บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2143

บทที่ 2143 มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์

………………..

บทที่ 2143 มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์

ขณะนี้ บรรยากาศทั่วทั้งสมรภูมิราวถูกแช่แข็ง ไม่ว่าจะเป็นผู้รุกรานเต๋าหรือผู้พิทักษ์วิถี ทุกคนล้วนสัมผัสความเย็นเยือกเกินคราใด ตกตะลึงกันจนพูดไม่ออก

เสียงแตรเขาสัตว์หวูดหวิวยังคงดังก้องทั่วท้องนภา แต่มันกลับให้บรรยากาศเศร้าหมองสิ้นหวังยามแว่วกระทบโสต

ทายาทศักดิ์สิทธิ์สูงสุดทุกตัวตนล้วนมีศักยภาพบรรลุสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋าได้ พวกเขาเป็นยอดฝีมือสูงสุดในหมู่ผู้รุกรานเต๋า การเสียพวกเขาไปสักคนล้วนส่งผลกระทบรุนแรงยิ่งสำหรับผู้รุกรานเต๋า

แต่ขณะนี้ เพียงศึกเผชิญเฉินซีลำพังก็ฆ่าพวกเขาไปในคราวเดียวถึงหกคน!

ส่งผลกระทบเกินคาดคิดให้กับผู้รุกรานเต๋า

ขณะเดียวกัน ยามผู้พิทักษ์วิถีทั้งหลายประจักษ์อำนาจต่อสู้ท้าทายสวรรค์ของเฉินซี พวกเขาก็ยากยอมรับได้เช่นกัน

โดยเฉพาะยอดฝีมือผู้ล่วงเกินเฉินซีอย่างสมบูรณ์อย่างซุ่ยเหรินขวงหลันที่แตกตื่นจนเหงื่อกาฬแตกซ่ก ตระหนักชัดมากว่าหากพวกตนไปเผชิญหน้าเฉินซีตรง ๆ ก่อนหน้านี้ ผลที่ตามมาคงไม่อาจคาดคิดได้เลย

นอกจากนั้น เหตุนี้ยังเสริมความแน่วแน่แก่พวกเขาว่าจะอยู่ให้ห่างจากเฉินซี หรือกระทั่งหนีออกจากที่ราบสูงสังหาร!

เพราะหากพวกเขาไม่หนี ก็จะไร้ผู้ใดประกันว่าพวกตนจะฆ่าทายาทศักดิ์สิทธิ์สูงสุดสี่คนได้เช่นเฉินซีเรียกร้อง

หากทำไม่ได้ พวกเขาก็จะถูกเฉินซีไล่ล่าสังหารไม่ช้าก็เร็ว!

…

เมื่อพวกเขาทั้งหลายฟื้นจากความตะลึง ร่างของเฉินซีปลาสนาการไปบนสมรภูมิ

ยอดฝีมือผู้สายตาเฉียบคมบางคนสังเกตพบว่า หลังฆ่าทายาทศักดิ์สิทธิ์สูงสุดทั้งหมดไป เฉินซีก็ก้าวเดินต่อ หาหยุดฝีเท้าไม่

มุ่งหน้าเข้าใกล้ค่ายที่มั่นของผู้รุกรานเต๋า!

หรือเขาตั้งใจจะบุกค่ายที่มั่นของอีกฝ่าย?

พวกเขาไม่มีแม้แต่เวลาคิดต่อ คลื่นเสียงแตรหวูดหวิวก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่นั่นคือสัญญาณถอนทัพสำหรับผู้รุกรานเต๋า

นี่มิใช่การสงบศึกชั่วคราว แต่เป็นสัญญาณถอนทัพจากแนวหน้าสมรภูมิแรก ที่ราบสูงสังหารอย่างแท้จริง!

เมื่อพวกเขายืนยันเรื่องทั้งหมดได้ ผู้พิทักษ์วิถีทั้งหลายก็รู้สึกเหม่อลอย เพียงเฉินซีลำพังก็บดขยี้พวกเขาจนต้องถอยหนี พลิกสถานการณ์ศึกทั้งหมดเพียงลำพัง?

