บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2057

บทที่ 2057 ปลาเขียวยักษ์

………………..

บทที่ 2057 ปลาเขียวยักษ์

ฟ่าว!

ร่างของเฉินซีพลันหยุดนิ่งขณะสายตามองไกลออกไป ทะเลสาบขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่หลายพันลี้ปรากฏตรงหน้า ทะเลสาบดังกล่าวเป็นสีน้ำเงินกระจ่างและกว้างใหญ่ไพศาล ทำให้ดูงดงามตระการตา

หมู่มวลวิหคหลากสีสันไม่ทราบชนิดบินอยู่เหนือทะเลสาบขณะส่งเสียงร้องชัดเจน

“พักกันก่อนเถอะ หลังจากเรี่ยวแรงฟื้นคืนแล้วก็ยังไม่สายเกินกว่าจะออกเดินทางต่อ”

เฉินซีเอ่ยเสียงเรียบขณะลงมาที่ข้างทะเลสาบ แล้วเริ่มทำการสำรวจสภาพแวดล้อมรอบข้าง

การเคลื่อนย้ายมิติกินเวลาถึงสามวัน แม้จะไม่เผชิญอันตรายระหว่างทาง แต่กำลังตอนนี้ของเฉินซีก็เกินกว่าจะทนไหว

เห็นได้ชัดว่าหมิงเหนื่อยเล็กน้อย นางจึงไม่คัดค้านกับการตัดสินใจนี้

เหมิงเหมิงมองรอบข้างด้วยความสงสัย นี่เป็นครั้งแรกที่มันมาไกลจากบ้านและไม่เคยเห็นทะเลสาบที่ใหญ่ขนาดนั้นมาก่อน มันทั้งตื่นเต้นและวิตกพร้อมกัน

ในตอนนี้ ในทะเลสาบที่เดิมสงบก็ปรากฏเสาน้ำ พร้อมกับปลายักษ์ที่มีขนาดยาวสามจั้ง เต็มไปด้วยเกล็ดสีเขียวและมีหนวดยาวยื่นออกมาจากข้างปากก็ทะยานขึ้นมา

ทั่วร่างของมันปกคลุมไปด้วยพลังต้นกำเนิดไร้ใครเทียบ มันกวัดแกว่งหางประหนึ่งมังกรไปมา สิ้นเสียงดังสนั่นหวั่นไหว คลื่นนับพันก็ก่อตัวขึ้นก่อนจะซัดมาทางพวกเฉินซี

เฉินซีไหนเลยจะคาดคิดว่าอันตรายไม่ได้อยู่บริเวณใกล้เคียง แต่กลับอยู่น้ำ?

ทันใดนั้น เขาเกือบโดนการโจมตีนี้เล่นงาน แต่โชคดีที่สามารถหลบเลี่ยงได้อย่างรวดเร็ว

กุ กุ…

ปลาเขียวยักษ์ส่งเสียงแปลกประหลาดราวกับกำลังล้อเลียน ร่างขนาดยักษ์ของมันลอยอยู่ในอากาศขณะสะบัดหน้าและหางไปมา ดูทรงพลังยิ่งนัก

“ไอ้สารเลวตัวนี้มีพลังต่อสู้เทียบเท่าแค่ขอบเขตเซียนลึกลับ แต่กลับกล้ามาหัวเราะเยาะพวกเรา”

หมิงทะยานขึ้นท้องนภาขณะจิตสังหารทอประกายในดวงตากระจ่าง

แต่ก่อนจะทันได้ลงมือ ทะเลสาบขนาดใหญ่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับแผ่นดินไหว

หลังจากนั้น พื้นผิวทะเลสาบก็ระเบิดก่อนปลาเขียวยักษ์นับร้อยจะพุ่งขึ้นมา พวกมันก่อตัวเป็นค่ายกลในอากาศขณะแผ่กลิ่นอายน่าขนลุกมาทางพวกเฉินซีด้วยความน่าสะพรึงยิ่ง

ท่วงท่าเช่นนั้นเหมือนกับกองทัพกล้าแกร่งที่โถมทะยานขึ้นมาจากน้ำ

“นี่มัน…”

หมิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย นางไม่คาดคิดว่าเพิ่งมาถึงทะเลสาบไม่ทันไรจะถึงกับไปยั่วโมโหสัตว์อสูรแปลกประหลาดมากขนาดนี้

กุ กุ!

