บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 215

เนื้อหาในแฟลชไดรฟ์ USB ถูกคัดลอกไปยังแล็ปท็อปข้างๆ เอลิออร์กำลังจะเปิดไฟล์ มีมือวางอยู่บนหลังมือของเขา “ขอเตือนก่อน ว่านายควรเตรียมจิตใจไว้ให้ดี”

เอลิออร์ตะลึงไปชั่วขณะ การแสดงออกของเรย์ดูจริงจังมาก มันหายาก…มันแย่มากเลยหรอ?

เอลิออร์เปิดไฟล์วิดีโอด้วยความรู้สึกสงสัย

ตอนแรกก็เฉย ๆ แต่ทันใดนั้นเอลิออร์ก็เบิกตากว้างและอุทานว่า “นี่มันอะไรกัน!” เขาชี้ไปที่วิดีโอที่กำลังเล่นอยู่

“นี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น” เรย์พูดอย่างไม่แยแส

ตอนที่เรย์ดูตอนแรกเขารับไม่ได้ เช่นเดียวกับเอลิออร์ในตอนนี้เขารับมันไม่ได้มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมาก

เอลิออร์ปิดปาก ในห้องที่เงียบสงบไม่มีใครรู้ว่าชายหนุ่มทั้งสองคนรู้สึกอย่างไร เมื่อพวกเขาดูวิดีโอที่มีหลายช็อตอย่างชัดเจนจนจบ

ในที่สุดหน้าจอก็มืดสนิท หัวใจของเอลิออร์เต้นเร็วมาก ข้าง ๆ เขามีบุหรี่กำลังยื่นมา “สูบมันก่อน เอลิออร์”

เอลิออร์เอื้อมมือไปหยิบบุหรี่ที่เรย์ยื่นให้ทันที เขาจุดไฟและพ่นควันสีขาวออกมา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้

“ทำลายมันซะ”

มือของเรย์สั่นขณะที่จับบุหรี่ จากนั้นเขาก็สูบมันอีกรอบ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และทิ้งก้นบุหรี่ลงบนที่เขี่ยบุหรี่

“ฉันเกรงว่าจะทำแบบนั้นไม่ได้”

“เขาไม่สามารถดูสิ่งนี้ได้ เขาจะหมดแรง” ไม่มีใครชัดเจนว่า ‘เขา’ คือใคร หากวิดีโอนี้สามารถสร้างความเสียหายให้กับคนนอกอย่างเขาได้มากขนาดนี้ แล้วฌอนจะเป็นอย่างไร?

“นายคิดว่าฉันจะใช้เวลาและกำลังคนมากมาย เพื่อค้นหาวิดีโอเหล่านี้หากเขาไม่ได้ขอให้ฉันทำหรอ? ฮา! เจน ดันน์ เกี่ยวข้องอะไรกับฉันบ้าง” เรย์หัวเราะเบา ๆ “เมื่อฉันค้นหาวิดีโอเหล่านี้เมื่อสามปีก่อน วิดีโอเหล่านี้ถูกทำลาย และถูกทำลายไปเกือบทั้งหมด นายคงคิดไม่ถึงว่าฌอนจะหยุดค้นหาพวกมัน เพียงเพราะพวกมันถูกทำลายไปแล้วใช่ไหม?

“เมื่อฌอนมาหาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ เขาบอกว่าเวลาของเขามีจำกัด เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการตามหาภรรยาของเขา ที่ไปเที่ยวพักผ่อนเพื่อพักผ่อนอย่างมีความสุข แต่ยังไม่ได้กลับมา อย่างไรก็ตามบางสิ่งไม่สามารถทำให้สับสนได้อีกต่อไป เขาต้องเห็นมัน

“นายก็รู้จักฉันดีเอลิออร์ ฉันเป็นคนขี้เล่นที่สุดระหว่างเราสามคน ฉันไม่อาจเปรียบเทียบกับนายทั้งสองในเรื่องอื่น ๆ ได้ แต่ฉันทำได้ดีมากกับพวกเล่ห์เหลี่ยมทางธุรกิจเหล่านี้

“ตอนที่ฌอนมาขอความช่วยเหลือ ฉันคิดว่ามันไม่สำคัญหรอก ฉันแค่หาข้อมูลใช่ไหม สิ่งนี้ไม่เหมือนกับสิ่งที่เราทำมาตลอดใช่หรือไม่?

