บทที่ 950 คนชุบมือเปิบ
บทที่ 950 คนชุบมือเปิบ
ณ ช่องเขาพระราหู
เมื่อเฉินซีมาถึงที่ราบใกล้เชิงเขา เขาก็พบว่ามีผู้บ่มเพาะจากเผ่าปรภพจำนวนมากกำลังรวมตัวกันอยู่ที่นี่ พวกเขาประกอบด้วยคนทุกเพศทุกวัย แม้แต่วิญญาณยมโลกก็วนเวียนเร่ร่อนอยู่ในแถบนั้น
เบื้องหน้าของพวกเขาคือดอกปารมิตาที่บานสะพรั่งเต็มพื้นดิน สีของพวกมันแดงฉานดุจเปลวเพลิง
ภาพที่โดดเด่นที่สุดคือภูเขาซึ่งตั้งตระหง่านอย่างเด็ดเดี่ยวกลางช่องเขา มันมีความสูงอยู่ราว ๆ หกสิบลี้ เฉินซีเห็นได้อย่างชัดเจนว่าทั่วทั้งภูเขาลูกนั้นเต็มไปด้วยดอกปารมิตาแดงสด ส่งผลให้มันดูคล้ายกับภูเขาไฟที่กำลังปะทุเดือด เป็นภาพที่สะดุดตาไม่น้อย
ตอนนี้เอง ผู้บ่มเพาะจากเผ่าปรภพจำนวนมากกำลังปีนขึ้นไปบนภูเขา ท่าทางของพวกเขาเหมือนกำลังค้นหาบางสิ่ง เงาของฝูงชนทอดยาวเคลื่อนไปมาตามสันเขา ดูเหมือนสิ่งที่พวกเขากำลังตามหานั้นจะล้ำค่าอย่างยิ่ง
“ให้ตายเถิด ข้าค้นที่นี่มาหนึ่งเดือนเต็มแล้ว ทว่าท่ามกลางกลุ่มดอกปารมิตาระดับเปลวเพลิง ระดับแผดเผา ระดับเพลิงกาฬ และระดับเพลิงโลกันตร์นี้ ข้าเพิ่งได้พบกับดอกปารมิตาระดับแผดเผาเพียงสองดอกเท่านั้น ข้านี่อับโชคจริง ๆ!”
“อย่าเพิ่งท้อใจไปเลย ข้าน่ะอยู่ที่นี่มาครึ่งปีแล้ว แต่ข้าเพิ่งได้รับดอกปารมิตาระดับแผดเผาเพียงสามดอกเท่านั้น ตอนนี้ข้าเองก็ชักสงสัยว่าเมื่อไรข้าจะสามารถบรรลุเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาได้”
“น่าเสียดาย ข้อจำกัดของยอดเขาปารมิตานั้นแข็งแกร่งเกินไป มีเพียงสหายเต๋าที่ลึกซึ้งในเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาเท่านั้นที่จะสามารถข้ามผ่านไปได้ มิอย่างนั้นแล้วข้าก็คงจะไปแสวงโชคที่นั่นเหมือนกัน หากว่าข้าได้รับผลปารมิตามา ก็ไม่มีสิ่งใดให้กังวลอีกชั่วชีวิต!”
“พอเถิด! อย่าเพ้อฝันกันต่อไปเลย! ยอดเขาปารมิตาหาใช่ที่ที่ใครนึกจะปีนก็ปีนได้!”
เสียงสนทนาหนึ่งดังขึ้นที่หน้าช่องเขา มันกระทบเข้ากับโสตประสาทของเฉินซีอย่างครบถ้วน
เขารู้เพียงว่าดอกปารมิตาในช่องเขาพระราหูนั้นมีหลายระดับแบ่งตามอำนาจของมัน
ระดับเปลวเพลิงนั้นมีอานุภาพต่ำที่สุด มันมีเพียงร่องรอยของเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาอยู่บางเบาจนแทบสัมผัสไม่ถึง จึงเป็นไปไม่ได้เลยเลยที่จะบรรลุและครอบครองเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาได้จากมัน แต่ถึงอย่างนั้น ดอกปารมิตาประเภทนี้ก็เป็นโอสถวิญญาณชั้นยอดที่มีมูลค่ามหาศาล เป็นที่ต้องการของโรงหมอ
ส่วนระดับแผดเผานั้นดีกว่าเล็กน้อย จากที่ผู้เยี่ยมยุทธ์เผ่าปรภพกล่าว เต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาที่สั่งสมจากดอกปารมิตาระดับแผดเผาจำนวนหมื่นดอก เทียบเท่ากับเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาที่สั่งสมอยู่ในผลปารมิตาทั่ว ๆ ไปหนึ่งผล
ในทำนองเดียวกัน ปริมาณเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาของดอกปารมิตาระดับเพลิงกาฬจำนวนหนึ่งพันดอก และดอกปารมิตาระดับเพลิงโลกันตร์หนึ่งร้อยดอก เทียบได้กับที่มีอยู่ในผลปารมิตาธรรมดาผลหนึ่ง
ดอกปารมิตาทั้งสี่ระดับภายในช่องเขาพระราหูบานสะพรั่งในทุกฤดู หากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วจะพบว่าดอกปารมิตาระดับเปลวเพลิงนั้นมีมากที่สุด ในขณะที่ระดับแผดเผานั้นมีจำนวนรองลงมา และระดับเพลิงกาฬจะยิ่งพบได้ยากมากขึ้น ส่วนดอกปารมิตาระดับเพลิงโลกันตร์นั้นจะพบได้บนยอดเขาปารมิตาเท่านั้น
ยอดเขาปารมิตาเป็นยอดเขาที่มีความสูงหกสิบลี้ ภูเขาทั้งลูกสะพรั่งบานไปด้วยดอกปารมิตาจนเหมือนดินแดนที่อาบด้วยไฟฟอน
ภูเขาลูกนี้หน้าตาแปลกประหลาดยิ่ง มันเต็มไปด้วยข้อจำกัดที่น่าเกรงขาม ทำให้มีเพียงผู้เข้าใจในเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาอย่างลึกซึ้งเท่านั้นที่สามารถปีนขึ้นไปด้านบนได้
นอกจากนี้ ผลปารมิตายังพบได้เฉพาะแค่บนยอดเขาปารมิตาเท่านั้น
เมื่อได้ทราบข้อมูลทั้งหมด เฉินซีก็เงยหน้าขึ้นมองภูเขาที่อยู่ห่างไกลออกไป ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังช่องเขาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
เขาบรรลุความลึกล้ำแห่งปารมิตามานานแล้ว ดังนั้นจึงผ่านเกณฑ์ตามเงื่อนไขที่ข้อจำกัดกำหนดไว้สำหรับการปีนขึ้นไปบนยอดเขาปารมิตา ส่วนดอกปารมิตาระดับเปลวเพลิง ระดับแผดเผา ระดับเพลิงกาฬ และระดับเพลิงโลกันตร์นั้น หาใช่สิ่งที่เขาสนใจไม่
ฟิ้ว!
ทันทีที่ชายหนุ่มเข้าไปในช่องเขา คลื่นผันผวนอันแปลกประหลาดก็พัดผ่านใบหน้า คล้ายตั้งใจจะดึงวิญญาณของคนคนหนึ่งเข้าสู่วัฏสงสาร สิ่งนี้เป็นรัศมีของเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาไม่ผิดแน่!
เฉินซีพบว่าบรรดาผู้บ่มเพาะเผ่าปรภพหลายคนที่อยู่ในช่องเขาพระราหูนี้ไม่ได้กำลังค้นหาดอกปารมิตา ทว่ากำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ตามมุมต่าง ๆ
หากลองพิจารณาดูแล้ว ที่นี่นั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตา ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการบ่มเพาะอย่างยิ่ง
น่าเสียดายที่เวลามีจำกัด ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไปร่วมบ่มเพาะด้วยแล้ว …แต่ขอเพียงแค่ได้รับผลปารมิตาจากบนยอดเขา ตัวเขาก็จะบรรลุเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาขั้นสมบูรณ์ได้โดยไม่จำต้องเสียเวลาฝึกฝนที่นี่เช่นกัน!
เฉินซีสัมผัสได้ถึงความผันผวนอันแปลกประหลาดทันทีที่ก้าวเข้าไป ยิ่งเข้าใกล้ยอดเขาปารมิตามากเท่าไร ความผันผวนก็ยิ่งรุนแรงมากเท่านั้น
ถึงอย่างนั้น ความผันผวนเหล่านี้ก็ไม่อาจสร้างผลกระทบต่อเขาได้ อีกทั้ง เพียงชายหนุ่มโคจรพลังเล็กน้อยก็สามารถจัดการกับแรงกดดันที่ปะทะเข้ามานี้ได้อย่างง่ายดายแล้ว
ทันใดนั้น หม้อใบจิ๋วได้พูดขึ้นว่า “หากเจ้าตั้งใจจะรวบรวมผลปารมิตาละก็ ข้าขอแนะนำให้เจ้ารวบรวมดอกปารมิตาระดับเพลิงโลกันตร์แทน”
“เพราะเหตุใดหรือผู้อาวุโส หรือดอกปารมิตาจะมีความสำคัญ?” เฉินซีชะงักฝีเท้าและถามด้วยความประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]
ทำไมตอนที่ 1631-1637 อ่านไม่ได้ครับ...
อยากซื้อหนังสือเรื่องนี้จบรึยังมีขายรึยัง ราคาเท่าไหร่...
กำลังสนุกเลยจ้า1407...
1...
รออ่าน1296...
รออ่าน1184จ้า...
ตอนที่1111รออ่านยุ...
ตอน1109รออ่านยุ...
กำลังมันเลยครับ...
กำลังมันเลยครับ...