กุ กุ!

ปลาเขียวยักษ์เหล่านั้นเงยหน้ามองท้องนภาขณะส่งเสียงกรีดร้องสะเทือนปฐพีประหนึ่งเสียงเขาสัตว์ก่อนทำศึก ทำให้สีสันของโลกเปลี่ยนไป

“ดูเหมือนว่าพวกมันจะอยู่เป็นฝูงเหมือนกับมดเกราะม่วง”

เฉินซีทะยานขึ้นฟ้าพลางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เข้าทางข้าพอดี คืนนี้จัดงานเลี้ยงเนื้อปลาให้เจ้าเป็นไง?”

เขามีสีหน้าสงบขณะสนทนาอย่างอารมณ์ดี มันคล้ายกับเป็นความสงบก่อนพายุโหม

หมิงเอ่ยคำด้วยความประหลาดใจ

เฉินซีตอบพลางแย้มยิ้ม “เดี๋ยวพอได้กินเจ้าก็จะรู้เอง”

ครืนน!

ขณะพวกเขาสนทนา ปลาเขียวยักษ์นับไม่ถ้วนก็เริ่มโจมตี ทำให้เกิดคลื่นน่าสะพรึงที่เต็มไปด้วยกระแสพลังต้นกำเนิดขณะบดขยี้มาทางพวกเฉินซีอย่างรุนแรง

เพียงพริบตา โลกก็คล้ายกับตกอยู่ใต้น้ำขณะถูกปกคลุมในหมอกและเต็มไปด้วยจิตสังหารไร้ใครเทียบ ช่างดูน่าสะพรึงยิ่ง

นี่คือกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่เทียบเท่ากับขอบเขตเซียนลึกลับ พวกเขาจึงสามารถจินตนาการได้ว่าการโจมตีประสานดังกล่าวทรงพลังมากแค่ไหน

แต่สำหรับเฉินซีและหมิง ความได้เปรียบเชิงจำนวนนี้ไม่อาจเป็นภัยคุกคามพวกเขาได้

เพียงพริบตา พวกเขาทั้งสองก็พุ่งเข้าหาปลาเขียวยักษ์ขณะสังหารพวกมันเป็นจำนวนมาก โลหิตสาดกระเซ็นทั่วท้องนภาจนย้อมทะเลสาบให้กลายเป็นสีแดงฉาน

ในท้ายที่สุด ปลาเขียวยักษ์บางส่วนที่รอดมาได้ต่างหวาดกลัวก่อนจะหนีหายไปในทะเลสาบอย่างรวดเร็ว

เฉินซีไม่ไล่ตามพวกมัน เพียงแค่สะบัดมือ เขาก็รวบรวมปลาเขียวยักษ์ที่สังหารได้ก่อนโยนพวกมันไปไว้ข้างทะเลสาบ

“เจ้า… ไม่ได้จะปรุงสัตว์อสูรพวกนี้จริง ๆ หรอกใช่หรือไม่?”

หมิงผู้ยืนอยู่ข้างกายเผยสีหน้าไม่อยากเชื่อ

เฉินซียิ้มแล้วเอ่ยคำ “ตอนนี้พักกันก่อน เดี๋ยวพวกเราค่อยหาทางกันทีหลัง”

หลังจากผ่านไปหนึ่งถ้วยชา

เฉินซีจุดกองไฟ ฟืนเป็นต้นไม้จากโลกสาบสูญ ทำให้เชื้อไฟที่แผดเผาร้อนแรงกว่าไฟทั่วไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน