บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 139

เจนมีความปรารถนา เธอหวังว่าเธอจะมีโน้มน้าวการตัดสินใจของตระกูลดันน์ด้วยการปรากฏตัวของเธอ อย่างน้อยพวกเขาก็จะพิจารณาข้อเสนอแนะของเธอและยกเลิกการประมูลในวันนี้

อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงมักแตกต่างจากความคาดหวัง นอกจากนี้ยังเปิดเผยถึงความโหดร้ายของตระกูลดันน์ ที่ซุกไว้ใต้ผ้าของพวกเขา

ไม่ไกลจากนั้น โจเซฟกำลังกล่าวสุนทรพจน์ที่สุภาพ แต่ไร้ความหมายก่อนจะเข้าสู่หัวข้อ

“ดังนั้น ตระกูลดันน์จึงตัดสินใจให้กองทุนสตอร์จ ทรัสต์เติบโตอย่างแข็งแกร่งและแสดงคุณค่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในมือของบุคคลที่มีความสามารถอีกคน เรามาถึงการตัดสินใจครั้งนี้ในฐานะครอบครัว

“ตอนนี้ ขอประกาศว่ากองทุนสตอร์จ ทรัสต์ได้รับการประมูลอย่างเป็นทางการแล้ว ราคาเริ่มต้น 80 ล้าน”

หลังจากที่เธอได้ยินเช่นนั้นเจนก็ตกใจ “ เป็นไปไม่ได้! บัญชีของกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ตอนนั้นอยู่ที่ 8 ล้าน! หลังจากการคำนวณที่เหมาะสมแล้วกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ทั้งหมดควรมีค่ามากกว่านี้! พวกเขาตั้งราคาเริ่มต้นที่ 80 ล้านได้อย่างไร”

เธอตกใจมาก!

ด้านหนึ่ง การแสดงออกของฌอนยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาไม่แปลกใจเลย เจนมองไปที่การแสดงออกที่สงบของชายคนนั้นและรู้สึกไม่สบายใจในใจของเธอ เธอมองไปที่การแสดงออกของคนอื่น ๆ ในห้อง ทันใดนั้นเธอก็หัวเราะอย่างขมขื่น ดูเหมือนเธอเป็นคนเดียวที่ไม่รู้ความจริง

เธอมองไปที่โจเซฟที่กำลังจัดงานด้วยท่าทางที่ซับซ้อน ปากของเธอรู้สึกขม แต่มันไม่ขมเท่าตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไร พวกเขาจะล้างบัญชีกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ได้อย่างไร?

แม้ว่าพวกเขาจะไม่สนใจเธอ แต่พวกเขาก็ควรห่วงใยคุณปู่ที่เสียชีวิตของเธอ

พวกเขาโหดร้ายและเห็นแก่ตัวขนาดนี้ได้อย่างไร? พวกเขาทำลายผลผลิตของปู่และหลานสาวของเขาได้อย่างไร?

“คุณเคยคิดไหมว่าตระกูลดันน์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการประมูลกองทุนสตอร์จ ทรัสต์พราะความไร้ความสามารถของพ่อและลูกชาย?”

นับตั้งแต่เธอออกจากคุก เจนก็ขี้อายและหวาดกลัวในสายตาของฌอน อย่างไรก็ตามในขณะนี้ มีความเฉลียวฉลาดและมองการณ์ไกลในสายตาของเธอ เจนส่ายหัว “เป็นไปไม่ได้พ่อ…โจเซฟไม่สามารถเริ่มกิจการใหม่ ๆ ได้ แต่เขาสามารถรักษาความสำเร็จของคนรุ่นก่อนได้ ด้วยความสามารถของเขาตราบใดที่เขามีหัวใจกองทุนสตอร์จ ทรัสต์จะไม่ถูกประมูลด้วยราคาเริ่มต้น 80 ล้าน” เมื่อเธอพูดสิ่งนี้แสงในดวงตาของเธอก็หรี่ลง “คำอธิบายเพียงอย่างเดียวคือเขาได้ล้างบัญชีกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ วันนี้ เขากำลังรีดมูลค่าสุดท้ายที่เหลืออยู่ของกองทุนสตอร์จ ทรัสต์”

