บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2127

บทที่ 2127 ตอบแทนพระคุณด้วยความมุ่งร้าย

………………..

บทที่ 2127 ตอบแทนพระคุณด้วยความมุ่งร้าย

เมื่อเห็นร่างของจินอวิ๋นเซิงลงบันไดอย่างเร่งรีบ เฉินซีก็ถอนสายตากลับ จากนั้นเขาก็พลิกฝ่ามือขึ้น ซึ่งเผยให้เห็นน้ำเต้าสุราสีเขียวอันหนึ่ง

เขาเงยหน้าขึ้นแล้วดื่มสุราลงไปอึกหนึ่ง สุราที่ร้อนแรงและเข้มข้นได้ไหลลงมาในลำคอ เปลี่ยนเป็นความอบอุ่นที่แล่นไปทั่วกาย

ในที่สุด เมื่อเขาดื่มสุราจากน้ำเต้าจนหมด ดวงตาของเฉินซีที่ลุ่มลึกราวกับหุบเหวก็สว่างขึ้นจนสุดขีด

เขาโยนมันออกไปด้านข้างอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนที่จะมองไปที่สนามรบสีแดงเลือดในระยะไกล และความสว่างในดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ หายไป ซึ่งพวกมันก็สงบลงอีกครั้ง

นี่เป็นรูปแบบหนึ่งของความสงบที่ต่างออกไป และมันก็ไม่เหมือนกับความสงบที่เขาเปิดเผยในอดีต

หลังจากนั้น เฉินซีก็วางมือไว้ด้านหลัง แล้วเดินลงไปตามบันได แต่จู่ ๆ เขาก็หยุดเมื่อเขาลงไปได้ครึ่งทาง และเขาใช้ปลายนิ้วเขียนอย่างไม่เป็นทางการบนกำแพงหินด้านข้าง

ไม่นานนักเขาก็เริ่มเดินลงไปอีกครั้ง จนร่างหายลับไปจากบันได

ในขณะนี้ กำแพงหินนี้ที่ได้รับการจารึกด้วยคำและแผนภาพจากผู้เข้าร่วมหลายคนตั้งแต่สมัยโบราณ ปรากฏคำอีกแถวหนึ่งอยู่ในขณะนี้ “แค่อยู่กับความจริงในใจก็เพียงพอแล้ว”

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เฉินซียึดถือคำกล่าวที่ว่า จงรู้แจ้งเต๋าแห่งสวรรค์และซื่อสัตย์ต่อหัวใจของเจ้า แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง!

มันเป็นรูปแบบหนึ่งของการรู้แจ้ง และมีเพียงเฉินซีเท่านั้นที่เข้าใจความลับที่แท้จริงของมัน

…

ตั้งแต่อายุยังน้อย เฉินซีบ่มเพาะมาโดยตลอด เขาใช้เวลาและโอกาสให้ดีที่สุดเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเอง

ตลอดเส้นทาง เขาผ่านร้อนผ่านหนาว และเอาชนะความยากลำบากที่ขวางทาง ก้าวผ่านภพมนุษย์ ภพเซียน และยมโลก เขาเคยเดินทางข้ามแดนเทพโบราณ เดินทางผ่านอวกาศอันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต ทั้งยังพิชิตแดนรวนเรลืมเลือน และเข้าไปในประตูแห่งวันโลกาวินาศ แต่ที่สำคัญที่สุดคือเขาเคยประสบกับอันตรายมาทุกประเภท และทนทุกข์กับความยากลำบากอันไร้ขอบเขต….

การขัดเกลาตัวเองจากการต่อสู้นองเลือดนับไม่ถ้วน และผ่านการทดสอบความเป็นความตาย ทำให้เฉินซีมีประสบการณ์และการเปลี่ยนแปลงที่เหนือกว่าผู้อื่นในโลก

เขาแข็งแกร่งจนถึงจุดที่ไม่มีใครสามารถเทียบเคียงเขาได้ และเขายังมาถึงจุดสูงสุดของขอบเขตใต้ล่างขอบเขตมหาเทพเต๋า และมีชื่อเสียงเลื่องลือทั่วพิภพจรดแดน

อย่างไรก็ตาม เฉินซียังคงรู้สึกถึงความกดดันอย่างใหญ่หลวง เมื่อเขาเข้าร่วมในศึกผู้พิทักษ์วิถีในตอนนี้ มันเป็นรูปแบบหนึ่งของความสิ้นหวังที่ทำได้เพียงไหลไปตามกระแสอย่างอดทน ต่อสู้อย่างอดทน และไม่สามารถควบคุมทุกสิ่งได้

มันเหมือนกับมือที่มองไม่เห็นซึ่งมีอิทธิพลต่อทุกสิ่งจากเงามืด และมันบังคับให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู้ตลอดเวลา โดยที่ไม่สามารถควบคุมชีวิตของตัวเองได้

แต่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ มันไม่ใช่ปัญหาของการบ่มเพาะหรือความแข็งแกร่ง!

