บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2068

บทที่ 2068 สองเต๋าสวรรค์อันทรงอำนาจ

………………..

บทที่ 2068 สองเต๋าสวรรค์อันทรงอำนาจ

ทันใดนั้น ร่างเฉินซีกับหมิงก็ราวกับร่วงลงในบ่อน้ำแข็ง

เห็นได้ชัดว่าราชากู่เยวียนรู้การมาถึงของพวกเขาตั้งนานแล้ว!

อีกครั้งหลังจากเห็นราชากู่เยวียนสังหารทั้งราชาโหมวหลัวกับราชาจิ่วหลิงด้วยตนเองแล้ว ก็ทำให้เฉินซีกับหมิงรู้ว่าราชากู่เยวียนน่ากลัวขนาดไหน

ตอนนี้ราชากู่เยวียนหันมาสนใจพวกเขาหลังสังหารโหด ไม่ให้ตกใจก็คงกระไรอยู่

เขาคิดจะทำอะไร? เฉินซีเองไม่อาจรู้ แต่ก็ระมัดระวังขึ้นมาทันที ทั่วร่างเขาตึงเครียดขึ้นมา เหมือนศรง้างจนสุดแรงเตรียมยิงโจมตี

เคร้ง!

หมิงเองก็ตรงไปตรงมากว่ามาก หยิบหอกดำทองที่เฉินซีสร้างให้ขึ้นมาถือไว้แน่น นัยน์ตาสีดำสนิทเต็มไปด้วยความเย็นชาดุร้าย

ฝนโลหิตจากร่างราชาจิ่วหลิงยังคงโปรยลงจากฟ้า เป็นภาพดูงดงามแต่ก็น่าหวาดกลัวไปพร้อมกันท่ามกลางแสงจันทร์สีน้ำเงิน

สิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่อยู่บนผืนดินต่างหมอบกราบลงแนบพื้น ตัวสั่นด้วยความหวาดหวั่น

พวกมันมีสติปัญญามานานแล้ว พวกมันรู้ดีว่าราชากู่เยวียนกำลังพูดอยู่กับเฉินซีและหมิง

พอเห็นว่าเคล็ดวิชาสรรค์สร้างต้นกำเนิดเผยแพร่ไปทั่วโลกต้นกำเนิด ทุกสิ่งมีชีวิตต่างรับรู้ เพราะเฉินซีได้แจกจ่ายคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ไปให้ทุกคนแบบนั้น แต่เฉินซีกลับถูกราชากู่เยวียนหมายตาอยู่ในตอนนี้ สิ่งมีชีวิตทั้งหลายแห่งโลกต้นกำเนิดจนรู้สึกเป็นห่วงเขาอยู่บ้าง

ทุกชีวิตต่างชื่นชมบูชาเขา รู้สึกเป็นบุญคุณที่เฉินซีช่วยแจกจ่ายวิชาให้ หากเป็นในเวลาอื่นก็คงเข้าไปเสริมทัพข้างกาย ช่วยเหลืออย่างไม่ลังเลไปแล้ว

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่กล้าทำเช่นนั้นเลย

เพราะคู่ต่อสู้ของเฉินซีคือราชากู่เยวียน! ยอดฝีมือที่เก่งกาจที่สุดแห่งโลกต้นกำเนิด!

เมื่อครู่นี้ ขนาดราชาโหมวหลัวกับราชาจิ่วหลิงยังถูกราชากู่เยวียนสังหารไปได้โดยง่าย เช่นนี้แล้วจะมีใครกล้าทำบ้าง?

ถูกสถานการณ์บังคับก็เป็นอย่างนี้นี่เอง

ร่างหนาสูงของราชากู่เยวียนยืนเหยียดขึ้นฟ้า กิ่งก้านสาขาเขียวชอุ่มมากมายเต็มไปด้วยประกายแห่งพลังต้นกำเนิด หากมองจากที่ไกลก็ให้กลิ่นอายดุดันสูงส่ง คล้ายกับว่าเป็นตัวตนแห่งสวรรค์ที่เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลายภายในโลกต้นกำเนิด

“ในเมื่อดูกันจบแล้ว ก็ถึงเวลาจบเรื่องของพวกเราด้วยเช่นกัน” ราชากู่เยวียนเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเย็นชา สั่นสะท้านจิตใจของทุกสิ่งมีชีวิตแห่งโลกต้นกำเนิด

หรือว่าราชากู่เยวียนจะคิดสังหารเฉินซีจริง?

