เธอวิ่งไปบนถนนอย่างไร้จุดหมายโดยไม่หันหลังกลับ ธารน้ำแข็งชิ้นหนึ่งได้ละลายลงในใจของเธอและน้ำเย็นๆสีดำได้เอ่อท่วมโลกของเธอ
เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจเรมี่อีกแล้ว วิธีการที่แสนโหดร้ายของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้เธอไม่สามารถแบกรับสภาพร่างกายและจิตใจที่ถูกทำลายได้อีกต่อไป
ในตอนนี้ เธอแค่อยากจะหนี
แม้กระทั่งต้องการอยากจะหนีหายไปตลอดกาล
ทันใดนั้น ฝนเม็ดเล็กล่วงโรยลงมาบนท้องฟ้า
มาเดลีนวิ่งไปทางม้าลายด้วยความงุนงง เธอต้องการข้ามไปยังถนนฝั่งตรงข้าม รถคันหนึ่งขับมุ่งตรงมาทางของเธอ มันไม่ได้ชะลอตัวลง
เมื่อมองไปที่ถนนที่พลุกพล่านและแสงไฟถนนที่เรียงรายกระทบเข้ามา ทำให้เธอน้ำตาไหล
ถ้าเธอทำได้ เธออยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆ ...
มาเดลีนหลับตาลงและมีเสียงแตรดังออกมาอย่างก้องกังวาลรอบๆ ทันใดนั้นมาเดลีนรู้สึกได้ถึงแขนที่แข็งแกร่งและทรงพลังที่กอดเธอไว้แน่น
ในขณะที่รถเกือบจะชนเธอ เธอถูกชายคนหนึ่งอุ้มไปและกลิ้งลงไปข้างทาง
“มาเดลีน ฟังผมนะ! ถึงเธอจะอยากตาย แต่ก็ตายได้ด้วยมือฉันเท่านั้น!”
เสียงที่เกรี้ยวกราดของเจเรมี่ดังมาจากเหนือหัวของเธอ และมันดังมากพอที่จะทำให้เธอตื่นขึ้นราวกับว่าเธอเพิ่งฟื้นกลับสู่การเต้นของหัวใจและสติอีกครั้ง
เพราะเธอกลัวที่จะเห็นเจเรมี่อีก เธอจึงคิดว่าความตายจะช่วยจบปัญหาพวกนี้อย่างสิ้นเชิง...
มาเดลีนถูกเจเรมี่ลากตัวกลับไปที่บ้านปัจจุบันของเธอ ในคืนฤดูหนาวอากาศหนาวมีลมแรง เจเรมี่ถอดเสื้อโค้ทของเขาที่เปียกจากความหนาวและฝน และพูดว่า “ไปอาบน้ำให้พร้อม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