บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย นิยาย บท 63

เจน ดันน์!

เจน ดันน์ อีกแล้ว!

ซูซี่ ทอมสัน ปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเธออิจฉา ตอนนี้เธอต้องถ่อมตัวเข้าไว้

“ทะ-ท่านประธานใหญ่คะ”

เธอตัวสั่น และพูดว่า “ฉันไม่มีอะไรที่เทียบกับ เจน ดันน์”

“ฉันไม่ฟังเรื่องไร้สาระ” หลังจากพูดถ้อยคำที่เย็นชาเหล่านี้จบ ชายคนนี้ก็จงใจบีบมือที่สวมถุงมือของเขาไว้ที่คางของ ซูซี่ ทอมสัน ให้แน่นยิ่งขึ้น แรงนั้นรู้สึกราวกับว่ามีความปรารถนาอย่างแรงกล้า ที่จะบดขยี้ขากรรไกรล่างของเธอให้แหลกคามือ

ซูซี่ ทอมสัน เจ็บปวดมาก เธอเจ็บจนน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเธอ เธอสงสัยด้วยซ้ำว่าเธอเพิ่งได้ยินเสียงกระดูกของตัวเองถูกบดขยี้

“ฉัน - ฉัน – ฉันจะพูดค่ะ” เธอรู้สึกว่าชายที่อยู่ต่อหน้าเธอนั้นเขาคือปีศาจ มันน่ากลัวมากเกินไป เธอถูกครอบนำโดยความหวาดกลัว เธอรู้สึกเกลียด เจน ดันน์ อีกครั้ง... ผู้หญิงคนนั้น สัญญากับเธออย่างชัดเจนว่าจะช่วยอ้อนวอนผ่อนปรนเรื่องนี้!

เธอไม่ได้ทำเลย!

เธอแค่แสดงท่าที แสร้งทำเป็นคนดี!

น่าขยะแขยง ยัยตัวแสบ!

ชิ!

เธอควรจะได้รับรางวัลสำหรับการเป็นนักแสดงหญิงยอดเยี่ยม!

ไม่ว่า ซูซี่ ทอมปสัน กำลังคิดอะไรอยู่ในขณะนี้ อย่างไรก็ตามความกลัวเป็นสิ่งเดียวที่เธอรู้สึกเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปีศาจตนนี้ต่อหน้าเธอ

“คุณชายโซรอสค่ะ”

โซรอส…ฌอน สจ๊วต เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งแล้วถามว่า “โซรอส อย่างนั้นหรือ?”

"ใช่ค่ะ ฉันชอบคุณชายโซรอส แต่ เจน ดันน์ ทำให้เขาหลงเสน่ห์เธอ ถ้า เจน ดันน์ รู้จักอยู่ในที่ที่ของเธอ และทำตัวดี ๆ อย่างที่เธอควรเป็น ฉันก็คงไม่พบว่าเธอเป็นที่ต้องตาต้องใจเช่นนี้

“แต่เธอกลับไม่ใช่! เจน ดันน์ สามารถทำอะไรก็ได้เพื่อเงิน เธอทำให้ คุณชายโซรอส หลงเธอและตกอยู่ในความมืดมิด จนถึงตอนนี้เขายังไม่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอเลย

“ฉันไม่อยากให้คุณชายโซรอสของฉัน ถูกผู้หญิงอย่าง เจน ดันน์ หลอกลวง เธอทำเพื่อเงินเพื่อให้คุณชายโซรอสหลงเสน่ห์แบบนั้น”

เมื่อ ซูซี่ ทอมสัน พูดคำเหล่านั้นออกมา เธอไม่เพียงแต่เปล่งเหตุผลในการต่อต้าน เจน ดันน์ ออกมาอย่างชัดเจน และทำไมเธอถึงไม่ชอบเจน แต่เธอยังตั้งใจพูดเพื่อให้ผู้ชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเธอได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของ เจน ดันน์!

อูโน่ย่นคิ้ว แต่ไม่พูดอะไรสักคำ เขายืนอยู่ด้านหนึ่งในขณะที่รอด้วยความเงียบ

อารมณ์บนใบหน้าที่เย็นชาของ ฌอน สจ๊วต ไม่สามารถตรวจจับได้

เขาลดสายตาลง และจ้องมองไปที่ ซูซี่ ทอมสัน จากที่สูงด้วยท่าทางสุดสง่างาม “คุณบอกว่า เจน ดันน์ ทำเสน่ห์ใส่ ไฮด์ โซรอส คุณมีหลักฐานสำหรับเรื่องนี้หรือไม่?”

"แน่นอน!" เมื่อมีการพูดถึงหัวข้อนี้ดวงตาของ ซูซี่ ทอมสัน ก็ฉายแววความเกลียดชังที่ขมขื่น “ฉันพบพวกเขากอดและจูบที่บันไดหนีไฟ!”

