บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2131

บทที่ 2131 ปฐมบรรพชนแห่งผู้รุกรานเต๋า

………………..

บทที่ 2131 ปฐมบรรพชนแห่งผู้รุกรานเต๋า

จินอวิ๋นเซิงรู้สึกเหลือเชื่อ ไม่อาจเข้าใจได้

เพราะถึงอย่างไร เขาก็รู้สึกว่านั่นคือการดวลที่ต้องตายไปข้างหนึ่ง!

เซี่ยรั่วเยวียนมาท้าดวลเฉินซี ดังนั้นในเมื่อเฉินซีเป็นฝ่ายชนะ เหตุใดเขาจึงยอมให้เซี่ยรั่วเยวียนจากไปได้? หรือศึกผู้พิทักษ์วิถีจะชนะมิได้เลยหากขาดเซี่ยรั่วเยวียนไป?

เหตุผลเช่นนี้น่าขันเกินไปนัก!

จินอวิ๋นเซิงกระทั่งเริ่มคิดอย่างไร้จิตมุ่งร้าย สงสัยว่าหากเฉินซีพ่าย เซี่ยรั่วเยวียนจะปล่อยเฉินซีไปหรือ!

คำตอบคือไม่!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไมเฉินซีจึงทำเช่นนี้?

หากเป็นผู้อื่นคนใดทำเรื่องเช่นนี้ จินอวิ๋นเซิงคงชี้หน้าด่าคนผู้นั้นว่าโง่เง่าแล้ว!

แต่ผู้ตัดสินใจกลับกลายเป็นเฉินซี เขาจึงทำได้เพียงเก็บความหดหู่ไว้กับตนเอง

มิใช่เขายืนกรานให้เซี่ยรั่วเยวียนตายเมื่อแพ้พ่าย แต่เขารู้สึกว่าการกระทำของเฉินซีใจดีเสียเปล่า ไม่ได้มีประโยชน์อันใดกับเฉินซีเลย

เห็นเช่นนี้ เฉินซีก็ขำอย่างอดมิได้ เหมือนเขาอ่านความรู้สึกของจินอวิ๋นเซิงทะลุปรุโปร่ง แต่ก็มิได้อธิบาย

เขาย่อมมิได้กระทำไปเพราะจิตใจเมตตา เขาแค่ตระหนักชัดว่าหากฆ่าเซี่ยรั่วเยวียนไป เดี๋ยวก็มีซุ่ยเหรินขวงหลันตามต่อมา หลังเขาสังหารซุ่ยเหรินขวงหลัน ชื่อฉู่เกอก็จะเรียงแถวปรากฏอีก ชื่อฉู่เกอถูกฆ่า เป่ยหมิงชางไห่ก็จะเป็นคนต่อไป….

หากเขาเข่นฆ่าต่อไปเช่นนั้น ตระกูลผู้พิทักษ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์ก็จะเสียบุคลากรหลักในการรับมือทายาทศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของผู้รุกรานเต๋า ย่อมเป็นเหมือนการช่วยเหลือผู้รุกรานเต๋าทางอ้อม มีแต่เสียกับเสียสำหรับแผนการในอนาคตของเฉินซี

แน่นอน เฉินซีมิได้บอกจินอวิ๋นเซิงว่าหลังความพ่ายแพ้นี้ เซี่ยรั่วเยวียนจะไม่มาหาเรื่องเขาอีก แค่นั้นก็พอแล้วสำหรับเขา

…

เซี่ยรั่วเยวียนพ่าย!

ไม่นานนัก ค่ายที่มั่นก็ยืนยันได้เสียทีว่าเซี่ยรั่วเยวียนพ่ายศึกเผชิญเฉินซี!

ทันทีที่ข่าวนี้ถูกแพร่ ทั่วค่ายที่มั่นก็ลุกฮือ ยอดฝีมือมากมายตกตะลึงพรึงเพริด ปะทุเสียงเอะอะเอ็ดอึงเป็นวงกว้าง

เซี่ยรั่วเยวียนเป็นตัวตนไร้คู่เปรียบจากตระกูลเซี่ยระดับสูง เป็นผู้สืบทอดของราชาสงครามผู้ไม่ยอมสยบ เก็บเกี่ยววิญญาณมากมาย มีอำนาจต่อสู้ดุร้ายไร้เทียมทาน

แต่เทพสงครามผู้นี้กลับพ่ายแก่เฉินซี! ใครจะกล้าเชื่อว่าเรื่องเช่นนี้จะเกิดขึ้น?

