บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 84

เสวียนจิง? ชิงชิว?

เฉินซีครุ่นคิดอยู่ในใจและยืนยันตัวตนของคนทั้งสองได้ในทันที

“ระวัง!”

“พวกมันคือราชาเต่าเฒ่าและราชาจิ้งจอกเก้าหาง!”

ตู้ชิงซีและคนอื่น ๆ จดจำตัวตนของทั้งสองได้ สีหน้าของพวกเขาเคร่งเครียดในทันที ทั้งยังตื่นตัวและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยพบกับราชาอสูรทั้งสอง แต่ชื่อเสียงของทั้งสองตนนี้โด่งดังมาช้านาน พวกเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่า ตัวตนทั้งสองนี้ลึกลับและแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชาอีกาทมิฬเสียอีก!

อย่างไรก็ตาม ในสายตาของตู้ชิงซี ไม่ว่าจะเป็นราชาเต่าเฒ่าหรือราชาจิ้งจอกเก้าหาง ทั้งสองดูแตกต่างจากสัตว์อสูรตนอื่นอย่างมาก

เพราะพวกเขามีกลิ่นอายที่สงบและไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของปราณอสูรในร่างกาย! หากราชาเต่าเฒ่าไม่ประกาศตัวตนออกมา เขาคงจะคิดว่าราชาอสูรทั้งสองตนนี้เป็นเพียงผู้บ่มเพาะเผ่ามนุษย์…

สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่าการบ่มเพาะของราชาอสูรทั้งสองนี้น่าจะบรรลุถึงระดับอันน่าเหลือเชื่อ!

หัวใจของตู้ชิงซีและคนอื่น ๆ เต้นไม่เป็นจังหวะและวิตกกังวลอีกครั้ง พวกเขาเพิ่งได้รับการช่วยเหลือ หรือว่าพวกเขาจะถูกคร่ากุมอีกครั้ง?

“อย่ากังวลไป หากทั้งสองเป็นศัตรู พวกเราคงจะตายไปนานแล้ว” เฉินซีโบกมือของเขา ขณะที่จ้องมองไปที่ราชาอสูรทั้งสองอย่างสงบ และไร้ซึ่งความหวาดกลัว

“เจ้ายกยอพวกเราเกินไป อย่างไรก็ตาม เราทั้งสองมาที่นี่เพียงเพราะต้องการร้องขอบางสิ่งจากน้องชายเฉินซี” ราชาเต่าเฒ่ายิ้มอย่างอ่อนโยน แต่ในใจของเขากลับชื่นชมความเข้าใจที่เฉียบแหลมของเฉินซี

ตุ้บ!

ขณะที่ราชาเต่าเฒ่ากล่าว ราชาจิ้งจอกเก้าหางก็เหวี่ยงแขนเสื้อของเขา จากนั้นบนพื้นก็เต็มไปด้วยสมบัติต่าง ๆ ที่ส่องประกายเต็มไปหมด มันมีทั้งสมุนไพรวิญญาณ โอสถ วารีวิญญาณ วัตถุดิบอื่น ๆ ที่มีรูปทรงแปลกประหลาด และยังมีศัสตราวิเศษสองสามชิ้นที่มีกลิ่นอายน่าเกรงขาม!

“เจ้าได้ฆ่าราชาอีกาทมิฬและนี่คือของที่ยึดมา ข้าเก็บรวบรวมมาให้ เจ้าลองตรวจสอบดู” ราชาจิ้งจอกเก้าหางยิ้มบาง

ความสนใจของตู้ชิงซี และคนอื่น ๆ ถูกดึงดูดโดยกองสมบัติที่ยึดมา ตั้งแต่เยาว์วัย พวกเขาต่างก็เติบโตขึ้นมาในตระกูลใหญ่ที่ทรงพลังและมั่งคั่ง สายตาของพวกเขาจึงเฉียบแหลมยิ่ง

พวกเขาสามารถแยกแยะได้อย่างรวดเร็วว่าสมบัติทั้งหมดบนพื้นนั้นล้ำค่าอย่างยิ่ง หากแลกเปลี่ยนเป็นวารีวิญญาณ ย่อมมีมูลค่ามากถึงสองแสนห้าหมื่นจิน!

วารีวิญญาณถึงสองแสนห้าหมื่นจิน! นั่นเป็นปริมาณที่สามารถทำให้ผู้บ่มเพาะขอบเขตตำหนักอินทนิลสามารถบรรลุขอบเขตเคหาทองคำได้เลยทีเดียว!