เรื่องเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

กระทั่งในศึกผู้พิทักษ์วิถีครั้งก่อน ๆ ตลอดกาล ก็ยังไร้ผู้ใดสามารถพอเปลี่ยนสถานการณ์ทั้งหมดลำพังด้วยกำลังตนได้มาก่อนเลย!

แต่ไม่ว่าอย่างไร เหตุนี้ก็บังเกิดแล้ว หมายความว่าศึกบนที่ราบสูงสังหารจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของผู้รุกรานเต๋า!

จากกฎในอดีต เมื่อศึก ณ แนวหน้าทัพแรกจบลง ผู้พิทักษ์วิถีจะต้องมุ่งหน้าไปรบต่อ ณ สมรภูมิที่สอง มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์

แต่ผู้พิทักษ์วิถีหามีอารมณ์ฆ่าฟันต่อไปไม่ พวกเขาขวัญเสียกับผลงานศึกอันท้าทายสวรรค์ของเฉินซีอย่างแท้จริง หัวใจตุ้มต่อมผวาหวาดเกินสงบได้

พวกเขาหลายคนกระทั่งตัดสินใจเคลื่อนย้ายกลับค่ายที่มั่นนอกแหล่งกำเนิดแห่งบาปเต๋า หนึ่งเพื่อพักฟื้นและชำระอำนาจบาปจากในกาย และสองเพื่อหลีกห่างผู้ช่วงชิงผู้ฆ่าคนไม่กะพริบตา ป้องกันไม่ให้เฉินซีมาคิดบัญชีกับพวกเขายามจบศึก

เพราะถึงอย่างไร ในค่ายที่มั่นข้างนอกนั่นก็มีสิบสามบริวารเต๋าพำนัก จึงไม่มีทางที่เฉินซีจะไปเอาเรื่องพวกเขาที่นั่นได้

ยอดฝีมือส่วนใหญ่จากตระกูลผู้พิทักษ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์คิดตรงกัน ไม่ว่าอย่างไร ศึกผู้พิทักษ์วิถีก็จะดำเนินเป็นเวลานาน หลังสถานการณ์ปลอดภัยแล้ว พวกเขาค่อยกลับสู่สมรภูมิสู้ศึกต่อก็ยังไม่สาย

ผู้พิทักษ์วิถีมากมายออกเดินทางทันที

มีเพียงถังเสี่ยวเสี่ยว เซี่ยรั่วเยวียน และจินอวิ๋นเซิงที่อยู่ต่อ พวกเขาแน่ใจอย่างยิ่งว่ายามกลับสู่โลกภายนอก พวกตนจะถูกถือเป็นคนทรยศ และถูกผู้คนรุมโจมตี ผลลัพธ์ที่เกิดจะร้ายแรงนัก

พวกเขาจึงแค่กลับสู่ค่ายที่มั่น ณ ที่ราบสูงสังหาร

เรื่องน่าประหลาดใจคือ ชื่อฉู่เกอก้าวเดินลำพังตามเส้นทางที่เฉินซีเคยเดิน ก่อนจะหายลับสายตาไปอย่างรวดเร็ว

ไร้ผู้ใดคาดเดาความคิดเขาได้ หรือบางที อาจกล่าวได้ว่าชื่อฉู่เกอเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนหลังประจักษ์ศึกไร้คู่เปรียบยามเฉินซีสังหารทายาทศักดิ์สิทธิ์สูงสุดสองคน และบีบให้อีกสองเผ่นหนีหายไปด้วยตนลำพังเมื่อกาลก่อน ทำให้ยิ่งคาดเดาความคิดของคนผู้นี้ยากไปใหญ่

…

ยามร่างของเฉินซีมาถึงค่ายที่มั่นของผู้รุกรานเต๋า เขาก็สังเกตเห็นว่าผู้ที่เหลืออยู่ที่นี่มีเพียงผู้รุกรานเต๋าอ่อนแอซึ่งไม่อาจหนีทัน

พวกเขามองการมาถึงของเฉินซีด้วยสายตาหวาดผวา สีหน้าสิ้นหวัง

เฉินซีเงียบอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่ลงมือกับคนเหล่านั้น ร่างของเขาวูบไหวผ่านค่ายที่มั่น ทะยานหายไปไกล

