บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 984

บทที่ 984 ไร้เทียมทานท่ามกลางเหล่าเซียนปฐพี

บทที่ 984 ไร้เทียมทานท่ามกลางเหล่าเซียนปฐพี

“มาเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปเข่นฆ่าศัตรูของเรา!”

มันเป็นคำพูดที่กล่าวออกมาอย่างราบเรียบและสงบนิ่ง แต่วาจานี้กลับเหมือนชนวนที่จุดประกายไฟแห่งการต่อสู้ในใจของเป้ยหลิงทันที!

“ต่อให้ศัตรูเป็นล้านคน ข้าก็ยังจะมุ่งหน้าต่อไป!”

ในชั่วพริบตาต่อมา ทั้งคู่ก็พุ่งเข้าใส่พร้อมกัน

วูด~ วูดด~ วูดดด~

เสียงแตรดังก้องไปในท้องฟ้า ทันทีที่พวกเขาทั้งสองเพิ่งเคลื่อนไหว ผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีกว่าพันคนในแนวป้องกันที่สามก็เริ่มเคลื่อนไหว

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

เกราะเหล็กที่ประณีตและกลิ่นอายอันน่าเกรงขามได้หลอมรวมเข้าด้วยกัน พวกมันเป็นดั่งมวลเมฆสีดำที่เข้าปกคลุมฟ้าดินทันที ในขณะที่เสียงตะโกนของพวกเขาเหมือนเสียงฟ้าผ่า และกลิ่นอายที่น่าเกรงขามก็เหมือนกับภูเขาหรือกระแสน้ำที่ถล่มลงมา พวกมันพุ่งทะลุผ่านความว่างเปล่า เกิดเป็นกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวมหาศาลพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

เหตุการณ์ในตอนนั้นราวกับว่าประตูนรกได้ถูกเปิดออก และปีศาจที่พร้อมจะปรากฏตัวมานานแล้วก็พุ่งออกมาด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง การโจมตีต่าง ๆ นับพันได้ปกคลุมฟ้าดิน ราวกับพายุฝนฟ้าคะนองและสายฟ้าที่ร่ายรำอย่างดุเดือดบนท้องฟ้า ขณะที่มันถาโถมลงมายังบริเวณนี้ของทะเล

มีผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีมากกว่าพันคน!

พลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้สามารถกวาดล้างโลกใบเล็กได้แทบจะในทันที!

เพียงแค่กลิ่นอายที่น่าเกรงขามของพวกมัน ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว!

นี่คือสงครามที่แท้จริง!

ร่างของเฉินซีหยุดชะงักชั่วขณะ จากนั้นเขาก็เหมือนเต่าโบราณที่กำลังดำดิ่งลงสู่ทะเล กลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนห่อหุ้มอยู่ทั่วกาย ชายหนุ่มก้าวไปบนท้องฟ้าด้วยท่าทางที่ตั้งตรงดุจคันทวน และไม่ว่าจิตสังหารที่จู่โจมใบหน้าของเขาจะดุร้ายเพียงใด เฉินซีก็ยังคงนิ่งเฉย

ผมของชายหนุ่มปลิวไสวไปตามแรงลม ในขณะที่ใบหน้าสงบนิ่งดุจพระจันทร์ในบ่อน้ำโบราณ มีเพียงดวงตาที่ลุกโชนด้วยเปลวไฟ นอกจากนี้จิตต่อสู้ของเขายังพลุ่งพล่าน ดูราวตั้งใจที่จะเผาผลาญฟ้าดินให้มอดไหม้

ร่างของเป้ยหลิงที่อยู่ใกล้เคียงถูกปกคลุมด้วยเปลวเพลิงสีน้ำเงินเข้ม เสื้อผ้าและผมของนางปลิวไสวไปตามแรงลม ในขณะที่ใบหน้าของหญิงสาวยังคงเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ในตอนนี้ นางลืมเรื่องชีวิตกับความตายไปแล้ว และต้องการเพียงการต่อสู้เคียงข้างชายที่อยู่เคียงข้างอย่างสาแก่ใจเท่านั้น!

โอม!

กลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนที่ห่อหุ้มอยู่รอบ ๆ ร่างเฉินซี จู่ ๆ ก็เริ่มเดือดพล่านอย่างรุนแรง จากนั้นพวกมันก็แปรสภาพเป็นอักขระยันต์หนาแน่นนับไม่ถ้วนปกคลุมทั่วทั้งร่างกายของชายหนุ่ม และเปล่งคลื่นทำนองแห่งมหาเต๋าออกมา

เมื่อมองจากระยะไกล ร่างสูงใหญ่ของเขาถูกอาบไปด้วยมหาสมุทรแห่งยันต์อักขระ ในขณะที่รอบกายถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของมหาเต๋า ซึ่งรูปลักษณ์ที่โดดเด่นและไม่ธรรมดาของเขาก็ถือเป็นภาพที่ยากจะลืมเลือน

ตู้ม!

เมื่อกองกำลังของศัตรูปรากฏขึ้น ศาสตร์เต๋าและสมบัติวิเศษต่าง ๆ ที่ปกคลุมฟ้าดินพลันโปรยปรายลงมา ขณะที่เฉินซีลงมือเช่นกัน เขางอศอกและกำหมัดแน่น จากนั้นมันก็เปล่งแสงเจิดจ้าขณะที่ชกออกไป

ในช่วงเวลาต่อมา เส้นทางที่สว่างไสวด้วยไฟได้แผ่ขยายออกกว้าง เหมือนกับลำแสงยาวที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงและเลือด ขณะทำการเชื่อมต่อกับฟ้าดินและส่องสว่างไปทั่วโลก!

ปัง! ปัง! ปัง!

ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของเว่ยหลาน เว่ยเซียวเฟิงและชายชราในเสื้อคลุมปักลาย เส้นทางที่สว่างไสวด้วยเปลวไฟได้กวาดผ่านทุกสิ่งที่ขวางหน้า และได้เปิดช่องทางท่ามกลางฝูงศัตรูที่หนาแน่นราวกับกระแสน้ำ!

ทุกที่ที่มันผ่านไป การโจมตีทั้งหมดจะพังทลาย สมบัติวิเศษทั้งหมดจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ และบดขยี้ทุกสิ่งด้วยพลังที่ท่วมท้น

ต่อจากนั้น คลื่นแห่งความทุกข์ระทมและเสียงร้องโหยหวนก็ดังก้องออกมา ผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีทุกคนที่พุ่งเข้าใส่ก่อนหน้านี้ ไม่สามารถต้านทานเส้นทางที่สว่างไสวด้วยเปลวไฟได้ ทำให้พวกมันได้รับบาดเจ็บสาหัส และร่วงหล่นสู่ทะเลทุกข์ หรือไม่ก็ถูกเผาเป็นจุณอยู่กลางอากาศ!

มีบางคนที่โชคดีพอจะหลีกเลี่ยงเส้นทางที่สว่างไสวด้วยเปลวไฟ แต่ก็ได้รับผลกระทบจากพลังหมัดอันน่าสะพรึงกลัว ทำให้พวกเขาดูเหมือนตกอยู่ในตาพายุ ขณะที่ร่างของทุกคนแกว่งไปแกว่งมากลางอากาศ และเปล่งเสียงร้องโหยหวนออกมา

เพลงหมัดเทพอัคคี!

นำไปสู่อีกฟากฝั่ง!

เคล็ดวิชาหมัดนี้สืบทอดมาจากจักรพรรดิยมโลกที่สาม โดยถูกหลอมรวมเข้ากับเต๋ารู้แจ้งแห่งปารมิตาที่ขอบเขตสมบูรณ์ เมื่อถูกใช้โดยเฉินซีผู้บรรลุขอบเขตเซียนปฐพีอย่างถ่องแท้ อาจกล่าวได้ว่ามันเป็นดั่งพระอาทิตย์ร้อนแรงที่ละลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า และแฝงไปด้วยพลังพันธนาการดวงวิญญาณขณะที่การโจมตีนี้พุ่งไปข้างหน้า แล้วผู้ใดจะต่อกรกับมันได้?

เพียงหมัดเดียวก็ทำให้ผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีกว่าสามสิบคนพินาศ!

หมัดนี้ทำให้บรรดาศัตรูตื่นตระหนก ก่อนที่เขาจะระมัดระวังมากขึ้น และหยุดกลุ้มรุม แต่เลือกที่จะปิดล้อมเฉินซีจากทุกทิศทางแทน

“พวกเจ้าน่าจะทำสิ่งนี้ตั้งนานแล้ว มิฉะนั้น พวกเจ้าทั้งหมดจะไม่มีโอกาสแม้แต่น้อย…” เฉินซีพึมพำขณะที่จิตต่อสู้ในอกของเขาพุ่งสูงขึ้น จากนั้นชายหนุ่มก็สบสายตากับเป้ยหลิงอยู่แวบหนึ่ง ก่อนทั้งคู่จะพุ่งเข้าใส่กองกำลังของศัตรูในฉับพลันนั้น!

เฉินซีพุ่งตัวไปข้างหน้า เขาชกออกไปด้วยเคล็ดเพลงหมัดเทพอัคคี เงาหมัดปกคลุมท้องฟ้าและทับซ้อนกัน ขณะที่พวกมันพุ่งออกไป และก่อกำเนิดเส้นทางมากมายที่สว่างไสวด้วยเปลวไฟยามปะทะเข้ากับผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพี!

เป้ยหลิงคอยคุ้มกันอยู่ทางด้านหลัง นิ้วเรียวของนางขยับไหวไปมา ปลดปล่อยปราณดาบสีน้ำเงินเข้มที่ดูเหมือนเป็นวัตถุออกมา ดูคล้ายกับจันทร์เสี้ยวจำนวนมากฉีกผ่านความว่างเปล่าและกวาดฟันออกไป

ในชั่วพริบตา ร่างของพวกเขาก็ถูกศัตรูจากทั่วทุกทิศทางล้อมเอาไว้แล้ว ซึ่งในสนามรบเต็มไปด้วยแสงเจิดจ้ามากมาย สมบัติวิเศษต่างพุ่งทะยาน ศาสตร์เต๋าซัดสาดไปทั่ว และเสียงร้องโหยหวนที่น่าสังเวชก็ดังก้องอย่างไม่มีที่สิ้นสุด มันเป็นความโกลาหลอย่างสมบูรณ์