บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 788

บทที่ 788 แสงทองแห่งคุณธรรม

บทที่ 788 แสงทองแห่งคุณธรรม

ฟิ้ว!

ทันทีที่ผู้ครองบาปมหันต์ทั้งสามซึ่งมีชื่อเสียงฉาวโฉ่ ได้แก่ หัวอี้ เสวี่ยเฟิง และไป๋คงถูกสังหาร แสงแห่งบาปสีดำสนิทที่หนาแน่นจนเกือบเป็นวัตถุพลันพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ก่อนจะกลายเป็นสายลมเย็นยะเยือก ก่อร่างเป็นวิญญาณพยาบาท โครงกระดูก หรือสัตว์ร้ายที่คำรามลั่นและอาละวาดไปทั่วฟ้าดิน!

ทันใดนั้น ฟ้าดินประหนึ่งตกสู่ขุมนรกที่น่ากลัวและน่าสยดสยอง

นั่นคือปราณแห่งบาป ซึ่งมีความชั่วร้ายและความอาฆาตพยาบาทที่สุด!

การที่แสงแห่งบาปสามารถควบแน่นเป็นรูปร่างได้ขนาดนี้ ย่อมเกิดจากเคี่ยวกรำทรมานและสังหารสิ่งมีชีวิตไปนับไม่ถ้วน รวมถึงการก่ออาชญากรรมมากมายที่กระตุ้นความขุ่นเคืองของผู้คนเป็นวงกว้าง!

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ หัวใจของทุกคนต่างสั่นสะท้าน ในแง่หนึ่ง พวกเขาตกใจกับการกระทำที่เด็ดขาดของเฉินซี และพวกเขาต่างก็รู้สึกหวาดกลัวต่อแสงแห่งบาปนี้

ท้ายที่สุด หากพลังบาปดังกล่าวแพร่กระจายออกไป ชีวิตนับไม่ถ้วนในเมืองวารีเมฆาทั้งหมดจะต้องแปดเปื้อนมลทิน วิญญาณของพวกเขาจะถูกพรากไป และจะล้มตายในทันที

เมื่อเห็นหัวอี้และคนอื่น ๆ ถูกฆ่าตาย ไฮว่หมิงกับเป่ยหวงก็ตกใจและโกรธจัดในทันที ด้วยตัวพวกเขาไม่อยากเชื่อว่า เฉินซีจะกล้าทำเรื่องโหดเหี้ยมเช่นนี้ แต่หลังจากได้เห็นแสงแห่งบาปที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า คนทั้งคู่ก็อดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว

พวกเขาต่างอ้าปากพร้อมกัน และดูดกลืนมันอย่างรุนแรงเหมือนวาฬที่กำลังกลืนกินน้ำ ทำให้แสงแห่งบาปที่ปกคลุมท้องฟ้าสั่นสะท้าน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกระแสน้ำพุ่งเข้าหาคนทั้งสองโดยตรง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า แสงแห่งบาปนั้นมีประโยชน์ต่อผู้บ่มเพาะที่ชั่วร้ายเช่นพวกเขาอย่างมาก!

ไฮว่หมิงกับเป่ยหวงเชื่ออย่างแน่วแน่ว่า ตราบเท่าที่พวกเขาดูดซับแสงแห่งบาปจากหัวอี้และคนอื่น ๆ ทั้งหมด พวกเขาย่อมสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับที่สูงขึ้นในเวลาอันสั้น!

ถึงอย่างไร นี่ก็คือพลังบาปที่ควบแน่นมาหลายชั่วอายุของผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีสามคน ดังนั้นมันจะธรรมดาได้อย่างไร?

ครืนน!

แต่ทันทีที่คนทั้งสองลงมือ เสียงโครมครามที่สั่นสะเทือนสวรรค์ทั้งเก้าก็ดังก้องออกมา มันเปล่งเสียงออกมาจากภายในแสงแห่งบาปอันพลุ่งพล่าน ต่อจากนั้น ฐานบงกชทองคำที่ลอยละล่องดั่งภูเขาก็ปรากฏขึ้นมา มันได้เปล่งแสงสีทองอร่ามผสานกับเสียงสวดมนต์ ที่ให้ความรู้สึกราวกับเสียงสวดมนต์ของเหล่าทวยเทพและเสียงกึกก้องของมหาเต๋า!

ทันใดนั้น ฟ้าดินทั่วหล้าก็สว่างวาบด้วยกลิ่นอายแห่งการชำระบาปและลบล้างความชั่วร้ายทั้งหมดออกไป

ศาสตร์เต๋า… สิบสองปทุมแห่งนิพพาน!

ทันทีที่ฐานบงกชทองคำนี้ปรากฏขึ้น แสงทมิฬแห่งบาปที่ปกคลุมทั่วทั้งสวรรค์และโลก ก็ราวกับราตรีที่ต้องแสงอาทิตย์ ราวกับหิมะที่ละลายในน้ำเดือด เกิดเป็นคลื่นเสียงที่เสียดหู และเสียงร้องโหยหวนอันน่าสมเพช ที่เหมือนกับกำลังร้องขอความเมตตาและต้องการหลบหนีให้หลุดพ้น!

