บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 699

บทที่ 699 พลันตื่นรู้

บทที่ 699 พลันตื่นรู้

เฉินซียืนอยู่กลางอากาศเหนือหุบเขาแล้วก้มมองลงไป ก่อนจะถอนหายใจออกมา

ทันใดนั้นเขาก็ยืดแขนออก ส่งปราณเซียนออกมา

ฟึ่บ!

พื้นที่รอบข้างหุบเขาพลันพลุ่งพล่านไปด้วยเพลิงสีครามทั้งร้อยแปด ราวกับตะวันสีครามผุดขึ้นจากดิน ปลดปล่อยแสงจ้าออกมา พวกมันผสานรวมกัน เกิดเป็นค่ายกลอันหนาแน่นแลซับซ้อน ซึ่งเต็มไปด้วยแสงจ้าสว่างตา งดงามเหนือใคร

จากนั้นค่ายกลมากมายก็มาบรรจบกันและหมุนไปมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ปลดปล่อยแสงสีคราม โดยมีศูนย์กลางคือเพลิงยมโลกลวงตาสีจาง!

เพลิงยมโลกนี้ดูคล้ายหมอกทว่าไม่ใช่หมอก ดูเหมือนเมฆแต่ไม่ใช่เมฆ ทั้งยังเป็นสีดำที่ดูเยือกเย็น ซึ่งพอมองดูไปแล้ว มันก็คล้ายกับดาวสีดำจำนวนมากประดับอยู่บนประกายไฟสีคราม

เฉินซีตั้งมั่นกับสิ่งตรงหน้า ก่อนที่เขาจะสะบัดแขนเสื้อแล้วเอ่ยคำออกมาเมื่อเห็นว่าได้เวลาเหมาะสมแล้ว “ก่อร่าง!”

ครืน!

คลื่นพลังผันผวนอันน่าประหลาดพลันเกิดขึ้น ประกายไฟสีครามนับไม่ถ้วนและเพลิงยมโลกสีดำที่ดูราวดวงดาวกลายเป็นเส้นแสง พุ่งเข้าไปในทุกพื้นที่ภายในหุบเขานั้น

ม่านหมอกหนาทึบและเกราะสีครามขนาดใหญ่ได้เข้าโอบล้อมหุบเขาไว้ราวกับชามคว่ำ พื้นผิวมีอักขระยันต์มากมาย มีแสงกะพริบราวกับหายใจได้ จากนั้นมันก็หายไปทันที

หากมองเพียงภายนอก หุบเขาแห่งนี้ก็ยังดูธรรมดาไร้ความโดดเด่นในนรกขุมที่เก้าอันห่างไกลและรกร้างเช่นเดิม

มีเพียงเฉินซีที่รู้ซึ้งถึงความน่ากลัวของค่ายกลไฟนรกตะวันครามเท่านั้น ที่ทราบว่ามันสามารถจัดการผู้บ่มเพาะขอบเขตสถิตกายาได้เลยทีเดียว!

ส่วนพลังป้องกันของค่ายกลใหญ่นี้ก็น่าเหลือเชื่อเช่นกัน เพราะมันสามารถทำให้ ‘มายา’ ‘สังหาร’ และ ‘ป้องกัน’ ผสานเป็นหนึ่ง และหากไม่ใช่เพราะเขามีอุปกรณ์เพียงแค่นี้ อำนาจของค่ายกลก็อาจจะยิ่งทวีคูณได้มากกว่านี้ ถึงขนาดว่าผู้บ่มเพาะขอบเขตเซียนปฐพียังฝ่าเข้าไปไม่ได้

ชายหนุ่มรีบโยนความคิดไร้สาระทิ้งไปทันที เพราะวัตถุวิญญาณที่เขามีก็มากพอแล้ว ไม่ควรฝืนไปมากกว่านี้…

ขณะเดียวกัน เด็ก ๆ ก็พากันบ่มเพาะพลังอย่างบ้าคลั่งอยู่ภายในหุบเขา และเมื่อพวกเขาได้รับประสบการณ์จากการต่อสู้มาบ้างแล้ว ใบหน้าเยาว์วัยทั้งหลายก็เริ่มเกิดความมั่นคงเติบใหญ่ขึ้นกลางระหว่างคิ้ว

ส่วนโม่ย่าและเหมิงเหวยกำลังยืนอยู่ด้านข้างพวกเด็ก ๆ คอยเฝ้าดูการบ่มเพาะของทุกคนอยู่

จริง ๆ แล้วทั้งสองคนไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ก็ได้ เพราะความตายของท่านนักบวชและการสูญเสียเหล่าสหายไป ได้ทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความรู้สึกผิด พวกเด็ก ๆ จึงตั้งใจบ่มเพาะกันอย่างเต็มที่

…คนทั้งหมดต่างรู้ดีว่า หากไม่ใช่เพราะต้องปกป้องพวกเขาเมื่อศึกคราวก่อน นักบวชชรากับองครักษ์ทั้งหลายก็คงไม่ต้องจากไปเช่นนี้!!

