บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 955

บทที่ 955 จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปรากฏตัว!

บทที่ 955 จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปรากฏตัว!

บรรยากาศพลันกลายเป็นเยือกแข็ง และแปรเปลี่ยนเป็นความเงียบงันที่บีบคั้นซึ่งอันตรายถึงชีวิต

“ข้าน้อยต้องขออภัยต่อความยโสก่อนหน้านี้ด้วยขอรับ ข้าไม่ทราบว่ามหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน ข้าน้อยมีนามว่าชื่อชุยหรูอิ๋น และข้าหวังว่ามหาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะปล่อยพวกเราไปเพื่อเห็นแก่บรรพบุรุษของตระกูลข้าน้อยด้วย” เด็กชายผมขาวทำลายความเงียบที่บีบคั้น และเสียงที่ชัดเจนของเขาก็ดังกึกก้องไปทั้งฟ้าดิน

“บรรพบุรุษของตระกูลชุยหรือ?? ฮึ่ม! กรมราชทัณฑ์ในตอนนี้ถูกปกคลุมไปด้วยบรรยากาศที่เลวร้ายและมีความขัดแย้งภายในที่ไม่มีที่สิ้นสุด และทั้งหมดนี้เป็นเพราะฝีมือของเศษสวะอย่างพวกเจ้าทุกคน แม้แต่สมบัติศักดิ์สิทธิ์อย่างเข็มทิศปกโลกก็ไม่สามารถปกป้องได้ หากข้าไม่มีเรื่องสำคัญต้องจัดการ ข้าจะไปถามชุยเจิ้นคงว่าเขาตั้งใจจะมอบกรมราชทัณฑ์ให้แก่ผู้อื่นหรือไม่”

เสียงทุ้มต่ำดังก้องกังวานออกมาอีกครั้ง และมันแฝงไปด้วยกลิ่นอายที่กดดัน

ชุยเจิ้นคง!

บรรพบุรุษของตระกูลชุย ผู้เยี่ยมยุทธ์ชั้นยอดที่บ่มเพาะอย่างสันโดษ ด้วยการมีอยู่ของคนผู้นี้ ทำให้ตระกูลชุยสามารถควบคุมกรมราชทัณฑ์ได้อย่างมั่นคง แม้จะอยู่ท่ามกลางสถานการณ์ที่เกิดความขัดแย้งภายในที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็ตาม

เนื่องจากเจ้าของเสียงกล้าที่จะเอ่ยนามของชุยเจิ้นคงโดยตรง จึงยิ่งตอกย้ำให้ชุยหรูอิ๋นและคนอื่น ๆ มั่นใจว่าเจ้าของเสียงนี้คือ ฉีซานเหอ มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกอย่างไม่ต้องสงสัย!

ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ทุกคนเงียบสนิทดุจจักจั่นที่จำศีลในฤดูหนาว และพวกเขาก็ไม่กล้าขยับเขยื้อน

“บัดซบ! รีบไสหัวไปจากภูมิภาคน้ำพุยมโลกเดี๋ยวนี้!” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นอีกครั้ง

“ท่านมหาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ สตรีผู้นี้คือ…” เด็กชายผมขาวชุยหรูอิ๋นได้รวบรวมความกล้าที่จะกล่าวออกมา

ตู้ม!

เสียงระเบิดดังขึ้น ในขณะที่ร่างของผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีอีกคนระเบิดและเสียชีวิต ณ จุดนั้น นี่เป็นคำเตือน และตราบใดที่ไม่ใช้คนโง่เขลาเบาปัญญา พวกเขาย่อมเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่เบื้องหลังได้

ชุยหรูอิ๋นไม่กล้าลังเลอีกต่อไป เขาจ้องไปยังเป้ยหลิงอย่างดุดัน ก่อนจะทะยานขึ้นฟ้าและจากไปอย่างเร่งรีบพร้อมกับคนอื่น ๆ

เป้ยหลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นสิ่งนี้ จากนั้นนางก็กล่าวด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณผู้อาวุโสที่ช่วยข้าจากสถานการณ์นี้ ข้าจะจดจำความเมตตาครั้งนี้ตลอดไป”

“ฮึ่ม! ข้าไม่ได้ตั้งใจจะช่วยเจ้า หืม?” เจ้าของเสียงทุ้มต่ำแค่นเสียงเย็น จากนั้นเขาดูจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง และหายไปอย่างกะทันหัน

วูบ!

ในขณะนี้ ห้วงมิติแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อร่างสูงใหญ่ของเฉินซีก้าวออกมา และเขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นเป้ยหลิงปลอดภัยดี จากนั้นจึงกล่าวว่า “ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น? เหตุใดเจ้าถึงทำลายยันต์ที่ข้าให้ไป?”

ขณะที่กล่าว ชายหนุ่มได้กวาดสายตาไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นกองเลือดสองกองบนพื้น ในขณะที่อากาศยังคงมีกลิ่นเลือดลอยอยู่ ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

เห็นได้ชัดว่ามีคนสองคนเสียชีวิตที่นี่ก่อนหน้านี้

เป้ยหลิงจัดความคิดของนาง ก่อนจะเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ให้แก่เฉินซีฟัง

ปรากฏว่าในช่วงบ่ายวันนี้ นางกำลังบ่มเพาะในฐานลับของตระกูลชุย ณ เมืองราหู ทว่ากลับมีคนบุกเข้าไปในนั้นอย่างกะทันหัน และพวกเขาประกาศความตั้งใจที่จะจับตัวชุยชิงหนิง

และเพราะไม่กล้าที่จะลังเล หญิงสาวจึงหนีไปพร้อมกับชุยชิงหนิงในทันที แต่น่าเสียดายที่นางยังคงถูกสกัดอยู่ที่นี่

เนื่องจากศัตรูมีพลังที่กล้าแกร่งเกินไป นางจึงต้องทำลายยันต์ที่ได้มาอย่างหมดหนทาง หลังจากนั้นมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกก็ปรากฏตัวเพื่อขับไล่ชุยหรูอิ๋นและคนอื่น ๆ ออกไป …

“มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกหรือ?” เฉินซีตกตะลึง เนื่องจากเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเหตุการณ์ไม่คาดฝันจะเกี่ยวข้องกับบุคคลที่มีอำนาจสูงสุดเช่นนี้

“แม่นางชุยอยู่ที่ใดหรือ?” เฉินซีเอ่ยถาม

“ข้าซ่อนนางไว้ในสมบัติของข้า ดังนั้นตอนนี้นางจึงสุขสบายดี” เป้ยหลิงตอบ จากนั้นนางก็ขมวดคิ้วและกล่าวว่า “แต่ข้ากังวลว่ากู่เทียนอาจจะประสบเคราะห์ร้าย มิฉะนั้น ชุยหรูอิ๋นและคนอื่น ๆ จะมาตามหานางก่อนเขาได้อย่างไร”

เฉินซีถอนหายใจเบา ๆ และกล่าวว่า “ข้าก็คิดเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ยังเหลืออีกเจ็ดวันก่อนจะถึงวันที่เราได้ตกลงกันไว้ เราควรอดใจรออีกนิด และภาวนาให้พี่กู่ปลอดภัย อย่าได้ประสบคราเคราะห์ใด ๆ…”

“แล้วถ้าเขาประสบเคราะห์ร้ายเล่า?” เป้ยหลิงอดไม่ได้ที่จะถาม

“หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะพาแม่นางชุยไปที่ภูมิภาคราชหกวิถีเอง” เฉินซีตอบโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย “ไม่ว่ามันจะเป็นการตอบแทนบุญคุณหรือเพื่อให้ได้เบาะแสเกี่ยวกับเข็มทิศปรโลก ข้าก็ต้องทำสิ่งนี้”

เป้ยหลิงพยักหน้า

เมื่อเห็นเช่นนี้ ชายหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะถาม “แล้วเจ้าล่ะ? เจ้ายังตั้งใจจะแสร้งเป็นสาวใช้ของข้า และติดตามอยู่เคียงข้างข้าหรือไม่”

เป้ยหลิงตอบกลับด้วยคำถาม “ทำไมจะไม่ล่ะ?”

จิตใจของสตรีคนนี้เย็นชาดุจน้ำแข็ง อีกทั้งยังไม่สามารถคาดเดาได้

อย่างไรก็ตาม เฉินซีไม่สามารถคาดเดาถึงการปรากฏตัวของชุยหรูอิ๋นและคนอื่น ๆ หรือชะตากรรมที่ทราบเป็นที่แน่ชัดของกู่เทียน ทำให้เขารู้สึกถึงอันตรายที่อธิบายไม่ได้ และไม่มีเวลาสนใจเรื่องอื่น

“จงรับผลปารมิตาสี่ลูกนี้ไป เพื่อเป็นค่าตอบแทนในการเป็นสาวใช้ของข้า” เฉินซีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะส่งผลปารมิตาที่เหลือให้แก่เป้ยหลิง

เห็นได้ชัดว่าเป้ยหลิงตกตะลึง นางจ้องมองเฉินซีอย่างแน่วแน่เป็นเวลานาน ก่อนจะรับพวกมันไปในที่สุด “ขอบคุณมาก ข้าจะแสดงบทบาทของข้าให้ดี”

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ เฉินซีอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง เพราะเขาไม่เคยคิดจะพาอีกฝ่ายติดตามไปด้วยตลอด เพราะถึงอย่างไร ชายหนุ่มก็ไม่ใช่คนของยมโลก และเขาจะจากไปทันทีเมื่อพบกับชิงซิ่วอี้