“สิ่งที่ฉันไม่รู้ ก็คือการค้นหานี้จะดำเนินต่อไปเป็นถึงเวลาสามปี

“ในปีแรก ฉันตระหนักว่าไม่มีทางหามันไม่ได้เลย แต่ฉันไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ นายรู้ไหมว่าทำไม เอลิออร์?”

เรย์ไม่ได้พูดต่อ เขาหยิบบุหรี่อีกมวนหนึ่งออกมาจากซองบุหรี่ แล้วใช้ดูดมัน สายตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเอลิออร์ “เพราะฉันไม่เคยเห็น ฌอน สจ๊วต ถ่อมตัวและอ้อนวอนใครแบบนั้นมาก่อน”

เขาสะบัดขี้เถ้าบุหรี่ออก “ฉันหามันไม่เจอในปีแรก แต่ฌอนไม่เคยกดดันให้ฉันรีบเลย ฌอนเคยกล่าวไว้ว่าสิ่งนี้จะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหาได้

“เอลิออร์ เมื่อฌอนพูดคำเหล่านั้น เขารู้อยู่แล้วในใจว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้จะไม่ง่ายที่จะจัดการ ถูกไหม?

“ในปีที่สอง ฉันยังหาไม่เจอ แต่ฌอนขอร้องฉัน ด้วยวิธีที่จริงใจยิ่งขึ้นเพื่อให้หามันต่อไป

“เอลิออร์ ถ้าฌอนยังไม่ยอมแพ้ แล้วฉันจะทำได้อย่างไร?”

เขาถอดปลั๊กแฟลชไดรฟ์ USB ออกจากแล็ปท็อปของเอลิออร์ “ฉันตามหาสิ่งนี้มาสามปีแล้ว ในสามปีที่ผ่านมา สิ่งนี้หายไปอย่างไร้ร่องรอย เช่นเดียวกับผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้ฉันพบแล้ว…ฉันบอกได้ไหมว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวยขึ้นเร็ว ๆ นี้”

เอลิออร์ไม่สามารถหักล้างได้ สำหรับทั้งเรย์และฌอน เนื้อหาของแฟลชไดรฟ์ USB มันเป็นมากกว่าวิดีโอธรรมดา ๆ

ฌอนตามหาผู้หญิงคนนั้นมาสามปีแล้ว

เป็นเวลาตลอดสามปี ที่เรย์ตามหาข้อมูลของผู้หญิงคนนั้น เมื่อตอนที่เธออยู่ในสถานที่นั้น

ความคงอยู่ของพวกมัน จะทำลายได้อย่างไร

“ทำลายมัน” ออกมาจากปากของ เอลิออร์ ไวท์ ได้อย่างไรทั้ง ๆ ที่เพื่อนรักของเขาทั้งสองพยายามอย่างหนักขนาดนี้?

“นายจะ…แสดงเรื่องนี้กับฌอนจริง ๆ หรือ?” เอลิออร์เงยหน้าขึ้นมองเรย์ที่ยืนพิงกำแพงและย้อนแสงอยู่ เขามองไม่เห็นการแสดงออกของเรย์อย่างชัดเจน แต่เขาเห็นเรย์พยักหน้า

เขาผุดลุกขึ้นจากที่นั่ง "ตกลง ฉันจะไปกับนาย” ไม่มีใครรู้ว่าฌอนจะคิดอย่างไรหลังจากดูวิดีโอนี้

ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์สจ๊วต

เอลิออร์ไม่สามารถทนต่อไปได้อีกต่อไปแล้ว เขากระแทกกำปั้นลงบนโต๊ะเสียงดัง "ปัง" เมื่อกำปั้นของเขากระแทกโต๊ะ แม้แต่ปากกาบนโต๊ะก็สั่น “ฌอนหยุดดู! สามปีแล้วที่เธอจากไป! นายไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าเธออยู่ที่ไหน! ดูซ้ำ ๆ ไป แล้วมันได้อะไรบ้าง านายจะเจาะรูบนหน้าจอคอมพิวเตอร์โดยจ้องที่มันแบบนั้นตลอดเวลาหรือไง นายทำอย่างนั้นแล้วอะไรมันจะดีขึ้นบ้าง!”

ในตอนแรกความตั้งใจของเอลิออร์คือหยุดฌอน จากการดูมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะยิ่งแย่ลง

ฌอนประสบกับความเจ็บปวดในใจอย่างสุดจะพรรณนาได้ และคำพูดของเอลิออร์ก็ยิ่งทิ่มแทงเข้าที่แผลของเขา

สามปี! ผู้หญิงคนนั้นหายไปสามปีโดยไม่มีร่องรอยแม้แต่นิด!

เธอไม่คิดถึงเขาอีกต่อไปแล้วใช่ไหม? ในขณะเดียวกัน เสียงร้องที่ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากใครเลยแม้แต่คนเดียวของผู้หญิงคนนั้นจากวิดีโอ มันก็ยังก้องอยู่ในหูของเขา

สุดท้าย เขาก็พังมัน! เขาไม่สามารถถือมันได้อีกต่อไป ในขณะที่เขาปิดหน้าของเขาและส่งเสียงคำรามออกมา!

สีหน้าของเอลิออร์เปลี่ยนไป เขาหยิบยากล่อมประสาทออกมาทันที เขามากับเรย์เพราะเขากลัวว่าผู้ชายตรงหน้าจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่!

เข็มของเอลิออร์ถูกแขวนไว้ที่ด้านบนของศีรษะของชายคนนั้นที่นอนอยู่บนโต๊ะทำงานแล้ว ทันใดนั้น ... “ถูกต้อง…ฉันเคยให้อะไรกับเธอ?

“มันมีเพียงแต่ความทรงจำที่เจ็บปวด ทำไมเธอถึงจะต้องมาอยู่เคียงข้างฉันด้วยล่ะ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…”

“มันเป็นความผิดของฉันเอง ความผิดของฉัน มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด…” ชายคนนั้นพึมพำอย่างไร้วิญญาณ “ฉันมีความผิด ฉันมีความผิด ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฉัน ทั้งหมด ... ”

ดูเหมือนเขาจะสติหลุด

ใบหน้าของเอลิออร์ดูเคร่งขรึม โดยไม่ลังเลใจอีกต่อไปเข็มในมือของเขาแทงเข้าไปที่เนื้อของคนเพ้อเจ้อที่นอนอยู่บนโต๊ะ

“อืม…” ร่างกายของชายคนนั้นแข็งเกร็ง กระดูกสันหลังของเขายืดยาวแข็งและตรง ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาเดินปวกเปียก

แววตาของเรย์ที่เจ็บปวดอย่างเหลือทน ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาหันหน้าหนีเพราะเขาไม่สามารถทนเห็นมันได้อีกต่อไป

“ฉันบอกนายแล้วว่า ... สิ่งนี้ควรถูกทำลาย นายพอใจแล้วหรือยัง?” เอลิออร์ระบายอารมณ์โกรธเรย์ออกมา “ถ้าสิ่งนี้ไม่ถูกทำลาย มันจะทำลายฌอน นายพอใจแล้วหรือยัง?” สายตาของเอลิออร์เย็นชา

“ฌอน สจ๊วต ผู้โด่งดังได้พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง!”