เมื่อครู่นี้ ราชากู่เยวียนบอกไว้ว่าเขาคิดจะหยุดการเปลี่ยนแปลงนี้ลงเพื่อโลกต้นกำเนิด เขาจึงสังหารราชาโหมวหลัวกับราชาจิ่วหลิงอย่างไร้ความลังเล

ตอนนี้เขาพูดขึ้นมาอีกครั้งว่าจะจบเรื่องระหว่างเขากับพวกเฉินซี ก็ไม่เท่ากับว่าคิดจะสังหารอีกฝ่ายหรือไร?

เฉินซีกับหมิงย่อมได้ยินคำราชากู่เยวียน พลันใจหล่นวูบ อีกครั้งยังหรี่ตาลงเล็กน้อย เตรียมพร้อมสู้สุดใจ!

บรรยากาศพลันเปลี่ยนผันเป็นดุดันอีกครั้ง ราวกับว่าจะเกิดการต่อสู้ขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้ทั้งนั้น

ฟึบ!

เป็นจังหวะนั้นเองที่กระแสแสงศักดิ์สิทธิ์สีมรกตจำนวนมากพลันพุ่งออกจากร่างราชากู่เยวียนดูตระการตา

เมื่อสิ่งมีชีวิตทั้งหลายคิดว่าราชากู่เยวียนคิดฆ่าเฉินซีกับหมิง ก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นว่านั่นไม่ใช่การโจมตี….

พวกเขาเห็นชายชราร่างสูงดูองอาจในชุดสีเขียวเจ้าของเครามัดเป็นสามปอยกำลังเดินออกมาจากแสงศักดิ์สิทธิ์สีมรกต

นัยน์ตาเขากระจ่างดั่งอัญมณี เคล้ากลิ่นอายความมากประสบการณ์ ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความสูงส่งภูมิฐาน

ชายชราผมเขียวผู้นี้ก็คือราชากู่เยวียน!

แต่สิ่งมีชีวิตแห่งโลกต้นกำเนิดก็ต้องประหลาดใจเมื่อ ราชากู่เยวียน ผู้ครองเหนือแห่งโลกต้นกำเนิด กลับแปลงร่างจนหน้าตาเหมือนคนนอกสองคนนั้น!

เฉินซีกับหมิงอึ้งไป ไม่รู้อีกฝ่ายคิดอะไรอยู่กันแน่

ฟุบ!

พริบตาต่อมา ร่างราชากู่เยวียนก็หายจากฟากฟ้าไม่เหลือรอย ทำเอาสิ่งมีชีวิตในโลกต้นกำเนิดสับสนไปหมด มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

มีเพียงใจเฉินซีกับหมิงที่รู้สึกเย็นยะเยือกเท่านั้น เพราะตอนนี้ชายผมเขียวได้มาปรากฏอยู่ไม่ห่างจากพวกเขาแล้ว!

“นั่งสิ ก่อนจะจบเรื่องของเรา ข้าอยากคุยกับพวกเจ้าสักหน่อย” ราชากู่เยวียนยังคงมีสีหน้าสงบนิ่ง ก่อนเขาจะนั่งลงสบาย ๆ สายตาสีเขียวอันลึกล้ำจับจ้องไปยังเฉินซีกับหมิง

เฉินซีถูกถามเช่นนั้นก็ยังเงียบ เขาเองก็ตอบไม่ได้เช่นกัน

ราชากู่เยวียนเห็นแบบนี้ก็ยิ่งสงสัย ท่าทางเหมือนว่านึกถึงเหตุการณ์เมื่อครั้งก่อนในอดีตขึ้นมาได้

“รู้หรือไม่ ตอนที่จิตสำนึกของข้าตื่นขึ้นมาก็คือตอนที่โลกต้นกำเนิดถือกำเนิดขึ้นมาเช่นกัน ตอนนั้นในโลกแห่งนี้มีเต๋าสวรรค์จำนวนมากอยู่ แต่ละอย่างก็แตกต่างกันไป พวกมันเข้าปะทะกัน หมายผสานเข้าด้วยกัน แต่สุดท้ายก็เกิดเรื่องขึ้น เหลือเพียงสองเต๋าสวรรค์อยู่บนโลกเท่านั้น” ราชากู่เยวียนเจือด้วยแววอารมณ์ ส่งผลให้เฉินซีกับหมิงชะงักไป เหมือนไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเล่าความลับออกมาแบบนี้

