บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 47

คุณเดนแฮมมองผู้หญิงตรงหน้าแล้วขมวดคิ้ว “น่าเกลียดเกินไป”

หัวใจของซูซี่เต้นรัว สี่คำนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เธอรู้สึกกังวลใจมาก

อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ครั้งนี้เธอกลับรู้สึกอยากให้เจนมีใบหน้าและทรวดทรงสวยงามกว่าคนอื่น

ถ้าคุณเดนแฮมคิดว่าเจนน่าเกลียด ซึ่งนั่นก็หมายความว่าซูซี่จะต้องตกอยู่ในปัญหาอย่างแน่นอนในตอนท้ายใช่ไหม?

ซูซี่มองไปที่ตู้กระจกใสนั้นอย่างระมัดระวัง น้ำข้างในสูงกว่าหนึ่งเมตรแล้ว เธอรีบบอกคุณเดนแฮมว่า “อย่าตัดสินจากรูปลักษณ์ภายนอกนะคะ เจนจะแสดงโชว์ที่ดีให้คุณได้รับชมอย่างแน่นอน”

แม้ว่าเจนจะมาถึงที่นี่เพียงคนเดียว แต่เธอก็เข้าใจสถานการณ์จากการสนทนาของซูซี่กับคุณเดนแฮม การแสดงที่เรียกว่านี้กำลังจะเป็นการทดลองที่น่าทึ่งอีกครั้งสำหรับเธอ

คุณเดนแฮมมองไปที่เจนด้วยความสงสัย “สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงหรือเปล่า?”

ไหล่ของเจนกระตุกเล็กน้อย นี่เป็นครั้งที่สองของวันนี้ที่เธอได้ยินเรื่องนั้น - "สิ่งที่เธอพูดจริงหรือเปล่า?

เธอยิ้มและไม่มองคุณเดนแฮม แต่กลับหันไปมองซูซี่แทน การจ้องมองของเธอทำให้ซูซี่หลบสายตา ราวกับว่าเธอกลัวที่จะถูกเปิดโปง ใบหน้าของเธอร้อนลุ่มดั่งไฟก้มลงมองพื้น เพราะเธอกลัวที่จะต้องสบตากับเจน

“นี่เป็นสิ่งที่ดี ค่าตอบแทนของการแสดงอยู่ที่หนึ่งล้านเหรียญ คุณก็รู้” ซูซี่พูดอย่างครึ่ง ๆ กลาง ๆ เจนหันหลังกลับโดยไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจากคิดในใจว่า… 'ถ้ามันเป็นเรื่องที่ดี ซูซี่ทำไมเธอถึงไม่ทำล่ะ? '

เจนลดขนตาลง และกระพริบตา เธอเงยหน้าขึ้นพรางพูดต่อลองกับคุณเดนแฮมช้า ๆ ว่า “สองล้าน”

“คุณชื่อ เจน ดันน์ ใช่ไหม? นี่คุณกำลังต่อล้อต่อเถียงกับฉันอยู่หรือ?” คุณเดนแฮมขมวดคิ้ว ผู้หญิงคนนี้ช่างบ้าเงินอย่างที่ ซูซี่ ทอมสัน ได้แจ้งไว้ตั้งแต่ต้นจริง ๆ ด้วย

“ฉันจะทำมัน ถ้าค่าตอบแทนสองล้าน”

“เธอกำลังทำอะไรอยู่ เจน ดันน์! หนึ่งล้านก็เพียงพอ! อย่าไปไกลเกินไป!” ซูซี่กังวลว่าความโลภของเจนจะไล่ลูกค้าออกไป หากลูกค้าปฏิเสธที่จะใช้เธอ ซูซี่จะเป็นคนที่มีปัญหาอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์

เจนนิ่งไม่ไหวติงมองไปที่คุณเดนแฮมอย่างมุ่งมั่น “ฉันอยากได้ค่าตอบแทนจำนวนสองล้าน ฉันต้องมาเสี่ยงชีวิตที่นี่ และจะทำอย่างสุดหัวใจเมื่อรับงาน ท่านเดนแฮมฉันอยากได้สองล้าน และนั่นคือข้อเสนอสุดท้ายของฉันค่ะ”

เธออ่อนไหวเรื่องเงิน และเธอก็หมดหวังกับมันเช่นกัน

“ชีวิตของคุณ ไม่มีค่าพอสำหรับสองล้าน”

คุณเดนแฮมตะคอกกลับเจน

เจนยังคงเป็นคนเดิมที่เธอเคยเป็น เธอจึงพูดช้า ๆ ว่า “ชีวิตของฉันไม่ได้มีค่าแค่สองล้าน แต่ความสุขของคุณเมื่อคุณดูการแสดงของฉันท่านเดนแฮม มันมีค่ามากกว่านั้น”

คราวนี้คุณเดนแฮมหัวเราะ…ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจจริง ๆ น่าสนใจมากกว่า ซูซี่ ทอมสันที่ดูบริสุทธิ์เสียอีก

“ฉันได้ยินมาว่าคุณค่อนข้างคลั่งไคล้เงิน”

เจนก้มหน้าลงโดยไม่ตอบโต้หรือตอบกลับ

เธอบ้าเงินมาก และใคร ๆ ก็รู้ว่า ... ริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มที่อ่านไม่ออกแล้วเธอก็เงยหน้าขึ้น “ถูกต้องค่ะ ฉันรักเงินมากพอ ๆ กับชีวิต… ไม่สิ ฉันรักเงินมากกว่าชีวิตตัวเองอีก นั่นคือเหตุผลที่ฉันยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อการแสดงนี้ ถูกต้องไหมคะ?”

“นั่นคือเหตุผลค่ะ ที่ท่านเดนแฮมคุณจะได้เห็นว่านักแสดงมืออาชีพที่ทำเพื่อเงินนั้นเป็นอย่างไร และจะยิ่งตระการตามากยิ่งขึ้นตามจำนวณเงินที่จ่าย”

“ตามนั้น! สองล้าน!” รอยยิ้มที่เป็นมิตรของคุณเดนแฮมเปล่งประกายอย่างเฉียบคม ผู้หญิง เจน ดันน์ คนนี้น่าเกลียดก็ใช่ แต่เธอก็น่าหลงใหลด้วยเช่นกัน

…

สิบนาทีต่อมา

เธอถูกโยนเข้าไปในภาชนะใสทรงสี่เหลี่ยมนั้น โดยสวมเสื้อผ้าแบบเดียวกับที่ปกปิดร่างกายของเธออย่างแน่นหนา เธอยืนกรานที่จะไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า

น้ำได้ท่วมหัวของเธอไปนานแล้ว เสื้อผ้าของเธอหนักขึ้นเมื่อพวกมันดูดซับน้ำมันลากเธอไปที่ก้นของตู้ใบนั้น

ในตอนแรกเธอยังสามารถลืมตา และเห็นผู้ประกอบการธุรกิจที่แสวงหาความตื่นเต้นยืนอยู่หน้าตู้สินค้านี้และมองดูเธอ