บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 26

มีเพียงสามคนในห้องนั้นคือลูกค้า เจนนี่ และเจน ถ้าเจนไม่พูดถึงเหตุการณ์นี้คงไม่มีใครรู้และมันคงจะหายไปในเวลาอันรวดเร็ว แต่เจนนี่กลับมาเล่าให้ทุกคนในแผนกต้อนรับฟัง ว่ามันเป็นเรื่องตลกที่สุดเท่าที่เคยมีมา

และนั่นคือสิ่งที่ อโลร่า ค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจน

“ โอ้ยยยยยยยยยยย นี่มันอะไรกัน” เอลิออร์กล่าว “ เธอต้องโหดร้ายขนาดนั้นเลยหรือ? เจนนี่ช่างร้ายกาจซะจริง ๆ”

ความเย็นชาเผยขึ้นบนใบหน้าของฌอนเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้นเขาก็พยักหน้าให้อโลร่า “ เรียกแม่สาวเจนนี่ด้วย ฉันจะรอเธออยู่ในห้อง 606”

ด้วยเหตุนี้เขาจึงหันกลับและเดินไปที่ลิฟต์

เอลิออร์ตมหลังเขาไป เขาสัมผัสได้ว่าเพื่อนของเขากำลังระงับความโกรธของเขาอยู่

ริมฝีปากของ เอลิออร์โค้งขึ้นและดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ... นี่ช่างน่าสนใจ

มีคนอื่นทรมานเจนและตอนนี้ฌอนก็โกรธมาก…นั่นหมายความว่ายังไงกันนะ?

ริมฝีปากของ เอลิออร์ โค้งขึ้นอีกครั้ง

…

ห้อง 606

ลูน่าและเจนนี่ มองชายสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับดวงดาวที่ส่องประกาย

ทั้งสองคนเป็นลูกค้าที่สุดพรีเมี่ยม!

เมื่ออโลร่าบอกลูน่าและเจนนี่ให้ไปที่ห้องวีไอพี 606 ทั้งสองคนคิดว่ามีลูกค้าต้องการมาพบพวกเขาโดยเฉพาะ

ทันทีที่พวกเขาเดินเข้าไปในห้องดวงตาของลูน่าและเจนนี่ก็เป็นประกายขึ้น

ฌอน สจ๊วต และ เอลิออร์ ไวท์ ต่างก็เป็นบุคคลสำคัญที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ศูนย์ความบันเทิงนานาชาติ

“ คนไหนคือลูน่า และคนไหนคือเจนนี่?”

ฌอนเอนกายลงบนโซฟาในห้อง เสียงของเขาทุ้มและชวนให้หลงใหลขณะที่เขาเอ่ยถามพวกเธออย่างช้า ๆ

"ฉัน! ฉันชื่อเจนนี่ค่ะ!”

ลูน่ามองไปที่เจนนี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอแล้วมุ่ยหน้าเล็กน้อย…เจนนี่เป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ และเต็มใจที่จะเข้าหาผู้ชายทุกคนที่เธอเห็น เธอเหมือนของเล่นที่ขอให้เล่นด้วย อืม!

แม้ว่านั่นจะเป็นสิ่งที่เธอคิด แต่ลูน่าเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเช่นกัน เธอก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า“ ฉันชื่อลูน่าค่ะ”

มีไวน์และผลไม้อยู่บนโต๊ะคริสตัลแล้ว เอลิออร์รินไวน์แดงให้ตัวเองหนึ่งแก้วพรางจิบบาง ๆ ขณะที่เขามองดูเด็กสาวทั้งสองด้วยความสนใจ พวกเขาแต่งตัววับ ๆ แวม ๆ และมีการแต่งหน้าที่เย้ายวนบนใบหน้า เขาใช้แก้วไวน์ปิดรอยยิ้มเหยียดหยามบนริมฝีปากของเขา

“ ใครอยากเข้ามาก่อน?” ฌอนกล่าวอย่างใจเย็น เอลิออร์เกือบจะสำลักไวน์ของเขา…“ ไม่เอาน่าเพื่อน นายพูดอะไรเนี่ย? ใครผ่านมาได้ยินคงมีการเข้าใจผิดกันแน่ ๆ! ’

“ ให้ฉันรินไวน์ให้คุณนะคะ คุณชายสจ๊วต” ลูน่าพูดอย่างนุ่มนวล

เจนนี่เองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกันเธอจึงยิ้มอย่างเซ็กซี่ขณะที่เธอพูดว่า“ ในขณะที่ลูน่ารินไวน์ให้คุณชายสจ๊วต ให้ฉันป้อนผลไม้ให้คุณนะคะ”

เอลิออร์ หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาเฝ้าดู ฌอนพยักหน้าอย่างสงบก่อนจะพูดว่า“ ไม่ต้องรีบ ทีละรายการ”

ฮะ ~

เอลิออร์ เกือบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ

ผู้หญิงที่น่าสมเพชทั้งสองคนนี้ไม่รู้เลยว่าบ่วงได้รัดรอบ ๆ คอของพวกเธอแล้ว

จากนั้น อโลร่า ก็เคาะประตูและเดินเข้าไปข้างในพร้อมกับถือกระเป๋าเอกสาร “ ฉันนำสิ่งที่คุณต้องการมาให้ค่ะ คุณสจ๊วต”

ขณะที่ฌอนเฝ้าดู อโลร่าวางกระเป๋าเอกสารลงบนโต๊ะคริสตัลแล้วเปิดมัน

เมื่อกระเป๋าถูกเปิดออก

ใบหน้าของลูน่าซีดลงทันที…ในที่สุดเธอก็นึกอะไรบางอย่างได้: สภาพของเธอตอนนี้เหมือนกับเจนในห้อง 606 ในตอนนั้น ใช่ใหม?

เธอหน้าซีดไปหมด รู้สึกเหมือนเป็นผู้พ่ายแพ้

เธออาจจะเป็นพนักงานต้อนรับในห้องพัก แต่ถึงแม้จะทำงานในสาขานี้มานาน แต่เธอก็ไม่เคยได้รับความอับอายเช่นนี้จากลูกค้ามาก่อน ความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของเธอ ท้ายที่สุดเธอก็ไม่ต่างจากเจนผู้หญิงที่จะทำทุกอย่างเพื่อเงิน!

เธอมีชื่อเสียงและค่อนข้างดัง ที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ และเธอได้รับการจัดอันดับที่สูงอยู่ในระดับทอป ๆ ของทางร้าน ต่างจากลูกเป็ดขี้เหร่อย่างเจน

“ เธอไม่ได้ยิน คุณชายสจ๊วตพูดหรืออย่างไร?” อโลร่า พูดซ้ำอย่างนิ่ง ๆ “ เขาขอให้คุณส่ายก้น”

ลูน่า รู้สึกอับอายถึงที่สุด!

“ อโลร่า! คุณชาย สจ๊วต! ฉันจะยอมแพ้กับเงินจำนวนนี้ นั่นจะเพียงพอแล้วสำหรับคุณหรือยังคะ” เธอไม่สนใจเงินบนพื้น! ลูน่ายืนขึ้นอย่างหงุดหงิด

เธอมองไปที่ฌอนด้วยความโกรธและเสียใจ "คุณชาย สจ๊วตฉันจะไม่รับเงินนี้ ฉันไม่ต้องการมันอีกแล้วค่ะ”

ริมฝีปากบางของฌอนโค้งขึ้นเล็กน้อยและเขาพูดช้า ๆ“ ฉันบอกหรือยังว่าคุณสามารถเก็บเงินบนพื้นที่คุณเก็บไปได้?”

ลูน่าอ้าปากค้างเกือบจะระเบิดจออกมาด้วยความโกรธ "คุณชาย สจ๊วต! อย่าคิดว่าคุณจะเหยียบย่ำฉันได้เพียงเพราะคุณเป็นคนใหญ่คนโตนะคะ! ทุกคนต้องปฏิบัติตามกฎที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์! ไม่สำคัญว่าคุณจะใหญ่แค่ไหนเมื่อคุณอยู่ที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ คุณต้องปฏิบัติตามกฎของอีสต์ เอ็มเพอเรอร์!”

เกือบทุกคนรู้จักคุณชายฌอน สจ๊วต ผู้ยิ่งใหญ่ที่อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าฌอน เป็นเจ้าของอีสต์ เอ็มเพอเรอร์ แน่นอนว่า อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ เป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ ธุรกิจของ ฌอน

“ ฮ่าฮ่าฮ่า…” บรรยากาศเริ่มตึงเครียด แต่ทันใดนั้นเอลิออร์ก็หัวเราะจนน้ำตาไหล “ พระเจ้า ฮ่าฮ่า! นี่มันน่าทึ่งมาก ฌอน! มีคนขอให้นายปฏิบัติตามกฎที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ นายจะทำอย่างไร?”

ฌอนหัวเราะเบา ๆ “ คุณพูดถูกจริง ๆ” เขามองตาลูน่า “ เมื่อฉันอยู่ที่อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ฉันต้องปฏิบัติตามกฎของ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์! แต่น่าเสียดายนะสำหรับเธอ ที่อีสต์ เอ็มเพอเรอร์นี้ฉันเป็นคนตั้งกฎเอง”

ลูน่าไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรจนกระทั่งอโลร่าบอกเธอว่า“อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ เป็นหนึ่งในธุรกิจของคุณชาย สจ๊วต ดังนั้น…ถ้าคุณต้องการจะจบเรื่องนี้ ฉันขอแนะนำให้คุณเชื่อฟังเขา เป็นเด็กดีและปล่อยให้เขาระบายความโกรธของเขากับคุณ”

ลูน่าขาวซีดไปหมดทั้งตัวแล้ว