แทบจะหยุดลง ร่างกายของพวกเขาก็เย็นเยียบ เพราะพวกเขารู้ว่าผลที่ตามมานั้นไม่อาจจินตนาการได้ หากต้นไม้โบราณตรวจพบพวกเขา!

โอม!

ในขณะนี้ ชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากภายในห้วงจิตสำนึกของเฉินซีก็แผ่ร่องรอยของความผันผวนที่แปลกประหลาด และทำให้อักขระผนึกเต๋าภายในจิตวิญญาณของเฉินซีโคจรอย่างรวดเร็ว ก่อนที่พลังจะพุ่งทะยานไปทั่วร่างกายของเฉินซี

เฉินซีรู้สึกยินดีกับสิ่งนี้ และคว้ามือของหมิงโดยสัญชาตญาณ จากนั้นห่อหุ้มนางด้วยพลังจากอักขระผนึกเต๋า

ฟึ่บ!

เจตจำนงอันแรงกล้าและเย็นยะเยือกได้กวาดผ่านร่างของเฉินซีและหมิง โชคดีที่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้สังเกตเห็นพวกเขาเลย

สิ่งนี้ทำให้หัวใจที่ตึงเครียดของเฉินซีและหมิงผ่อนคลายลงอย่างมาก ทั้งสองสบตากัน มองเห็นความกลัวที่ยังคงอยู่ในดวงตาของกันและกัน

เนื่องเพราะเจตจำนงจากเมื่อครู่นั้นน่าตกตะลึงเกินไป พวกเขาตระหนักดีว่าหากถูกต้นไม้นั้นสังเกตเห็นเข้า เพียงแค่หนึ่งคำนึง มันคงทำลายล้างพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

โชคดีที่ชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากตื่นขึ้นในช่วงเวลาคับขัน และช่วยให้เฉินซีหลีกเลี่ยงเภทภัยได้อีกครั้ง

เมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นมองดูอีกครั้ง ต้นไม้โบราณเขียวขจีได้ถอนเจตจำนงกลับ และมุ่งความสนใจไปที่การดูดซับปราณสาบสูญ

ทั่วทั้งฟ้าดินตกอยู่ในความเงียบสงัด จากนั้นอันตรายอันไร้ขอบเขตภายใต้ม่านรัตติกาลก็สงบลง เนื่องจากพวกมันมุ่งความสนใจไปที่การบ่มเพาะ

ทว่าหมิงและเฉินซียังคงไม่กล้าเคลื่อนไหว เพราะการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยอาจนำมาซึ่งภัยพิบัติร้ายแรงได้!

…

เมื่อม่านรัตติกาลลับไป และแสงอรุณปรากฏขึ้นที่เส้นขอบฟ้า ดวงจันทร์ทั้งเก้าบนท้องฟ้าก็เลือนหายไปอย่างช้า ๆ

สิงโตทองเก้าหัว อสูรนภาสีดำขนาดมหึมา และต้นไม้โบราณก็จากไป

หลังจากนั้น สัตว์ร้ายที่อยู่รอบ ๆ ก็จากไปเช่นกัน ทุกสิ่งกลับสู่สภาวะสงบอีกครั้ง

เมื่อมาถึงจุดนี้ เฉินซีและหมิงที่ยืนอยู่ที่นั่นราวกับรูปปั้นก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก พวกเขาเหยียดร่างกายที่เมื่อยล้าและเครียดเกร็ง ก่อนจะหัวเราะเสียงขื่น

ตั้งแต่เมื่อใดที่พวกเขาต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้?

“ตอนนี้เราสามารถระบุได้คร่าว ๆ ว่าสิงโตเก้าหัว อสูรนภาสีดำ และต้นไม้โบราณนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกนี้อย่างแน่นอน” เฉินซีหายใจเข้าลึก และกล่าวอย่างจริงจัง “นอกจากพวกมันแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตดุร้ายอีกมากมายที่กระจัดกระจายไปทั่วโลก ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าเต็มไปด้วยอันตราย มันไม่สงบสุขอย่างที่คิด”

เขาหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ “สิ่งสำคัญที่สุดคือปราณสาบสูญไปสามารถดูดซับและบ่มเพาะได้จริง ๆ!”

หมิงพยักหน้า “แล้วเจ้าตั้งใจจะทำอะไรต่อไป”

เฉินซียักไหล่ “อนุมานถึงเคล็ดวิชาในการดูดซับและบ่มเพาะปราณสาบสูญโดยเร็วที่สุด เพื่อที่จะปรับปรุงความแข็งแกร่งของเรา”

หมิงพยักหน้ารับ “ก่อนหน้านี้เจ้าใช้พลังอะไรเพื่อหลีกเลี่ยงการตรวจจับของต้นไม้โบราณนั้น?”

เฉินซีคิดอยู่ครู่หนึ่งและไม่ปิดบังสิ่งใด “มันเป็นพลังจากชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลาก”

หมิงถึงกับอึ้ง “นั่นไม่ได้หมายความว่าเจ้าสามารถใช้พลังของแผนภาพวารีเพื่อต่อสู้ได้เหรอ?”

เฉินซีหัวเราะอย่างขมขื่น “มันไม่ง่ายขนาดนั้น ในปัจจุบัน ข้าทำได้เพียงใช้มันเฉย ๆ และไม่สามารถควบคุมหรือสั่งการมันได้”

หลังจากนั้นเขาก็เสริม “บางทีเมื่อข้าย่างสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋า และเริ่มเข้าใจมหาเต๋าแห่งลิขิตอย่างถ่องแท้ เมื่อนั้นข้าก็จะสามารถเข้าใจความลึกล้ำของแผนภาพวารีหลากได้อย่างเต็มที่”

หมิงพยักหน้า “วันนั้นจะต้องมาถึงอย่างแน่นอน ข้าเชื่อในตัวเจ้า”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน