บทที่ 2081 ความลับ
………………..
บทที่ 2081 ความลับ
ศพไร้หัวนั่น… เป็นข้าเองงั้นหรือ?
เมื่อหลิ่นตงตระหนักได้เช่นนี้ เขาก็รู้สึกศีรษะสั่นไหวราวกับกำลังจะระเบิด แล้วความเจ็บปวดไร้ใครเทียบประหนึ่งคลื่นกำลังทรมานจิตสำนึกจนถึงจุดที่พังทลาย
เขาแผดเสียงคำราม “เป็นไปไม่ได้! นี่มันเป็นไปไม่ได้…!”
มีทั้งความไม่พอใจ ความสับสน และความไม่เต็มใจหาใดเปรียบในน้ำเสียง
หลิ่นตงไม่อาจจินตนาการได้ว่าการต่อสู้เพิ่งเริ่มขึ้น แต่อีกฝ่ายเพียงฟาดฟันปราณกระบี่ออกไป แล้วเขาถูกตัดศีรษะแบบนี้ได้อย่างไร?
ต้องทราบก่อนว่าเขาคือจ้าวเอกภพเก้าดารา! เหลืออีกเพียงก้าวเดียวก็จะเข้าสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋า! แต่เขากลับขัดขืนการโจมตีไม่ได้งั้นหรือ?
มันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?
หรือว่าอีกฝ่ายคือตัวตนขอบเขตมหาเทพเต๋าแท้จริง?
ไม่!
ก่อนหลิ่นตงจะออกมา เขาสัมผัสและตรวจสอบกลิ่นอายของอีกฝ่ายอย่างละเอียด แม้จะมองไม่เห็นได้ลึกล้ำเท่าไหร่ แต่เขาก็มั่นใจว่าคนผู้นั้นไม่ใช่มหาเทพเต๋าอย่างแน่นอน!
แต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ใช่มหาเทพเต๋า แล้วเหตุใดพลังต่อสู้ถึงได้น่าสะพรึงเพียงนี้?
ในบรรดาจ้าวเอกภพเก้าดาราทั่วทั้งแดนเทพโบราณ ยังมีผู้ใดที่ทรงพลังจนเขาไม่อาจขัดขืนได้แม้แต่การโจมตีครั้งเดียวอีกหรือ?
หลิ่นตงไม่เข้าใจ เขาหวาดกลัวและสับสนจนไม่สามารถยอมรับความจริงได้
เหตุการณ์นี้ช่างเหลือเชื่อนัก แม้เขาจะทำการบ่มเพาะมานานเกินนับ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ต้องเผชิญกับสิ่งที่ลึกลับน่าสะพรึงเช่นนี้
และเห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งสุดท้ายที่หลิ่งตงได้ประสบ
นั่นเพราะ…
หลังจากแผดเสียงคำราม จิตสำนึกที่หลงเหลือในใจก็พังทลาย ทัศนวิสัยกลายเป็นสีดำ สูญเสียสติอย่างสมบูรณ์!
…
บนใบหน้าของหลิ่นตง ความหวาดกลัวและความสับสนก่อนตายยังคงหลงเหลือ รูม่านตาขยาย แก้มบิดเบี้ยว ทำให้เขาดูน่าหวาดกลัวยิ่งนัก
หลิ่นตงตายแล้ว!
เขาตายด้วยกระบี่ของเฉินซี!
ก่อนหน้านั้น เขาปรากฏตัวบนท้องนภาขณะแบกรับอัสนีร้อนแรง กว้างใหญ่และศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนเอาไว้ราวกับผู้ปกครองฟ้าดิน
พลังศักดิ์สิทธิ์นั่นควบคุมทุกสรรพสิ่ง ทำให้ผู้เยี่ยมยุทธ์รอบข้างต่างหวาดกลัวจนถึงขั้นอยากหลบหนีไปให้ไกล
แต่ตอนนี้ ภายใต้กระบี่ของเฉินซีก็ทำให้ร่างของอีกฝ่ายแยกเป็นสองส่วนในพริบตา แม้กระทั่งตอนที่กำลังตายก็ยังไม่ทราบว่าถูกสังหารได้อย่างไร…
ทั้งหมดนี้ดูเหลือเชื่อและน่าตกตะลึงนัก!
บรรยากาศในพื้นที่เงียบสงัด อากาศถูกปกคลุมด้วยกลิ่นโลหิตฉุนซึ่งคล้ายกับบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ไม่ใช่ภาพลวงตา
แต่มันยังคงเป็นการยากที่ทุกคนจะยอมรับเรื่องทั้งหมดนี้ได้ในเวลาอันสั้น พวกเขาดูมึนงงและสับสนเพราะความตกตะลึง
เดิมทีในจิตสำนึกของพวกเขา เฉินซีไม่มีหวังที่จะได้ออกจากเหมืองเทวะครามล้ำ เนื่องจากมีตัวอย่างทั้งหลายที่เกิดขึ้นในอดีตได้พิสูจน์แล้วว่าผู้ที่พยายามหลบหนีจะถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยมโดยไม่มีข้อยกเว้น
แต่จากความคิดที่จะดูเพื่อความสนุกหรือเป็นเพียงความหวังจากส่วนลึกของภายใน ผู้เยี่ยมยุทธ์เหล่านั้นอยากทราบว่าใครที่อยากหลบหนีจากเหมืองเทวะครามล้ำในครั้งนี้และมีความสามารถมากแค่ไหน
สุดท้ายแล้ว… เขาจะทนได้นานเท่าไหร่ก่อนถูกสังหาร?
ผลที่ได้ พวกเขาจึงรวมตัวจากทุกทิศทางเพื่อไล่ตามเฉินซี
ขณะเคลื่อนไปข้างหน้า พวกเขาพบว่าเฉินซีทรงพลังและทรงอำนาจยิ่งกว่าคนไหน ๆ!
เขาก้าวเดินไปข้างหน้าในสภาพหลังตั้งตรง พุ่งตรงด้วยพลังมหาศาลโดยไม่หลบเลี่ยงหรือลังเลแม้สักครั้ง
ราวกับลูกธนูที่ถูกยิงออกไป มันทั้งคมปลาบและไม่อาจถูกทำลายได้!
ระหว่างทาง ผู้เยี่ยมยุทธ์ก็ตกตะลึงกับเหตุการณ์นี้ก่อนจะค่อยเริ่มเปลี่ยนมุมมองที่มีต่ออีกฝ่าย พวกเขาส่วนใหญ่เริ่มมีความหวังก่อนจะไม่คิดแง่ร้ายเกี่ยวกับการกระทำของอีกฝ่ายอีกต่อไป…
ทว่าการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้สิ้นสุดลงทันทีหลังจากปุโรหิตชุดแดงมากกว่าสามสิบคนจากนิกายอำนาจเทวะปรากฏขึ้น
เพราะตัวตนมากกว่าสามสิบคนนั้นอยู่เหนือขอบเขตมหาราชเทวา! เฉินซีเพียงคนเดียวจะเทียบพวกเขาได้อย่างไร?
แต่ผลที่ได้กลับเกินความคาดหมายของทุกคน ปุโรหิตชุดแดงมากกว่าสามสิบเหมือนกับกระดาษที่ถูกสังหารโดยเฉินซีอย่างโหดเหี้ยม! ไม่หลงเหลือร่องรอย!
ทั้งหมดนี้สร้างความตกตะลึงให้กับผู้เยี่ยมยุทธ์เหล่านั้น พวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะเริ่มจินตนาการว่าเฉินซีอาจจะสามารถหาทางออกจากเหมืองเทวะครามล้ำได้ใช่หรือไม่?
ทว่าความจริงที่เปรียบได้กับถังน้ำเย็นก็ราดเข้าใส่ผู้เยี่ยมยุทธ์เหล่านั้น หลิ่นตงปรากฏกาย! จ้าวเอกภพเก้าดาราผู้โหดเหี้ยมเลือดเย็นไม่ต่างจากฝันร้ายที่หลงเหลือไว้เพียงเงาและความหวาดกลัวจำนวนมากเอาไว้ในใจของพวกเขา
การปรากฏตัวของหลิ่นตงทำให้รู้สึกแตกตื่นและสิ้นหวัง พวกเขาเชื่อโดยไม่รู้ตัวว่าไม่ว่าเฉินซีจะทรงพลังในการต่อสู้แค่ไหนก็มีแต่จะถูกอีกฝ่ายกำราบอย่างโหดเหี้ยม!
แต่ผลที่ได้…
การต่อสู้อันดุเดือดที่พวกเขาวาดหวังเอาไว้กลับไม่ปรากฏ รวมถึงไม่มีฉากที่เฉินซีถูกกำราบดังที่คาดไว้ แม้กระทั่งก่อนที่จะทันได้เห็นทุกสิ่งชัดเจน ศีรษะของหลิ่นตงก็ถูกสะบั้นแล้ว!
ไวเกินไป!
เพียงพริบตา ด้วยการโจมตีของหนึ่งกระบี่ก็ทำให้ศีรษะของจ้าวเอกภพเก้าดาราหลุดออกจากบ่าจนถึงแก่ความตายทันที เหตุดังกล่าวตกตะลึงจนถึงจุดที่ไม่อาจหันหลังกลับได้
จนถึงตอนนี้ ผู้เยี่ยมยุทธ์เหล่านั้นไม่ได้สติจากผลกระทบรุนแรงที่เกิดจากเหตุการณ์เหล่านี้
…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]
ทำไมตอนที่ 1631-1637 อ่านไม่ได้ครับ...
อยากซื้อหนังสือเรื่องนี้จบรึยังมีขายรึยัง ราคาเท่าไหร่...
กำลังสนุกเลยจ้า1407...
1...
รออ่าน1296...
รออ่าน1184จ้า...
ตอนที่1111รออ่านยุ...
ตอน1109รออ่านยุ...
กำลังมันเลยครับ...
กำลังมันเลยครับ...