บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 25

คำสบประมาทของ อโลร่า ทำให้ใบหน้าของซูซี่เปลี่ยนเป็นสีเขียวด้วยความโกรธและเธอก็ตะคอกใส่ อโลร่าด้วยความโกรธเคือง "อโลร่าคุณมาดูถูกฉันแบบนี้ได้ยังไง? ฉันเป็นพนักงานบริการที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ใช่ แต่ฉันหาเงินด้วยมือของฉันเองและหยาดเหงื่อแรงกายของฉันเอง เงินที่ฉันได้มานั้นใสสะอาด!

“ฉันได้รับทุกบาททุกสตางค์ด้วยหยาดเหงื่อและแรงกายของตัวเองไม่เหมือนกับเจนที่ขายศักดิ์ศรีของตัวเองเพียงเพื่อเงิน ฉันคิดว่าฉันมีชีวิตที่ดีและซื่อสัตย์ แล้วทำไมฉันต้องมาโดนคุณดูถูก อโลร่า”

อโลร่า หัวเราะ “ ฉันจะบอกเธอตรง ๆ นะทอมสัน ถ้าเจนไม่ได้ช่วยเธอในวันนั้นการที่เธอไม่ยอมอ่อนข้อให้กับคุณชายหนุ่มเหล่านั้น ก็หมายความว่าคุณชายเซียร์รา จะเหยียบย่ำคุณลงไปกองกับพื้นจนคุณไม่ได้มีสภาพดีไปกว่าที่เจนเป็นอย่างทุกวันนี้หรอก…

โอ้ว ไม่ใช่สิ คุณจะมีสภาพที่แย่กว่าเจนซะด้วยซ้ำ!”

อโลร่า เย้ยหยันเธอ “ เธอทำในสิ่งที่เจนทำไม่ได้หรอก”

“ ไม่แน่นอน ฉันจะไม่มีวันทำอะไรที่ไร้ยางอายและน่าสมเพชแบบนั้น ไม่ใช่ในชีวิตของฉันแน่นอน”

อโลร่า พยักหน้า “ ฉันหวังว่าเธอจะยังสามารถพูดอย่างนี้ได้หลังจากนี้นะ”

เธอไม่ต้องการที่จะเสียลมหายใจเสียเวลาของเธอไปกับเด็กสาวที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสาคนนี้อีกต่อไป ถ้าซูซี่ยังคงสามารถพูดอะไรที่ไร้เดียงสาแบบนี้ออกมาได้หลังจากที่เธอถูกบังคับให้จนมุมจริง ๆ แล้ว อโลร่า ก็จะยอมรับว่าความไร้เดียงสาของเธอคงเป็นเรื่องจริง

“ ฉันจะไม่ยอมจำนนต่อการผิดศีลธรรม จะหนึ่งสัปดาห์ฉันก็จะพูดเหมือนเดิม ในอีกหนึ่งเดือนหรือหนึ่งปีต่อมา หรือตลอดชีวิตของฉัน! ฉันก็จะไม่มีวันทำในสิ่งที่เจนทำโดยการเสียสละทุกอย่างเพื่อเงิน”

“ อืม” อโลร่า ไม่ได้มองไปที่เธออีกต่อไป “ เอาล่ะถ้าอย่างนั้น เธอออกไปได้แล้ว”

“ ฉันจะกลับไปทำงานแล้ว” ซูซี่หันกลับไปด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

เมื่อซูซี่เดินไปถึงประตู อโลร่า ก็พูดจากด้านหลังเธอ “ จำไว้นะซูซี่ ทอมสัน ความเจ็บปวดทั้งหมดที่เจนกำลังทุกข์ทรมานควรเป็นของคุณตั้งแต่วินาทีที่คุณทำให้คุณชายเซียร่าขุ่นเคือง จะมีบางสิ่งในโลกนี้คอยบังคับให้คุณต้องก้มหัว เนื่องจากคุณไม่รู้สึกขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเจนเลยฉันจึงไม่จำเป็นต้องปกป้องคุณอีกต่อไป”

ซูซี่ไม่สะทกสะท้าน เธอไม่เคยรู้สึกว่าได้รับการปกป้องจาก อโลร่า ตั้งแต่เริ่มทำงานที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ดังนั้นเธอจึงเชื่อสุดหัวใจว่า ว่าการปกป้องที่ อโลร่า พูดถึงนั้นไม่ได้มีค่าอะไรเลย

อย่างไรก็ตามในไม่ช้าซูซี่ก็เริ่มเข้าใจว่าการปกป้องของ อโลร่า สำคัญแค่ไหนในการทำงานที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์

ณ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ศูนย์ความบันเทิงนานาชาติ ลูกค้าส่วนใหญ่จะหยอกล้อพวกพนักงานบริการเล็กน้อย แต่พวกเขาจะไม่ไปไกลกว่านั้น ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณชื่อเสียงและอิทธิพลของอีสต์ เอ็มเพอเรอร์ แต่ก็ต้องขอบคุณในการดูแลพนักงานของ อโลร่า ด้วย

หลังจากซูซี่ออกจากห้องของ อโลร่า ไม่นานพายุเฮอริเคนขนาดเล็กก็เริ่มพัดผ่านอีสต์ เอ็มเพอเรอร์

ซูซี่ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้ในตอนแรก แต่แล้วนักศึกษามหาวิทยาลัยเอส อีกคนที่สนิทกับเธอ ก็เข้ามาหาเธอพรางถามซูซี่ว่า“ เธอทำอะไรให้ อโลร่า หงุดหงิดหรอ?”

ซูซี่โกรธขึ้นมาทันทีเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น "อะไรหรอ? อโลร่า จะมาลงโทษฉันหรือเปล่า”

“ เหมือนว่า อโลร่า จะไม่มีวันลงโทษพนักงานบริการคนใดเพราะพวกเขาพูดหรือทำอะไรผิดพลาด เธอแค่ตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อพนักงานคนนั้นไปเลยก็เท่านั้นเอง”

ซูซี่หน้ามุ่ย “ นั่นสินะ? เธอไม่ชอบฉันแค่นั้นแหละ ฉันก็แค่พยายามหลีกเลี่ยงเธอก็คงพอมั้ง”

“ อืม…อย่างไรก็ตาม ขอให้โชคดีนะเธอ” พนักงานบริการที่สนิทกับซูซี่ ตัดสินใจหยุดการสนทนานั้น เห็นได้ชัดว่าซูซี่ดูเหมือนจะไม่สนใจอะไรมากนัก

อโลร่า นั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอ กังวลเกี่ยวกับเรื่องของซูซี่

ไม่ใช่แค่เพราะซูซี่เป็นคนที่เย่อหยิ่งจองหอง แต่เป็นเรื่องที่เธอเนรคุณและทำให้คนที่ช่วยเหลือเธอต้องอับอาย ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น อโลร่า ก็คงไม่โกรธเพราะเธอก็เป็นแค่พนักงานบริการ

ถูกต้อง! เธอยอมรับว่าเธอมีจุดอ่อนสำหรับ เจน ดันน์ ผู้หญิงโง่คนนั้น เมื่อใดก็ตามที่เธอมองไปที่เจนเธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังมองเห็นตัวตนในอดีตของเธอ และเมื่อใดก็ตามที่เธอจำได้ว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานขนาดไหนในตอนนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะปกป้องเจน