ทว่าท่ามกลางแสงสีทองจากฐานบงกช การดิ้นรนทั้งหมดนี้ล้วนไร้ประโยชน์!

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า วิญญาณอาฆาต ภูตผี สัตว์ร้าย และสิ่งอื่น ๆ ที่ปกคลุมท้องฟ้าอยู่ล้วนถูกบดขยี้ ขจัด และชำระล้าง ไม่ต้องกล่าวถึงการหลบหนี พวกเขาไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะดิ้นรน!

แม้กระทั่งหลังจากที่แสงสีทองกระจายออกไป มันก็ยังบีบให้ไฮว่หมิงและเป่ยหวงตกใจจนถอยร่นครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะใช้เคล็ดวิชาเพื่อป้องกันตัวเอง!

แสงสีทองนี้มีแก่นแท้ของ ‘การทำให้บริสุทธิ์’ และมันต่อต้านความชั่วร้ายทั้งมวลได้ อีกทั้งยังมีพลังทำลายล้างต่อแสงแห่งบาปที่น่าสะพรึงกลัวยิ่ง ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องป้องกันตัวไว้ก่อน

ในเวลาเดียวกัน เฉินซีก็สัมผัสได้ถึงแสงทองแห่งคุณธรรมที่สาดส่องอยู่ภายในแดนฮุ่นตุ้นของเขาอย่างชัดเจน ทำให้แดนฮุ่นตุ้นของชายหนุ่มบริสุทธิ์และมั่นคงยิ่งขึ้น มันถึงขนาดที่มีร่องรอยของรัศมีแห่งคุณธรรมและความสงบสุขตามธรรมชาติแผ่ออกด้วยซ้ำ!

ทันใดนั้น เฉินซีรู้สึกว่า ดวงจิตแห่งเต๋าของเขานั้นแข็งแกร่งขึ้นมาก และพลังงานลึกลับที่มองไม่เห็นในดวงจิตแห่งเต๋าก็เริ่มชัดเจน แม้ว่ามันจะยังอ่อนแรงมาก แต่หากได้พัฒนาตามอัตราความเร็วนี้ อีกไม่นานมันก็คงจะควบแน่นเป็น ‘พลังงานของดวงจิตแห่งเต๋า’ ได้!

มันเป็นพลังที่มาจากดวงจิตแห่งเต๋า ซึ่งลึกลับยิ่ง จนแม้แต่ตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างผู้บ่มเพาะขอบเขตเซียนสวรรค์ ก็แทบจะไม่อาจเข้าถึงและบ่มเพาะมันได้ เพราะพลังนี้มองไม่เห็นและเข้าใจได้ยากเกินไป

เช่นเดียวกับเต๋าแห่งสวรรค์ที่เข้าใจได้ยาก ‘พลังงานของดวงจิตแห่งเต๋า’ นี้คล้ายกับตัวตนที่เข้าใจยากที่สุดนั้นเลยทีเดียว!

“ไม่นึกเลยว่า ข้าจะสามารถควบแน่นแสงสีทองแห่งคุณธรรม และทำให้ดวงจิตแห่งเต๋าของข้าแข็งแกร่งขึ้น หลังจากสังหารคนบาปเหล่านี้ …แม้แต่โอสถวิญญาณยังเทียบไม่ได้กับผลอันน่าอัศจรรย์เช่นนี้!” เฉินซีดูราวกำลังครุ่นคิด

ในขณะนี้ พลังแห่งบาปที่ปกคลุมท้องฟ้าได้เลือนหายไปแล้ว สายตาของทุกคนในตำหนักต่างจดจ้องไปที่เฉินซี มันได้เปลี่ยนจากความประหลาดใจและความตกใจในตอนแรก มาเป็นการแสดงความเคารพอย่างสุดซึ้งแทน

เคล็ดวิชาทั้งหมดที่ชายหนุ่มคนนี้ใช้ ทั้งไม่น่าเชื่อและน่าสะพรึงยิ่ง ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรู้สึกเคารพนับถือ!

“ตอนนี้เจ้าทั้งคู่ยังมีเรื่องอันใดจะกล่าวอีกหรือไม่ หรือเจ้าทั้งคู่ต้องการรอกำลังเสริมของพวกเจ้าก่อน?” เฉินซีเงยศีรษะขึ้นอย่างกะทันหัน และสายตาที่ราวกับฟ้าแลบกำลังจ้องเขม็งไปยังไฮว่หมิงและเป่ยหวงที่อยู่ห่างออกไปไกลอย่างเย็นชา

ทั้งคู่ในขณะนี้ต่างมีสีหน้าที่ไม่แน่นอน ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก และพวกเขาก็ตระหนักดีว่า หากพวกตนอาศัยความแข็งแกร่งที่มี พวกเขาอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินซี!