บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 285

ในห้อง หญิงสาวยืนเงียบ ๆ อยู่หน้าหน้าต่างห้องนอน แสงสีแดงส่องผ่านจากนอกหน้าต่าง ด้านนอกมีสีสัน การจราจรวุ่นวาย เร่งรีบ และคึกคัก จากตึกสูงของเธอ ผู้ชายและผู้หญิงทุกชนิดดูเหมือนจุดดำเล็ก ๆ ตัวเล็กเท่ามด

คนอื่น ๆ ต่างก็ใช้ชีวิตของตัวเอง ทุกคนดูเหมือนจะมีความสุข กับเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ของพวกเขาและสิ่งอื่น ๆ

สำหรับคนที่เดินผ่านเธอไป บางทีเธออาจต้องผ่านความทุกข์ยาก และความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ตอนนี้หัวใจของเธอเป็นขี้เถ้า

แล้วเธอล่ะ?

แล้วตัวเธอเองล่ะ?

เธอใช้ชีวิตแบบไหน?

คน ๆ นั้นยังเฝ้าประตูอยู่ เธอรู้ว่าตอนนี้คน ๆ นั้นต้องมีลุกลนอย่างมากสงสัย และคาดเดาทุกสิ่งที่เขาอาจทำผิด

รอยยิ้มที่สิ้นหวังปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเธอ

ตุบ

หมัดนั้นพุ่งเข้าใส่กำแพงอย่างแรง เธอห้อยหัวของเธอลง ผมสีดำยาวของเธอปกคลุมใบหน้า และไหล่ของเธอสั่นสะท้าน เผยให้เห็นความสิ้นหวัง และความเจ็บปวดในขณะนั้น ความว่างเปล่า และการประชด... วิเวียนพูดถูก วิเวียนคิดผิด วิเวียนพูดถูก วิเวียนคิดผิด ...

วิเวียนถูกหรือผิด?

ตุบ

อีกหมัดพุ่งเข้าใส่กำแพง

"อย่าลืมสิ่งที่ควรลืม และลืมทุกสิ่งที่ไม่ควรลืม ฮ่า" มีสายตาเยาะเย้ยมากมายในดวงตาของเธอ "ดีมาก ที่วุ่นวายกับคน"

เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงชะตากรรมที่เลวร้ายหรือผู้ร้ายที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ทั้งหมด

"เจนนี่ คุณกำลังทำให้ฌอนกลัว" คนที่อยู่นอกประตูตะโกนอย่างร้อนใจ เขาเปลี่ยนจากเคาะประตู ไปทุบประตู ไปเตะประตู "เจนนี่ คุณทำให้ฌอนกลัว ฌอนอกหัก ... "

คลิก-

ประตูห้องนอนเปิดออกอย่างเงียบงัน และเผยให้เห็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก หญิงสาวเป็นเหมือนเงาที่มีหยดเลือดบนริมฝีปากสีซีดของเธอที่ถูกกัด

เธอต้องมีเรื่องกระทบมากสำหรับเธอที่จะทำให้ริมฝีปากของเธอมีเลือดออกโดยการกัดริมฝีปากด้วยฟันของเธอ

เธอยกเท้าของเธอขึ้นพร้อมกับผ้าห่มในมือ โดยไม่สนใจใบหน้าหล่อเหลาที่ร้อนใจ และกังวลอยู่นอกประตู

ทุกอย่างย้อนกลับไปเป็นปกติเหมือนย่างที่เคยเป็น

หญิงสาวเดินไปที่ห้องนั่งเล่นอย่างเงียบ ๆ ด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า นั่งบนโซฟาเงียบ ๆ และปูผ้าห่มสองชั้น

ชายหนุ่มยืนอยู่ข้าง ๆอย่างร้อนใจพร้อมกับใบหน้าที่งุนงงซึ่งจะทำให้ทุกคนที่ได้เห็นมันรู้สึกเจ็บปวด

หญิงสาวหลีกเลี่ยงสายตาของเขา

“จากนี้ไป คุณไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าห้องนอนเด็ดขาด”

คำพูดเก่า ๆ เหล่านั้นออกมาจากปากของเธอ

คน ๆนั้นตกใจและคว้าชายเสื้อของผู้หญิงที่กำลังจะจากไป เขาถามอย่างร้อนใจ "เจนนี่ เจนนี่ ฌอนทำอะไรผิดหรือเปล่า? คุณไม่ชอบฌอนแล้ว"

“ปล่อยฉัน”

"ไม่"

ชายหนุ่มดื้อส่ายหัวของเขา

หญิงสาวมองลงไปที่มุมเสื้อของเธอที่ถูกฝ่ามือของเขาดึง เธอไม่ปล่อยให้ตัวเองคิด และไม่ทั้งออกจากห้องเพื่อปล่อยให้เธอคิด หลุมในใจของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น คำพูดของวิเวียนดังก้องอยู่ในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับกล่องดนตรีเก่า ๆ ที่เล่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เธอยื่นมือของเธอออกดึงที่มุมเสื้อของเธออย่างไม่แยแส แล้วกลับเข้าไปในห้องนอน

มีความตื่นตระหนกหายวับไปในสายตาของชายหนุ่มที่ตามหลังเธอ เขาวิ่งตามเธอไปโดยไม่ได้คิดอะไร

"เจนนี่ ฌอนทำอะไรผิด? บอกฌอนนะ ฌอนจะเปลี่ยน" ชายคนนั้นตื่นตระหนก และดึงแขนของหญิงสาวไว้แน่น

หญิงสาวไม่พูดอะไร ยกมือของเธอขึ้นด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า และดึงนิ้วมือของเขาออกทีละนิ้ว “ฌอนไม่ได้ทำอะไรผิด” สำหรับเธอ คนที่ชื่อฌอนคือคนที่ทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด

แต่ฌอนคือฌอน เธอต้องการที่จะเพิกเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนกับสิ่งที่เธอบอกกับวิเวียนว่าเธอไม่ต้องการผลักดันความอบอุ่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีให้กับเธอในชีวิตของเธอ

แต่เธอกลัว