บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 951

บทที่ 951 เหยื่อล่อ

บทที่ 951 เหยื่อล่อ

คำพูดโผงผางของเฉินซีทำให้ศิษย์พี่ฉินและคนอื่น ๆ ขมวดคิ้ว ก่อนหันมองไปยังชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง

ก่อนพวกเขาจะพบว่าแม้ชายผู้นี้จะดูอ่อนเยาว์ แต่แท้จริงแล้วเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพี!

“สหาย นี่เป็นเรื่องระหว่างพวกเรา เจ้าอย่าเข้ามายุ่งแล้วพาตนเองซวยเสียดีกว่า!” ศิษย์พี่ฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ศิษย์พี่ฉิน สารเลวนี่มันกล้าเรียกเราว่าเศษสวะ!”

“ศิษย์โถงน้ำพุยมโลกเคยถูกด่าเช่นนี้ที่ไหนกัน?”

คนอื่น ๆ ต่างเผยสีหน้าเหี้ยมออกมา ส่งสายตาดุดันไปทางเฉินซี น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเป็นปฏิปักษ์

โถงน้ำพุยมโลก? ใบหน้าของผู้บ่มเพาะหญิงแห่งเผ่าปรภพแปรเปลี่ยนเป็นหวาดกลัวทันที นางเหลือบมองเฉินซีด้วยความเป็นกังวล เกรงว่าอีกฝ่ายจะหาเรื่องใส่ตัว เพราะอย่างไรเมืองราหูก็เป็นอาณาเขตของพวกโถงน้ำพุยมโลก เขาจึงไม่ควรไปล่วงเกินคนพวกนี้

ฟึ่บ!

เฉินซียกแขนขึ้น ใช้เพียงปลายนิ้วซัดพลังลงพื้น ทำให้ผืนดินแยกออกจากกันไปจนถึงบริเวณเท้าของศิษย์พี่ฉินอย่างรวดเร็ว และหยุดอยู่เพียงเท่านั้น

“ข้าจะพูดอีกรอบ ถอยไปซะ!” เฉินซีมีสีหน้าเย็นชา ในหมู่คนเหล่านี้ มีเพียง ‘ศิษย์พี่ฉิน’ เท่านั้นที่อยู่ขอบเขตเซียนปฐพีระดับสาม ส่วนคนอื่นต่ำกว่าขอบเขตเซียนปฐพีทั้งสิ้น ซึ่งเป็นขอบเขตที่เขาไม่เห็นอยู่ในสายตา

ส่วนโถงน้ำพุยมโลกอะไรนั่นเขาไม่ได้สนใจสักนิด อย่างไรเขาก็เป็นแค่นักเดินทาง ทันทีที่กู่เทียนกลับมา เขาก็จะออกจากภูมิภาคน้ำพุยมโลกอยู่แล้ว จะสนคำขู่ไปเพื่ออะไร?

“เจ้าหนู ช่างรนหาที่ตายนัก!” ผู้บ่มเพาะข้างกายศิษย์พี่ฉินคนหนึ่งตะโกนลั่นออกมาด้วยความโกรธ เขาไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่าการโจมตีเมื่อครู่ของเฉินซีน่าเกรงขามเพียงไหน เขาคำรามเสียงลั่นแล้วจ้วงแทงกระบี่เข้าใส่เฉินซีทันใด

เคร้ง!

เฉินซีดีดนิ้วคราหนึ่ง ส่งปราณกระบี่พุ่งออกไปทำลายอาวุธของฝั่งตรงข้าม ทำให้มันระเบิดกลายเป็นผงแล้วปลิวหายไป

อั่ก!

พร้อมกันนั้น ผู้ทำการโจมตีออกมาก็ต้องเบิกตากว้าง ในขณะที่เลือดสีแดงก่ำพุ่งออกมาจากลำคอ สร้างวงโค้งสีโลหิตอันงดงามทว่าน่าเกรงกลัวออกมาพร้อมกับร่างที่ล้มลงสิ้นใจกับพื้น

“ศิษย์น้องฟ่าน!” คนอื่น ๆ อุทานด้วยความตกใจและไม่อยากเชื่อสายตาตน

ผู้บ่มเพาะหญิงแห่งเผ่าปรภพถึงกับอึ้งไป นางไม่อยากเชื่อเลยว่าเฉินซีจะลงมือเช่นนั้น อีกทั้งยังเอาชีวิตคนอีกด้วย!