ดวงตาที่ลึกซึ้งของ ฌอน สจ๊วต กลับคมขึ้นในทันที “คุณพบเห็นพวกเขากอดและจูบที่บันไดหนีไฟอย่างนั้นหรือ?”

"ใช่! ฉันเห็นมันด้วยสองตาของฉันเอง คุณชายโซรอสและ เจน ดันน์ กำลังจูบกันอย่างเร่าร้อน!”

ทันใดนั้น จังหวะการหายใจของ ฌอน สจ๊วต ก็ฟึดฟัดขึ้น แต่เพียงชั่วขณะ

ความเย็นชาค่อย ๆ ปรากฏออกมาจากส่วนลึกของดวงตาของเขา ใบหน้าที่ดูลึกลับและมีเสน่ห์ของเขาปกคลุมไปด้วความเย็นชา อูโนทำงานให้กับ ฌอน สจ๊วต มาเป็นเวลานานเขาจึงเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของเจ้านายของเขา

“ไม่เพียงแค่นั้น แต่คุณชายโซรอสยังปฏิบัติต่อ เจน ดันน์ แตกต่างจากคนอื่นด้วยค่ะ เมื่อ เจน ดันน์ลื่นล้มครั้งล่าสุด คุณชายโซรอสช่วยเธอขึ้นมาโดยเอามือจับที่เอวของเธอด้วย

“ปกติคนธรรมดาทั่วไป จะยอมให้ผู้ชายช่วยโดยเอามือโอบเอวเธอไหมคะ?”

อุณหภูมิโดยรอบลดลงจนถึงจุดเยือกแข็ง ใบหน้าของ ฌอน สจ๊วต เย็นชา

ฌอน สจ๊วตหรี่ตา “แล้วคุณเคยคิดว่ามันอาจจะเป็น ไฮด์ โซรอส ที่ยั่วยวน เจน ดันน์ บ้างไหม?”

เมื่อเอ่ยถึงชื่อของ เจน ดันน์ ซูซี่ ทอมสัน ก็ลืมสถานการณ์ปัจจุบันที่เธออยู่ไปชั่วขณะ ความหงุดหงิดที่เต็มไปด้วยความโกรธของเธอพรั่งพรูออกมาทั้งหมดในคราวเดียว เธอหัวเราะเยาะ

“มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้อย่างไรคะ? เจน ดันน์ มีอะไรที่เป็นจุดดึงดูดได้คะ? รูปร่างหน้าตา นิสัยอารมณ์ ภูมิหลังครอบครัว หรือวุฒิการศึกษาของเธอคะ?

“เจน ดันน์ ไม่มีอะไรเลย ใครจะรู้ว่าเธอใช้วิธีใดเพื่อที่ทำให้คุณชายโซรอสหลงเสน่ห์ บางทีเธออาจได้รับความสงสารจากคุณชายโซรอส โดยแสร้งทำเป็นดูน่าสงสาร? อย่างไรก็ตามคุณชายโซรอสไม่เคยเจอใครเหมือน เจน ดันน์ มาก่อน”

ซูซี่ ทอมสัน ไม่รั้งรอเมื่อเธอพูดถึง เจน ดันน์ ความแค้นของเธอที่มีต่อ เจน ดันน์ ทำให้เธอดีขึ้น ตอนนี้เธอมีโอกาสที่จะทำมันทั้งหมดต่อหน้าท่านประธานใหญ่ของเธอ ซูซี่ ทอมสัน บอกตัวเองในใจว่า ‘วันนี้ฉันต้องเปิดเผยตัวตยที่แท้จริงของ เจน ดันน์ ต่อหน้าท่านประธานใหญ่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!’

อูโน่ขมวดคิ้ว เขารู้สึกไม่สบายตัวมากขึ้นเมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของ ซูซี่ ทอมสัน ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะลืมไปว่า เจน ดันน์ ช่วยเธอขอร้องให้ท่านประธานใหญ่ยกโทษให้เธอจริง ๆ ดูเธอตอนนี้คร่ำครวญถึง เจน ดันน์ ที่อยู่ข้างหลังเธอ

เนรคุณแค่ไหน

ใบหน้าของ ฌอน สจ๊วต เยือกเย็นเหมือนน้ำแข็ง เขาคลายการบีบทันทีเหวี่ยงคางของ ซูซี่ ทอมสัน ไปข้างหนึ่งอย่างแรง เขายืนขึ้นลดตาลงและมองไปที่ ซูซี่ ทอมสัน ที่ถูกโยนลงไปกองที่พื้นจากมุมสูงด้วยท่าทีที่สง่างาม