บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 2163

บทที่ 2163 มึนงง

………………..

บทที่ 2163 มึนงง

ณ ค่ายที่มั่นค้อนมหันตา

ม่านแสงกลมเกลี้ยงปรากฏขึ้นใต้ท้องฟ้า มันปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ และเผยให้เห็นฉากการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

น่าแปลกที่มันเป็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้นที่แดนก่อกำเนิดบาป

ตัวเอกหลักในการต่อสู้ครั้งนี้ คือมหาเทพเต๋ากาลวัฏ มหาเทพเต๋าอาโลกะและมหาเทพเต๋าอสนีบาต ปะทะกับมหาเทพเต๋าประมาณร้อยคนจากเผ่าผู้รุกรานเต๋า

ทว่าตอนนี้มหาเทพเต๋าของเผ่าผู้รุกรานเต๋า ได้แตกพ่าย จนเหลือเพียงสามสิบกว่าคนเท่านั้น

ม่านแสงนี้ถูกสร้างขึ้นโดยมหาเทพเต๋าสวรรค์พิโรธ และมีเพียงเขาเท่านั้นที่มีความสามารถที่น่าทึ่งเช่นนี้จึงจะทำสิ่งนี้ให้สำเร็จ

ข้ารับใช้เต๋าคนอื่น ๆ ทั้งหมดนั่งขัดสมาธิอยู่ใต้ม่านแสง และทั้งหมดต่างเผยสีหน้าออกมาทุกแบบขณะที่ดูการต่อสู้นองเลือดที่แสดงบนม่านแสง

น่าแปลกที่ไม่ใช่แค่ข้ารับใช้เต๋าที่อยู่ฝั่งเดียวกับข้ารับใช้เต๋าอันดับหนึ่งเท่านั้นที่อยู่ที่นี่ แม้แต่ข้ารับใช้เต๋าอันดับหก ข้ารับใช้เต๋าอันดับเจ็ด และข้ารับใช้เต๋าอันดับแปดที่วางตัวเป็นกลาง รวมถึงข้ารับใช้เต๋าอันดับห้า ข้ารับใช้เต๋าอันดับสิบเอ็ดและข้ารับใช้เต๋าอันดับสิบสามที่ไม่เห็นด้วยกับการร่วมมือกับนิกายอำนาจเทวะก็ยังอยู่ที่นี่ด้วย!

กล่าวอีกนัยหนึ่ง นอกเหนือจากสามข้ารับใช้เต๋าที่ต่อสู้อยู่ที่แดนก่อกำเนิดบาป และข้ารับใช้เต๋าอันดับหนึ่งที่ยังคงอยู่ในตำหนักของค่ายนี้ ข้ารับใช้เต๋าคนอื่น ๆ ทั้งหมดได้มารวมตัวกันที่นี่แล้ว!

นี่เป็นฝีมือของมหาเทพเต๋าสวรรค์พิโรธเช่นกัน เพราะมีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถทำให้ข้ารับใช้เต๋า คนอื่นมารวมตัวกันที่นี่ได้

ในขณะนี้ พวกเขาดูการต่อสู้นองเลือดที่แสดงบนม่านแสง เหล่าข้ารับใช้เต๋าที่สนับสนุนการร่วมมือกับนิกายอำนาจเทวะต่างเผยให้เห็นสีหน้าพึงพอใจ

ในทางกลับกัน ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามที่ไม่เห็นด้วย ต่างเผยสีหน้าเศร้าหมอง ในขณะที่แววตาของพวกเขาก็เปลี่ยนไปไม่รู้จบ

ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าข้ารับใช้เต๋าอันดับหนึ่งและคนอื่น ๆ ไม่เพียงแค่ร่วมมือกับนิกายอำนาจเทวะเพื่อสังหารผู้ช่วงชิงเท่านั้น พวกเขาต้องการใช้ผู้ช่วงชิงเป็นเหยื่อล่อเพื่อชักนำปฐมบรรพชนของผู้รุกรานเต๋าออกมาเพื่อชิงดวงจิตสังสารวัฏ!

ทันใดนั้น ข้ารับใช้เต๋าอันดับห้า มหาเทพเต๋าแดนชำระบาปทมิฬ ข้ารับใช้เต๋าอันดับสิบเอ็ด มหาเทพเต๋าสุญตา และข้ารับใช้เต๋าอันดับสิบสาม มหาเทพเต๋าวิญญาณสัประยุทธ์ก็รู้สึกเสียใจ

แต่จะหยุดยั้งสิ่งนี้ก็สายเกินไปแล้ว!

ในขณะที่ ข้ารับใช้เต๋าอันดับหก มหาเทพเต๋าเบญจธาตุ ข้ารับใช้เต๋าอันดับเจ็ด มหาเทพเต๋าสูจิ และข้ารับใช้เต๋าอันดับแปด มหาเทพเต๋าเหวโลหิต ผู้ซึ่งวางตัวเป็นกลางยังคงนิ่งเงียบ

แม้ว่าพวกเขาจะไม่สนับสนุนหรือต่อต้าน แต่ฉากการต่อสู้เหล่านั้นที่แสดงบนม่านแสงก็เพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะตัดสินว่าสถานการณ์นั้นสิ้นหวังเพียงใด แม้ว่าข้ารับใช้เต๋าอันดับห้าและคนอื่น ๆ จะอยากขัดขวางก็ไม่อาจทำได้แล้ว

อารมณ์ที่ซับซ้อนก่อขึ้นในใจ “เหตุใดข้ารับใช้เต๋าอันดับหนึ่งและคนอื่น ๆ… ถึงร่วมมือกับนิกายอำนาจเทวะ?”

หรือว่าเป็นเพียงเพื่อประโยชน์ในการยึดดวงจิตสังสารวัฏจากปฐมบรรพชนของผู้รุกรานเต๋า…

ในขณะเดียวกัน เสียงเฒ่าชราของมหาเทพเต๋าสวรรค์พิโรธก็ดังก้องขึ้นในทันใด “ทุกคน ข้าไม่เพียงแค่เรียกพวกเจ้าทุกคนมาที่นี่ในวันนี้เพื่อพิสูจน์ว่าการตัดสินใจของใครถูกต้อง”

ข้ารับใช้เต๋าอันดับหนึ่งทอดถอนใจ “ข้าแค่อยากจะบอกพวกเจ้าทุกคนว่าพวกเราสิบสามข้ารับใช้เต๋าเกิดมาตามเจตจำนงของเต๋าแห่งสวรรค์ และเราดำรงอยู่เพื่อปกป้องเต๋าแห่งสวรรค์ ตลอดหลายปีที่เรายู่บนภูเขาผนึกเทพ ไม่เคยมีความขัดแย้งระหว่างเราสิบสาม และข้าหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นในอนาคต”

สิ้นคำ เหล่าข้ารับใช้เต๋าที่สนับสนุนการร่วมมือกับนิกายอำนาจเทวะก็กล่าวออกมาอย่างเห็นด้วย

ข้ารับใช้เต๋าทั้งสามคนที่วางตัวเป็นกลางยังคงนิ่งเงียบ

ส่วนสามข้ารับใช้เต๋าที่ไม่เห็นด้วยเปลี่ยนไปอย่างไม่รู้จบ

ท้ายที่สุด มหาเทพเต๋าเบญจธาตุก็ไม่อาจยับยั้งใจได้ และกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ “สวรรค์พิโรธ ข้าเห็นด้วยกับคำพูดของเจ้า แต่ข้าไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเจ้า เจ้าควรตระหนักไว้ว่าประมุขนิกายอำนาจเทวะเป็นคนจำพวกที่จะไม่หยุดจนกว่าจะบรรลุเป้าหมายของเขา ดังนั้นการร่วมมือกับพวกเขาจึงเหมือนกับการจุดเทียนให้ปีศาจ!”

มหาเทพเต๋าสวรรค์พิโรธถอนหายใจ “เต๋าแห่งสวรรค์ประสบกับการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด และความหายนะได้แผ่ขยายไปทั่วโลก ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งความหายนะนี้ได้ แม้แต่ภูเขาผนึกเทพก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการเข้าไปพัวพันกับภัยพิบัติได้ เราทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้สอดคล้องกับเจตจำนงของเต๋าแห่งสวรรค์เท่านั้น”

มหาเทพเต๋าเบญจธาตุกล่าวอย่างเย็นชา “เช่นนั้นบอกข้าที ว่าทำไมเจ้าถึงตั้งใจจะยึดดวงจิตสังสารวัฏ? เจ้ารู้หรือไม่ว่าดวงจิตสังสารวัฏนั้นเป็นสิ่งต้องห้าม และการดำรงอยู่ของมันไม่ได้รับการยอมรับจากเต๋าแห่งสวรรค์! การกระทำของเจ้าไม่ต่างจากการต่อต้านเต๋าแห่งสวรรค์ แต่เจ้ากลับโกหกเรื่องการทำตามเจตจำนงของเต๋าแห่งสวรรค์ ช่างผายลมยิ่ง!”

มหาเทพเต๋าสวรรค์พิโรธเงียบไปครู่หนึ่ง และกล่าวในตอนท้ายว่า “การต่อสู้กำลังจะสิ้นสุดลง ดังนั้นจงดูไปเงียบ ๆ เถอะ”

มหาเทพเต๋าเบญจธาตุแค่นเสียงเย็น และไม่กล่าวอะไรอีก

ทันใดนั้นข้ารับใช้เต๋าหลายคนอุทานเบา ๆ เมื่อเห็นดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสีจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นบนม่านแสง แล้วโปรยปรายลงมาจากสวรรค์จนเต็มแดนก่อกำเนิดบาป

แสงแวววาวและสว่างจ้าที่เล็ดลอดออกมา รวมถึงกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์จากโลกอื่นซึ่งไหลออกมาจากมัน ทำให้หัวใจของข้ารับใช้เต๋าทั้งหมดสั่นไหว ในที่สุดปฐมบรรพชนของผู้รุกรานเต๋าก็อดไม่ได้จนต้องเผยตัวออกมาแล้ว?

โครม!

ฉับพลันม่านแสงทั้งหมดก็สั่นอย่างรุนแรง พร้อมกับเสียงดังกึกก้องกังวาน ม่านแสงก็สลายเป็นละอองแสงลอยละล่อง

ในเวลาเดียวกัน ข้ารับใช้เต๋าอันดับหนึ่งอุทานด้วยความประหลาดใจ เนื่องจากดูเหมือนเขาจะคาดไม่ถึงว่าจะมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเช่นนี้เกิดขึ้น

กลิ่นอายของผู้ช่วงชิงนั้นทรงพลังมาก จนสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า อีกฝ่ายได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋าแล้ว!

สรรพสิ่งเงียบสงัด บรรยากาศอันกดดันอบอวลไปทั่ว ผู้รุกรานเต๋าหลายคนอุทานด้วยความตกใจ สีหน้าเปลี่ยนไปไม่รู้จบ

พวกเขาล้วนคิดว่า ตั้งแต่ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสีได้จุติลงมาจากสวรรค์ แน่นอนว่าปฐมบรรพชนย่อมไม่สามารถทนเห็นภัยพิบัติที่พวกเขาต้องเผชิญได้ และตัดสินใจช่วยพวกเขาไว้

ไหนเลยจะคาดคิดว่าร่างที่ปรากฏไม่ใช่ปฐมบรรพชน แต่เป็นผู้ช่วงชิง!?

หลังจากนั้น ความโกรธ ความคับข้องใจ ความไม่เต็มใจ และความสิ้นหวังก็พุ่งเข้ามาในหัวใจของทุกคน เพราะผู้ช่วงชิงได้สังหารมหาเทพเต๋าฝั่งผู้รุกรานเต๋ามากกว่าสิบคน ทั้งโหดร้ายและไร้ความปรานี ไม่สิ เขารอดจากสถานที่ที่ปฐมบรรพชนหลับใหลมาได้ด้วยซ้ำ!

ถึงขั้นทะลวงเข้าสู่ขอบเขตมหาเทพเต๋าได้แล้วด้วย!

เมื่อรวมกับสามข้ารับใช้เต๋าที่ยังคงจับตาดูพวกเขาอย่างไม่เป็นมิตร เหตุดังกล่าวก็เหมือนกับการหนีเสือปะจระเข้ และสถานการณ์ที่พวกเขาเผชิญก็ยิ่งน่ากังวลมากขึ้น

แล้วทั้งหมดจะไม่รู้สึกสิ้นหวังได้อย่างไร?

ในที่สุดแม้แต่มหาเทพเต๋าเหล่านั้นก็เข้าใจว่าปรากฏการณ์ของฟ้าดินซึ่งปรากฏที่ส่วนลึกของแดนก่อกำเนิดบาปไม่ได้เกิดจากปฐมบรรพชน แต่เกิดจากผู้ช่วงชิงที่ทะลวงขอบเขตจนบรรลุขอบเขตมหาเทพเต๋า!

ชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาทั้งหมดตกใจและโกรธเคือง หัวใจร้อนรุ่มด้วยความวิตกกังวล เพราะสถานการณ์ยิ่งทวีความอันตรายและกดดันมากขึ้น หรือว่าพวกเราทายาทศักดิ์สิทธิ์กำลังจะถูกทำลายล้างจริง ๆ ในวันนี้?

ในเวลาเดียวกัน มหาเทพเต๋ากาลวัฏ มหาเทพเต๋าอาโลกะ และมหาเทพเต๋าอสนีบาตก็ไม่อาจสงบใจได้ พวกเขาคิดว่าร่างที่ปรากฏเป็นปฐมบรรพชนเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงรวบรวมพลังเพื่อตอบโต้ หมายคว้าโอกาสนี้เพื่อสังหารปฐมบรรพชนของผู้ท้าทายเต๋าในคราวเดียว จากนั้นจึงยึดดวงจิตสังสารวัฏ

ใครจะคิดว่าเป็นผู้ช่วงชิง!

พวกเขารู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อต้องเผชิญกับความเป็นจริงนี้ ความขุ่นเคืองกรุ่นในใจ เจ้าผู้ช่วงชิงน่ารังเกียจ! โผล่หัวออกมาพร้อมกับดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสี ทำให้พวกตนเข้าใจผิด!

มีเพียงชื่อชิงอิงเท่านั้นที่มีปฏิกิริยาต่างจากคนอื่น ๆ

เมื่อสักครู่นี้ เขาเกือบจะจมอยู่ในแม่น้ำแห่งกาลเวลาและเสียชีวิตไปแล้ว เขากำลังจะระเบิดตัวเอง และลากศัตรูให้ตกตายไปกับตน แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะได้รับการช่วยเหลือ เขาคิดว่าเป็นปฐมบรรพชนที่ช่วยเขาไว้ และเขาก็รู้สึกขอบคุณสุดซึ้ง แต่เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าคนที่ช่วยจะเป็นเฉินซี!

ทำไมศัตรูของเราถึง… ช่วยข้าด้วย?

นอกจากรู้สึกสับสนแล้ว สัญชาตญาณของชื่อชิงอิงยังบอกเขาว่า การมาถึงของเฉินซีดูเหมือนจะไม่เลวร้ายอย่างที่มหาเทพเต๋าคนอื่น ๆ คิด…

………………..