บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2070

บทที่ 2070 การเปลี่ยนแปลงของโลกต้นกำเนิด

………………..

บทที่ 2070 การเปลี่ยนแปลงของโลกต้นกำเนิด

เพื่อโลกต้นกำเนิด!

แม้เฉินซีจะไม่เข้าใจ แต่เขาก็งยังสัมผัสอารมณ์ภายในน้ำเสียงของราชากู่เยวียนได้

ยอดฝีมือสูงสุดผู้นี้ของโลกต้นกำเนิดทุ่มเททั้งใจและวิญญาณให้กับโลกต้นกำเนิด รวมถึงความคิด เจตนา และอารมณ์ล้วนอุทิศสิ้น

เขากระทั่งถือ ‘สวรรค์กำเนิดบรรพ์’ เป็นนาย เทียบได้กับทำให้สิ่งนี้เป็นวัตถุประสงค์ที่เขาแสวงชั่วชีวิต!

บางทีเขาอาจตัดสินใจเช่นนี้เพราะตระหนักได้เสียทีกระมัง ว่าความแข็งแกร่งของตนลำพังไม่อาจฟื้นคืนสวรรค์กำเนิดบรรพ์กลับมาได้?

แต่เหตุใดเขาจึงยืนกรานทำเช่นนี้?

เฉินซีตะลึงนัก เขาไม่อาจสงบใจหรือย่อยเรื่องทั้งหมดนี้ได้แม้กาลจะผ่านไปครู่หนึ่งแล้ว

“เจ้าหนุ่ม เข้าคิดเช่นไรกับโชคชะตานี้?” ราชากู่เยวียนถามขึ้น

“เกินคาดฝันนัก” เฉินซีรำพึงเบา ๆ “น่าเสียดายที่ความสามารถของข้าคงไม่เพียงพอรับโชคชะตานั้น”

“เจ้าผิดแล้ว ทั่วทั้งโลกต้นกำเนิด และกระทั่งในโลกภายนอก ไม่มีผู้ใดเหมาะสมเท่าเจ้าแล้ว” ราชากู่เยวียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม “อย่าห่วงไป ข้าไร้เจตนาทำร้ายเจ้า”

เฉินซีตอบกลับด้วยคำถาม “หมายความว่าข้าต้องตกลงแม้มิอยากหรือ?”

“จะคิดเช่นนั้นก็ได้” ราชากู่เยวียนทอดถอนใจ “แต่ข้าก็ยังหวังว่าเจ้าจะรับความจริงใจทั้งหมดนี้ไว้ได้ ข้าไม่อยากฝากแก่นแห่งโลกต้นกำเนิดไว้กับผู้ที่ไม่เข้าใจมัน”

เฉินซีกล่าวด้วยน้ำเสียงจนใจเล็กน้อย “ว่าตามตรง ข้าหาสนใจมันไม่ คงมิอาจทำตามความคาดหวังของผู้อาวุโสได้”

ราชากู่เยวียนขมวดคิ้ว แล้วจึงหัวเราะคิก “มิคาดเลยว่าสมบัติล้ำค่าที่ราชาโหมวหลัวกับราชาจิ่วหลิงอยากได้มาแสนนาน จะกลายเป็นสิ่งที่เจ้าไม่ต้องการ”

เฉินซีกล่าวด้วยสีหน้าสำรวม “ข้าแค่อยากไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุดเท่านั้น”

“ไป?” สายตาของราชากู่เยวียนเจือความสงสัยเล็กน้อย ทำให้เฉินซีรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง อดถามมิได้ว่า “ผู้อาวุโสหมายความเช่นไร?”

“ข้าแค่ฉงนใจเท่านั้น วิธีไปจากที่นี่อยู่ตรงหน้า เจ้ากลับปฏิเสธมันอย่างเฉียบขาด ทำให้ข้าสงสัยจริง ๆ ว่าตกลงเจ้าอยากไปจริง ๆ หรือ?” ราชากู่เยวียนพูดด้วยน้ำเสียงไม่ช้าไม่เร็ว

อะไรนะ? เฉินซีผงะ ก่อนจะเข้าใจทันควัน “ผู้อาวุโสหมายความว่า การควบคุมแก่นแห่งโลกต้นกำเนิดจะทำให้ข้าหาทางออกไปได้หรือ?”

