บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 229

ใบหน้าของไมเคิลมืดมน

เขาเสียใจกับเรื่องนี้

หากเขาไม่ตกลงที่จะเดิมพันกับเธอหรือไปที่บาร์แห่งนั้นตำแหน่งของเธอก็จะไม่ถูกเปิดเผย!

เมื่อข่าวถูกเปิดเผย ไมเคิลก็ได้ยินข่าวเช่นกันแม้ว่าจะอยู่ในยูนนาน ปัจจุบันเทคโนโลยีเพื่อการสื่อสารพัฒนาไปมาก ข้อความสามารถเดินทางไปกับสายลมและไปทั่วทุกทวีปของโลก

ผู้ช่วยของเขารั้งตัวเองขณะยืนอยู่ข้างหลังเขา

ไมเคิลถือโทรศัพท์ของเขา เขาต้องการอย่างมากที่จะถลกหนังคนปล่อยข่าวทั้งเป็น

เขาส่งข้อความหาเพื่อนสนิทของเขา “ช่วยฉันตรวจสอบกำหนดการเดินทางของสจ๊วต”

เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้

แน่นอน!

“ตอนนี้เอลิออร์ ไวท์เป็นผู้รับผิดชอบสจ๊วต อินดัสตรี้มีความเป็นไปได้สูงที่ฌอนไม่ได้อยู่ในเอส ซิตี้แล้วในขณะนี้”

ปัง!

กำปั้นของไมเคิลทุบลงบนโต๊ะกาแฟแบบแก้ว

ทันใดนั้นโต๊ะกาแฟก็ถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

"คุณลูเธอร์มือของคุณมีเลือดออก”

ผู้ช่วยกำลังจะโทรหา 911

“ปิดไปซะ!” ชายคนนั้นคำรามอย่างต่ำต้อย “เอามันออกไป!”

ถ้า…ถ้าเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาจะไม่มีวันวิ่งไปบนเวที แม้ว่าเขาจะสูญเสียสิ่งที่ดีที่สุด แม้ว่าเธอจะไล่เขาออกไป แม้ว่า...เขาจะต้องอยู่ห่างไกลจากเธอ แต่ก็ยังดีกว่าการเปิดเผยเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย

สิ่งที่ไมเคิลเกลียดที่สุดเกี่ยวกับตัวเองคือการที่เขารู้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธอสงบสุขแค่ไหน อย่างไรก็ตาม ความสงบสุขนี้กำลังจะแตกสลายไป

เขาลงไปชั้นล่างและมองข้ามไป เขาไม่จำเป็นต้องคิดก็ว่ารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบไม้ไผ่ตัวนั้น เธอนอนอาบแดดอยู่ที่นั่น

ท้องฟ้าและน้ำเป็นสีฟ้า ดอกไม้มีกลิ่นหอมและนกก็ร้องเจื้อยแจ้ว เธอกำลังเพลิดเพลินกับชาของเธอขณะอาบแดด ราวกับว่าทุกอย่างหยุดนิ่ง มันสวยงามยิ่งกว่าภาพวาดที่สวยงามที่สุดที่เขาเคยเห็นมาก่อน มันสงบและปลอดโปร่ง

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้กำลังจะหายไปในไม่ช้า!

“บอส”

ไมเคิลเดินเข้าไป

หญิงสาวไม่สนใจเขา

ถ้าเขาไม่เข้าใจได้ในตอนนี้ เขาก็จะสามารถเข้าใจได้หลังจากนั้นไม่กี่วัน

“บอส!”

น้ำเสียงของไมเคิลเข้มงวดขึ้น

หญิงสาวแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้ยินเขา เธอหลับตาดูของเธอ ดูเหมือนกำลังนอนหลับ

ชายหนุ่มยืนอยู่ข้างหลังเธอ เขายิ้มอย่างขมขื่น เธอจะไม่ให้ความหวังกับเขาเลยหรือ?

“คุณเป็นผู้หญิงที่โหดร้ายมาก”

เขายอดเยี่ยมมากจนผู้หญิงทั่วไปจะไม่ตกหลุมรักเขา แต่อย่างน้อยที่สุด พวกเธอก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อเขาด้วยความตั้งใจเช่นนี้ได้

ผู้หญิงส่วนใหญ่จะอ่อนโยนขึ้น

อย่างไรก็ตาม เธอจะไม่เป็นเช่นนั้น

“ผมควรจะเกลียดคุณหรือขอบคุณ”

เธอไม่ได้รักเขา ดังนั้นเธอจึงไม่ตอบเขา

สติของเขาบอกเขาว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาจะทำกับคนที่เขารักได้

เขารู้ว่าเขายอดเยี่ยม เขารู้ว่าเขามีใบหน้าที่โดดเด่นและร่างกายที่น่าทึ่ง ทั้งหมดนี้เพิ่มคะแนนพิเศษให้กับเขา เขารู้ทั้งหมดนี้ ร่างกายและเงินของเขาสามารถทำให้ผู้หญิงกรีดร้องด้วยความชื่นชม

เขารู้ว่าเขาหล่อและรวยขนาดไหน และเขารู้ว่าผู้หญิงพบว่าลักษณะเหล่านี้น่าดึงดูด

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้มีเหตุผลมากไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม เธอจะไม่ตอบสนองเขาถ้าเธอไม่รักเขา

เนื่องจากการกระทำและการตัดสินใจของเธอ ความสงบของเธอจึงมีค่าอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับผู้หญิงเหล่านั้นที่จะโอบล้อมตัวเขาเพียงเพื่อใบหน้าและเงินของเขา

เธอมีค่ามาก ตอนนี้เธอดูน่าสนใจยิ่งขึ้นในสายตาของเขา

ทำไมฌอนถึงเจอผู้หญิงคนนี้ก่อน?

ทำไม?

ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มองมาที่เขา ไมเคิลเดินไปข้างหน้าหญิงสาว “บอส ให้ผมพาคุณหนีไปเถอะ”

เขาตัดสินใจ “ผมจะพาคุณไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักคุณ ไปกับผมเถอะ"

เขาต้องการปกป้องความแจ่มใสและความสงบบนใบหน้าของเธอ เขาไม่ต้องการให้ใครมาทำลายชีวิตอันสงบสุขของเธอ

หญิงสาวได้ยินอะไรแปลก ๆ "คุณลูเธอร์ คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”

ไมเคิลไม่สามารถบอกเธอได้ว่าพวกเขาพบเธอแล้ว นอกจากนี้ เขาไม่สามารถบอกเธอได้อย่างโหดร้ายว่าความสงบสุขของเธอกำลังจะจบลง

“บอส ผมจริงจัง ผมจะพาคุณหนีไป” ไมเคิลกล่าวว่า “ไปที่ โพรวองซ์ แวร์ซาย เวนิส ที่ไหนก็ได้ ไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักคุณ ผมจะดูแลคุณตลอดไป”

หญิงสาวมองไปที่ไมเคิลและทันใดนั้นเธอก็ดึงผ้าห่มที่อยู่ด้านบนของเธอ เธอลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ห้องโถงอย่างช้า ๆ

“โจโจ้นำชุดปฐมพยาบาลมาหน่อย ช่วยคุณลูเธอร์พันผ้าพันแผลที่มือ ฉันเหนื่อยนิดหน่อย ฉันจะไปงีบที่ชั้นบน”

ด้านหลังเธอ ไมเคิลกำหมัดแน่น เลือดไหลออกจากมือของเขาอย่างไม่สามารถควบคุมได้

“เจน ดันน์!”

ในท้ายที่สุด เขาก็อดไม่ได้ที่จะเรียกชื่อนั้นออกมา