บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 23

“ ไม่!” เจนพูดอย่างรีบร้อน “ ฉันไม่ได้หลบหน้าคุณนะคะ คุณชายสจ๊วต”

เธอโกหก!

เห็นได้ชัดว่าเธอหลีกเลี่ยงเขา!

อย่างไรก็ตาม…

“ เสียงของเธอเป็นอะไร?” ทำไมเสียงของเธอถึงแหบแห้งขนาดนี้?

“ ฉันไม่สบายฉันเจ็บคอ” เจนลดเปลือกตาลงเพื่อปฏิเสธที่จะอธิบายอะไรเพิ่มเติม

"เธอกลัวฉันไหม?"

เปลือกตาของเจนกระตุกและครั้งนี้เธอไม่ปฏิเสธ

ชายคนนั้นยืนอยู่ข้างเตียงของเธอเลิกคิ้วขึ้นช้า ๆ ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกอึดอัด

ทันใดนั้นเขาก็โน้มตัวไปข้างหน้า ในขณะที่เจนจ้องมองเขาด้วยความสยดสยองฌอนวางมือข้างหนึ่งลงบนผ้าปูที่นอนและขยับตัวเข้าใกล้เจน

เขาเอื้อมมืออีกข้างไปที่เจนและเขาก็ย่อตัวลง ฌอนพูดอย่างใจเย็น“อย่าขยับ”

ตามที่คาดไว้เจนเชื่อฟังเขา ฌอนดันผมหน้าม้าของเธอออกไปโดยใช้นิ้ว ก่อนจะแตะที่รอยแผลเป็นบนหน้าผากของเธอ เจนรู้สึกตัวทันที เธอไม่สามารถเพิกเฉยต่อสัมผัสอันเย็นเฉียบของเขาได้ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหนก็ตาม

นิ้วของฌอนปัดเข้ากับแผลเป็นของเจน ริมฝีปากของเขากระชับขึ้น น้ำเสียงของเขาตะกุกตะกักเล็กน้อยขณะที่เอ่ยถาม“เธอได้รอยแผลเป็นนี้มาได้อย่างไร?”

เจนเหลือบมองเขา…ช่างเสแสร้งจริง ๆ !

เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเธอได้รับแผลเป็นนี้มาจากไหน?

อย่างไรก็ตามเธอตอบด้วยน้ำเสียงที่แข็งว่า“ ฉันล้ม” "ขอบคุณสำหรับ ... " เธอกล่าวเสริม

นิ้วเหล่านั้นยังคงลูบไล้รอยแผลเป็นของเธอและสัมผัสของเขาค่อย ๆ เคลื่อนต่ำลงมาถึงริมฝีปากของเธอ

ความรู้สึกบนปลายนิ้วของเขาสัมผัสได้ถึงความแห้งและแตก ริมฝีปากของเธอช่างดูซีดเซียว

เจนไม่กล้าขยับ คอของเธอค่อย ๆ เอนไปข้างหลังแต่กลับถูกฝ่ามือใหญ่ ๆ นี้จับใบหน้าของเธอไว้

นิ้วหัวแม่มือของเขาปัดเข้ากับริมฝีปากของเธอ ด้วยเหตุผลบางอย่างแม้ว่าริมฝีปากของเธอจะไม่นุ่มนวลเหมือนเยลลี่และสดใสเหมือนดอกกุหลาบ แต่ริมฝีปากที่ซีดและแห้งแตกนี้กลับทำให้เขาหลงใหลและมันดำลังดึงดูดเขา

ดวงตาของฌอนเริ่มเข้มขึ้นและในวินาทีถัดมาเขาก็ประกบริมฝีปากของเธอด้วยปากของเขาทันที

เขาหลงในความมหัศจรรย์ของจูบนั้น เมื่อเขาผละออกมาเพื่อลิ้มรสความทรงจำของสัมผัสนั้นคุณสจ๊วตที่รักของเราก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้

“ ใครจูบเก่งกว่ากันหรอ ฉันหรือคนขี้โกงอย่าง ไฮด์ เซอรอส?

เจนยังคงมึนงงใบหน้าที่ซีดเผือดของเธอดูมีเลือดฝาดขึ้นมาจากจูบนั้น เธอแทบจะดึงสติกลับคืนมาไม่ได้เมื่อได้ยินคำถามที่เย็นชาของฌอน”

"ฮะ?"

คุณหมายถึงอะไรหรอคะ? ฌอนขมวดคิ้ว “ ฉันถามคำถามกับเธอ ใครจูบได้ดีกว่ากัน ฉันหรือคนขี้โกงอย่าง ไฮด์ เซอรอส?"

คำถามแบบนั้นมันคืออะไรกัน?

ความเงียบเป็นเวลานานของเจนเริ่มที่จะทำให้ฌอนโกรธ

เธอต้องใช้เวลามากขนาดนั้นกับคำถามนี้เชียวหรือ?

ไฮด์ เซอรอส เป็นนักจูบที่ยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรือ?

นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอเคลิ้มหายไปในความทรงจำอย่างนั้นหรอ?

ความโกรธแบบไม่มีเหตุผลของฌอนเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนที่เธอจะถูกกดลงบนเตียงอย่างรุนแรง วินาทีถัดมาศีรษะและผมสีดำของฌอนก็ลดระดับลงมาที่ใบหน้าของเจน และมีความอบอุ่นเกิดขึ้นที่ริมฝีปากของเธอ เขาจูบเธอด้วยความหลงใหลและบ้าคลั่ง

เขาไม่สามารถปล่อยให้เธอคิดถึงผู้ชายคนอื่นได้!

ไม่ใช่ ไฮด์ เซอรอส! ไม่ใช่ใครอื่น! ฌอนต้องเป็นผู้ชายคนเดียวในหัวใจของเธอแม้ว่านั่นจะหมายความว่าเธอต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในส่วนลึกของความเกลียดชังก็ตาม!

ฌอนก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงหวงแหนเจนขนาดนี้ และมีแค่เจนเพียงคนเดียวเท่านั้น

เขามั่นใจว่าเขาเกลียดผู้หญิงคนนี้ เขาจึงไม่เคยสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงกังวลกับทุกสิ่งที่เธอทำ

“ นาย มองไม่เห็นตัวเองหรอ?”

"เดี๋ยวก่อน!" เอลิออร์จับฌอนที่กำลังหันหลังกลับไปที่ห้อง “ ฌอนอย่าบอกฉันนะว่านายมีความรู้สึกต่อเธอ?”

ฟิ้วววววว! เสียงลมพัดผ่าน

เอลิออร์สามารถหยุดฌอนได้สำเร็จ ชายคนนั้นหันไปรอบ ๆ อย่างช้า ๆ และเริ่มมองไปที่เอลิออร์ ด้วยสายตาที่ดุดัน “ เธอ? นายหมายถึงใคร?”

“ เจน ดันน์ ไง” จะมีใครอีกล่ะ…? เอลิออร์ รู้สึกเสียวสันหลังจากการจ้องมองของฌอน ‘เอาจริง ๆ นายหยุดมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นได้ไหม?’

เขาแค่ถามคำถามในเชิงตรรกะ โดยไม่คาดคิดถึงปฏิกิริยาที่เขาได้รับจากฌอนจะรุนแรงถึงขนาดนี้!

เมื่อฌอนเดินกลับเข้าไปในห้อง เขาถูกปกคลุมไปด้วยความนิ่งและเย็นชา ตอนนี้เอลิออร์รู้สึกราวกับเขาเป็นมนุษย์น้ำแข็งที่เคลื่อนไหวได้!

ฌอนมองไปที่เจนอย่างเย็นชาริมฝีปากบางของเขาพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า“ กินเข้าไป ฉันให้เอลิออร์ซื้ออาหารวางอยู่บนลิ้นชักตรงนั้นมาให้เธอโดยเฉพาะ”

เจนอ้าปากค้างขณะที่เธอจ้องไปที่ฌอน มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ดีว่าความรู้สึกที่เธอเก็บไว้ในมุมที่ปิดผนึกมานานในหัวใจของเธอกำลังค่อย ๆ ถูกเปิดประตูออกหลังจากที่เงียบงันหลับใหลอยู่ใต้ก้นบึ้งของหัวใจเธอมายาวนาน

“ เธอเป็นพนักงานบริการใช่ไหม เนื่องจากมันเป็นธุรกิจ ฉันจะต้องจ่ายค่าจูบให้เธออย่างแน่นอน” ในขณะที่ฌอนพูด เขาก็หยิบกระเป๋าเงินของเขาและหยิบเงินสดจำนวนมากออกมาโยนลงบนเตียงของเจนอย่างไม่เป็นทางการนัก “ นี่เป็นผลประโยชน์ของ บริษัท สำหรับคุณตั้งแต่คุณป่วยและอยู่ในโรงพยาบาลนี้ หากยังไม่พอไปขอข้อมูลเพิ่มเติมได้จาก อโลร่า”

ปึง!

ประตูที่ถูกแง้มไว้ ตอนนี้มันถูกปิดลงอีกครั้ง!

“ เธอต้องพักผ่อนและรีบฟื้นตัว เธอยังต้องหาเงินให้ฉันมากขึ้นกว่านี้”

ฌอนจากไปโดยไม่สนใจโลก ทิ้งให้เจนหน้าซีดเหมือนใกล้ตายอยู่บนเตียง

เธอคิดว่าเขาอาจจะรู้สึกบางอย่างกับเธอซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาจูบเธอ เธอคิดว่าเขาส่งสัญญาณให้เธอ… แต่ทั้งหมดนั้นเธอคิดผิด!

ผู้ชายคนนั้นเกลียดเธอเหมือนอย่างที่เคย!

สิ่งที่เขาจะทำคือทรมานและทำให้เธออับอาย เขาไม่มีวันที่จะรักเธอได้

ใช่เธอแค่เป็นคนโง่อีกครั้ง