บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 300
สรุปบท บทที่ 300 ยโสโอหัง: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
สรุปตอน บทที่ 300 ยโสโอหัง – จากเรื่อง บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย โดย ฉี แม่น้ำสายเก่า
ตอน บทที่ 300 ยโสโอหัง ของนิยายRomanceเรื่องดัง บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย โดยนักเขียน ฉี แม่น้ำสายเก่า เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“ฉันอยากเจอเธอ”
เธอได้ตัดสินใจแล้ว เธอไม่ได้กำลังขอ แต่เธอกำลังสั่ง
โครเกอร์เข้าใจ เขารู้ว่าเจนจะไม่ยอมง่าย ๆ
เขาพยักหน้าอย่างหนัก “ผมจะพาคุณไปพบเธอเองครับ”
เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้อยากเจอซูซี่ทันที
ถ้าเธอสามารถลากเขาออกจากเตียงกลางดึกด้วยโทรศัพท์เพียงครั้งเดียว นั่นหมายความว่าเธอตัดสินใจที่จะจัดการเรื่องนี้โดยเร็ว
นอกจากนี้ โครเกอร์ยังรู้ว่าหญิงสาวไม่เชื่อใจเขาเท่าที่เธอเคยเป็นอีกต่อไป
โครเกอร์ไม่เสียเวลาพาหญิงสาวไปที่คอนโดมิเนียมเล็ก ๆ ชั้น 4 ที่ถนน ริง
เมื่อกริ่งประตูดังขึ้น คนที่อยู่ข้างในก็เปิดประตู เสียงของเธอดูง่วงจากการนอน เธอพูดอย่างยั่วยวนด้วยภาษาอู๋ที่ฟังดูน่าฟัง “คุณกลับถึงบ้านแล้วเหรอ? มีอะไรสำคัญนักหนาเนี่ย? ทำไมเจ้านายของคุณน่ารำคาญจัง?”
“เจ้านายของคุณไม่น่ารำคาญแน่นอน ถ้าเธอน่ารำคาญเธอจะยืนอยู่หน้าประตูของคุณได้อย่างไร?”
เสียงนั้นทำให้คนในบ้านรู้สึกหนาวตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอประหลาดใจอย่างมาก
“ค คุณ…ทำไมคุณมาที่นี่?”
ซูซี่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย อย่างไรก็ตาม เธอดูเป็นผู้หญิงมากกว่าที่เจนจำได้ เจนมองดูใบหน้าของซูซี่เปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีขาวในขณะที่เธอยังคงไม่แสดงสีหน้าใด ๆ
“โครเกอร์ ทำไมคุณถึง…” ซูซี่หันหน้าไปหาโครเกอร์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเจน
เธอไม่สามารถทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้
โครเกอร์ผลักเธอเหมือนกลัวว่าเขาจะทำให้เธอขายหน้า “เข้าไปก่อน เราจะคุยกันข้างใน มันดึกแล้ว เราจะรบกวนเพื่อนบ้านถ้าเรายังยืนอยู่ที่นี่”
เจนเดินตามพวกเขาทันทีทันใด
อันที่จริง การรบกวนคนอื่นกลางดึกเป็นเรื่องไม่ดี
ซูซี่บีบมือของเธอเข้าหากัน ทั้งสามคนเข้าไปในบ้านทีละคน โครเกอร์ทำงานหนัก เขารินชาให้เจนหนึ่งถ้วย และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อประจบเธอ
ซูซี่จ้องไปที่เจน
“คุณทำงานที่ดันน์ กรุ๊ปใช่ไหม?”
ประโยคแรกของเธอก็ปราบซูซี่แล้ว
เจนเป็นเจ้านายของเธอ และซูซี่ก็ทำงานภายใต้เธอ
ซูซี่ก้มหน้าลง
มีความโกรธในน้ำเสียงของเธอ
“ฉันทำงานที่ดันน์ กรุ๊ป และฉันทำงานอย่างหนัก ฉันทำอะไรผิดงั้นหรือ?”
"ทำงานหนักเหรอ?" เจนแสร้งยิ้ม
อย่างไรก็ตาม มันทำให้ซูซี่รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง
“สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นคืออดีต ใช่ ฉันไม่ควรปรากฏตัวในเอส ซิตี้ในตอนนั้น”
“อย่างไรก็ตาม ฉันยังต้องการมีชีวิตอยู่
“เจน ไม่จำเป็นที่คุณจะไล่ฉันออก ใช่ไหม?”
เธอไม่ได้รู้จักซูซี่มากนัก เมื่อเจนได้ยินสิ่งที่เธอพูด ดวงตาของเจนก็ตกตะลึง เธอมองไปที่ซูซี่ และไม่เสียเวลากับหัวข้อนี้มากนัก
“ถ้าคุณทำงานหนักจริง ๆ งั้นฉันก็แกล้งทำเป็นว่าไม่เห็นคุณก็ได้”
โครเกอร์กังวลอย่างมาก "คุณดันน์รู้ทุกอย่าง แค่บอกเธอตามจริง”
ซูซี่แทบสำลักกับอากาศ เธอพูดด้วยความโกรธว่า “ฉันควรบอกอะไรกับเธอ?”
