หัวมุมของหนังสือไดอารี่ถูกขูดกับบาดแผลที่ยังไม่เเห้งดีบนใบหน้าของเธอความเจ็บดังลั่นอย่างรุนแรงก่อนที่เลือดจะเริ่มไหลซึมอีกครั้ง
กระนั้นเจเรมี่ไม่ได้สังเกตเห็นถึงสิ่งนี้ อย่างไรก็ตาม เขาปัดผ่านไหล่ของเธอพร้อมกับดันไหล่ที่กว้างและทรงพลังของเขากระทบกับร่างบางของมาเดลีน ทันใดนั้นเองมาเดลีนเสียหลักล้มลงข้างเตียง มันช่างตลกร้ายเมื่อมองไปเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเธอ ไดอารี่ที่เจเรมี่ทิ้งถูกเปิดออกในหน้าหนึ่ง มาเดลีนมองไปที่เนื้อหาห็นคำที่เธอเขียน “เจซ ในที่สุดฉันก็ได้พบคุณอีกครั้ง …”
มาเดลีนมองไปที่คำที่เขียนบนหน้าไดอารี่และหัวเราะเยาะตัวเองจนน้ำตาเริ่มไหลออกจากดวงตาของเธอโดยไม่รู้ตัว
น้ำตาอุ่นๆหยดผ่านบาดแผลที่มีเลือดออก ตามแนวโค้งของคาง และสุดท้ายหยดเลือดได้หยดลงบนประโยคในไดอารี่
เจซ...
เจซในอดีตของเธอได้ตายไปแล้วในหัวใจของเธอ
แสงแดดอ่อนๆนั่น เด็กผู้ชายที่เคยบอกว่าอยากอยู่กับเธอตลอดไป ตายไปแล้วในใจเธอ ...
——
เกิดหนองบางส่วนขึ้นที่แผลบนใบหน้าของมาเดลีน ดังนั้นเธอจึงต้องไปโรงพยาบาล
หลังจากรักษาบาดแผลและในขณะที่เธอกำลังจะกลับ พยาบาลสาวสองคนเดินผ่านมาเดลีนไป อย่างเร่งรีบ
“คุณหญิงมอนต์โกเมอรีจะได้รับการผ่าตัดในเร็วๆนี้ แต่เลือดกรุ๊ปพิเศษ Rh ของโรงพยาบาลถูกใช้ไปจนหมดแล้ว หากเกิดอะไรขึ้นระหว่างการผ่าตัด ใครจะเป็นคนรับผิดชอบ?”
“การผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบมักจะไม่สูญเสียเลือดมากขนาดนี้เว้นแต่หากจะเกิดอุบัติเหตุแต่ฉันไม่คิดว่าคุณหญิงมอนต์โกเมอรีจะโชคร้ายขนาดนี้! และฉันคิดว่าใบหน้าของเธอดูเจ็บปวดมาก เธอต้องได้รับการผ่าตัดทันที!”
จังหวะนั้นมาเดลีนเข้าไปถามด้วยความกระตือรือล้นเธอรีบตามพยาบาลทั้งสองไป “ฉันขอถามได้ไหมว่าคุณหญิงมอนต์โกเมอรีที่คุณพูดถึงคือเอโลอิส แพตทัลใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว! คุณเป็นใคร?” พยาบาลเหลือบดูมาเดลีนด้วยสายตาขึ้นลงสองถึงสามครั้ง “ถ้าคุณต้องการอะไร โปรดไปติดต่อที่แผนกต้อนรับ เราไม่ว่างขณะนี้!”
พยาบาลรีบออกไปหลังจากพูดแบบนั้น
มาเดลีนหันกลับมาโดยไม่คิดอะไรอีกแล้วเธอวิ่งไปที่จุดถ่ายเลือดซึ่งเธอได้ยินเสียงดุดันจากระยะไกลของเมเรดิธ
“นี่มันโรงพยาบาลบ้าอะไรกัน? ทำไมเลือดถึงหมดได้ตลอดเวลา! ครั้งที่แล้วก็เป็นลูกของฉันคราวนี้เป็นแม่ของฉันอีก! พวกคุณจงใจกำหนดให้ฉันเป็นเป้า!”
หล่อนตั้งคำถามกับพยาบาล พยาบาลก้มศีรษะลง ตาของเธอเป็นสีแดงและเธอไม่กล้าพูดอะไรสักคำในขณะที่เธอถูกดุ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...