เมื่อเธอพูดเช่นนั้นบาดแผลในใจก็ยิ่งลึกลงไปอีก เธอกำหมัดแน่นและพยายามควบคุมตัวเองให้ดีที่สุด หากเธอไม่ทำเช่นนั้นเธอก็กังวลว่าจะพุ่งเข้าใส่และต่อยคนที่เธอเรียกว่าพ่อมากว่า 20 ปี

คนรอบข้างต่างก็รู้เรื่องนี้ พวกเขารู้ดีว่ากองทุนสตอร์จ ทรัสต์ไม่ได้ดีไปกว่ากระสุนเปล่า ๆ แต่ถึงกระนั้นพวกเขาหลายคนก็เสนอราคา เสียงประมูลของพวกเขาดังอยู่ในหูของเธออย่างต่อเนื่อง เธอเกลียดที่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ เธอเกลียดที่ทำได้เพียงเฝ้าดูและกำหมัดแน่นปล่อยให้เล็บขุดลึกลงไปในฝ่ามือของเธอ

“คุณจัดการกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ได้ดีเกินไป” ฌอนกล่าวอย่างลึกซึ้ง เขาเอื้อมมือไปจับเธอ เขาค่อยๆลอกนิ้วของเธอออกจากกำมือของเธอ

เจนกัดฟันเข้าด้วยกัน เธอจัดการกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ได้ดีเกินไป แม้จะรู้ว่ากองทุนสตอร์จ ทรัสต์เป็นเพียงเปลือกเปล่า ๆ แต่ผู้คนก็ยังต้องการเข้าร่วมการประมูล ตราบใดที่กองทุนสตอร์จ ทรัสต์ยังคงอยู่ชื่อเสียงของมันจะไม่หายไป

เธอเกลียดสิ่งนี้!

"ใครอีกไหม?" เธอมองในขณะที่โจเซฟถามผู้ประมูลด้วยจิตวิญญาณอันสูงส่ง “กองทุนสตอร์จ ทรัสต์ก่อตั้งโดยพ่อที่เสียชีวิตของฉัน นับตั้งแต่ก่อตั้ง บริษัท ได้รับความสนใจจากผู้คนนับล้าน ฉันแน่ใจว่าพวกคุณทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับชื่อเสียงของกองทุนสตอร์จ ทรัสต์อาจกล่าวได้ว่าความสำเร็จที่น่าภาคภูมิใจของท่านผู้อาวุโสดันน์เมื่อครั้งเขายังมีชีวิตอยู่นั้นไม่ใช่ดันน์ กรุ๊ปแต่เป็นกองทุนสตอร์จ ทรัสต์ต่างหาก หากไม่มีใครต้องการประมูลอีกต่อไปกองทุนสตอร์จ ทรัสต์จะเป็นของ ท่านผู้อาวุโสฮอฟฟ์แมน”

เจนแทบจะหักฟันทั้งหมดของเธอจากการกัดฟันแน่น

เธอจ้องโจเซฟด้วยดวงตาเบิกกว้าง เขาพูดอะไรแบบนี้ได้ยังไง? เขากล้าพูดถึงคุณปู่ในช่วงเหตุการณ์แบบนี้ได้อย่างไร?

“ดังนั้นขอแสดงความยินดีด้วยท่านผู้อาวุโสฮอฟฟ์แมน ฉันเชื่อว่าพ่อจะมีความสุขที่ในที่สุดที่กองทุนสตอร์จ ทรัสต์ก็ไปหาคนที่ใช่” โจเซฟพูดอย่างสุภาพ

ท่านผู้อาวุโสฮอฟฟ์แมนหัวเราะ “ ท่านผู้อาวุโสดันน์เป็นหนึ่งในบุคคลที่ฉันเคารพมากที่สุด แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่บนสวรรค์แล้ว แต่ ท่านผู้อาวุโสดันน์ก็ยินดีที่จะรู้ว่าตอนนี้ กองทุนสตอร์จ ทรัสต์เป็นของตระกูลฮอฟฟ์แมนแล้ว”

เมื่อท่านอาวุโสฮอฟฟ์แมนกล่าวเช่นนั้นการแสดงออกของผู้คนรอบข้างก็แปลกไป พวกเขาทุกคนรู้อารมณ์ของท่านอาวุโสดันน์กองทุนสตอร์จ ทรัสต์เป็นเหมือนลูกของ ท่านอาวุโสดันน์ครั้งเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้มันเป็นของคนอื่นเขาคงไม่มีความสุขกับมันแน่ ๆ

สีหน้าของโจเซฟเยือกแข็ง มีแววแห่งความอึดอัดอยู่ในดวงตาของเขา มาดาม ดันน์สังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอยิ้มและพูดว่า “แน่นอน คุณพูดถูกท่านอาวุโสฮอฟฟ์แมน”

ท่านอาวุโสฮอฟฟ์แมนหัวเราะ คำพูดที่สุภาพของโจเซฟ ความพยายามอย่างไร้ยางอายของมาดาม ดันน์ที่จะทำให้เรื่องต่าง ๆ ราบรื่น ... มือของเจนกำลังสั่น ไหล่ของเธอก็สั่นเช่นกัน ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน

“บอริส ฮอฟฟ์แมน คุณถามคุณปู่ของฉันไหมว่าเขามีความสุขในสวรรค์หรือไม่?” เสียงกึกก้องและแหบดังขึ้นในทันที

ในทันใดนั้น ห้องก็เงียบมากจนได้ยินเสียงเข็มหล่น ทุกคนมองไปที่ต้นเสียงและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีศีรษะของเธออยู่ภายใต้แสงไฟ เสียงกรวดมาจากปากของเธอ

ในวินาทีถัดไป ...

เสียงสองสามเสียงดังขึ้นพร้อมกัน

“เจน ขอโทษท่านอาวุโสฮอฟฟ์แมนเดี๋ยวนี้” มาดาม ดันน์สั่ง

“แกมันนังปีศาจร้าย ใครให้ความกล้ากับเธอที่มาก่อเหตุนี้หะ?” นายท่านดันน์ตำหนิ

“คุณนะมันไอ้เลว! กล้าดียังไงที่มาอวยพรให้ปู่ของฉันตาย!” คำพูดนี้มาจาก เบรนแดน ฮอฟฟ์แมน

ท่านผู้อาวุโสฮอฟฟ์แมนไม่ได้พูดอะไร อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาดูไม่ดี ดวงตาโบราณของเขามองไปที่เจนอย่างเคร่งขรึม

เจนพยายามทำให้ศีรษะของเธอต่ำลง อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถทนต่อสิ่งนี้ได้อีกต่อไป

หัวใจของเธอกำลังเต้นรัว นอกเหนือจากความเจ็บปวดแล้วเธอยังรู้สึกโกรธและเกลียดชังอย่างรุนแรง!

ภายใต้การจ้องมองของทุกคนผู้หญิงคนนี้เงยหน้าขึ้นช้าๆภายใต้แสงไฟ เธอจ้องมองไปที่นายและนางดันน์

“คุณปู่ตายแล้ว คุณดันน์ คุณปู่คือพ่อของคุณที่ให้กำเนิดคุณและเลี้ยงดูคุณมา เขาไม่เคยคาดคิดว่าลูกชายของเขา แม้เขาจะเสียชีวิตไปแล้วว่าลูกชายของเขาจะนำคนมาทำให้เขาเสียเกียรติในปีต่อมา ไม่แค่นั้น แต่คุณยังอนุญาติให้คนมาทำให้เขาเสียเกียรติต่อหน้าสาธารณะชนต่อหน้าทุกคนแบบนี้อีกด้วย”

เจนพยายามอย่างหนักที่จะควบคุมตัวเองไม่ให้ขึ้นไปที่นั่นและฉีกชายคนนี้ที่เธอเคยเรียกว่าพ่อของเธอออกเป็นชิ้น ๆ

“โจเซฟ ดันน์! คุณล้มเหลวในฐานะลูกชาย! คุณได้กำจัดผู้อาวุโสดันน์ผู้ล่วงลับไปแล้ว! คุณไม่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของสิ่งของของคุณปู่!”