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนเข้าใจหลักการอย่างถ่องแท้ นั่นคือคนอ่อนแอต้องเป็นภาระให้กับผู้อาวุโสและสหายคนอื่น ฉะนั้นไม่ว่าจะเพื่อตนเองหรือเพื่อใครอื่น พวกเขาจะต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้! มีแต่การแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นที่จะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อและทำให้สหายและผู้อาวุโสไร้กังวลได้!

เฉินซีมองเห็นภาพนี้เมื่อกลับเข้ามาในหุบเขา เขาไม่เอ่ยอะไรอีกแล้วหันหลังเดินกลับกระโจมตนเองไป ก่อนจะนั่งลงขัดสมาธิและเริ่มตั้งจิต

เขาอยากจะเริ่มสร้างแดนฮุ่นตุ้น ดังนั้นจึงต้องใช้ทุกช่วงเวลาให้มีค่าที่สุด

จากข้อมูลที่ชายหนุ่มได้รับมาก่อนหน้านี้ เขารู้ดีว่ามีทางออกไปโลกภายนอกอยู่ห่างจากที่นี่ไปเก้าหมื่นลี้

หนทางนี้ปรากฏขึ้นมาเองหลังจากผู้บ่มเพาะจากต่างพิภพฉีกนรกขุมที่เก้าออก และก็เป็นพวกมันที่ค้นพบได้ก่อน ดังนั้นพวกมันจึงทิ้งคนหกกลุ่มคอยเฝ้าตำแหน่งที่ว่าเอาไว้

และในหมู่คนพวกนั้นน่าจะมีผู้บ่มเพาะระดับแม่ทัพที่รั้งอยู่ในฐาน มีพลังบ่มเพาะเทียบเท่าได้กับขอบเขตเซียนปฐพีทีเดียว!

ดังนั้นหากเฉินซีต้องการพาเผ่านรกขุมที่เก้าออกไปสู่โลกภายนอก เช่นนั้นก็ต้องฝ่าดงศัตรู ต้องหลบหนีสายตาของผู้บ่มเพาะระดับแม่ทัพไปให้ได้ …ไม่มีทางอื่นอีก

เพราะเขารู้ดีว่าหากฝืนโจมตีด้วยพลังในตอนนี้ มันก็เหมือนปาไข่ใส่หิน คงต้องตายเป็นแน่ ดังนั้นเขาจึงเลือกหุบเขาแห่งนี้เพื่อเตรียมการให้พร้อมก่อนลงมือ

อีกทั้งยังมีเหตุผลอื่นตอนที่เลือกหุบเขาแห่งนี้ด้วย นั่นคือตลอดการเดินทางที่ผ่านมา แม้พวกเขาจะกำจัดคนต่างพิภพไปทั้งหมดหกกลุ่ม ทว่ามันก็ยังเหลืออีกสามสิบกลุ่มที่รับภารกิจมาให้ตามล่าและสังหารพวกเขา…

ซึ่งเป็นจำนวนที่น่าตกใจมาก!

เพราะอย่างไร ในแต่ละกลุ่มก็มีผู้บ่มเพาะระดับผลึกม่วงอยู่กลุ่มละคน มีผู้บ่มเพาะระดับทองอีกกลุ่มละสิบ เมื่อรวมกันแล้วสิ่งนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากฝันร้ายเลยทีเดียว!

ที่สำคัญที่สุดก็คือ ฝันร้ายนี้อย่างไรก็ต้องเป็นจริง เพราะในการเดินทางช่วงหลายวันมานี้ พวกเขาเผยเส้นทางและข้อมูลมากเกินไป หากศัตรูไม่ใช่พวกโง่เง่า พวกเขาก็คงต้องเดาได้นานแล้วว่า เผ่านรกขุมที่เก้าคงจะอยู่ไม่ไกลจากเส้นทางที่นำไปสู่โลกภายนอกแน่!

ในสถานการณ์นี้มีความเป็นไปได้สูงว่า ผู้บ่มเพาะจากต่างพิภพอีกสามสิบกลุ่มที่ว่า น่าจะกำลังรวมตัวกันเฝ้าระวังอยู่ที่เส้นทางนั้น หมายจะรอจับกระต่ายเชือด!