เฉินซีกับหมิงยังไม่ทันคิดอะไรออก ราชากู่เยวียนก็ว่าต่อ “ในสองเต๋าสวรรค์นี้ หนึ่งคุมสามภพและแดนเทพโบราณ เรียกมันว่านภาผนึกเทพ ปกติแล้วเต๋าสวรรค์ทั้งหลายที่เกิดขึ้นมาจากความวิบัติล้วนถูกนภาผนึกเทพเอาชนะไปได้ ถูกกลืนกินผสานรวมเป็นหนึ่งเดียวกับมัน”

“อีกหนึ่งเต๋าสวรรค์คุมโลกต้นกำเนิดแห่งนี้ มันมีนามว่าสวรรค์กำเนิดบรรพ์ เมื่อหลายปีก่อนมันก็พ่ายแพ้ให้กับนภาผนึกเทพเช่นกัน แต่ไม่ได้ถูกกลืนกินและผสานรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ตกอยู่ในสภาพถูกผนึกไว้ ยังคงอยู่มาจนถึงตอนนี้”

ฟังถึงตรงนี้แล้ว เฉินซีก็ดูประหลาดใจ ดูตกใจ และก็ดูเคร่งขรึมไปพร้อมกัน ในใจเกิดแรงอารมณ์บางอย่างปรากฏขึ้นมา

ศึกระหว่างเต๋าสวรรค์!

เขาเพิ่งเคยได้ยินความลับน่าตกใจแบบนี้เป็นครั้งแรก!

เมื่อหลายปีก่อนตอนความวิบัติแห่งสามภพเพิ่งเริ่ม ที่ถือกำเนิดเกิดขึ้นมาไม่ใช่มีเพียงสมบัติวิญญาณธรรมชาติและอีกหลายสมบัติเท่านั้น แต่ยังมีเต๋าสวรรค์อื่น ๆ ถือกำเนิดขึ้นมาด้วยเช่นกัน!

เต๋าสวรรค์เหล่านั้นเหมือนศัตรูตัวฉกาจต่อกันและกัน มันต่อสู้กัน ดูดกลืนกัน และผสานศัตรูเข้ารวมเป็นหนึ่งเดียวกัน….

สุดท้ายแล้ว สามภพและแดนเทพโบราณก็เต็มไปด้วยบัญชานภาผนึกเทพ ความพ่ายแพ้ของสวรรค์กำเนิดบรรพ์ทำให้มันถูกผลึกและรั้งอยู่ภายในโลกต้นกำเนิดเช่นนี้

หากราชากู่เยวียนพูดเรื่องจริง เช่นนั้นเวลาที่ผ่านมาแปดยุค ความเปลี่ยนแปลงในสามภพ สถานการณ์ในแดนเทพโบราณ…. ไม่ใช่ว่าทุกอย่างกำลังเป็นไปตามภายใต้อำนาจของนภาผนึกเทพหรอกหรือ?

ถึงขั้นที่ระหว่างที่ตระกูลผู้พิทักษ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์ปกป้องภูเขาผนึกเทพ จริง ๆ แล้วก็คือกำลังปกป้องนภาผนึกเทพหรือ?

ความลับเหล่านี้ล้วนเกี่ยวข้องกับความลับแห่งเต๋าสวรรค์ นับเป็นครั้งแรกที่เฉินซีเคยได้ยิน ดังนั้นเขาจึงตกตะลึงจนย่อยสารไม่ทัน

เขานึกไม่ถึงเลยว่าวิวัฒนาการของเต๋าสวรรค์ไม่ได้เป็นไปตามยุคสมัยและความเปลี่ยนแปลงไปของโลก แต่มาจากศึกระหว่างเต๋าสวรรค์ด้วยกันที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน!

ไม่ใช่เพียงเฉินซีเท่านั้น กระทั่งหมิงยังตกตะลึงไปอยู่นาน ไม่อาจตั้งสติกลับมาได้นานทีเดียว

“ท่านจะบอกเรื่องพวกนี้กับเราทำไม?” เฉินซีสูดลมหายใจเข้าลึกหลังผ่านไปหลายอึดใจ สายตาจ้องมองไปที่ ราชากู่เยวียน ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าราชากู่เยวียนคือเทพโดยกำเนิดที่เกิดจากความวิบัติแห่งสามภพ เขาเองก็มีพื้นเพไม่ธรรมดาเช่นกัน!

ไม่เช่นนั้นราชากู่เยวียนไม่มีทางรู้ความลับเหล่านี้ได้แน่

………………..