ราชากู่เยวียนว่า “ต้องถามด้วยหรือ?”

เฉินซีครุ่นคิดครู่หนึ่ง และจึงตระหนักว่าเมื่อครู่เขาถามโง่ ๆ ไปหน่อยแล้ว

แก่นแห่งโลกต้นกำเนิดเป็นตัวแทนกฎบัญชาของเต๋าสวรรค์ในโลกต้นกำเนิด ดังนั้นหากเขาได้ควบคุมมัน เหตุใดต้องกังวลว่าจะมิอาจพ้นกำแพงรายล้อมโลกต้นกำเนิดออกไปได้?

“ดูเหมือนข้าไร้ทางเลือกนอกจากตกลงเสียแล้ว” เฉินซีกล่าวเยาะตนเองเล็กน้อย

“ใช่แล้ว นี่คือทางเดียวที่เจ้าทำได้ การที่ไร้ผู้ใดจากโลกภายนอกเหยียบย่างมาที่นี่ก่อนเจ้า และไม่เคยมีตัวตนใด ๆ จากโลกต้นกำเนิดออกไปได้ เหตุผลก็คือแก่นแห่งโลกต้นกำเนิด” เมื่อเห็นว่าเฉินซีเริ่มคล้อยตามข้อเสนอของเขา สีหน้าของราชากู่เยวียนก็ผ่อนคลายลงมาก

“เพราะบัญชาและกฎเต๋าสวรรค์ในโลกต้นกำเนิดอยู่ในสภาวะจำศีล จึงไม่ต่างจากถูกผนึกใช่หรือไม่?” เฉินซีเอ่ยเสริม

“ถูกต้อง” ราชากู่เยวียนพยักหน้า

“แต่เหตุใดจึงคิดว่าข้าจะทำสำเร็จได้เมื่อครอบครองแก่นแห่งโลกต้นกำเนิดเล่า?” เฉินซีเฟ้นหาคำตอบ

“เพราะเจ้านำความเปลี่ยนแปลงมายังโลกต้นกำเนิด ข้าเชื่อว่าสวรรค์กำเนิดบรรพ์จะฟื้นจากสภาพถูกผนึกได้ยามอยู่ในมือเจ้าแน่นอน” ราชากู่เยวียนตอบอย่างไร้ความลังเล เขาตระหนักดีว่าหากเขาไม่กำจัดความเคลือบแคลงในใจเฉินซีก่อน ชายหนุ่มผู้นี้คงไม่อาจยอมรับอย่างเต็มใจแน่นอน

เขาตระหนักดีว่าตนไร้โอกาสปฏิเสธนับแต่บทสนทนานี้เริ่มต้นแล้ว โชคยังดีที่นี่มิใช่เรื่องเลวร้าย ถือได้กระทั่งว่าเป็นโอกาสอันหาได้ยากด้วยซ้ำไป เฉินซีจึงมิได้รู้สึกบีบคั้นหัวใจมากนัก

“ขอบคุณ” ขณะนี้ ยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งโลกต้นกำเนิดผู้มีการบ่มเพาะร้ายกาจเกินหยั่งวัด ราชากู่เยวียนได้กระทำการอันมิคุ้นชิน เขาก้มหัวให้กับเฉินซีด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง!

เหตุนี้ทำลายความกลัว ณ ก้นบึ้งหัวใจของเฉินซีลงจนสิ้น ตระหนักชัดแล้วว่าราชากู่เยวียนทำเช่นนี้เพื่อโลกต้นกำเนิดอย่างแท้จริง

…

จากวันนั้นมา เฉินซี หมิง และเหมิงเหมิงก็อยู่ในหุบเขาขจี เริ่มบ่มเพาะอย่างไร้สิ่งกวนใจ

จากวาทะราชากู่เยวียน การบ่มเพาะของเขายังอ่อนแอเกินไป ไม่เพียงพอรับอำนาจของแก่นแห่งโลกต้นกำเนิดได้เลย และเขาอาจทำได้โดยฟื้นความแข็งแกร่งโดยด่วนที่สุด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน