บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 56
บทที่ 56 จงตายซะ!
“หลี่ซ่ง หลี่กัว หลี่หง เจ้าสามคนคอยระวังจากด้านข้าง วันนี้ข้าจะทุบตีไอ้สารเลวผู้นี้ให้เละเป็นเนื้อสับ!” หลี่ไฮว่โบกมือในขณะที่เขาสั่งสมาชิกของตระกูลหลี่ทั้งสามที่ยืนอยู่ใกล้เคียง จากนั้นเขาก็ชักกระบี่สนกระเพื่อมออกมาพร้อมกับจ้องเขม็งด้วยสายตาเกลียดชังไปที่เฉินซี
เฉินซีไม่ได้กล่าวอันใดอีก แต่เขาถีบตัวพุ่งเข้าหาหลี่ไฮว่อย่างรวดเร็วราวกับลูกธนูออกจากคันศร!
หลังจากขัดเกลากายาจนบรรลุขอบเขตก่อกำเนิดขั้นสมบูรณ์ ร่างกายของเฉินซีก็เป็นดั่งกระบี่กล้าที่ถูกหล่อในเตาหลอมโลหะนับล้านครั้ง เมื่อพุ่งทะยานออกไป ร่างกายของเขาเบาราวกับนกนางแอ่นและยามที่ใช้เคล็ดวิชาแปดก้าวมังกรสวรรค์ ความเร็วของเขาก็เร็วกว่าเมื่อก่อนอย่างน้อยสองในสิบส่วน!
ปัง!
เสียงอากาศระเบิดดังสนั่นเมื่อกำปั้นที่ห่อหุ้มด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของเฉินซีพุ่งผ่านอากาศเล็งเข้าที่ใบหน้าของหลี่ไฮว่ มันเป็นกระบวนท่าเดียวกับที่เขาใช้ในการต่อสู้กับหลี่ไฮว่ที่นอกเมืองอาบโลหิต
“กระบวนท่านี้อีกแล้ว… ฮึ่ม! เจ้าประเมินข้าต่ำเกินไป! มันมากเกินไปแล้ว!” ขณะที่ตะโกน ปราณแท้ที่หนาแน่นก็หลั่งไหลออกจากร่างของหลี่ไฮว่และร่างของเขาก็ทะยานขึ้นไปกลางอากาศ
ปัง!
หมัดของเฉินซีพลาด และปราณหมัดอันรุนแรงก็กระแทกเข้าใส่ทุ่งเพาะปลูกวิญญาณ จนสร้างความเสียหายเป็นแนวยาวราวกับถูกไถพลิกหน้าดิน
“ฮ่า ๆ! ผู้บ่มเพาะขอบเขตตำหนักอินทนิลสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้โว้ยไอ้ลาโง่!” หลี่ไฮว่หัวเราะเยาะเย้ยอยู่บนอากาศ
เฉินซีฉวยโอกาสตอนที่อีกฝ่ายกำลังได้ใจพุ่งตัวเข้าหาชายหนุ่มแซ่หลี่สามคนที่อยู่ใกล้เคียงแทน
ปัง! ปัง! ปัง!
หนึ่งในสมาชิกของตระกูลหลี่ไม่ทันระวังตัว กะโหลกศีรษะของเขาจึงถูกชกแตกละเอียดและตายในทันที ส่วนอีกสองคนที่อยู่ด้านข้างก็ยกแขนขึ้นป้องกันได้ทัน แต่ก็ยังไม่อาจหนีจากหายนะได้
ราวกับถูกค้อนยักษ์หนักนับแสนจินทุบลงบนแขนของพวกเขา ส่งผลให้กระดูกแขนทั้งหมดแหลกละเอียด พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่พวยพุ่งออกมาจากหมัดของเฉินซีกระแทกพวกเขาสองคนจนร่างลอยละลิ่ว ทั้งสองกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ก่อนจะร่วงลงกับพื้นซึ่งห่างออกไปราวสิบสองจั้ง และไม่อาจลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไป
ผู้ขัดเกลากายาเทพนั้นน่าสะพรึงกลัวเสมอเพราะสามารถบดขยี้ผู้บ่มเพาะปราณภายในที่อยู่ในระดับเดียวกันได้ทั้งหมด ในยามนี้ร่างกายของเฉินซีได้รับการขัดเกลาจนถึงขอบเขตก่อกำเนิดขั้นสมบูรณ์ ซึ่งเทียบได้กับสมบัติวิเศษระดับล้ำลึก ด้วยพละกำลังระดับนี้จึงทำให้เขาสามารถสังหารสมาชิกตระกูลหลี่ทั้งสามคนที่มีระดับการบ่มเพาะในขอบเขตก่อกำเนิดได้
“เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!” สีหน้าของหลี่ไฮว่ดุร้ายขึ้นในฉับพลัน ขณะที่เขาลอยอยู่บนอากาศ กระบี่สนกระเพื่อมในมือเขาเปล่งแสงสีคราม จากนั้นเขาก็เขวี้ยงมันใส่เฉินซีอย่างรุนแรง มันคือศัสตราวิเศษที่มีเพียงผู้บ่มเพาะระดับขอบเขตตำหนักอินทนิลเท่านั้นถึงจะสามารถควบคุมได้
ฟิ้ว!
กระบี่สนกระเพื่อมนั้นว่องไวราวกับสายฟ้า ยามที่มันฉีกผ่านอากาศก็เกิดเสียงดังสนั่น
เฉินซีตกตะลึงและไม่อาจหลบได้ทันท่วงที เขาจึงชกหมัดออกเพื่อกระแทกกระบี่ที่กำลังพุ่งเข้าหาเขาอย่างไม่กลัวเกรง ทันใดนั้นกระบี่บินกลับหันเหทิศทางกลางอากาศและอ้อมเป็นเส้นโค้งพุ่งเข้าที่ชายโครงของเฉินซีอย่างรวดเร็ว
เคร้ง!
เสื้อผ้าของเฉินซีถูกฉีกขาด ผิวหนังมีรอยช้ำจาง ๆ ปรากฏขึ้นเพราะความแข็งแกร่งของร่างกาย กระบี่บินจึงไม่อาจทำอันตรายได้มากกว่านี้ แต่ถึงอย่างนั้น เฉินซีก็ยังไม่อาจหยุดเหงื่อที่หลั่งจากอาการตกตะลึงได้
“เป็นไปได้อย่างไร!? กระบี่สนกระเพื่อมนี้เป็นศัสตราวิเศษระดับปฐพีขั้นต่ำ! เหตุใดถึงไม่อาจทำร้ายเจ้าได้?” หลี่ไฮว่ตกตะลึงจนสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์
“ลงมาเดี๋ยวนี้!” แม้ว่าจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เฉินซีก็ยังคงเดือดดาล เขาชกหมัดออกไปนับสิบครั้ง ในชั่วพริบตาเขาก็ปลดปล่อยปราณหมัดอันรุนแรงพุ่งขึ้นไปหาหลี่ไฮว่ที่อยู่กลางอากาศ!
“ฮึ่ม! เพียงแค่หมัดที่ควบแน่นจากปราณแท้มันไม่อาจทำอะไรตัวข้าผู้นี้ได้หรอก!” หลี่ไฮว่เยาะเย้ย ทันใดนั้นปราณกระบี่อันแหลมคมก็พวยพุ่งออกจากกระบี่สนกระเพื่อม และพุ่งเข้าหาปราณหมัดของเฉินซีที่ถาโถมเข้ามาราวกับคลื่นสมุทร
ปัง ๆๆๆๆๆ!
ปราณหมัดโปร่งแสงทำลายปราณกระบี่แตกสลายเป็นชิ้น ๆ อานุภาพของมันยังคงไม่ถูกลดทอน และยังคงพุ่งเข้าหาหลี่ไฮว่อย่างดุเดือด
“บัดซบ! ข้าลืมไปได้อย่างไรว่าทักษะหมัดของไอ้สารเลวผู้นี้ได้บรรลุถึงขั้นเอกภาพแล้ว อีกทั้งยังสามารถยืมพลังจากสวรรค์และโลกเพื่อเพิ่มพลังทำลายได้!”
หลี่ไฮว่ตื่นตระหนก ทันใดนั้นเขาก็ระลึกถึงยามที่สู้กับเฉินซี ณ ข้างนอกเมืองอาบโลหิต สีหน้าของเขาก็หม่นหมองในทันที!
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
หมัดที่โปร่งแสงนับไม่ถ้วนราวกับแหขนาดใหญ่ของชาวประมง บดขยี้ปราณกระบี่นับพันที่ขวางทาง และปิดล้อมหลี่ไฮว่ที่ยืนอยู่ตรงกลาง!
“บัดซบ!”
การออกกระบวนท่าที่ผิดพลาดทำให้เขาสูญเสียโอกาสชิงความได้เปรียบ หลี่ไฮว่กัดฟันพลางโคจรปราณแท้ภายในร่างกายเพื่อประคองอำนาจของกระบี่สนกระเพื่อม และสร้างการป้องกันรอบ ๆ ตัวเขาอย่างแน่นหนา ในเวลาเดียวกัน ชายหนุ่มก็พยายามถอยห่างออกไปเพื่อทิ้งระยะจากปราณหมัดซึ่งอยู่รอบตัวเขา
ปัง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]