“ซูซี่ ถ้าคุณไม่บอกฉัน ฉันจะมีวิธีหาคำตอบ มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น"
เจนไขว้มือ และวางไว้บนเข่าของเธอ
ซูซี่รู้สึกขายหน้ามาก เธอมองไปที่เจนด้วยความเศร้าใจ
"คุณต้องการให้ฉันพูดอะไร? คุณต้องการคำอธิบายอะไร? ใช่ ฉันทำงานให้กับ ดันน์ กรุ๊ป แต่ฉันไม่ได้ขโมย ปล้น หรือขายอะไรเลย!”
เจนลดสายตาของเธอลง เธอได้ยินคำพูดถากถางในน้ำเสียงของซูซี่
โครเกอร์ดุซูซี่ด้วยความกลัว “นี่คือวิธีที่คุณพูดอย่างนั้นเหรอ?”
เจนโบกมือให้โครเกอร์ “ไม่เป็นไร เธอไม่ได้โกหก” เธอไม่ได้ทรยศคนสนับสนุนนเธอในอีสต์ เอ็มเพอเรอร์ งั้นเหรอ?
ตามที่เธอบอก เจน ดันน์ขายทั้งความอัปลักษณ์ ศักดิ์ศรี และแม้แต่ชีวิตของเธอ
“คุณกำลังยอมรับมันงั้นหรือ?” ซูซี่หัวเราะอย่างเย็นชา “ในที่สุด คุณก็ยอมรับมัน ฉันสงสัยว่าคุณจะไม่หน้าแดงจากความรู้สึกอับอายได้อย่างไร”
มีรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของเจน เธอกำลังหัวเราะกับตัวเอง ยอมรับมันเหรอ?
ยอมรับเหรอ?
หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น ใบหน้าสวยของหญิงสาวก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เธอกำลังควบคุมความโกรธของเธอ เธออยากจะระบายออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ ถ้าเธอถือมันไว้ เธอจะต้องได้รับบาดเจ็บจากภายใน
เจนมองอีกฝ่ายอยู่นาน หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ถอนหายใจเบา ๆ "ไม่เป็นไร เรื่องนี้จะมาสิ้นสุดที่นี่”
“ซูซี่ จะไม่มีความแค้นระหว่างเราอีกต่อไป”
“อย่างไรก็ตาม หยุดวางแผนต่อต้านฉัน” นี่เป็นครั้งสุดท้าย
ซูซี่ไม่ได้ใจดี แต่เธอก็ไม่ได้โหดร้ายเช่นกัน
เที่ยงคืนเป็นอย่างไรเมื่อเทียบกับความมืดที่แท้จริงที่เธอได้พบเห็น?
“อย่างไรก็ตาม ฉันไม่กล้าพอที่จะเก็บคุณไว้ในบริษัท” ทำไมเธอจะต้องเก็บระเบิดเวลานี้ไว้ด้วยล่ะ?
หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น เธอก็ลุกขึ้นยืน และกำลังจะจากไป
"หยุด!" ด้านหลังเธอ ซูซี่ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว และโกรธแค้น
เจนหันไปโดยไม่รู้ตัว
ซูซี่ตะครุบเธอ “เจน ดันน์อย่าคิดว่าตัวเองสูงส่ง และยิ่งใหญ่นะ! อย่าคิดว่าคุณเป็นแบบนั้น! อย่าทำตัวเป็นเจ้าหญิงใจกว้างที่ทำตัวบริสุทธิ์!
"ใช่!
"ฉันเอง!
“คนที่ปล่อยความลับคือฉัน!
“ฟ้องฉันสิ!
“คุณมีความกล้าที่จะทำเช่นนั้นหรือเปล่าล่ะ?”
“อย่าลืมนะ เงินจำนวนมหาศาลหายไปจากดันน์ กรุ๊ป และมีช่องโหว่ในการระดมทุน ถ้า คุณฟ้องฉันตอนนี้ คนทั้งโลกจะรู้ว่าดันน์ กรุ๊ปเป็นเพียงเปลือกที่ว่างเปล่า!”
ซูซี่บังคับให้เจนจนมุม เธอตะโกนด้วยหน้าอกของเธออย่างโกรธเกรี้ยว “ฉันขอให้คุณฟ้องฉัน คุณมีความกล้าที่จะทำมันหรือเปล่าล่ะ?”
โครเกอร์ต้องการอย่างมากที่จะตบผู้หญิงโง่คนนี้ไปที่ใบหน้าของเธอ คุณดันน์บอกเธอแล้วว่าเธอจะทิ้งเรื่องนี้ แต่ซูซี่ยังคงต้องการที่จะยกปัญหานี้ขึ้นมา
“นอกจากนี้ เจน ดันน์ถ้าคุณฟ้องฉัน ฉันก็กลัวว่าพ่อของคุณจะต้องพบกับความหายนะเช่นกัน”
เจนโกรธมาก
ไม่ใช่เพราะซูซี่บอกว่าโจเซฟจะพบกับความหายนะ เป็นเพราะคนที่เห็นได้ชัดว่าเธอทำผิด และยังปฏิเสธที่จะสำนึกผิด และยังคงเป็นคนยโสโอหังอีกด้วย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
‘ งั้นเขาจะช่วยให้เธอฟื้นคืนความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีที่หายไป -’ โอ๊ย ก็มึงนั่นแหล่ะเป็นคนทำให้เจนตกอยู่ในสภาพแบบนี้...
อ่านแล้วก็อึดอัดแทน อยากให้ความจริงเปิดเผยเร็ว ๆ และเจนสามารถออกไปใช้ชีวิตดี ๆ อยู่ห่าง ๆ จากคนสารเลวพวกนี้ ไม่อยากให้ให้อภัยใครเลย...