บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2162

2162 /2162

บทที่ 2162 ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์จุติลงมาจากสวรรค์

………………..

บทที่ 2162 ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์จุติลงมาจากสวรรค์

แดนก่อกำเนิดบาป

เปลวไฟแห่งสงครามโหมกระหน่ำไปทั่วสารทิศ เสียงตะโกนและเสียงปะทะกันก็ดังก้องไม่หยุดหย่อน

ท้องฟ้าพังทลายลงเมื่อนานมาแล้ว และแดนก่อกำเนิดบาป ซึ่งเปรียบเสมือน ‘นครกลางเวหา’ ก็ถูกปกคลุมไปด้วยภาพความรกร้าง

มันเป็นการต่อสู้ระหว่างมหาเทพเต๋า และเห็นได้ชัดว่าการทำลายล้างที่สร้างขึ้นนั้นน่ากลัวเพียงใด

โครม!

ดวงแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ลุกโชติช่วงระเบิดแหลก ส่งผลให้โลกสั่นสะเทือนเลือนลั่น

นั่นหมายความว่ามหาเทพเต๋าอีกคนจากเผ่าผู้รุกรานเต๋าได้จุดชนวนระเบิดตัวเองจนสิ้นชีพ!

ตั้งแต่การต่อสู้ครั้งนี้เริ่มต้นขึ้น ทายาทศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ได้แสดงสัญญาณของการสูญเสียพื้นที่อย่างต่อเนื่อง มหาเทพเต๋าคนแล้วคนเล่าได้เสียชีวิต ณ ที่นั้น บางคนระเบิดตัวเอง ในขณะที่บางคนถูกสังหารอย่างไร้ความปรานี

ยิ่งไปกว่านั้น สถานการณ์ดังกล่าวยังคงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง

เหตุผลก็คือ มหาเทพเต๋าอาโลกะ มหาเทพเต๋ากาลวัฏ และมหาเทพเต๋าอสนีบาตมีพลังยุทธ์ที่น่าสะพรึงเกินไป ดังนั้นแม้แต่มหาเทพเต๋าที่เก่งกาจก็ยังไม่มีความสามารถพอที่จะต่อสู้กับพวกเขามากนัก

แม้ว่าจะมีเพียงสามคน แต่พวกเขาก็เผยให้เห็นฉากอันน่าเกรงขามในการบดขยี้คู่ต่อสู้ทั้งหมดของพวกเขา และพวกเขาก็เป็นเหมือนราชันผู้อยู่ยงคงกระพันสามคนที่ปลูกฝังความกลัวไว้ในใจของทุกผู้คน

มหาเทพเต๋าจากเผ่าผู้รุกรานเต๋าเกือบจะคลุ้มคลั่งด้วยความโกรธเกรี้ยว และความตื่นเต้นที่พวกเขาเปิดเผยก่อนหน้านี้ก็หายไปนานแล้ว เพราะปฐมบรรพชนของพวกเขายังไม่มาช่วยพวกเขาจนบัดนี้

สิ่งนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า ปรากฏการณ์แห่งฟ้าดินซึ่งตกลงมาในส่วนลึกที่สุดของแดนก่อกำเนิดบาปนั้นไม่ได้เกิดจากปฐมบรรพชนของพวกเขา

นับเป็นความเสียหายอย่างหนักต่อเผ่าผู้รุกรานเต๋า และหัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

แต่ถึงกระนั้น ก็ไม่มีใครถอยออกไปเลยแม้แต่คนเดียวแม้การต่อสู้จะดำเนินถึงจุดนี้! ไม่มีใครหวาดกลัวกับภาพความตายที่เกิดขึ้นรอบตัว!

ในทางกลับกัน เมื่อการต่อสู้เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ และเมื่อสามข้ารับใช้เต๋าประสบความสำเร็จในการเข้าสู่แดนก่อกำเนิดบาป พวกเขาทั้งหมดก็บ้าคลั่งดุจสัตว์ร้ายที่ติดกับซึ่งต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด!

หากมันเกิดขึ้นในโลกภายนอก อาจนับว่าเป็นความบ้าคลั่งที่จะอธิบายการต่อสู้ระหว่างมหาเทพเต๋า เช่นเดียวกับผีเสื้อกลางคืนที่พุ่งเข้าหาเปลวไฟ

ท้ายที่สุดแล้ว มหาเทพเต๋าทุกคนล้วนเป็นตัวตนที่ไม่ธรรมดาซึ่งมีพลังพิเศษ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องตลกที่สุดในโลก หากเปรียบเทียบพวกเขากับผีเสื้อกลางคืน

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่แดนก่อกำเนิดบาปนี้เหมือนกับผีเสื้อกลางคืนที่พุ่งเข้าหาเปลวไฟจริง ๆ!

พวกเขารู้ดีว่าตนไม่ใช่คู่มือของข้ารับใช้เต๋า และรู้ว่าการต่อต้านจะเท่ากับความตาย แต่พวกเขายังคงพุ่งไปข้างหน้า

ความเกลียดชัง ความเศร้าโศก และความโกรธอันไร้ขอบเขตที่พวกเขารู้สึกได้ทำให้มหาเทพเต๋า เหล่านี้จากเผ่าผู้รุกรานเต๋าบ้าคลั่งอย่างสิ้นเชิง

มีเพียงความคิดเดียวที่เหลืออยู่ในใจคือ พวกเขายอมตายในศึกดีกว่าอยู่อย่างอดสู!

…

เลือดของเทพหลั่งไหลไปทั่วฟ้าดิน และย้อมท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวเป็นสีแดงฉาน

เสียงการปะทะ เสียงตะโกน และเสียงคร่ำครวญอย่างไม่เต็มใจเมื่อใกล้จะตาย…. พวกเขาพุ่งทะยานไปทั่วทิศอย่างไม่หยุดยั้ง ในขณะที่แบกรับความมุ่งมั่นและความโศกเศร้าอย่างไร้ที่สิ้นสุด

แม้ว่าจะเป็นมหาเทพเต๋าอาโลกะ มหาเทพเต๋ากาลวัฏ และมหาเทพเต๋าอสนีบาต แต่พวกเขาก็ยังอดขมวดคิ้วไม่ได้ ทั้งยังรู้สึกว่าสถานการณ์นี้ยากที่จะรับมือ

อย่างไรก็ตาม พวกเขาประเมินความตั้งใจของผู้รุกรานเต๋าที่จะต่อสู้จนตัวตายต่ำไป

ศัตรูไม่ได้น่ากลัว แต่เป็นศัตรูที่ไม่กลัวความตายต่างหากที่น่ากลัว

อย่างน้อยที่สุด สามข้ารับใช้เต๋าก็มีประสบการณ์อย่างลึกซึ้งในเรื่องนี้ เพราะบรรดามหาเทพเต๋าของเผ่าผู้รุกรานเต๋าที่พุ่งเข้าใส่พวกเขาโดยไม่คำนึงถึงชีวิตราวกับคนเสียสติ นั้นดูไม่สมเหตุสมผลสำหรับสามข้ารับใช้เต๋า และมันส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อความเร็วในการรุดหน้าของพวกเขา

“ไอ้พวกเสียสตินี่มันอะไรกัน!” มหาเทพเต๋าอาโลกะสาปแช่งด้วยสีหน้าดำคล้ำ เขาเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อยจากการถูกพวกมันโจมตีอยู่ตลอดเวลา เขาต้องการที่จะเพิกเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่างแล้วมุ่งความสนใจไปที่การทำลายล้างแดนก่อกำเนิดบาปทั้งหมด

“อย่าได้ไขว้เขว! รีบเร่งความเร็วขึ้น! ปรากฏการณ์แห่งฟ้าดินกำลังหายไป หากมันหายไปย่อมไม่ดีกับเราแน่!” มหาเทพเต๋ากาลวัฏขมวดคิ้วด้วยสีหน้าเย็นชา

ในขณะนี้ ทั้งมหาเทพเต๋าอาโลกะและมหาเทพเต๋าอสนีบาตสังเกตเห็นว่าเมฆมงคลจำนวนมากในส่วนลึกของแดนก่อกำเนิดบาปกำลังเคลื่อนตัวลงมา และเกือบจะหายไปอย่างสมบูรณ์

สิ่งนี้ทำให้หัวใจของพวกเขาสั่นสะท้าน และเร่งความเร็วพุ่งไปข้างหน้าเต็มพิกัด

ฆ่า!

การต่อสู้ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ตราบใดที่การบ่มเพาะของบุคคลนั้นต่ำกว่าขอบเขตมหาเทพเต๋า ไม่ต้องกล่าวถึงการเข้าใกล้เลย แม้จะอยู่ห่างไกลจากมันมากก็ยังทำให้ผู้บ่มเพาะที่อยู่ต่ำกว่าขอบเขตมหาเทพเต๋าได้รับผลกระทบ และพินาศทันที

เช่นเดียวกับพริบตานี้เอง แม้ว่าการต่อสู้จะปะทุขึ้นระหว่างสามข้ารับใช้เต๋ากับมหาเทพเต๋าของเผ่าผู้รุกรานเต๋า แต่ผลกระทบจากการสู้รบได้พัดพาและโหมกระหน่ำไปทั่วแดนก่อกำเนิดบาป

แดนก่อกำเนิดบาปเป็นสถานที่ซึ่งเผ่าผู้รุกรานเต๋าอาศัยและฝึกฝน ดังนั้นจึงมีสิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนมารวมตัวกันที่นี่

แต่พวกมันไม่สามารถหลบหนีหรือซ่อนตัวได้เมื่อเผชิญกับการต่อสู้ที่สะท้านปฐพีเช่นนี้

เมื่อมาถึงจุดนี้ของการต่อสู้ สมาชิกนับไม่ถ้วนของเผ่าผู้รุกรานเต๋าเสียชีวิตลง หลายเผ่าสูญพันธุ์ในช่วงเวลาสั้น ๆ บ้านเรือนถูกเปลี่ยนเป็นฉากแห่งความตายและความรกร้าง

มันเหมือนกับที่มหาเทพเต๋าของเผ่าผู้รุกรานเต๋าคาดเดาไว้ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้นด้วยซ้ำ การต่อสู้ดังกล่าวไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของเผ่าผู้รุกรานเต๋าเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวข้องกับความอยู่รอดของพวกมันอีกด้วย!

แต่เมื่อเวลาผ่านไป และในขณะที่มหาเทพเต๋าล้มตายไปทีละคน ความสิ้นหวังก็เริ่มแผ่ขยายไปทั่วหัวใจของทายาทศักดิ์สิทธิ์แห่งสวรรค์ทุกคน

มหาเทพเต๋ากาลวัฏ มหาเทพเต๋าอาโลกะ และมหาเทพเต๋าอสนีบาตได้สังหารมหาเทพเต๋าไปหลายสิบคน ในขณะที่กว่าสิบคนได้ระเบิดตัวเองจนสิ้นชีพไป

ในขณะนี้ เหลือมหาเทพเต๋าเพียงสามสิบกว่าคนจากเผ่าผู้รุกรานเต๋าเท่านั้นที่ยังคงอยู่ ในทางกลับกัน ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามคนนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ พลังที่พวกเขาเปิดเผยในการต่อสู้ก็ยิ่งน่ากลัวและทรงพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