จากข้อมูลที่ได้มา สมรภูมิทัพหน้าที่สอง มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่บนท้องนภาพร่างพราว ไกลจากที่ราบสูงสังหารสองสามล้านลี้

ในศึกผู้พิทักษ์วิถีตลอดมา แม้ผู้พิทักษ์วิถีจะบุกผ่านที่ราบสูงสังหารมาได้ พวกเขาส่วนใหญ่ก็จะตกตายในมหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์

แต่ก็เช่นกัน การบรรลุจากขอบเขตจ้าวเอกภพเก้าดาราของผู้บ่มเพาะคนนั้นก็ยิ่งยากเย็น!

เฉินซีพินิจธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาอันเป็นนิรันดร์จากห้วงจิตสำนึกได้ตลอดเวลา กระทั่งประจักษ์แก่ทุกละอองนทีชัดเจนทุกหยาดหยด

เขากระทั่งสัมผัสที่มาของมันได้!

ด้วยเหตุนี้ มิได้หมายความหรือว่าความยากในการเคลื่อนวิถีเต๋าของเขาจะยากเย็นกว่าผู้อื่นแสนไกล?

เฉินซีหาแน่ใจไม่ แต่เขายืนยันได้ว่าแม้ยามนี้เขาจะยังเป็นจ้าวเอกภพเก้าดารา แต่อำนาจต่อสู้และพลังยังคงแปรเปลี่ยนพัฒนาอยู่เรื่อยไป!

บางทีพลังในกายอาจเต็มแน่นได้ในสักวัน และนั่นจะเป็นยามที่เขาพัฒนาสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋า

ยามเฉินซีย่างเท้าสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋า ก็เป็นที่ชัดเจนว่าอำนาจต่อสู้ของเขาจะน่าสะพรึงเพียงไร

ดังนั้นเฉินซีจึงต้องการพลังอย่างเร่งด่วนเดี๋ยวนี้!

มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ ณ ใจกลางสมรภูมิทัพหน้าที่สองคือจุดมุ่งหมายของเขา

…

ขณะเดียวกับที่เฉินซีเดินทางสู่มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ เหลิ่งซิงหุนและเต๋าอู๋ซวงก็เดินทางกลับสู่ค่ายที่มั่น ณ โลกภายนอกอย่างเงียบเชียบ

ทั้งสองต่างได้ข่าวเรื่องที่เฉินซีฆ่าทายาทศักดิ์สิทธิ์สูงสุดทั้งหกแล้ว และทราบว่าเฉินซีมุ่งหน้าสู่มหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ลำพัง

แม้ทั้งสองจะแน่ใจยิ่งว่าเฉินซีไม่น่ากลับมายังค่ายที่มั่น ณ ที่ราบสูงสังหารแล้ว แต่เหลิ่งซิงหุนและเต๋าอู๋ซวงก็ยังจรจากมาเพื่อความปลอดภัย

พวกเขายังไม่ลืมวาทะของเฉินซีก่อนออกสู่สมรภูมิ วันที่เขากลับจากสนามศึก จะเป็นวันคิดบัญชีกับพวกตน!

แม้พวกเขาจะสุดเดือดดาล แต่ก็ต้องยอมรับว่าการสยบขยี้เฉินซีด้วยกำลังพวกตนลำพังนั้นเป็นไปไม่ได้

พวกเขาจึงไร้ทางเลือกนอกจากจรจากชั่วคราว แจ้งทุกเรื่องเกี่ยวกับเฉินซีกับมหาเทพเต๋าซูถัว และตัดสินใจการกระทำต่อไปจากนี้

อันที่จริง ไม่ว่าเฉินซีจะกลับมาจากมหาสมุทรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ได้หรือไม่ พวกเขาก็ตระหนักดีว่าทั้งสิบสามข้ารับใช้เต๋าและนิกายอำนาจเทวะล้วนไม่อาจทนให้เฉินซีมีตัวตนอยู่ได้อีกต่อไป

ความตายคือผลลัพธ์เดียวที่รอเฉินซีอยู่นับแต่เขาเข้าร่วมศึกผู้พิทักษ์วิถี!

………………..