บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 231

บทที่ 231 ค่ายกลแปดวิถีผนึกทองคำ

บทที่ 231 ค่ายกลแปดวิถีผนึกทองคำ

หลังจากที่เข้าสู่ภายในขุมสมบัติของเฉียนหยวนสิ่งแรกที่สะดุดตาก็คือโถงใหญ่อันโอ่อ่า

โถงนี้ราวกับถูกสร้างให้ลอยอยู่ในอากาศ ข้างบนเป็นท้องฟ้าอันประกอบด้วยหมู่ดาวระยิบระยับ ส่วนที่พื้นทางเดินด้านล่างปูด้วยหินประกายฟ้าอันหายาก มีหมอกเคลื่อนเป็นวงซึ่งดูใสเหมือนพื้นผิวกระจก รอบด้านมีประตูแน่นหนาดั่งป่าทึบ จึงเป็นเหตุให้ไม่สามารถนับได้ว่ามีประตูอยู่ทั้งหมดกี่บาน

ประตูเหล่านี้หาได้หยุดนิ่งอยู่กับที่ไม่ แต่พวกมันเหมือนกับดวงดาวที่มีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งอยู่ตลอดเวลา ยิ่งกว่านั้นบรรดาประตูเหล่านี้บางบานจะเปล่งกลิ่นอายแห่งการเข่นฆ่า ประตูบางบานกลับเปี่ยมด้วยกลิ่นอายแห่งทรัพย์สมบัติและความรุ่งเรือง ขณะเดียวกันมีบางบานที่เปล่งเสียงแห่งสงคราม และดูเหมือนหลังประตูแต่ละบานจะซุกซ่อนด้วยสมบัติล้ำค่า

แน่นอนว่า สิ่งเหล่านี้ไม่อาจขจัดโอกาสที่จะเกิดความหายนะและความตายได้

“เฉินซี…ดูนั่น ประตูพวกนั้นดูหม่นมัวและยุ่งยากอย่างบอกไม่ถูก พวกมันมีการจับกลุ่ม ๆ ละแปด แปดกลุ่มรวมเป็นหนึ่งร่าง แปดร่างรวมเป็นหนึ่งชีวิตและวนเวียนไปเช่นนี้ไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับการเคลื่อนตัวตั้งค่ายกลอย่างนั้นล่ะ” หลิงไป๋ที่ยืนอยู่บนหัวไหล่ของเฉินซี กวาดสายตามองดูรอบ ๆ ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาจึงกล่าวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เวลานั้นเอง เฉินซีก็ได้สังเกตถึงความลึกซึ้งของสิ่งที่เห็นอยู่พักใหญ่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะพยักหน้าพร้อมกล่าวตอบ “ประตูที่เห็นเป็นค่ายกลอย่างหนึ่ง ถ้าข้าเดาไม่ผิด น่าจะเป็นค่ายกลแปดวิถีผนึกทองคำ ด้วยมีการแบ่งเส้นทางออกเป็นแปดสายได้แก่ ความมั่งคั่ง ชีวิต การเจ็บป่วย การหลีกเลี่ยง ความงดงาม ความตาย หวาดกลัวและเริ่มต้น ซึ่งล้วนเป็นเส้นทางในหยินและหยาง มีมงคลและอัปมงคล ถ้าใครเข้าสู่เส้นทางที่เป็นอัปมงคล คนเหล่านั้นก็จะไม่อาจหวนคืนและต้องตายในที่สุด แต่หากเข้าสู่เส้นทางมงคล จึงจะมั่นใจได้ว่าชีวิตจะราบรื่นปลอดภัยและอาจได้ครอบครองสมบัติพัสถานภายในขุมสมบัติด้วย”

“เป็นเช่นนี้เอง บางทีเจ้าของขุมสมบัติที่นี่อาจสร้างไว้เพื่อทดสอบก็ได้” หลิงไป๋พอจะเข้าใจมากขึ้น “เส้นทางไหนเล่าที่เป็นเส้นทางมงคลน่ะ เราจะได้เลือกไปทางนั้น”

“ถ้าตามลักษณะของการตั้งค่ายกล การเข้าสู่เส้นทางชีวิต ความงดงามและการเริ่มต้นเป็นเส้นทางแห่งมงคล ส่วนเส้นทางอัปมงคลนั้นประกอบด้วยการเจ็บป่วย ความหวาดกลัวและการมั่งคั่งซึ่งอาจทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส และการเข้าสู่เส้นทางหลีกเลี่ยงและความตายจะนำไปสู่ความตาย” เฉินซีกล่าวพึมพำพลางขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิดหนัก

“ถ้าเช่นนั้นจะรีรอไปไย พวกเราควรรีบเข้าสู่เส้นทางชีวิต ความงดงามหรือไม่ก็การเริ่มต้นหรอกหรือ” หลิงไป๋ออกปากถามอย่างงุนงงเมื่อเห็นว่าเฉินซีไม่ยอมขยับไปทางไหน

“มีบางอย่างไม่ชอบมาพากลน่ะซี! ข้ารู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ เดี๋ยวขอเวลาคิดสักนิด” เฉินซีตอบทั้งที่หัวคิ้วขมวดแน่น ในหัวพยายามประมวลความรู้เกี่ยวกับเต๋ายันต์อักขระที่ได้เรียนรู้มาจากการบ่มเพาะพลังจนถึงบัดนี้อย่างเร็วจี๋ และได้ข้อสรุปอย่างรวดเร็วว่าค่ายกลแปดวิถีผนึกทองคำที่ปรากฏรอบตัวเขานี้ก่อตัวขึ้นจากประตูต่าง ๆ มากมายนั่นเอง

ขณะเดียวกันหลิงไป๋ก็ไม่ได้รบกวนและพิจารณาบริเวณโดยรอบเงียบ ๆ

ต่อมาไม่นาน เฉินซีพลันเบิกตากว้างขณะถอนใจเฮือกอย่างโล่งอก จากนั้นชายหนุ่มก็เอ่ยทั้งรอยยิ้ม “เกือบไปแล้วไหมล่ะ พวกเราเกือบตกหลุมพลางของเจ้าของขุมสมบัตินี้แล้ว ค่ายกลแปดวิถีผนึกทองคำนี้ผิดปกติจริงเสียด้วย ดูสิ ประตูแปดทางและหยินหยางต่างกลับหัวกลับหางไปหมด ดังนั้นน่าจะเรียกว่าค่ายกลแปดวิถีผนึกทองคำกลับด้านมากกว่าและในจำนวนประตูทั้งแปดบาน มีเพียงสองบานเท่านั้นที่เป็นเส้นทางมงคล ส่วนประตูที่เหลือเป็นเส้นทางอัปมงคลทั้งสิ้น!”

“ถ้าเช่นนั้นพวกเราควรเข้าไปทางไหน” หลิงไป๋ถามต่อ

ประหนึ่งมีภยันตรายไร้ขีดจำกัดซ่อนอยู่ภายใน นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินซีได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของค่ายกลชนิดนี้มาก่อน เขาต้องคิดว่าสิ่งที่อยู่เบื้องหลังประตูนี้คงมีแต่ความตายเท่านั้น ทว่าเวลานี้ต่างออกไปและนี่ก็คือเส้นทางมงคลที่แท้จริง

ในทางกลับกันประตูที่เปี่ยมไปด้วยรัศมีของทรัพย์สมบัติและความเป็นสิริมงคลกลับกลายเป็นเส้นทางอัปมงคลอย่างแท้จริง!

ครืนนนน!

ฉับพลันได้บังเกิดเสียงดังกึกก้องบริเวณด้านนอกขุมสมบัติ ต่อมาช่องทางที่ถูกปิดตายอย่างแน่นหนาจู่ ๆ ก็ถูกแง้มเปิดทันที อีกทั้งยังปรากฏสะพานสายรุ้งเชื่อมขุมสมบัติกับฟ้าดิน

‘เส้นทางขุมสมบัติเปิดออกแล้ว พวกเราต้องเร่งเข้าไปไม่เช่นนั้นอาจจะช้าเกินไป’ ในใจของเฉินซีเกิดความกังวลจึงพุ่งตัวเข้าสู่เส้นทางแห่งความตายพร้อมด้วยหลิงไป๋ ก่อนที่ร่างจะกลืนหายเข้าไป