บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 168

“บอส ผมทำให้คุณผิดหวัง” ดอสดูมีรู้สึกผิดอย่างยิ่งในการค้นคว้าด้านมืด

ฌอนไม่ได้แสดงออก “นายไม่พบอะไรเลยเหรอ?”

ดอสก้มหน้าลงไปอีก หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความอับอาย “ผมทำภารกิจที่คุณมอบหมายให้ผมทำไม่ได้หรอกบอส ทั้งหมดเป็นความผิดของผมที่ไม่มีความสามารถ ผมแน่ใจว่าอูโน่จะได้พบบางสิ่งบางอย่างถ้าเขาอยู่ในจุดของผม”

บอสของเขาขอให้เขาแอบสืบเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน สามปีผ่านไปมันไม่ใช่งานง่าย แต่ก็ยัง! เขาใช้เวลากับคดีนี้นานมาก แต่ก็ไม่พบอะไรที่เป็นประโยชน์เลย

ไม่ว่าเขาจะมองไปทางไหนหลักฐานทั้งหมดที่เขาพบก็ทำให้คุณดันน์แย่ลง

อย่างไรก็ตาม…ดอสไม่เหมือนกับอูโน่ อูโน่มั่นใจในใจว่าคุณดันน์มีความผิด แต่ตั้งแต่แรกดอสไม่เคยเชื่อจริง ๆว่าคุณดันน์จะเป็นคนแบบนั้น

นั่นคือเหตุผลที่ดอส ค่อนข้างดีใจเมื่อพบว่าเจ้านายต้องการตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น

เช่นเดียวกับอูโน่และคนอื่น ๆ ดอสได้รับเลือกจากบอสของพวกเขาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ติดอยู่ข้างบอสของเขา กล่าวอีกนัยหนึ่งเขาเติบโตมาพร้อมกับคุณดันน์ไม่มากก็น้อยเช่นกัน

เมื่อบอสสั่งให้เขาตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนดอสก็ดีใจมาก นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาและหลักฐานทั้งหมดที่เขาพบมีเพียงเพื่อปรักปรำคุณดันน์มากยิ่งขึ้น

แฟ้มคดีของเขาเกี่ยวกับคุณดันน์ตอนนี้กำลังวางอยู่บนโต๊ะทำงานของบอส เมื่อดอสรวบรวมไฟล์นั้นเขาก็ลังเลอยู่พักหนึ่งโดยสงสัยว่าเขาควรจะมอบให้บอสดีไหม

ฌอนหยิบรายงานจากโต๊ะและพลิกแฟ้มเปิดดวงตาสีดำของเขาบินข้ามเส้น การค้นคว้าเงียบ ๆช่วยให้ได้ยินเสียงกรอบแกรบของกระดาษเมื่อเขาพลิกหน้ากระดาษ

“สิ่งนี้มีทุกอย่างที่นายสามารถตรวจสอบได้แล้วใช่ไหม?” ชายคนนั้นวางแฟ้มลงใบหน้าหล่อเหลาครึ่งหนึ่งของเขาซ่อนอยู่ในความมืด โคมไฟตั้งพื้นเปิดอยู่แสงของมันกะพริบไปทั่วใบหน้าของเขาอีกครึ่งหนึ่ง

ดอสพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม "ใช่ครับ" เมื่อเขาพูดอย่างนั้นเขาก็พยักหน้าอีกครั้งทันทีและพูดอย่างกังวลว่า “แต่บอสผมยังเชื่อว่าคุณดันน์ไม่ใช่คนแบบนั้น” ถึงกระนั้นเขาก็ได้รวบรวมหลักฐานทั้งหมดนี้เป็นการส่วนตัวและการสืบสวนทั้งหมดของเขาได้ดำเนินการเป็นความลับ นั่นคือเหตุผลที่ใช้เวลานานมาก แม้แต่อูโน่ที่สนิทกับเขามากก็ไม่รู้ว่าเขาทำทั้งหมดนี้ด้วยความลับ

“บอส คุณดันน์จะไม่…”

“ใช่ เธอจะไม่ทำ” จู่ ๆฌอนก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เอามือล้วงกระเป๋า เขาเดินไปที่หน้าต่างและมองออกไปข้างนอกโดยหันหลังให้กับดอส “แม้แต่ฉันก็เกือบจะตกหลุมพราง ‘หลักฐาน’ นี้ ทำได้อย่างไร้ที่ติทุกอย่างราบรื่นและไม่สามารถหารูได้ อย่างไรก็ตาม ยิ่งดูสมบูรณ์แบบมากเท่าไหร่ก็ยิ่งน่าสงสัย”

“บอส…” ทันใดนั้นดอสก็เงยหน้าขึ้นดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว!

เขาติดตามฌอนมาหลายปีแล้ว ทันทีที่ฌอนพูดอย่างนั้นดอสก็แทบจะเชื่อมต่อทันที!

“ไม่ เป็นไปไม่ได้!”

ชายที่อยู่หน้าหน้าต่างหัวเราะเบา ๆ …ฮ่า ฮ่าแม้แต่ดอสผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาก็ยังเดาเรื่องนี้ได้ ริมฝีปากบางของชายคนนั้นโค้งขึ้นช้า ๆ แต่รอยยิ้มของเขากลับไม่ปรากฏในดวงตาที่เย็นชาของเขา “ใช่ไหม? คุณปู่”