เมื่อเขาคิดว่าจะได้พบกับมารดา เมื่อบรรลุขอบเขตเซียนสวรรค์ เขาก็พบว่าไม่เพียงพอที่จะบรรลุเป้าหมายของเขาได้

เมื่อเขาคิดว่าเพียงแค่เข้าสู่แดนเทพโบราณก็เพียงพอแล้วที่จะกลับมารวมตัวกับบิดามารดาของเขาอีกครั้ง เขาก็ตระหนักได้ว่า การเป็นเทพยังไม่เพียงพอ

ในที่สุดเมื่อเขากลับมาพบบิดามารดาอีกครั้ง เขาก็ตระหนักว่ายังต้องทำสิ่งต่าง ๆ ให้สำเร็จอีกมาก เพื่อที่จะพาบิดามารดาของเขากลับไปด้วย

การเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิดในเต๋าสวรรค์ ทำให้เขาเทพพยากรณ์ตกอยู่ในอันตรายที่ใกล้เข้ามา

ความโกลาหลและสงครามทั่วปฐพี ทำให้ไม่มีใครไม่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติที่มาจากสวรรค์นี้….

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไหนก็ตาม มันทำให้เฉินซีรู้สึกว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลงมือและต่อสู้ มันเป็นความรับผิดชอบของเขา ซึ่งเฉินซีก็เข้าใจดีว่าเขาไม่สามารถปฏิเสธได้ทั้งหมด และเขาก็เต็มใจที่จะสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อปกป้องมันทั้งหมด

แต่…ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?

ทำไม

คำถามนี้เป็นคำถามที่อยู่ในส่วนลึกที่สุดในหัวใจของเฉินซี เขาไม่เคยกลัวมหาวิถีแห่งเต๋า เขาไม่เคยหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบที่อยู่บนบ่าของเขา และเขาไม่เคยปฏิเสธที่จะต่อสู้

คำถามที่เขามีเป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของความสิ้นหวัง จากการที่ไม่สามารถควบคุมชีวิตตัวเองได้!

เมื่อมาถึงที่ราบสูงสังหาร จนมาถึงตำหนักแห่งนี้ซึ่งอยู่ภายในที่ตั้งค่าย เขาได้เห็นความโศกเศร้า ความโกรธเกรี้ยว ความจนปัญญา และสับสนในคำกล่าวและแผนภาพที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังโดยผู้เยี่ยมยุทธ์ที่เข้าร่วมในศึกผู้พิทักษ์วิถีในอดีต ….

เมื่อเขาเห็นประโยคนั้น สวรรค์หลอกลวงข้า!

คำถามที่เก็บอยู่ที่ก้นบึ้งในหัวใจของเฉินซี จึงอดไม่ได้ที่จะพุ่งขึ้นมาในใจ และเขาก็สัมผัสมันได้อย่างสมบูรณ์

เขายืนอยู่ที่จุดสูงสุดของตำหนัก มองผ่านหน้าต่างไปที่สนามรบสีแดงเลือดในระยะไกล แล้วเขาก็คิดคำนึงถึงเรื่องต่าง ๆ มากมาย

หลังจากนั้น เฉินซีก็คิดออก และคำถามที่ถูกระงับในส่วนลึกของหัวใจของเขามาเป็นเวลานาน ก็ถูกกำจัดไปโดยสิ้นเชิง

ดังนั้นดวงจิตแห่งเต๋าของเขาจึงได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์

คำกล่าวที่เฉินซีจารึกไว้บนผนังเป็นหลักการที่เขาเข้าใจ

แม้ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงในสภาพจิตใจของเขา แต่ก็เหมือนกับการเปลี่ยนแปลงเส้นทางสู่เต๋าของเฉินซีโดยสิ้นเชิง

ความคิดนี้ไม่เพียงแค่สลายคำถามในใจของเขาเท่านั้น แต่ยังตัดบ่วงกรรมและพันธนาการในอดีตด้วยซ้ำ!

ดังนั้นจินอวิ๋นเซิงจึงรู้สึกตกใจและแสดงความเคารพต่อเฉินซี เมื่อเห็นว่าเขาซีดูเหมือนจะกลายเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง ซึ่งสิ่งที่เขาก็ไม่ใช่ภาพลวงแต่อย่างใด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน