บทที่ 285 ความขัดแย้ง สับสน และหัวใจที่เย็นชาของเจน – ตอนที่ต้องอ่านของ บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ตอนนี้ของ บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย โดย ฉี แม่น้ำสายเก่า ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายRomanceทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 285 ความขัดแย้ง สับสน และหัวใจที่เย็นชาของเจน จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ในห้อง หญิงสาวยืนเงียบ ๆ อยู่หน้าหน้าต่างห้องนอน แสงสีแดงส่องผ่านจากนอกหน้าต่าง ด้านนอกมีสีสัน การจราจรวุ่นวาย เร่งรีบ และคึกคัก จากตึกสูงของเธอ ผู้ชายและผู้หญิงทุกชนิดดูเหมือนจุดดำเล็ก ๆ ตัวเล็กเท่ามด
คนอื่น ๆ ต่างก็ใช้ชีวิตของตัวเอง ทุกคนดูเหมือนจะมีความสุข กับเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ของพวกเขาและสิ่งอื่น ๆ
สำหรับคนที่เดินผ่านเธอไป บางทีเธออาจต้องผ่านความทุกข์ยาก และความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ตอนนี้หัวใจของเธอเป็นขี้เถ้า
แล้วเธอล่ะ?
แล้วตัวเธอเองล่ะ?
เธอใช้ชีวิตแบบไหน?
คน ๆ นั้นยังเฝ้าประตูอยู่ เธอรู้ว่าตอนนี้คน ๆ นั้นต้องมีลุกลนอย่างมากสงสัย และคาดเดาทุกสิ่งที่เขาอาจทำผิด
รอยยิ้มที่สิ้นหวังปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเธอ
ตุบ
หมัดนั้นพุ่งเข้าใส่กำแพงอย่างแรง เธอห้อยหัวของเธอลง ผมสีดำยาวของเธอปกคลุมใบหน้า และไหล่ของเธอสั่นสะท้าน เผยให้เห็นความสิ้นหวัง และความเจ็บปวดในขณะนั้น ความว่างเปล่า และการประชด... วิเวียนพูดถูก วิเวียนคิดผิด วิเวียนพูดถูก วิเวียนคิดผิด ...
วิเวียนถูกหรือผิด?
ตุบ
อีกหมัดพุ่งเข้าใส่กำแพง
"อย่าลืมสิ่งที่ควรลืม และลืมทุกสิ่งที่ไม่ควรลืม ฮ่า" มีสายตาเยาะเย้ยมากมายในดวงตาของเธอ "ดีมาก ที่วุ่นวายกับคน"
เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงชะตากรรมที่เลวร้ายหรือผู้ร้ายที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ทั้งหมด
"เจนนี่ คุณกำลังทำให้ฌอนกลัว" คนที่อยู่นอกประตูตะโกนอย่างร้อนใจ เขาเปลี่ยนจากเคาะประตู ไปทุบประตู ไปเตะประตู "เจนนี่ คุณทำให้ฌอนกลัว ฌอนอกหัก ... "
คลิก-
ประตูห้องนอนเปิดออกอย่างเงียบงัน และเผยให้เห็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก หญิงสาวเป็นเหมือนเงาที่มีหยดเลือดบนริมฝีปากสีซีดของเธอที่ถูกกัด
เธอต้องมีเรื่องกระทบมากสำหรับเธอที่จะทำให้ริมฝีปากของเธอมีเลือดออกโดยการกัดริมฝีปากด้วยฟันของเธอ
เธอยกเท้าของเธอขึ้นพร้อมกับผ้าห่มในมือ โดยไม่สนใจใบหน้าหล่อเหลาที่ร้อนใจ และกังวลอยู่นอกประตู
ทุกอย่างย้อนกลับไปเป็นปกติเหมือนย่างที่เคยเป็น
หญิงสาวเดินไปที่ห้องนั่งเล่นอย่างเงียบ ๆ ด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า นั่งบนโซฟาเงียบ ๆ และปูผ้าห่มสองชั้น
ชายหนุ่มยืนอยู่ข้าง ๆอย่างร้อนใจพร้อมกับใบหน้าที่งุนงงซึ่งจะทำให้ทุกคนที่ได้เห็นมันรู้สึกเจ็บปวด
หญิงสาวหลีกเลี่ยงสายตาของเขา
“จากนี้ไป คุณไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าห้องนอนเด็ดขาด”
คำพูดเก่า ๆ เหล่านั้นออกมาจากปากของเธอ
คน ๆนั้นตกใจและคว้าชายเสื้อของผู้หญิงที่กำลังจะจากไป เขาถามอย่างร้อนใจ "เจนนี่ เจนนี่ ฌอนทำอะไรผิดหรือเปล่า? คุณไม่ชอบฌอนแล้ว"
“ปล่อยฉัน”
"ไม่"
ชายหนุ่มดื้อส่ายหัวของเขา
หญิงสาวมองลงไปที่มุมเสื้อของเธอที่ถูกฝ่ามือของเขาดึง เธอไม่ปล่อยให้ตัวเองคิด และไม่ทั้งออกจากห้องเพื่อปล่อยให้เธอคิด หลุมในใจของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น คำพูดของวิเวียนดังก้องอยู่ในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับกล่องดนตรีเก่า ๆ ที่เล่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เธอยื่นมือของเธอออกดึงที่มุมเสื้อของเธออย่างไม่แยแส แล้วกลับเข้าไปในห้องนอน
มีความตื่นตระหนกหายวับไปในสายตาของชายหนุ่มที่ตามหลังเธอ เขาวิ่งตามเธอไปโดยไม่ได้คิดอะไร
"เจนนี่ ฌอนทำอะไรผิด? บอกฌอนนะ ฌอนจะเปลี่ยน" ชายคนนั้นตื่นตระหนก และดึงแขนของหญิงสาวไว้แน่น
หญิงสาวไม่พูดอะไร ยกมือของเธอขึ้นด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า และดึงนิ้วมือของเขาออกทีละนิ้ว “ฌอนไม่ได้ทำอะไรผิด” สำหรับเธอ คนที่ชื่อฌอนคือคนที่ทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด
แต่ฌอนคือฌอน เธอต้องการที่จะเพิกเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนกับสิ่งที่เธอบอกกับวิเวียนว่าเธอไม่ต้องการผลักดันความอบอุ่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีให้กับเธอในชีวิตของเธอ
แต่เธอกลัว
"ฉันกำลังไปทำงาน" เธอบอกว่า "ฉันจะให้กุญแจกับเรย์ และเขาจะพาหมอมาให้ยาในภายหลัง อยู่บ้าน และอย่าออกไปข้างนอก ถ้าคุณหิวก็ทำบะหมี่กินเองนะ”
เมื่อเธอพูดเสร็จ เธอก็เดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างคล่องแคล่ว และรีบล้างตัว เธอไม่ได้กินอาหารเช้า และเปลี่ยนเสื้อผ้า และรีบออกจากบ้านพร้อมกระเป๋าเป้
เธอรู้ว่าดวงตาของคน ๆ นั้นกำลังจ้องมองมาที่เธอโดยมีหมอกปกคลุมดวงตาของเขาราวกับว่าเขากำลังจะร้องไห้
เธอต้องคอยเตือนตัวเองว่า ‘อย่ามอง ฌอนจะเป็นฌอนเสมอ ’เธอบอกตัวเองว่าเธอไม่รู้จักคน ๆ นั้น
เมื่อเธอมาถึงอาคารดันน์ กรุ๊ป วิเวียนก็แปลกใจเมื่อเห็นเธอ "คุณเจน คุณหาเวลา... "
"เอาข้อเสนอการทำงานร่วมกันกับคุณคาลเลนมาให้ฉัน ยังคงมีรายละเอียดบางอย่างที่ฉันต้องพิจารณาใหม่"
"แต่…"
"หากมีการปรับเปลี่ยนใด ๆ ที่จะช่วยให้ทั้งสองฝ่ายได้รับผลกำไรมากขึ้นฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะมีความสุขกับมัน วิเวียนในโลกนี้ไม่มีใครปฏิเสธที่จะได้รับเงินมากขึ้น"
วิเวียนตกใจ!
นั่นไม่ใช่สไตล์ของเจน!
แน่นอนว่า ทุกคนมีแนวโน้มที่จะชอบเงินเป็นธรรมดา
อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าสำหรับเจนผู้โง่เขลา ผู้ชายคนนั้นมีความสำคัญต่อเธอ นั่นคือสิ่งที่เธอรู้เป็นอย่างแรก
“ดี ... ก็ได้!” เธอพูดตะกุกตะกักหันกลับและจากไป
เธอเองที่บอกว่าต้องการดึงเจนออกจากกระแสน้ำวน แต่เมื่อเธอได้ยินทุกคำที่คนโง่พูดเกี่ยวกับเงินและประสบความสำเร็จ เธอก็สูญเสียทั้งหมดในขณะนั้น
เมื่อเธออยู่ในห้องทำงานของเธอเอง เธอก็โทรหาอโลร่าทันทีที่เธอเข้ามาในห้อง
เธอได้รู้จักกับอโลร่าจากเจน อโลร่าเป็นผู้หญิงที่วิเศษมาก เธอเป็นนักธุรกิจหญิงที่จริงใจ และเฉลียวฉลาด เช่นเดียวกับผู้หญิงที่มีไหวพริบ และมีความเป็นผู้หญิง เธอเป็นผู้หญิงที่มีธรรมชาติมาก เมื่อพวกเขาพบกัน พวกเขาสามารถเข้ากันได้ดีในทันที
“ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า?” วิเวียนพูดตะกุกตะกัก “เป็นเพราะฉันคิดว่าฉันรู้ทุกอย่างหรือเปล่า? ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเจ็บอีก!”
อโลร่าตอบว่า "ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันคิดว่ามีบางสิ่งที่ไม่มีใครควรเข้าไปแทรกแซง ไม่สำคัญว่าคุณจะพูดอะไรกับยัยโง่คนนั้น เธอเป็นคนเลือกเอง คุณสามารถพูดอะไรบางอย่าง และเธอก็สามารถฟังได้ หรือคุณสามารถพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ไม่ฟัง ทั้งหมดนี้ได้มันขึ้นอยู่กับเธอ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...