บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 229
สรุปบท บทที่ 229 บอส ให้ผมพาคุณหนีเถอะ: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
สรุปเนื้อหา บทที่ 229 บอส ให้ผมพาคุณหนีเถอะ – บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย โดย ฉี แม่น้ำสายเก่า
บท บทที่ 229 บอส ให้ผมพาคุณหนีเถอะ ของ บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย ในหมวดนิยายRomance เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ฉี แม่น้ำสายเก่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ใบหน้าของไมเคิลมืดมน
เขาเสียใจกับเรื่องนี้
หากเขาไม่ตกลงที่จะเดิมพันกับเธอหรือไปที่บาร์แห่งนั้นตำแหน่งของเธอก็จะไม่ถูกเปิดเผย!
เมื่อข่าวถูกเปิดเผย ไมเคิลก็ได้ยินข่าวเช่นกันแม้ว่าจะอยู่ในยูนนาน ปัจจุบันเทคโนโลยีเพื่อการสื่อสารพัฒนาไปมาก ข้อความสามารถเดินทางไปกับสายลมและไปทั่วทุกทวีปของโลก
ผู้ช่วยของเขารั้งตัวเองขณะยืนอยู่ข้างหลังเขา
ไมเคิลถือโทรศัพท์ของเขา เขาต้องการอย่างมากที่จะถลกหนังคนปล่อยข่าวทั้งเป็น
เขาส่งข้อความหาเพื่อนสนิทของเขา “ช่วยฉันตรวจสอบกำหนดการเดินทางของสจ๊วต”
เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้
แน่นอน!
“ตอนนี้เอลิออร์ ไวท์เป็นผู้รับผิดชอบสจ๊วต อินดัสตรี้มีความเป็นไปได้สูงที่ฌอนไม่ได้อยู่ในเอส ซิตี้แล้วในขณะนี้”
ปัง!
กำปั้นของไมเคิลทุบลงบนโต๊ะกาแฟแบบแก้ว
ทันใดนั้นโต๊ะกาแฟก็ถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
"คุณลูเธอร์มือของคุณมีเลือดออก”
ผู้ช่วยกำลังจะโทรหา 911
“ปิดไปซะ!” ชายคนนั้นคำรามอย่างต่ำต้อย “เอามันออกไป!”
ถ้า…ถ้าเขารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาจะไม่มีวันวิ่งไปบนเวที แม้ว่าเขาจะสูญเสียสิ่งที่ดีที่สุด แม้ว่าเธอจะไล่เขาออกไป แม้ว่า...เขาจะต้องอยู่ห่างไกลจากเธอ แต่ก็ยังดีกว่าการเปิดเผยเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย
สิ่งที่ไมเคิลเกลียดที่สุดเกี่ยวกับตัวเองคือการที่เขารู้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธอสงบสุขแค่ไหน อย่างไรก็ตาม ความสงบสุขนี้กำลังจะแตกสลายไป
เขาลงไปชั้นล่างและมองข้ามไป เขาไม่จำเป็นต้องคิดก็ว่ารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบไม้ไผ่ตัวนั้น เธอนอนอาบแดดอยู่ที่นั่น
ท้องฟ้าและน้ำเป็นสีฟ้า ดอกไม้มีกลิ่นหอมและนกก็ร้องเจื้อยแจ้ว เธอกำลังเพลิดเพลินกับชาของเธอขณะอาบแดด ราวกับว่าทุกอย่างหยุดนิ่ง มันสวยงามยิ่งกว่าภาพวาดที่สวยงามที่สุดที่เขาเคยเห็นมาก่อน มันสงบและปลอดโปร่ง
อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้กำลังจะหายไปในไม่ช้า!
“บอส”
ไมเคิลเดินเข้าไป
หญิงสาวไม่สนใจเขา
ถ้าเขาไม่เข้าใจได้ในตอนนี้ เขาก็จะสามารถเข้าใจได้หลังจากนั้นไม่กี่วัน
“บอส!”
น้ำเสียงของไมเคิลเข้มงวดขึ้น
ทำไมฌอนถึงเจอผู้หญิงคนนี้ก่อน?
ทำไม?
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มองมาที่เขา ไมเคิลเดินไปข้างหน้าหญิงสาว “บอส ให้ผมพาคุณหนีไปเถอะ”
เขาตัดสินใจ “ผมจะพาคุณไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักคุณ ไปกับผมเถอะ"
เขาต้องการปกป้องความแจ่มใสและความสงบบนใบหน้าของเธอ เขาไม่ต้องการให้ใครมาทำลายชีวิตอันสงบสุขของเธอ
หญิงสาวได้ยินอะไรแปลก ๆ "คุณลูเธอร์ คุณบ้าไปแล้วเหรอ?”
ไมเคิลไม่สามารถบอกเธอได้ว่าพวกเขาพบเธอแล้ว นอกจากนี้ เขาไม่สามารถบอกเธอได้อย่างโหดร้ายว่าความสงบสุขของเธอกำลังจะจบลง
“บอส ผมจริงจัง ผมจะพาคุณหนีไป” ไมเคิลกล่าวว่า “ไปที่ โพรวองซ์ แวร์ซาย เวนิส ที่ไหนก็ได้ ไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักคุณ ผมจะดูแลคุณตลอดไป”
หญิงสาวมองไปที่ไมเคิลและทันใดนั้นเธอก็ดึงผ้าห่มที่อยู่ด้านบนของเธอ เธอลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ห้องโถงอย่างช้า ๆ
“โจโจ้นำชุดปฐมพยาบาลมาหน่อย ช่วยคุณลูเธอร์พันผ้าพันแผลที่มือ ฉันเหนื่อยนิดหน่อย ฉันจะไปงีบที่ชั้นบน”
ด้านหลังเธอ ไมเคิลกำหมัดแน่น เลือดไหลออกจากมือของเขาอย่างไม่สามารถควบคุมได้
“เจน ดันน์!”
ในท้ายที่สุด เขาก็อดไม่ได้ที่จะเรียกชื่อนั้นออกมา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...