“รนหาที่ตาย! ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร แต่ในเมื่อเจ้าสังหารศิษย์โถงน้ำพุยมโลกของข้า เจ้าก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต!” ศิษย์พี่ฉินใบหน้าคล้ำเครียด จากนั้นเขาก็เรียกโซ่สีดำออกมาเหวี่ยงใส่อีกฝ่าย

โซ่เส้นนี้อาบไปด้วยแสงสีดำสนิท แผ่กลิ่นอายทรงอำนาจโหดเหี้ยมคล้ายมังกรทมิฬที่อยากบดขยี้รอบกายให้สิ้น ส่งเสียงหวีดหวิวดังมาตลอดทาง

ความตายของศิษย์น้องฟ่านเมื่อครู่ ทำให้เขาโกรธไม่ใช่น้อย เพราะรู้ดีว่าศิษย์น้องฟ่านไม่มีฝีมือมากพอจะต่อกรกับชายหนุ่มตรงหน้าได้ และน่าเสียดายที่ปราบศิษย์น้องฟ่านไม่ทัน

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขาไม่คิดเลยว่าเฉินซีจะกล้าสังหารศิษย์น้องต่อหน้าตัวเองเช่นนี้ จึงยิ่งจุดเพลิงในใจให้ทวีคูณ ดังนั้นเมื่อซัดการโจมตีออกไป มันจึงเป็นการโจมตีที่รุนแรงถึงตาย!

น่าเสียดายที่เฉินซีไม่เห็นว่ามันเป็นภัยแต่อย่างไร

เพียงเอื้อมมือออกไป ชายหนุ่มได้คว้าจับมันไว้แน่น ก่อนจะสะบัดมือราวกับปัดแมลงวัน

ปึง!

แรงสะท้านผ่านโซ่หนักหน่วงเหมือนขุนเขาทุ่มลงผืนพสุธา ดีดร่างศิษย์พี่ฉินจนกระเด็นลอยไป

ก่อนที่ร่างของศิษย์พี่ฉินจะร่วงลงพื้น โซ่ก็ทะลวงห้วงอากาศพุ่งเข้ามาล้อมรอบตัวอีกฝ่ายไว้ พันม้วนกันหลายชั้น ก่อนจะรัดเข้าหากันอย่างแน่นหนา จนได้ยินเสียงลั่นเปรี๊ยะดังขึ้นหลายครั้ง …ศิษย์พี่ฉินผู้อยู่ขอบเขตเซียนปฐพีระดับสาม ถูกรัดจนตายไปเช่นนั้นเอง!

เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นภายในชั่วพริบตา สหายทั้งหลายของเขายังไม่ทันได้ลงมืออะไรผลลัพธ์ก็ออกมาแล้ว

พวกเขาถึงกับตกตะลึง!

ทุกคนตกใจกลัวเหมือนเห็นผี ถึงขนาดยืนนิ่งลืมหายใจราวกับหุ่นไม้ตัวหนึ่งไปเลยทีเดียว

ไม่มีใครคิดว่าศิษย์พี่ฉินจะพ่ายแพ้แล้วต้องตายไปอย่างน่าสมเพชเช่นนั้นได้!

นัยน์ตาของผู้บ่มเพาะหญิงแห่งเผ่าปรภพเบิกกว้าง นางยกมือขึ้นปิดปากแน่นด้วยกลัวจะกรีดร้องออกมา ภาพตรงหน้าเกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป ความตกตะลึงเช่นนี้ก็มากเกินไปเช่นกัน นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าภาพที่เห็นนั้นเป็นความจริงหรือไม่…

ปึง! ปึง! ปึง!

พริบตาต่อมาร่างของเฉินซีก็แวบหายไป เกิดเสียงดังปึงขึ้น เมื่อร่างเขาหยุดเคลื่อนไหว ทุกคนนอกเหนือจากผู้บ่มเพาะหญิงแห่งเผ่าปรภพล้วนสิ้นชีพไปแล้ว

กลิ่นเลือดเหม็นคลุ้งยังไม่ทันได้โชยออก เฉินซีก็ได้สะบัดแขนเสื้อคราวเดียวมันก็ระเหยไปหมดแล้ว ทำลายซากร่างที่เหลืออยู่จนไม่เหลือร่องรอย เลือดสักหยดยังไม่หลงเหลือให้เห็นด้วยซ้ำ

ทำให้ผู้บ่มเพาะหญิงคนนั้นชะงักค้างไปอีกครั้ง จิตใจว่างเปล่าไปหมด

หากไม่ใช่เพราะนางยังตื่นอยู่เต็มตา ก็คงคิดว่าเรื่องทั้งหมดเป็นภาพลวงตาไปแล้ว!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]