อ่านสรุป บทที่ 235 การโจมตีทางจิตใจ จาก บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย โดย ฉี แม่น้ำสายเก่า
บทที่ บทที่ 235 การโจมตีทางจิตใจ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายRomance บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ฉี แม่น้ำสายเก่า อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สายตาของไมเคิลเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ฉันควรรอรับศึกหนักใช่ไหม ทำไมนายถึงพูดเช่นนั้น?
“เพราะฉันสัมผัสบางสิ่งที่นายต้องการหรอ?
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…ฉันรู้แล้วนายไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เป็นเวลาหลายปีแล้ว แต่นายก็ยังดื้อรั้น หัวดื้อ และเห็นแก่ตัวเหมือนเดิม!”
ทุกคำที่เขาพูดเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บที่ไม่มีที่สิ้นสุด ผู้ชายที่เขามองอยู่มีใบหน้าที่คล้ายกับเขาดวงตาที่มีรูปร่างเหมือนกันทั้ง ยาว แคบ และเย็นชา ทั้งสองคนมีคิ้วและรูม่านตาที่ดูสวยงามคมเข้มราวกับเวลากลางคืน ทั้งคู่…ดูคุ้นเคยกันมาก!
ถึงกระนั้นไมเคิลก็มองชายตรงข้ามเขาราวกับว่าเขาเป็นบาปดั้งเดิม หากคำพูดสามารถทำร้ายร่างกายได้เขาต้องการที่จะฉีก ฌอน สจ๊วต เป็นชิ้น ๆ เพื่อฉีกผิวหนังออก ดึงแขน ขา ควักลูกตา เทตะกั่วใส่หู และตัดลิ้นออก!
ด้วยความประหลาดใจ ฌอนไม่ได้โกรธเคืองกับคำพูดเหล่านั้นเลย เขาแค่ปล่อยให้ไมเคิลดูเท่ "ปากแข็ง? ใช่ หัวแข็ง? ใช่ เห็นแก่ตัว? ใช่"
เขาเม้มริมฝีปากบางลง ขมวดคิ้วอย่างหนัก และตอบโต้ไมเคิลด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความดูถูก “แต่นั่น มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนายเลย!”
คำพูดของเขาบ่งบอกบุคลิกของเขามาก ๆ !
เขาไม่เคยยอมรับความพ่ายแพ้ หรือก้มหัวลงเลย เขาดูเหมือนจักรพรรดิที่ดูถูกคนอื่นเสมอ ๆ
แม้ว่าคนที่เขามองอยู่ จะมีคุณสมบัติแบบเดียวกันกับเขาเกือบทุกอย่างก็ตาม!
มือของไมเคิลกำหมัดแน่นอยู่ข้าง ๆ ลำตัวของเขา!
ดวงตาของเขากำลังจะพ่นไฟ เขาหงุดหงิดเขาโกรธ และในท้ายที่สุดเขาเอ่ยขึ้นว่า
“นายจะปฏิบัติกับผู้หญิงแบบนั้นได้อย่างไร? เมื่อเธอรักนาย นายกลับไม่ได้ทะนุถนอมเธอเลยสักนิด นายปฏิบัติกับเธอเหมือนฝุ่น นายจับเธอเข้าคุกโดยไม่สนใจความจริงเลยแม้แต่นิด!
“นายไม่รู้จริง ๆ หรอ?
“นายไม่รู้จริง ๆ หรือ? ว่าสถานที่แบบนั้นสามารถทำลายล้างความเป็นมนุษย์ทั้งหมดของเธอได้?
“นายไม่เห็นจริง ๆ หรอ? เธอก็แค่อยากจะตัดใจจากนาย เจน ดันน์ ในตอนนั้นที่รักนายเหมือนคนโง่ นายมองไม่เห็นจริง ๆ หรอ?
“นายเพิกเฉยต่อความปรารถนาของเธอ และทำให้เธออับอายมากมายนับครั้งไม่ถ้วน ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น แต่เธอก็ยังคงยึดติดกับความภาคภูมิใจของเธอ แต่นาย… แน่นอนนายไม่เคยเคารพความปรารถนาของเธอ! ฉันหมายถึงนายเป็นใคร?
“นายคือ ฌอน สจ๊วต! คำพูดของนายคือกฎหมาย คือทุกอย่าง!
“นายคือปรมาจารย์แห่ง บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรม! ด้วยคำเพียงคำเดียว ด้วยการตัดสินใจที่ไม่เป็นทางการ นายสามารถทำให้ชีวิตของใครบางคนตกเหวได้อย่างสมบูรณ์!
“ไม่เคยมีใครท้าทายนายมาก่อน แล้วเธอจะทำได้อย่างไร?
“เธอเป็นแค่อดีตนักโทษ ผู้หญิงที่นายไม่เคยเหลียวมองเธอเลยในอดีต ผู้หญิงที่นายเคยจะตัดสินประหารชีวิตเมื่อใดก็ได้ตามที่นายต้องการ!
“เธอคือ- เจน ดันน์!
“เธอจะต่อต้านนายได้อย่างไร?!
“ฮ่า ~!
“นายไม่สามารถหลีกหนีความจริงที่ว่าเธอก้มหัวให้นาย เธอกลัวนาย
“นายทำทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อบังคับให้เธอเชื่อฟังนาย
“แต่สุดท้ายแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นหรอ?
“ในที่สุด นายก็ขจัดร่องรอยแห่งความภาคภูมิใจสุดท้ายที่เธอมีได้สำเร็จ
“แต่พระเจ้ายังทรงเมตตาเธอ!
“แม้แต่พระเจ้า ก็ยังไม่สามารถทนดูการกระทำของนายได้อีกต่อไป!
“นั่นคือเหตุผล ที่ในที่สุดเธอก็หนีออกมาได้”
ไมเคิลพูดเร็วขึ้นและเร็วขึ้น การประชดในดวงตาของเขาทวีความรุนแรงขึ้น “ยินดีด้วย ฌอน สจ๊วต นายสามารถขับไล่ผู้หญิงคนเดียวที่รักนายมากกว่าคนอื่น ๆ ในโลก! ยินดีด้วย ขอแสดงความยินดีด้วยนะ~ เตือนให้ฉันมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้นายสักวันหนึ่งด้วยละกันนะ”
“คุณหมายถึงอะไรหรอ กับกับดักอะไรหรอ คุณชายเซียร์ร่า? ฉันจะไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก
“ฉันได้ยินมาว่าดวงตาเป็นกระจกเงา ถ้าคุณดี ทุกคนก็ดีในสายตาคุณ
“ถ้าคุณเป็นคนชั่ว คนอื่นก็มองคุณชั่วเหมือนกัน”
การแสดงออกของเรย์เปลี่ยนไป ขวากหนามของไมเคิลชัดเจนเกินไป! เรย์กำลังจะตอบโต้ด้วยเสียงหัวเราะเยือกเย็น แต่เสียงอื่นตัดเข้ามาขัดจังหวะของเขา
“แล้วสิ่งที่นายกำลังพูด ก็คือนายเป็นคนดีใช่ไหม?” ฌอนทำให้เขาดูเท่ แม้ว่าจะไม่มีการดูถูกในการแสดงออกของเขา แต่ก็มีหนามแหลมคมในคำพูดของเขา “คนดีจะแอบเข้าไปในสวนหลังบ้านของคนอื่นแบบนี้หรือเปล่า?”
เขากล่าวว่า “ลูเธอร์ แม้ว่านายจะทำตัวใจดี แต่ก็เป็นความใจดีที่ผิด ๆ ”
จู่ ๆ ไมเคิลก็จ้องฌอนด้วยท่าทางที่น่ากลัว
“หลายปีผ่านไปแล้ว ฌอน สจ๊วต แต่นายก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย!
“นายรู้ไหมว่าทำไม นายถึงตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ในตอนนี้?”
ไมเคิลหัวเราะอย่างเย็นชา “เพราะนายมันเห็นแก่ตัว! เหมือนที่ผู้หญิงคนนั้น!
“หลายปีผ่านไปแล้ว และฉันคิดว่านายจะเปลี่ยนไปบ้าง แต่ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินนายสูงเกินไป
“ฉันเดาว่า คงเป็นเพราะผู้หญิงที่เห็นแก่ตัว และเอาแต่ใจตัวเองคนนั้นให้กำเนิดคุณ คุณแบ่งปันเลือดที่เห็นแก่ตัวของเธอมาด้วย!”
ทันทีที่เขาพูดเช่นนั้นการแสดงออกของเรย์ก็เป็นสิ่งแรกที่เปลี่ยนไป
เขาตะคอกใส่คนตรงข้ามเขา “ไมเคิล ลูเธอร์! หยุดกับดักของคุณเดี๋ยวนี้!” ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคนั้นลมกระโชกแรงพัดผ่านเขาไปอย่างรวดเร็ว! หัวใจของเรย์เต้นผิดจังหวะ เขารีบเอื้อมมือออกไป แต่เขาไม่สามารถจับชายคนนั้นได้ทันเวลา!
“ไมเคิล ลูเธอร์! หากนายมีความปรารถนาในการตาย ฉันจะทำให้มันสำเร็จเอง!” เสียงเย็นยะเยียบคำรามออกมาด้วยความโกรธ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...