เมื่อนึกถึงสถานะของหนึ่งในเจ็ดราชาอสูรที่มีชีวิตอยู่มายาวนานกว่าหนึ่งหมื่นปี ก็สมเหตุสมผลที่ราชาอีกาทมิฬจะครอบครองสมบัติมหาศาลขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้สึกไม่อยากเชื่อว่าราชาจิ้งจอกเก้าหางจะต้องการมอบสมบัติทั้งหมดเหล่านี้ให้กับเฉินซี… เกิดสิ่งใดขึ้น?

เป็นไปได้ไหมว่าพวกมันมีบางอย่างที่จะร้องขอจากเฉินซี และนั่นเป็นเหตุผลว่าเหตุใดพวกมันถึงมอบสมบัติของราชาอีกาทมิฬซึ่งเป็นของขวัญก้อนโตแก่เขา?

ดูเหมือนว่าทั้งสองตนนี้กำลังร้องขอบางอย่างจากเฉินซีจริง ๆ!

เฉินซีเข้าใจได้ในทันที เขาไม่ได้เหลือบมองสมบัติต่าง ๆ บนพื้นและเอ่ยถามกลับว่า “ข้าสงสัยว่าเหตุใดเจ้าสองตนจึงมาที่นี่?”

“อย่ากังวลไปเลยน้องชาย การมาเยือนของเราย่อมเป็นเรื่องดีและเจ้ามีแต่ได้ไม่มีอะไรต้องเสีย! ทว่าก่อนจะกล่าวถึงเรื่องอื่นเราควรออกจากที่แห่งนี้เสียก่อน อืม ไปยังเทือกเขาวงจันทราเถอะ สถานที่นั้นดูเหมือนจะเป็นที่พำนักของน้องชายเฉินซี” ราชาเต่าเฒ่าหัวเราะอย่างเต็มที่ ยามนี้ราชาเต่าเฒ่ารู้สึกชื่นชมเฉินซียิ่งขึ้น ชายหนุ่มผู้นี้ยังสงบนิ่งได้แม้ต้องเผชิญกับสมบัติอันล้ำค่า หากเป็นผู้เยาว์คนอื่น ๆ ป่านนี้คงลุ่มหลงอยู่กับบรรดาสมบัติล้ำค่าไปแล้ว

“รับไว้เถอะ สิ่งเหล่านี้เป็นของเจ้าตั้งแต่แรก เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะติดหนี้บุญคุณพวกข้า” ราชาจิ้งจอกเก้าหางกล่าวหยอกล้อ ดวงตาใสทรงลูกท้อคู่นั้นของเขาหรี่ลงเป็นเส้นตรง แม้จะให้ความรู้สึกชั่วร้ายแต่ก็มีเสน่ห์อย่างยิ่ง

เมื่อเป็นเช่นนี้ มันไม่ง่ายเลยที่เฉินซีจะปฏิเสธ ดังนั้นเขาจึงเก็บสมบัติทั้งหมดที่อยู่บนพื้นลงในแหวนมิติของเขาทันที

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หากเขาปฏิเสธอีกครั้งมันจะดูหยาบคายอย่างยิ่ง แม้ไม่อาจคาดเดาว่าราชาอสูรทั้งคู่ต้องการจะทำอะไร แต่จากการสังเกตของเขาในปัจจุบัน ราชาอสูรทั้งสองไม่ได้มีเจตนาร้ายแน่นอน ท้ายที่สุด หากพวกมันคิดไม่ซื่อ ทั้งคู่คงไม่จำเป็นต้องสุภาพกับตัวเขานัก

…

เรือเหาะสมบัติที่หรูหราและเรียบง่าย ได้ทะลวงฝ่าชั้นอากาศขณะที่มันบินไปยังท้องฟ้าอันไกลโพ้นด้วยความรวดเร็ว

‘ในครั้งนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะบรรลุเต๋าแห่งสายลมสำเร็จในช่วงสุดท้าย เกรงว่าชีวิตของข้าคงจบลงไปแล้ว ข้าต้องบ่มเพาะให้หนักขึ้นในภายภาคหน้า…’

บนเรือเหาะ เฉินซียืนจับราวกราบเรือและมองไปยังหุบเขาจันทราโหยหวนที่ค่อย ๆ หายลับไปจากสายตา

“หากข้าจำไม่ผิด เรือเหาะลำนี้เป็นสมบัติวิเศษระดับสูง!”

“ใช่แล้ว ทั้งลำเรือถูกจารึกด้วยอักขระที่มีคุณสมบัติดูดซับปราณวิญญาณของสวรรค์และโลกซึ่งถูกเปลี่ยนแปลงให้กลายเป็นเชื้อเพลิงสำหรับเคลื่อนที่โดยไม่ต้องการสิ่งใดเพิ่ม จึงทำให้มันสามารถบินได้เป็นเวลานาน”

“นับว่าเป็นเรือเหาะสมบัติล้ำค่าอย่างแท้จริง”