เข้าสู่ระบบผ่าน

บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2160

บทที่ 2160 เมฆมงคลคล้อยปรากฏ

………………..

บทที่ 2160 เมฆมงคลคล้อยปรากฏ

“น่าขันสิ้นดี! กล้าดีเช่นไรจึงไม่ให้เกียรติทายาทศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์เช่นเรา?” หนึ่งเสียงแผดก้องในฟ้าดิน ตามด้วยหนึ่งร่างทรงพลังจากแดนก่อกำเนิดบาปปรากฏตัว ใบหน้าเฒ่าชราเปี่ยมด้วยโทสะ

มหาเทพเต๋ากาลวัฏ มหาเทพเต๋าอาโลกะ และมหาเทพเต๋าอสนีบาตล้วนเผยท่าทีหยิ่งผยอง ไม่เห็นผู้รุกรานเต๋าใดในสายตา สำหรับผู้รุกรานเต๋าแล้ว พวกเขารู้สึกถูกเหยียดหยามกว่าครั้งใด

“ท่านปู่….” หัวใจของชื่อชิงอิงบีบตัวอย่างอดมิได้ยามเห็นว่าชายชราผู้นี้เป็นใคร เขาคือผู้อาวุโสในเผ่าสูบโลหิต ปู่ของชื่อชิงอิง ชื่อฮั่นไห่!

ชื่อชิงอิงไม่คาดคิดเลยว่าปู่ของตนจะเป็นผู้เอ่ยปากก่อนใคร และกังวลอย่างถึงขีดสุด

แต่ผิดคาด ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามกระทำราวหาได้ยินวาทะของชื่อฮั่นไห่ไม่ แค่จะปรายตาเหลือบแลก็ยังไม่คิดทำ

หลังตัดสินใจกันได้ พวกเขาทั้งสามต่างพุ่งสายตาสู่ส่วนลึกสุดของแดนก่อกำเนิดบาป แล้วร่างของพวกเขาก็วูบไหว เคลื่อนกายไปอย่างไม่ช้าและไม่เร็ว

การกระทำเช่นนี้เท่ากับเดินทางในแดนก่อกำเนิดบาปอย่างเปิดเผย หากังวลเกี่ยวกับผู้รุกรานเต๋าทั้งหลายไม่

สิ่งนี้ทำให้มหาเทพเต๋าจากเผ่าต่าง ๆ ของผู้รุกรานเต๋าล้วนไม่สบอารมณ์ สีหน้าดำคล้ำกันอย่างยิ่ง

สามหาว! สามหาวเกินไปแล้ว!

พวกเขาคิดหรือว่าแค่เพราะสิ้นปฐมบรรพชน เราจะไม่อาจขัดขืนใด ๆ และมีแต่ต้องจำนนเท่านั้น?

ขณะที่ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามกำลังจะเข้าไปยังแดนก่อกำเนิดบาปอยู่นั้นเอง ชื่อฮั่นไห่พลันแผดเสียงกู่ก้องอย่างเกินทนก่อนใคร คลื่นสีโลหิตมหาศาลแผ่ออกจากร่างเฒ่าชรา ปกคลุมไปทั่วฟ้าดิน กลายสภาพเป็นอาณาเขตยอดเทวาสีเลือดในบัดดล สมุทรโลหิตสกัดห้าม!

นี่คือไพ่ตายของชื่อฮั่นไห่ซึ่งถูกใช้ออกมาอย่างสุดกำลัง หากเป็นมหาเทพเต๋าปกติผู้ใด เกรงว่าร่างเนื้อคงแหลกมลาย ดวงจิตเสื่อมสลายไปในสมุทรโลหิตทันทีที่สัมผัส เป็นเรื่องน่าสะพรึงยิ่ง

“ฮึ!” ทว่ามหาเทพเต๋าอสนีบาตทำเพียงแค่นเสียงใส่การโจมตีนี้อย่างดูแคลน จากนั้นหนึ่งมือก็เกร็งงุ้มเป็นกรงเล็บ ทำให้สุญตาพลันเรรวนแหลกถล่ม

แควก!

สมุทรโลหิตสกัดห้ามถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ได้ราวกระดาษบาง!

เปรี้ยง!

ขณะเดียวกัน ร่างของชื่อฮั่นไห่ถูกฟาดกระเด็น สั่นเทิ้มไปทั้งกาย อดกระอักเลือดมิได้ ใบหน้าของเขาซีดขาวในทันใด เพียงการโจมตีนี้ เขาก็บาดเจ็บสาหัสเจียนตาย!

ผู้รุกรานเต๋าตนอื่น ๆ ทั้งหลายล้วนขวัญเสีย!

ชื่อฮั่นไห่เป็นมหาเทพเต๋าอาวุโสผู้หนึ่ง ถือได้แล้วว่าเป็นมหาเทพเต๋าระดับสูงสุดแม้จะเทียบกับมหาเทพเต๋าทั้งมวลจากทุกเผ่าผู้รุกรานเต๋า

ทว่ายามนี้ การโจมตีสูงสุดของเขากลับมิเพียงหยุดข้ารับใช้เต๋าทั้งสามนี้มิได้ ตัวเขายังบาดเจ็บสาหัสเจียนตายจากแค่หนึ่งการโจมตีส่งเดชของมหาเทพเต๋าอสนีบาต น่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว!

สิ่งนี้แสดงชัดว่าอำนาจต่อสู้ของมหาเทพเต๋าอสนีบาตน่าสะพรึงกลัวเพียงไร

“ท่านปู่!!” ชื่อชิงอิงแผดร้องขณะพุ่งเข้าไปรับร่างของชื่อฮั่นไห่ ยามเห็นปู่ของตนบาดเจ็บสาหัสเจียนตาย ในใจก็อดรู้สึกเศร้าหมองระคนเดือดดาลมิได้ ดวงตาดุจอัญมณีสีเลือดของชื่อชิงอิงพลันสาดแสงก่ำเข้ม ราวโลหิตเจียนกลั่นตัวหยดออกมา

เขาเติบโตข้างกายชื่อฮั่นไห่ตลอดมา กล่าวได้ว่าการที่ชื่อชิงอิงประสบความสำเร็จได้เพียงนี้ก็เป็นเพราะการอุทิศตนเลี้ยงดูของชื่อฮั่นไห่โดยแท้….

ทว่ายามนี้….

ชื่อฮั่นไห่เจียนตาย!

ชื่อชิงอิงจะทำใจยอมรับได้อย่างไร? ใบหน้าหล่อเหลาของเขาบูดบึ้งเย็นเยียบ กู่ร้องก้องอย่างเกินทานทน เจียนทิ้งทุกสิ่งเข้าไปสู้ตายกับข้ารับใช้เต๋าทั้งสามเต็มที

ทว่ายามนั้นเอง มือข้างหนึ่งก็วางลงบนบ่า หนึ่งเสียงทุ้มลึกดังขึ้นข้างโสต “ชิงอิง พาปู่เจ้าไปเสีย ที่เหลือให้ผู้เฒ่าอย่างเราจัดการเอง!”

ชื่อชิงอิงหันขวับทันที แล้วจึงเห็นว่ามหาเทพเต๋าทั้งหลายในแดนก่อกำเนิดบาปมารวมตัวกันรอบเขา

แม้สีหน้าของแต่ละคนจะเคร่งเครียด แต่ก็แฝงด้วยความเด็ดเดี่ยว เป็นเช่นกำแพงเหล็กตั้งล้อมรอบแดนก่อกำเนิดบาป

ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามอยู่ห่างจากพวกเขาไม่มากนัก

ขณะนี้ บรรยากาศรอบทิศเงียบงันไร้วจี ให้ความรู้สึกหนักหนาจนอึดอัด

ชื่อชิงอิงเข้าใจทันทีว่ามหาเทพเต๋าทั้งหลายนี้พร้อมสละชีพเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีและแดนบ้านเกิดของทายาทศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ทั้งมวล!

แดนก่อกำเนิดบาปคือด่านหน้าสมรภูมิ ขอเพียงพวกเขายังมีลมหายใจ ก็ขอตายดีกว่าปล่อยข้ารับใช้เต๋าทั้งสามเข้าไป!

เค้าความตื่นเต้นพลันสูบฉีดสู่หัวใจของชื่อชิงอิง โลหิตทั่วกายเดือดพล่าน

หากสิ้นแดนบ้านเกิด จะไปหนใดได้?

หากสิ้นนคร คนของมันจะยังเป็นอิสระได้หรือ?

มหาเทพเต๋ากาลวัฏ มหาเทพเต๋าอาโลกะและมหาเทพเต๋าอสนีบาตต่างอดขมวดคิ้วมิได้ หาคาดคิดไม่ว่าพวกผู้เฒ่าจากเผ่าผู้รุกรานเต๋าจะหากลัวตายไม่

เป็นปัญหาสำหรับพวกเขาอยู่ไม่น้อยเลย

แม้การผนึกกำลังพร้อมสละชีพของมหาเทพเต๋าเฉียดร้อยชีวิตที่นี่จะไม่เพียงพอให้ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามรู้สึกกลัว แต่ก็ทำให้พวกเขาปวดเศียรขนานใหญ่ได้

บทที่ 2160 เมฆมงคลคล้อยปรากฏ 1

บทที่ 2160 เมฆมงคลคล้อยปรากฏ 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]