หลังศึกปิดฉากลง ผลศึกก็เลื่อนสถานะของเฉินซีในทุกดวงใจสู่จุดสูงกว่าครั้งใดโดยไม่รู้ตัว!

หลายบุคคลทิ้งความคิดเผชิญหน้าเฉินซี มิกล้ามุ่งร้ายต่อเขาอีก ล้อเล่นกันหรือ กระทั่งเซี่ยรั่วเยวียนยังพ่ายเฉินซี แล้วพวกเขาที่อ่อนด้อยกว่าะกล้าตั้งตัวเป็นอริกับเฉินซีได้อย่างไร?

พวกเขาไม่ได้เบื่อชีวิตเพียงนั้น!

บางคนกระทั่งจับตามองว่าในเมื่อเซี่ยรั่วเยวียนพ่าย ซุ่ยเหรินขวงหลันยังมั่นใจว่าจะล้มเฉินซีได้อยู่หรือไม่

เพราะถึงอย่างไร ซุ่ยเหรินขวงหลันก็ประกาศว่าเขาจะเลือกสถานที่และเวลามาประชันเฉินซีเมื่อม่านฉากสวรรค์โปรยลงมาอีกครั้ง!

ยามนี้ เซี่ยรั่วเยวียนผู้ทัดเทียมซุ่ยเหรินขวงหลันปราชัย แล้วซุ่ยเหรินขวงหลันจะเปลี่ยนกลยุทธ์หรือไม่?

หลายคนตั้งตารอชม

ขณะนี้ ซุ่ยเหรินขวงหลันเงียบไปอย่างหาได้ยากเมื่อได้ยินข่าวความพ่ายแพ้ของเซี่ยรั่วเยวียน เขาทำเพียงนั่งเงียบ ๆ ในตำหนักตลอดทั้งวัน ไร้ผู้ใดคาดเดาความคิดในใจได้

…

เฮ้อ!

ขณะนี้ ถังเสี่ยวเสี่ยวผ่อนหายใจโล่งอก ทว่าใบหน้าอ่อนเยาว์ จิ้มลิ้มพริ้มเพราของนางยังคงปกคลุมด้วยความร้อนรน

“เฮ้อ ปัญหาเกิดแล้วไง ในเมื่อเจ้านั่นร้ายกาจเพียงนี้ หากข้าล้มเขาไม่ได้ขึ้นมาจะเกิดอะไร?” ถังเสี่ยวเสี่ยวกังวลจนเกาศีรษะมั่วไปหมด ใบหน้าน้อยเต็มไปด้วยความขื่นขม

…

เมื่อได้ยินว่าเซี่ยรั่วเยวียนพ่าย ชื่อฉู่เกอซึ่งเดิมตั้งอกตั้งใจเช็ดหอกเพลิงโลหิตย้อมนภาก็ผงะไปเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัดจนหยุดมือ

“ไม่เลว” เขาทำเพียงเปล่งสองพยางค์เบา ๆ แล้วกลับไปเช็ดหอกเพลิงโลหิตย้อมนภา จมอยู่ในโลกของตัวเองต่อไป

…

“เซี่ยรั่วเยวียนพ่าย?”

ครืน!

หนึ่งสมุทรเคลื่อนวน ก่อนจะก่อเป็นร่างของเป่ยหมิงชางไห่ในเฉียบพลัน เขาดูสะเทือนใจอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาเรืองโรจน์เจิดจรัส

“ดีมาก เจ้าเด็กนั่นกระตุ้นความสนใจของข้าสำเร็จแล้ว หากกระทั่งเซี่ยรั่วเยวียนยังพ่ายแก่เขา ข้าจะท้าทายเขาเอง!” หลังตัดสินใจแล้ว เป่ยหมิงชางไห่ก็แปรลักษณ์กลับเป็นมหาสมุทร ดูดซับพลังในสระศักดิ์สิทธิ์โกลาหลอีกครั้งอย่างไม่ลังเล

เขาเป็นคนคลั่งการบ่มเพาะ ความสามารถโดยกำเนิดอันร้ายกาจไม่ธรรมดาของเขามิได้ช่วยให้เขาประมาทลอยชาย กลับกัน เขาบ่มเพาะอย่างตรากตรำขันแข็งกว่าผู้ใด!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน